2,707 matches
-
această indiferență, sau mai bine zis această trecere de vedere a publicului și a guvernului, ci tocmai acum, după atâția ani, scriind aceste linii, o constat. Din balcon deci priveam la defileul care se făcea pe bulevard în fața suveranilor și oficialităților, în fața statuii lui Mihai Bravul. Regele și regina în albastru orizont, cu căciulile mari de blană(Ibidem, 1937, p. 387: căciulile... „urâte și nesuferite“.), pe care eu nu le puteam suferi, mai ales după ce văzusem pe ale husarilor morții, cu
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
primarul cu pâine și sare. Mare emoțiune și când, în cuvântarea lui, vorbește de principele moștenitor, pe obrajii regelui curg două lacrimi. Regina stăpânește pe ale ei. Pentru toți, aceasta fu singura umbră în acele zile radioase. După răspunsul regelui, oficialitatea se duse la recepție spre prezentarea autorităților, iar noi alergarăm să ne luăm locurile în tribuna din piață. Acolo se așezară miniștrii transilvăneni, doamnele Goldiș, Ștefan Cicio-Pop, Boilă etc. D. Mihai Popovici îmi spuse: „Numai unul lipsește de la aceste serbări
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
cere și nouă, muntencelor, să-i dăm ace lași nume). Doamna Bârseanu, președinta Orfanilor de război, îi prezintă pe doamnele din comitetul ei, printre care două trei săsoaice. Seara, mare prânz în Sala Unicum - 400 de tacâmuri -, toate notabilitățile Ardealului, oficialitățile și fruntașii din Vechiul Regat, militarii și înaltul cler. Regele face un toast frumos, dar așa de rău spus în emoțiunea ce-l cuprinde, încât îți este milă de el. Pe urmă vorbesc domnii Pherekyde și Maniu. La orele 12
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
disciplinară, deoarece au dovedit sentimente antipatriotice față de statul austro-ungar. Declanșarea primului război mondial aduce un șir lung de suferințe populației din sud-vestul României. Oprimarea socială, politică, culturală, religioasă se agravează, deznaționalizarea românilor fiind proclamată oficial de cercurile guvernante maghiare. Atenția oficialităților maghiare se Îndreaptă mai cu seamă spre instituțiile școlare, considerate a fi cele mai eficiente bastioane ale rezistenței românilor. S-a dispus supravegherea Învățătorilor români și controlarea activităților organizate. Sub pretextele de « Înaltă trădare » și « agitație contra statului maghiar » numeroase
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Florin FÎnaru () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93539]
-
Novick), merge până la a acuza personalități evreiești ca Elie Wiesel (supraviețuitor al Holocaustului și militant global al memoriei), organizații internaționale evreiești (În primul rând cele care obțin și gestionează sinistrele „reparații” financiare În numele victimelor și supraviețuitorilor Holocaustului), politicieni americani și oficialitățile israeliene de manipularea cinică și interesată a Holocaustului. O versiune și mai controversată a sintagmei „industria Holocaustului” este Shoah business, un calc inspirat de versul celebru al unei melodii celebre prin care industria divertismentului se privea În oglindă: There’s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
prim-minis- tru, Jean- Claude se Întreține cu fel de fel de domni la patru ace, iar eu mă duc să-mi iau ceva de băut. recepția, care are loc pe peluza unui club privat, e de o eleganță desăvârșită, iar oficialitățile par mai puțin formale, mai vesele și binedispuse decât orice fel de politicieni pe care i-am văzut vreodată. Față de recepțiile la care participasem În românia, se simte un fel de briză În aer. De fapt, mă aștept ca În
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
gata să ne sară oricând În ajutor“. Degeaba a Încercat eschimosul să-i explice că vremea arctică e imprevizibilă și că inuiții au mijloace mai bune decât radarele să anticipeze o furtună de zăpadă care se apropie, și În plus oficialitățile sunt oricum la curent cu călĂtoria noastră, prin Însăși legea Nunavikului bla bla bla. Americanul și-a luat ruc- sacul și a plecat. „i’m not gonna throw my money into this bullshit“, a aruncat el printre dinți. Cât despre
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
dar nu se poate ămpiedica să observe că acest scandal a fost detonat an Bulgaria imediat dupa disputa podului de pește Dunăre, disputa an care ministrul transporturilor din România, Traian Băsescu, s-a confruntat atât cu presa cât și cu oficialitățile din Bulgaria. Ceea ce nu scade cu nimic importantă ăntrebărilor pe care Nistorescu le adresează celor care ar trebui să reacționeze oficial an România an urma afirmațiilor făcute de mai marele vămilor din Bulgaria. * O știre care ar trebui să dea
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17491_a_18816]
-
om”. De mult timp nu mai mergea nimic în viața lui personală. Era profund dezamăgit și, în același timp, nu era în stare să recunoască eșecul idealurilor și al viselor lui ideologice. Devenise prizonierul propriilor iluzii cumplit înșelate de stalinism. Oficialitatea îl acuza de a fi rămas la simpatiile anarhiste ale tinereții lui de dinainte de revoluție. Prietenii de bună credință îl acuzau, din contra, de a se fi lăsat atras de mirajul oficializării ca poet de Curte. Nici după moarte n-
Filmele din carte by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5951_a_7276]
-
un fel sau altul. OP: Îmi pare foarte rău. T: Mmm. Stați o secundă! OP: Păi nu l-ar mai invita a doua zi T: Nu! Stați o secundă! Și dumneavoastră sânteți invitat la Antena 1, este invitat și o oficialitate militară, deci nu văd unde ar greși aicea, să spunem ... OP: Nu. A fost prezentat ca analist al Antenei 1! (Antena 1, 17.III.2003). Cu această valoare (asociată lui "dumneavoastră"), formațiunile în discuție, ca și cele cu hai, au
[Corola-publishinghouse/Science/85024_a_85810]
-
a-l Îndupleca, membrii familiei și ofițerii fuseseră ce-i care-l opriseră, spunând: „A renunța acum ar fi totuna cu a-i dărui capetele noastre.“ Vestea despre Începutul acestor ostilități se răspândi, de asemenea, cu repeziciune prin Harima, zguduind oficialitățile de la Osaka. Undele de șoc se propagau până În Tamba și Sanin. Mai Întâi, În provinciile apusene, Hideyoshi porni imediat atacul asupra Castelului Miki și puse trupele auxiliare ale lui Nobumori și Tsutsui să Împingă clanul Mori Înapoi până la frontierele provinciei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Întotdeauna un pariu pe viață sau pe moarte - viața În mijlocul morții, moartea În miezul vieții. Hideyoshi, Însă, nu se Întorsese ca să se odihnească. De cum intră În cetate și chiar Înainte de a se schimba din hainele de călătorie, se Întâlni cu oficialitățile de la castel. Ascultă atent raportul despre evenimentele ulterioare din apus și situația de pe diversele lui moșii. Era a doua jumătate a Orei Șobolanului - miezul nopții. Deși nu le păsa de propria lor oboseală, vasalii lui Hideyoshi erau Îngrijorați ca aceeași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
O asemenea muncă e potrivită pentru oameni ca Matsuda și Ishida, nu pentru noi, militarii. — Te contrazic. Seniorului Hideyoshi nu-i stă În obicei să pună oamenii În locuri nepotrivite. Poți fi sigur că are nevoie de dumneata, undeva, printre oficialități. — Crede-mă că sunt foarte nemulțumit să te văd atribuindu-mi asemenea capacități, replică Shonyu, râzând. Că tot veni vorba, i-ai făcut tânărului senior urările de Anul Nou? — Tocmai mi-am luat rămas bun de la el. — Și eu plecam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Între intelectuali însă avea faima unui om cu preocupări enciclopedice, poliglot (cunoștea douăsprezece limbi), erudit în istoria românilor, deținător al unei biblioteci de mare valoare. Cunoscut și în țară, este chemat să intre, în 1866, în Societatea Literară Română. Dar oficialitățile ruse îl împiedică să vină la București. Se vede obligat să renunțe la calitatea de membru activ al forului, care îl alege, în 1870, membru onorific. Descurajat și chinuit de însingurare, își trece ultimii ani cufundat în misticism, așa cum se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287398_a_288727]
-
din cauza opoziției manifestate de autoritățile comuniste. Mai mult, organele Securității erau preocupate să controleze toate posibilele canale de comunicare ale Vaticanului cu greco-catolicii din țară. O timidă îmbunătățire a relațiilor româno-vaticane s-a produs după întâlnirea cardinalului Franz König cu oficialitățile de la București, în toamna anului 1967. După câteva luni, vizita prim-ministrului Ion Gh. Maurer și a ministrului de Externe, Corneliu Mănescu, în Italia a inclus și o audiență neoficială la Papa Paul al VI-lea, la 24 ianuarie 1968
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
din exil, prin consacrarea, la 8 septembrie 1960, a pr. Vasile Cristea ca episcop de Lebedo, pentru românii greco-catolici din emigrație, a stârnit o deosebită iritare, deoarece noul arhiereu era considerat de regimul comunist drept „transfug” și „trădător”. Nu numai oficialitățile comuniste de la București priveau cu ostilitate ascensiunea preotului „transfug” spre demnitatea arhierească, ci și Sfântul Sinod al BOR. Activitatea intensă a BOR în cadrul mișcării ecumenice, după 1961, susținea perfect imaginea pe care statul încerca să și-o creeze în exterior
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
oratorice, avântate, ale generalului de Gaulle au provocat surpriza publicului român. Prezența dumneavoastră ca traducător în delegația franceză nu era o pilulă prea amară pentru autoritățile române? Numele interpretului nu apare niciodată, nicăieri, pe nici un document publicat. Era comunicat doar oficialităților celeilalte părți, spre a i se rezerva un loc la ceremonii, în cursul deplasărilor etc. Discursurile erau pregătite dinainte. Atât versiunea franceză, cât și cea românească erau schimbate între părți, așa încât toată această „prietenie călduroasă” era foarte îngrădită de corsetul
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
de conștiința de sine, de încrederea în valorile ei civilizatoare, de vitalitatea ei, de aspirația către mai bine etc. Sedentarismul cvasifeudal al unei nații, deci teama sau refuzul de a emigra, a dispărut o dată cu progresul civilizației. Mai mult decât atât, oficialitățile române au privit emigrația ca pe ceva negativ, descurajând-o și compromițând-o, nu din ignoranță sau oportunism, ci pentru că în a doua jumătate a secolului al XIX-lea, de pildă, națiunea română nu era încă formată. Apoi, românii erau
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
ales de cauze personale de moment sau de motivații naționale ori economice care nu intrau sub incidența statului român, așa cum era cazul românilor care trăiau în afara granițelor. în sfârșit, românii care debarcau la New York nu erau așteptați întotdeauna de o oficialitate sau un organism național, pentru a-i ajuta. Ei plecau, pur și simplu, în America, unde se pierdeau sau se regăseau, dar nu ca un grup etnic. Nu poate fi vorba despre vreun român care să fi traversat Oceanul cu
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
destule mijloace pentru a reduce la minim numărul emigranților români care își iau lumea în cap”. Particularitățile acestei stări de fapt rezidau în circumstanța că provinciile amintite, de unde emigrau, la acea dată, românii, erau înglobate între granițele Imperiului Austro-Ungar, deci oficialitățile care ar fi trebuit să se ocupe de emigrația română nu aveau interesul de a se implica în această problemă, în vederea soluționării ei. Nici în România lucrurile nu stăteau mai bine, dar emigrația către America, din acest spațiu, nu era
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
erau avertizați de presa locală că greșeau toți cei care credeau că „America e dunga raiului pământean”. Indiferent însă de toate aceste avertismente, emigrația română spre America nu a putut fi oprită și nici nu a devenit o preocupare a oficialităților guvernamentale. De altfel, „exodul” către Lumea Nouă, de la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului XX, depășea, din multe puncte de vedere, dimensiunile și semnificațiile obișnuite ale emigrării europene de până la acea dată. Așa cum s-a remarcat adeseori, „mișcarea
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
și nu mai revenim asupra lor. Important de reținut este faptul că, la un moment dat, americanizarea imigranților români a încetat de a mai fi o „problemă”, atât pentru România, cât și pentru SUA, dar mai ales pentru imigranții înșiși. Oficialitățile guvernamentale bucureștene au înțeles că nu era oportun și nici posibil să se opună ori să întârzie un proces firesc și necesar, într-un anume sens. Americanii, la rândul lor, s-au convins că imigranții români nu reprezentau, numeric, un
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
atare condiții, românii s-au văzut obligați să recurgă la cele mai neașteptate subterfugii, pentru a ajunge în America și Canada, eludând, bineînțeles, legea. Astfel, „numai în 1993 fuseseră prinși 803 [români, n.n.] încercând să intre ilegal în America”. Reacția oficialităților americane a fost promptă, dar „cazul” a rămas nesoluționat, deoarece, așa cum declara Serviciul pentru Imigrare și Naturalizare în 1994, „numai 16 procente din totalul cererilor de azil politic depuse de români după 1990 au primit un răspuns favorabil”. Comportamentul oficialităților
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
oficialităților americane a fost promptă, dar „cazul” a rămas nesoluționat, deoarece, așa cum declara Serviciul pentru Imigrare și Naturalizare în 1994, „numai 16 procente din totalul cererilor de azil politic depuse de români după 1990 au primit un răspuns favorabil”. Comportamentul oficialităților americane poate fi comentat, desigur, dar acest fapt nu va influența decizia Washingtonului. Iar dorința emigrării dincolo de Ocean nu poate fi anulată prin măsuri coercitive și presiune morală, atât timp cât un român american declară că „fac parte dintr-un popor care
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
subiect recuperat în vremea din urmă, de către cei interesați, care nu sunt puțini, este acela care privește evoluția comunității române din Statele Unite, eludat ori distorsionat între 1945 și 1989, atunci când stranii rațiuni ideologice au determinat manifestarea unei atitudini dezonorante a oficialităților bucureștene față de America și entitatea de origine română trăitoare acolo. Neatizarea provocată astfel a compromis, o dată cu bariera mentală ridicată între granițele românești și țărmurile Lumii Noi, cunoașterea unui prototip etnic afirmat în timp ca un hyphenated group, deci ca un
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]