1,920 matches
-
cuvinte, istoria limbii român e în seamnă și aducerea acasă a lexicului înstrăinat? M.L.: Firește, realizarea problemei istorice a limbii române înseamnă în primul rând aducerea acasă a lexicului înstrăinat de o nedreaptă tradiție. Analiza e timo logică a acestui lexic, a numelor etnice (vlah, slav, latin, e len, basarab, maghiar etc.) și a multor altor denumiri (gospodar, J upit er, Zeus, Roma, Moldova, București, Iași, Ardeal etc.) reconstituie imaginea unui substrat viguros, parte componentă a antichității euroafro asiatice a omenirii
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
într-un sat Hobinți de lângă orașul Hârlău, un spațiu plin de umbre strămoșești, care l-au ales să le readucă la viață. La maturitate, cel uns cu harul povestiri și al retoricii, moștenind de la popor și un limbaj sadoveanian, în lexic și tonalitate, iar de la părinți o statură asemănătoare marelui prozator, își dedică întreaga viață misiunii încredințate de sufletul pământului, ce adăpostește de secole osemintele sacre al înaintașilor cărora le datorăm existența noastră de astăzi. Scriitorul a înțeles că istoria, martoră
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93064]
-
exprima gânduri foarte complexe. S-ar putea să greșesc, dar... Cândva am citit un studiu În care erau puși față În față Eminescu și Pușkin. Surpriza pentru mine a fost afirmația celui ce făcea acest studiu faptul că folosind un lexic cu un număr mai mic de cuvinte decât Pușkin, Eminescu a creat capodoperele sale. ― Și câte Înțelesuri poate avea doar un singur cuvânt românesc! ― Pus - se Înțelege - Într-un anume context - a precizat Gruia. ― Și lasă-l pe român să
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
mb în cadrul cuvintelor. ● Scrierea corectă a cuvintelor care conțin x. ● Scrierea cuvintelor care conțin â și î, *scrierea cu î în interiorul cuvântului. Punctuație ● Semnele de punctuație: punctul, semnul întrebării, semnul exclamării, *linia de dialog. 3. Elemente de construcție a comunicării ● Lexicul - Cuvântul. Sensul cuvintelor. ● Noțiuni de fonetică - Sunetul și litera. ● Alfabetul limbii române. Ordinea literelor în alfabet. 5. SUGESTII METODOLOGICE Nu trebuie uitat nicio clipă că participanții la cursurile din cadrul programului "A doua șansă" - învățământ primar sunt persoane care au părăsit
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
cuvintelor: într-o, într-un, dintr-o, dintr-un, printr-o, printr-un. Punctuație ● Semne de punctuație: punctul, semnul întrebării, semnul exclamării, linia de dialog, două puncte înaintea dialogului (*două puncte înaintea unei enumerări). 3. Elemente de construcție a comunicării Lexic Cuvinte cu sens asemănător; cuvinte cu sens opus (actualizări). ● Grupurile de sunete: ea, ia, oa, ua, ie (pronunțarea și scrierea corectă a cuvintelor care conțin aceste grupuri de sunete). Despărțirea în silabe a cuvintelor la capăt de rând. Morfologie Cuvântul
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
el, ea, ei, ele și *a pronumelor personale de politețe. Punctuație ● Semnele de punctuație: punctul, semnul întrebării, semnul exclamării, virgula în enumerare și* cazul substantivelor în vocativ, două puncte (înaintea dialogului și *a enumerării). 3. Elemente de construcție a comunicării Lexic ● Cuvinte cu aceeași formă și sens diferit. Morfologie ● Cuvântul - parte de vorbire (actualizare). ● Substantivul: felul, genul și numărul. ● Verbul - numărul, *timpul și *persoana verbului. ● Pronumele - pronumele personal (numai formele: eu, tu, el, ea, noi, voi, ei, ele); numărul și *persoana
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
de litere: ke, ki, ge, gi, ch, kh, ph, th, rr. Scrierea cuvintelor care conțin literle i și j, h și x. Punctuația Semnele de punctuație: punctul, semnul întrebării, semnul exclamării, linia de dialog. 3. ELEMENTE DE CONSTRUCȚIE A COMUNICĂRII Lexicul - Cuvântul. Sensul cuvintelor. Noțiuni de fonetică - Sunetul și litera. Alfabetul limbii rromani. 4. ELEMENTE DE ISTORIE ȘI TRADIȚII RROME Rromii - identitate asumată și identitate atribuită Istoria orală Neamurile de rromi și ocupațiile tradiționale Originea și migrarea rromilor Primele izvoare cunoscute
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
după un șir de ilustrații, după benzi desenate, șir de întrebări. - Scrierea despre textul literar. Formularea în scris a răspunsurilor la întrebări. Povestirea scrisă a unor fragmente de text. Planul simplu de idei. 3. ELEMENTE DE CONSTRUCȚIE A COMUNICĂRII a) Lexicul ... Cuvântul. Cuvinte cu formă diferită și sens asemănător, cuvinte cu sens opus - fără menționarea terminologiei. b) Morfologie ... Cuvântul - parte de vorbire. Substantivul: substantive comune și substantive proprii; numărul. Adjectivul: acordul adjectivului în număr cu substantivul pe care îl determină. Numeralul
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
literar. Povestirea scrisă a unor fragmente din text (actualizare). Planul simplu de idei (actualizare). Formularea de întrebări în legătură cu conținutul textului. Planul dezvoltat de idei. Povestirea unor texte scurte după un plan de idei. 3. ELEMENTE DE CONSTRUCȚIE A COMUNICĂRII a) Lexicul ... Cuvântul (actualizare). Cuvinte cu formă diferită și sens asemănător (actualizare). Cuvinte cu sens opus (actualizare). Cuvinte cu aceeași formă, dar cu sens diferit. b) Morfologie ... Verbul: persoană, număr, timp. Substantivul (actualizare): gen, număr. Pronumele personal: persoană, număr, gen. Numeralul (actualizare
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
Despărțirea cuvintelor în silabe. - Așezarea textului în pagină. Ortografia Scrierea grupurilor de litere: ke, ki, ge, gi, ch, kh, ph, th, rr. Punctuația Semnele de punctuație: punctul, semnul întrebării, semnul exclamării, linia de dialog. 3. ELEMENTE DE CONSTRUCȚIE A COMUNICĂRII Lexicul - Cuvântul. Sensul cuvintelor. Noțiuni de fonetică - Sunetul și litera. Alfabetul limbii rromani. 4. ELEMENTE DE ISTORIE ȘI TRADIȚII RROME Rromii - identitate asumată și identitate atribuită Istoria orală Neamurile de rromi și ocupațiile tradiționale Originea și migrarea rromilor Primele izvoare cunoscute
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
după un șir de ilustrații, după benzi desenate, șir de întrebări. - Scrierea despre textul literar. Formularea în scris a răspunsurilor la întrebări. Povestirea scrisă a unor fragmente de text. Planul simplu de idei. 3. ELEMENTE DE CONSTRUCȚIE A COMUNICĂRII a) Lexicul ... Cuvântul. Cuvinte cu formă diferită și sens asemănător, cuvinte cu sens opus - fără menționarea terminologiei. b) Morfologie ... Cuvântul - parte de vorbire. Substantivul: substantive comune și substantive proprii; numărul. Adjectivul: acordul adjectivului în număr cu substantivul pe care îl determină. Numeralul
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
literar. Povestirea scrisă a unor fragmente din text (actualizare). Planul simplu de idei (actualizare). Formularea de întrebări în legătură cu conținutul textului. Planul dezvoltat de idei. Povestirea unor texte scurte după un plan de idei. 3. ELEMENTE DE CONSTRUCȚIE A COMUNICĂRII a) Lexicul ... Cuvântul (actualizare). Cuvinte cu formă diferită și sens asemănător (actualizare). Cuvinte cu sens opus (actualizare). b) Morfologie ... Verbul: persoană, număr, timp. Substantivul (actualizare): gen, număr. Pronumele personal: persoană, număr, gen. Numeralul (actualizare). Adjectivul (actualizare). Acordul adjectivului în gen și număr
EUR-Lex () [Corola-website/Law/236834_a_238163]
-
din limbajul juridic în argoul interlop, pentru că argotizanții sînt direct interesați de riscurile legale ale profesiei. E de aceea foarte probabil ca penal - din sintagme precum dosar penal, cod penal, urmărire penală, cercetări penale etc. - să fi intrat inițial în lexicul argoului interlop, de unde să fi fost preluat de argoul tinerilor. Ca în multe alte cazuri similare, adjectivul izolat din sintagme și răspîndit de uzul oral, în contexte adesea ironice și glumețe, are o anume instabilitate semantică, vorbitorii atribuindu-i valori
„Penal” by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13492_a_14817]
-
contribuția credințelor vechi dacice și romane, prezente mai ales în mediile rustice.45 Aportul autohton a intrat în patrimoniul spiritual al locuitorilor din nordul Dunării, odată cu generalizarea modului de viață rural și începutul uniformizării civilizației și spiritualității locale. Menținerea în lexicul limbii române a unor vocabule de origine prelatină, precum balaur, bală ("monstru"), ghionoaie, moș (Ajun, Crăciun, Gerilă), moși, moașe, năpârcă, gogă ("strigoi", moroi, vampir), noian (de ape), doină (daină, doini, dăini), iele (traco-dac), dolf, dulf, duf ("duh de mare"), vatră
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
legat de creștinarea slavilor sudici și a bulgarilor, și de organizarea structurilor bisericești în teritoriile controlate de aceștia, precum și de recunoașterea limbii slave ca limbă liturgică, introducerea alfabetului chirilic și dezvoltarea literaturii religioase sub țarul Simeon (893-927). În acest context, lexicul religios al limbii române sud-dunărene a început, poate mai timpuriu decât în stânga Dunării, să primească o serie de termeni vechi slavi (bulgari) ce desemnau aspecte ale vieții religioase creștine: vlădică (sl. vladika), popă (sl. popu), călugăr (gr. kalogeru), stareț (sl.
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
limbii române, în ultimele trei secole ale mileniului I, se caracterizează prin două mari procese: pe de o parte, transformarea definitivă, cel mai târziu în secolul VIII-a variantei dunărene a latinei într-o limbă, care, prin structură gramaticală și lexic de bază, se individualiza ca una neoromanică, respectiv, româna, și, pe de altă parte, începutul penetrației vocabulelor slave în limba română, în anii 800-900, secolele IX-X. În acest context, viața religioasă a populației nord-dunărene a jucat un rol excepțional. Astfel
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
însă să se observe că adoptarea ritului bizantin nu a fost opțiunea benevolă a românilor, ci se datorează dominației politice și bisericești a slavilor sud-dunăreni (bulgari), după creștinarea acestora din 864-865.68 Vom insista în continuare asupra elementelor slave în lexicul nostru bisericesc. Prin intermediul ritului bizantino-slav, în terminologia bisericească românească au pătruns o serie de elemente slave, care s-au conservat până astăzi. Dacă termenii creștini de origine latină au pătruns în primele secole ale creștinării (IV-VI), termenii bisericești slavi
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
ei sudice: aromâna, meglenita și istroromâna, dar majoritatea românilor și a limbii lor este dunăreană și carpatică numărul și valoarea cuvintelor autohtone în dialectul "daco-român" confirmă acest lucru.42 Este necesară limpezirea raporturilor albano-române în gramatică, dar mai ales în lexic, domenii ce s-au bucurat de atenția deosebită a lingviștilor, mai ales de la Miklosich încoace, cu privire la formarea limbii și etnogeneza românilor. După analizarea elementelor autohtone, preromane, în limba română, s-a impus constatarea că româna are o puternică notă de
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Capidan: este neîntemeiată teoria "legăturilor" strânse, lingvistice și etnico-sociale, între români și albanezi, ca și "dependența" limbii române față de albaneză.43 Pe de altă parte, româna are comun cu albaneza o serie de trăsături fonetice, morfologice și sintactice, iar ca lexic, ambele limbi prezintă două categorii de elemente, dăinuind din perioada veche: romane (latine) și preromane (autohtone). Dar elementele latine comune albanezei și românei sunt foarte puține, iar dovezile din care să rezulte că acestea provin dintr-un izvor comun, "latina
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
română și albaneză nu justifică o "comunitate" între cele două limbi, iar cuvintele indo-europene comune prezintă aspecte de mare vechime în limba română, pătrunse într-o perioadă anterioară începuturilor influenței slave (secolul VI). Concluzia fermă este că elementele comune din lexicul albanez și românesc, cei 70 de termeni, provin în cele două idiomuri dintr-o sursă comună, substratul carpato-balcanic. Un alt aspect important se referă la prezența în limba română a unui număr de cuvinte preromane (100), străvechi, care nu sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
numai cu cuvinte slave. De-aici rezultă valoarea covârșitoare a fondului lexical ereditar (moștenit) latin, în structura și economia limbii. Totalitatea cuvintelor limbii române este de aprox. 43.000, chiar mai multe, împreună cu neologismele, termenii tehnici, regionalismele și variantele. În lexicul românesc distingem două părți: partea moștenită și partea împrumutată. În ceea ce privește fondul moștenit al limbii române, raportul între elementele autohtone și cele romanice este net în favoarea acestora din urmă. Elementele latine de bază (cuvinte-tip), în dialectul daco-român, sunt în număr
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
real între elementele latine și cele preromane (autohtone) este de 1500-1600 cuvinte latine de bază la 160-170 autohtone (traco-dace), așadar un total maxim de 1700 cuvinte moștenite. Concluzia ce se impune: cuvintele autohtone (prelatine) reprezintă doar o 1/10 din lexic, dar sunt importante (în ciuda numărului lor redus) ele sunt resturi din substratul de limbă traco-dac, înlocuit prin latină după cucerirea Daciei. Cuvintele autohtone, distincte de celelalte în lexicul românesc, sunt generale, ca și cele latine, pe întreg teritoriul lingvistic daco-român
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
ce se impune: cuvintele autohtone (prelatine) reprezintă doar o 1/10 din lexic, dar sunt importante (în ciuda numărului lor redus) ele sunt resturi din substratul de limbă traco-dac, înlocuit prin latină după cucerirea Daciei. Cuvintele autohtone, distincte de celelalte în lexicul românesc, sunt generale, ca și cele latine, pe întreg teritoriul lingvistic daco-român. Marea majoritate a cuvintelor autohtone exprimă noțiuni generale, fundamentale, cunoscute peste tot, fiind termeni cu caracter universal românesc și foarte multe din ele fac parte din fondul lexical
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
în cursul secolelor. Pentru întregul tezaur lexical moștenit (cel dinainte de slavi), mai ales despre elementul latin (romanic), marele lingvist Lazăr Șăineanu sublinia: "o trăsătură caracteristică e seriozitatea, solemnitatea cu care poporul tratează cuvintele de origine latină, pe când alte cuvinte din lexic sunt tratate, în gura românului, cu nuanță progresivă de ironie batjocoritoare (n-au scăpat nici măcar cuvintele sacramentale slavo-grecești)".53 Însemnătatea elementelor lexicale românești autohtone în economia generală a limbii este vizibilă și în faptul că ele au o circulație intensă
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
raportul în limba vie, vorbită de popor și, în mai mică măsură, în cea scrisătehnică, științifică, filozofică. În concluzie, preponderența elementului latin, ca valoare circulatorie și frecvență, în scris și viu grai, reprezintă nota de căpetenie a latinității limbii române. Lexicul românesc se împarte în trei grupe: cuvinte latine, autohtone (traco-dace) și străine (de împrumut)slave, grecești, turcești, ungurești și neologisme. Elementul latin formează majoritatea cuvintelor pentru că noțiunile și lucrurile principale, abstracte și concrete, se numesc cu termeni latini, dar și
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]