2,956 matches
-
pe post de ilustrații. Sufletul omului este inefabil, nici o tehnologie nu se va ridica vreodată la altitudinea sa, chiar dacă, într-adevăr, tendința faptică a epocii coduce tocmai la forțarea cu mijloace exagerate a metamorfozei. Se exagerează cu aceste exagerări, decalaje, metamorfoze. Nimic senzațional. S-ar rușina și Prometeu. S-a smintit ordinea lucrurilor: creatura devine creator. De ce nu? Unii numesc asta nihilism, în ideea că ordinea morală a lumii și a omului nu mai este ea însăși fundamentabilă moral. Ar fi
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
De vorbă cu...”, „Senzația zilei”, „Cronica cinematografică”, „Poșta redacției”, „Interpreții despre roluri”, „Actrițele noastre”, „Compozitorul zilei”, „Vești-povești”, „Creația zilei”. Deși predominante sunt informațiile teatrale, pot fi întâlnite și versuri de N. Davidescu, H. Nicolaide, Emil Botta (Spectacol) sau Ion Pillat (Metamorfoză). Tudor Arghezi scrie un comentariu intitulat Părintescul plagiat, iar E. Lovinescu semnează Ce fel de școală e teatrul. Cronica dramatică este susținută de Vlaicu Bârna. Apar și câteva epigrame aparținând lui Jean Moscopol. Revista găzduiește numeroase interviuri și medalioane și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287136_a_288465]
-
I.L. Caragiale / 114 2.2.3. Evadarea eșuată. La Vulturi! de Gala Galaction / 121 2.3. Teroarea de frontieră. Între natural și supranatural / 128 2.3.1. Deformarea psihologică. În vreme de război de I.L. Caragiale / 129 2.3.2. Metamorfozele obsesivului. Frigul de Gib I. Mihăescu / 135 2.3.3. Thanaticul vindicativ. Îmbrățișarea mortului de Alexandru Philippide / 142 2.4. Teroarea supranaturală / 154 2.4.1. Maleficul suicidar. Moara lui Călifar de Gala Galaction / 156 2.4.2. Goticul redimensionat
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
în România 3. De ce? Răspunsul la o asemenea problemă nu s-ar putea oferi decât într-o carte separată, de sociologie a culturii, pe care, sper, o va scrie cineva, cândva.) Așadar, explorarea gândită de mine se bazează pe analiza metamorfozelor estetico-emoționale ale unei forme subtile de teamă. Frica este un sentiment natural, resimțit ca atare de orice individ în fiecare etapă a vieții. Prozatorul britanic L.P. Hartley îi atribuie unuia dintre personajele sale, Eustace, afirmația pertinentă că frica și pericolul
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
o premisă unicordă este acela că știm întotdeauna de unde pornim, însă rareori intuim unde ajungem. * * * După ce am încercat, în măsura în care mi-a permis spațiul, să realizez o radiografie conceptuală a terorii scripturale, vă propun, în continuare să fim atenți la subtilele metamorfoze pe care le cunoaște ideea, aplicate tendințelor de dezvoltare istorică a literaturii universale. 1.2. Teroarea în diacronie Evoluția modelului în literatura universală Înainte de a trece în revistă scriitori și opere, trebuie să precizez că generarea unei stări de anxietate
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
evreu necunoscut. Cu riscuri teoretice considerabile, se trece, apoi, la citarea unor opere din Antichitate (lista este eteroclită și relativ departe de orice criteriu axiologic sau metodologic): Satyricon al lui Petronius (incidentul plat cu un vârcolac, prezent în capitolele 61-62), Metamorfozele (sau Măgarul de aur) al lui Apuleius, o scrisoare relativ lipsită de valențe artistice a lui Pliniu cel Tânăr către Sura etc. Lovecraft ajunge, în fine, la perioada medievală, oferind, în acest caz, exemple precum eposurile islandeze Edda și Saga
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
amoralelor descoperiri științifice. Strălucitul doctor Henry Jekyll și oribilul Edward Hyde împart același corp, migrația celor două personalități antitetice realizându-se prin mijlocirea unei misterioase poțiuni. În cele din urmă, licoarea își pierde efectul, iar Hyde nu se mai poate metamorfoza în Jekyll, sfârșind în chip violent. Oricum, subiectul s-a dovedit atât de bine ales, încât micul volum a fost reeditat continuu încă de la apariție. Julia Reid afirmă cu justețe că "insistența asupra semnificației alegorice a poveștii a condus la
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
În același timp văzui la fereastră în zarea lunei un ce alb, lung și transparent, care se mișca necontenit și a cărei forme se schimbau când în om, când în elefant, când în șerpe [...]". Monstruoasa creatură ivită la capătul complexei metamorfoze antropo-elefantino-ofiomorfă se dovedește a fi, într-un anticlimax ironic, un simplu prosop agățat la fereastră și scăldat de lumina rece a lunii. Naratorul știe să dozeze suspansul, astfel încât, după aparent liniștitoarea descoperire, tânărul este proiectat în teroarea nedistilată degajată de
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
oamenii aceia!... Unii aveau unghii la degete ca mâțele, alții copite de țap, alții nările și bărbia tăiete în două ca la zăvozi, și toți aveau cozi și ochii scurși, de li se vedeau creierii prin orbitele deșarte". Suita de metamorfoze diabolice ale fantomelor continuă cu apariția unei femei în alb, cu părul lung și despletit, care îl invită pe eroul stors de voință să-și continue drumul către curtea lui Neagu alături de ea, în condițiile fixate de aceasta. Spre marea
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
victoria. Informat că Wilhelm Temerarul a scăpat totuși, proaspătul zbir cere nimicirea ultimului om. Printr-o stranie inversiune de roluri, șobolanii înspăimântați își anunță stăpânul că Wilhelm se apropie și că el nu poate fi ucis, fiindcă "s-a schimbat". Metamorfoza este uluitoare: "chiar atunci, într-o liniște și-o înmărmurire ce cuprinse toată încăperea, se putu vedea intrând în sala tronului, singur și șchiopătând, un șobolan mare și roșu, care semăna leit la chip cu Wilhelm Temerarul, Duce de Brabant
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
pieptului, adânc, mai adânc, până să atingă inima, pe care s-o oprească din zvâcniturile-i nebune și s-o țintuiască pe loc". Refrenul acesta, desprins dintr-o teamă inițial paralizantă, galvanizează intențiile hangiului: "da! s-o țintuiască pe loc". Metamorfoza psihosomatică este completă: "tremurătura lui se opri, abaterea dispăru și figura-i [...] luă o bizară seninătate". Personajul este gata de acțiune: "El se ridică drept, cu siguranța unui om sănătos și puternic". Odată opera de efracție încheiată, Leiba, întors din
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
Hades. Ulterior, Pausanias discută chiar despre duhurile morților în bătălia de la Marathon, care continuă să bântuie câmpul de luptă fie din frustrarea de a fi fost măcelărite în mod violent, fie din supărarea produsă de absența unei ceremonii funerare. În Metamorfozele lui Apuleius, spiritele celor decedați pot înfăptui chiar crime: o vrăjitoare controlează stafia unei femei pentru a-și atinge un asemenea scop. Și exemplele ar putea continua 82. Fără îndoială, eroul caragialian crede că se confruntă cu stafia vindicativă a
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
nuvelă exemplară atât prin tehnica expunerii, cât și prin explorarea terifiantă a demonilor ce asaltează o minte bolnavă. O parte semnificativă din naturalistele obsesii caragialiene se distilează, după cum se va vedea, în proza lui Gib I. Mihăescu. 2.3.2. Metamorfozele obsesivului Frigul de Gib I. Mihăescu Atunci când se abordează un autor cu o scriitură atât de inconstantă ca valoare, grupând eșecuri narative aproape la fel de numeroase ca reușitele, dificultățile critice, fie ele de fixare sau de interpretare, nu întârzie să apară
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
verbalizează prompt suspiciunile; bruscat, devine amenințător. În cele din urmă, "a ieșit, tropăind din cizmele grele". Profilul de anxioasă al protagonistei este dublat de unul eminamente mistic. Pasajul următor este o remarcabilă radiografie sinestezică a unui desengaño erotic. Este o metamorfoză a senzualului în trivial; o subită maculare a universului intim, de a cărui puritate, cu doar câteva clipe înainte, femeia fusese atât de sigură: "Mireasma care plutea încă în aerul iatacului era acum acră, respingătoare. Sanctuarul fusese profanat". Necroza fenomenologică
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
Astfel, cred că orice eludează definiția strictă a realului poate fi revendicat, în chip perfect justificat, de semele conceptului; așadar, fantasticul înglobează cu necesitate atât feericul, cât și scenariile SF. Prin opoziție cu acesta, teroarea narativă este limitată estetic la metamorfozele unei singure emoții dominante. Desigur, discuția inițiată de mine se poate prelungi, fără un câștig euristic semnificativ, practic ad libitum. Pentru a ilustra acest (extrem de seducător, s-o recunoaștem, iar, în anumite epoci literare, chiar privilegiat) model narativ, i.e. al
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
pământ evocă rotundul unei oglinzi, din spatele căreia pândește dublul exacerbat al trupurilor corupte, i.e. demonicul: Se adunară, ca ghizdul unei fântâne, împrejurul unui cerc de foc pe care cel mai vechi mort îl trase-n zăpadă cu o torță". Specularele metamorfoze cromatice traduc o alchimie diabolică: "Priveau cu orbitele negre și goale cum țărâna înăuntrul cercului se face străvezie, ca o apă verde și-adâncă, și cum apa asta, tot mai roșcată, mai căpruie, mai brună, mai neagră ca smoala, coboară
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
London: Greenwood Press, 2002. 11-22. Manolescu, Florin. Literatura S.F. București: Ed. Univers, 1980. Manolescu, Nicolae. Arca lui Noe. Eseu despre romanul românesc. București: Ed. Gramar, 2000. ---. Istoria critică a literaturii române. 5 secole de literatură. Pitești: Ed. Paralela 45, 2008. ---. Metamorfozele poeziei. Metamorfozele romanului. Ediție îngrijită de Mircea Mihăieș. Iași: Ed. Polirom, 1999. Marino, Adrian. Dicționar de idei literare. Vol. I (A-G). București: Ed. Eminescu, 1973. ---. Hermeneutica lui Mircea Eliade. Cluj-Napoca: Ed. Dacia, 1980 ---. Opera lui Alexandru Macedonski. București: Ed.
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
Press, 2002. 11-22. Manolescu, Florin. Literatura S.F. București: Ed. Univers, 1980. Manolescu, Nicolae. Arca lui Noe. Eseu despre romanul românesc. București: Ed. Gramar, 2000. ---. Istoria critică a literaturii române. 5 secole de literatură. Pitești: Ed. Paralela 45, 2008. ---. Metamorfozele poeziei. Metamorfozele romanului. Ediție îngrijită de Mircea Mihăieș. Iași: Ed. Polirom, 1999. Marino, Adrian. Dicționar de idei literare. Vol. I (A-G). București: Ed. Eminescu, 1973. ---. Hermeneutica lui Mircea Eliade. Cluj-Napoca: Ed. Dacia, 1980 ---. Opera lui Alexandru Macedonski. București: Ed. pentru Literatură
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
ale lui Lemnaru, proteice și asimetrice, ar merita un ilustrator din specia protosuprarealismului satiric, precum J.J. Grandville, despre a cărui operă artistul Julian Bell scrie că "reprezintă o revoluție industrială a imaginației, reflectând o eră în care totul devenea supus metamorfozei și dezorientării" (2010: 319). 66 Mai mult, Florin Manolescu nu ezită să-l includă pe autor printre reprezentanții literaturii SF din deceniul al patrulea al secolului trecut (1980: 239). 67 Ideea umbrei care se mișcă printre făpturile incarnate, ea însăși
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
Filonul legendar se extinde, înglobând și figurile eposului antic grec (Homer și Ahile). Aspirația spre puritate se concretizează mai puțin metaforic și mai mult tematic, clasicismul antic fiind ridicat la rang de model. Unele rezonanțe magice (se pune accentul pe metamorfoză, oamenii se schimbă, „el, într-un stejar, ea, într-o floare”, se spune în poemul La marginile lumii, bând izvoare) sunt caracteristice pentru cele mai izbutite poezii din volum. Ca întotdeauna când dispariția prematură întrerupe evoluția unui poet, presimțirea și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287456_a_288785]
-
Augustin Pop. Frecventează cenaclul literar al revistei „Echinox”, fiind și redactor al acesteia. După licență (1976) lucrează ca profesor de limbile română și franceză la Moisei și Borșa, în Maramureș. În cadrul activității didactice, inițiază experimente creative, îndrumă activitatea cenaclului literar „Metamorfoze” de la Casa Pionierilor din Borșa (1985-1989). În 1990, timp de câteva luni, este inspector școlar și redactor la revista „Măiastra” (Baia Mare), apoi, întors la Cluj-Napoca, e angajat redactor la Editura Dacia, unde rămâne până în 1998, când trece secretar de redacție
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288769_a_290098]
-
marchează calea afirmării unui poet „rând pe rând grav, autoironic, ireverențios, melancolic, îndrăgostit perpetuu, dar și sarcastic și ludic” (Mircea Zaciu). Poemele, diferit dimensionate - între compoziția amplă sau aceea artizanală apropiată de haiku - configurează și transcriu graficul unei dinamici spirituale, „metamorfozele” vocii poetice și ale tehnicilor care îi individualizează timbrul. Întemeindu-și poezia pe forța imaginilor, pe capacitatea lor de reprezentare, P. scrie poeme de notație fulgurantă și de viziune, rod al unei mari acuități perceptive și al unei remarcabile inventivități
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288769_a_290098]
-
A SCRIE ȘI A FI (Ilarie Voronca și metamorfozele poeziei) Ediția a doua, adăugită ILARIE VORONCA ȘI „STAREA DE SPIRIT” AVANGARDISTĂ Sugestiva schiță de portret trasată de E. Lovinescu în volumul al doilea al Memoriilor propune despre Ilarie Voronca o imagine ce pare a contrazice radical spiritul avangardist sub
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
ultimei revelații în materie de înnoire artistică, în virtutea aceleiași exigențe de a se menține “în pas cu vremea”. Surprinderea „pulsului epocei” e urmărită însă cu atâta încordare, încât secvențele de timp avute în vedere devin tot mai mici, iar procesul metamorfozelor artistice corespondente e tot mai accelerat. Astfel că, vorbind despre „integralism” ca mișcare de sinteză modernă în care se contopesc elemente de expresionism, futurism, dadaism și suprarealism, Voronca le împinge de fapt pe toate acestea într-un trecut, ca evenimente
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
care l-au jucat în conturarea acesteia datele oferite de demersurile teoretice și de practica creatoare a plasticienilor constructiviști din anii ’20. Ori de câte ori ia în discuție (în articolele sale din Punct și Integral) problemele limbajului poetic, Voronca are în vedere metamorfozele artistice constructiviste, procedând la paralele între cele două domenii: „Materialul poeziei moderne (ca și al picturii)...”; „Cuvântul în literatură, ca și culoarea sau linia în pictură...”; „Tabloul, poezia, unice...” - sunt începuturi de frază concludente. În eseul Cicatrizări (Poezia nouă), de
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]