1,761 matches
-
nimeni nu-l băgă în seamă. Cartierul oriental zăcea la picioarele lor ca un animal leneș și înțelept, pe malurile lagunei, nu departe de port. Greci, turci, tătari, evrei și armeni, aduși aici de nevoi uitate de generații, împinși de prigoane sau ademeniți de un trai mai dulce și câștiguri mai mari, populau claie peste grămadă acest Babilon bezmetic și fermecător. Mirosurile de pește, șașlâc și năut se amestecau cu aburii groși ai băilor turcești unde veneau de a valma să
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
nu În URSS? se ofuscă Mașa. - Trăiți În România, dar gândul și sufletul vă zboară mereu spre Mama Rusia, nu-i așa? Și aici Extraterestrul pusese degetul pe rană. În urmă cu trei veacuri, În timpul țarului Alexei Mihailovici, Începuse marea prigoană Împotriva dreptei credințe. Atunci Își arătase pentru prima oară Anticristul fața În lume. Venise Înveșmântat În odăjdii scumpe, luând Înfățișarea unui patriarh. Chipul său lumina ca soarele, iar În mâna sa avea Însemnele puterii dumnezeiești. Mulți au fost seduși de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
fost seduși de falsa-i strălucire. Și acum sufletul lor se zvârcolește În focul Gheenei. La porunca sa vechile cărți bisericești au fost arse și rescrise, canoanele slujbelor au fost schimonosite și pervertite și ele la așa numită nouă credință. Prigoana Împotriva celor drepți a fost cumplită. Toți cei care au continuat să-și facă semnul crucii cu două degete, cum desprinseseră din moșii și strămoșii lor, În loc de trei, sau să se roage după vechile canoane, au fost aspru pedepsiți. Bisericile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
tiză, de asemenea fiică de rege, fusese În urmă cu trei sute de ani reîncarnarea primeia. Într‑un comentariu la romanul lui Jan Potocki Manuscrisul de la Saragosa se află mențiunea: „Șapte adormiți, șapte tineri nobili din Efes, conform legendei, fuseră de prigoana lui Decie (anul 250) Într‑o peșteră din dealul Celionului. După anul 230, iar după o altă versiune după anul 309, ei se vor trezi, dar vor muri imediat, iar trupurile lor vor fi aduse la Marsilia Într‑un uriaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
greu serviciu, nu șagă Și care, precum șapte strune ale lăutei, am stat la fel de atinși de arcușul primejdiei și măcar că fiecare singur și deosebit ne-am înfiorat de teama Morții, împreună ca strunele și la un loc același freamăt al prigoanei am petrecut și tot același hang al speranței am ținut Deci, în ajunul sărbătorii de Sân-Dumitru, am mers la lucru, eu cu Cornel Braiu și s-a asociat și Ali Străilaș, de buna lui plăcere, zicând că: nea Ștefan, luam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
acolo; un vândut. Curioasă e revenirea Castelanului... Domeniul e o ruină, nelocuibil; a rămas întreg numai donjonul... Cred că, la mijloc, e tot mâna Magistratului. A adus pe cineva, un fel de uite-l-nu-e, încercând, astfel, să abată atenția oamenilor de la prigoana pe care - cinic - o numește carantină. „Molima de acolo se trage!” va zice și va îndemna gloata să atace Domeniul. Și babele se vor porni într-acolo, cunoaște el marfa!... În Stațiune, pregătirile pentru Carnaval sunt în toi. O săptămână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
sânge. Fiul cărui cer pot fi? "Fericiți cei prigoniți pentru dreptate, că a lor este împărăția cerurilor." Destulă amăgire, Dumnezeule, destulă! Păstrează-ți dreptatea și nedreptatea și împărăția ta deopotrivă! Nu o să mă vezi cerșind la porțile tale, indiferent câtă prigoană vei trimite spre mine. Fericiți veți fi voi când vă vor ocărî și vă vor prigoni și vor zice tot cuvântul rău împotriva voastră, mințind din pricina Mea." Îmi este indiferent de toată durerea ce se poate prăvăli peste mine, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
aceea, mujahedinii au cucerit Kabulul și au trimis femeile acasă. Să dispară din peisaj. Să piară din spațiul public. Doamne, sau Allah sau Iahve, sau în câte chipuri ești numit, ne întrebăm tustrele în bucătăria oxoniană, de ce ai îngăduit atâta prigoană contra femeilor? Jowida a stat aproape exclusiv în casă toată perioada. Adică toată tinerețea ei. Mujahedinii au început să lupte pentru Islam și au continuat luptând fratricid pentru președinție. Între 1992 și 1995 a stat acasă. Lipsurile erau așa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Matei (și cu mine, da’ eu nu am importanță). Ceilalți prieteni români votează local cu democrații și federal cu republicanii. Maria zice că sunt prima generație de emigranți și siguranța bate libertatea, plus un sentiment de recunoștință față de găzduirea de prigoana din țara ta. Cred că are dreptate. Dar acesta este un motiv să ocolesc cu grație subiectul: politică americană în convorbirile cu românii. Statul Indiana este stat conservator cu o singură excepție notabilă: Bloomingtonul, care, din cauza mediului cosmopolit universitar, este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
pe politică. - Nu-i așa, doamnă, că-i dezgustător câtă mizerie trag ăștia după ei? Aproape nici nu mai știi ce să spui. În loc să se bucure de lucrurile astea ale zilei, ei o țin una și bună cu trecutul, cu prigoana, cu răzbunarea. Dădu să se răsucească să vadă de unde vine vocea aceea. Semăna izbitor cu a lui Aznavour, dar n-avea cum să fie a lui. Privi instinctiv spre pleierul de pe noptieră. Un ins, întors cu spatele la ea, încerca să schimbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
care, nu atât mesajele scrise sau imaginile de pe ecran o produc în sufletul meu, cât trèirea intensè pe care sfiosul tânèr de lângè mine, intrând într-un fel de transè, o încearcè la atingerea ecranului iluminat al calculatorului meu?! Despre prigoana și hèrțuiala vechii securitèți sârbe pe care le-au suferit acești copii și cei ce au crezut în viziunile lor, îmi vorbește Ilarie, mie nevenindu-mi sè cred cè toate aceste lucruri s-au petrecut în zilele noastre, cè totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
numai satele Izvoarele, Milcovul și Clocociovul, care, fiind bântuite de boala cholerei, nu le-am putut aduna, fiind răspândite pe la câmpuri depărtate"302. Alți participanți mărunți sau mai puțin implicați în evenimentele din vara anului 1848, spre a scăpa de prigoana represiunii, care urmărea neîndurător pe cei vinovați sau presupuși vinovați, au căutat să se disculpe, invocând greutățile pricinuite de epidemia de holeră. Astfel, negustorul Petruță Cladoveanu din Cerneți, membru al Gărzii naționale, arăta la "tacrirul" din 13/25 decembrie 1848
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
stejar, cu care ferecase porțile lăcașului, poftind drumeții în curtea mănăstirii. Tihna îmbietoare a mănăstirii îi fermecă pe musafirii mănăstirii. Cei trei se repeziră la icoanele lăcașului, mai ales închinându-se la icoana Sf. Gheorghe, cel care scăpa omenirea de prigoana balaurului cu șapte capete. Un foșnet trecu prin zidurile mănăstirii. Era starețul mănăstirii, părintele Ioan, copil de pripas, găsit de văcarii boierului, printre mărăcinii de la marginea satului. Boierul îl trimise la școala călugărească, iar el, vrednic, venise să conducă mănăstirea
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
să rabde”, ceea ce înseamnă în reflexiile Părintelui Arhimandrit Iustin Pârvu: “trebuie să înduri, să rabzi suferințele”..., să le trăiești sensul inițiatic, de superiorizare în lupta cu propriile slăbiciuni, minusuri, greșeli, păcate, căderi, fortifiindu-te pentru lupta cu puzderia de ispite, prigoane, torturi...etc. La Căpitan, răbdarea este o formă a jertfei purificatoare, tonifiante pentru noi bătălii... E o aserțiune că-n eul nostru intim avem mereu ceva de reconstruit. Acest adevăr ne îndepărtează de orgolii, invidii, ură, deschizându-ne calea spre
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
celor șapte sfeșnice, text pe care îl integrează volumului de mai târziu Creatorii și lumea lor dar cu titlu schimbat: Un ctitor de suflete: Victor Papilian. Și ce frumos scrie despre acest savant, unul din cei mai curajoși martiri ai prigoanei și orgiilor penitenciare comuniste, Înalt Prea Sfințitul Valeriu Anania în Rotonda plopilor aprinși, prelatul și prolificul creator de cultură, românul care ne-a lăsat o lecție de cum se moare senin, cu conștiința împăcată că a făcut tot ce a putut
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
decrete interioare pe care ni le dăm noi înșine prin faptul că răspundem în totalitate tentațiilor lumii acesteia, tentații ce ușor ușor, dar sigur, ne vor îndepărta de adevărata vocație și viețuire monahală. Spunea un părinte că cea mai cumplită prigoană este cea dinăuntrul omului, din sufletul lui, când este stricat de pofte fără de Dumnezeu. Cel prigonit nu poate scăpa deoarece poartă pretutindeni dușmanul cu el. Căci războiul din afară se termină ușor, dar războiul din suflet ține până la moarte. Deci
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
de abstracționism, realism, postimpresionism, cubism, expresionism și fovism. A fost, de asemenea, cel mai avizat teoretician și promotor al constructivismului în România. La începutul anilor ’30 face parte (ca și ex-avangardistul Ion Călugăru) din rîndul fondatorilor grupării Criterion. Urmare a prigoanei antisemite din perioada statului național legionar, emigrează în Palestina (1940), unde va întemeia - la Ein Hod, pe muntele Carmel - un sat de artiști pe care-l va patrona pînă la moarte (în 1984, la aproape 90 de ani). Colaborarea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
au, fără îndoială, explicații politice mult mai marcate. Marcel Iancu pleacă în Palestina la începutul anilor ’40, ca efect al recrudescenței persecuțiilor antisemite în anii dictaturii militare. Jacques G. Costin emigrează de două ori - prima oară refugiindu-se din calea prigoanei antonesciene, a doua oară definitiv, după ce - marginalizat în calitate de sionist - fusese implicat în procesul intentat de regimul comunist sculptoriței Milița Petrașcu și compozitorului Mihai Andricu. Un caz aparte este reprezentat de emigrarea membrilor neevrei (uneori chiar antisemiți) ai „generației tinere”. Eugen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
nu pot fi traversate deoarece nu ajungi la marginea lor. Înțelegeam că Laura se temuse, poate. Fiind insolent de sănătoasă, risca să fie prigonită de cei bolnavi. Și poate că încercarea de viol din bălării fusese tocmai o formă de prigoană, deoarece sănătatea ei reprezenta o sfidare. Nu văzusem eu însumi în ironiile Laurei un risc, care-mi punea în pericol încântările din sala cu oglinzi? Dar eram furios pe ea fiindcă nu avusese tăria să mă iubească împotriva mea însumi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
pe tine, petalele-ți una câte una. Ți-au furat cununa Soarele și Luna E mai bine așa, ești frumoasă simplă Simplitatea ta-i aleasă, de crăiasă. Tu ești migală, nu poți fi simplă./ În delir și tremur dulce de prigoană Viața merge, steaua cade, nebunia nu mai contenește, Într-o clipă ca de aur năpădită toată în sânge, Ca un vis și o durere care tot împrejmuiește, Diavolul e aici, e în mine, el nu se oprește, Amețeală e delirul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
restricții și persecuții. În secolul al VII-lea, cucerirea arabă și islamizarea care i-a urmat au făcut din ei cei dintâi martiri ai Iranului, iar în secolul al X-lea, persecuțiile la care au fost supuși au determinat o prigoană în masă, iar fugarii care au supraviețuit s-au retras în Insula Hormuz din Golful Persic, formând o comunitate pe care hindușii au numit-o „colonia parșilor“. În secolul al XIX-lea, după ce colonizarea britanică a înaintat către nord-vestul Indiei
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
tot ce i se întâmplase de când părăsise, cu puțin înaintea noastră, cartierul Albaicin. — Mulțumesc Ziditorului zi de zi că m-a îndrumat să iau calea pribegiei, căci cei care au ales să se boteze sunt acum victimele celor mai rele prigoane. Șapte dintre verii mei sunt în temniță, iar o nepoată a fost arsă de vie împreună cu soțul ei, acuzați că au rămas evrei în taină. M-a lăsat jos înainte de a continua, cu glas scăzut: — Toți convertiții sunt bănuiți că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
și Ghurara, puncte de plecare ale caravanelor sahariene. Acolo, într-adevăr, neguțătorii și ceilalți călători se așteaptă unii pe alții spre a porni împreună la drum. În acele oaze se stabiliseră mulți comercianți evrei, însă fuseseră victime ale unei ciudate prigoane. Chiar în anul căderii Granadei, care fusese și cel al expulzării evreilor din Spania, un predicator din Tlemcen venise la Fès, instigându-i pe musulmani să-i extermine pe evreii din oraș. De îndată ce a fost informat în legătură cu acest lucru, suveranul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
-și închina științei tot timpul și toată energia sa. Niciodată Salazar nu s-a dedicat cu exclusivitate muncii științifice. Tot atât de importantă era pentru el pregătirea tinerelor promoții pentru o mai adâncă înțelegere a realităților portugheze. Pe de altă parte, întețirea prigoanei religioase, după "noaptea însîngerată" din 19 octombrie, îl împiedecă să se retragă într-un adevărat turn de fildeș la Coimbra. În zilele de 29 și 30 aprilie 1922 are loc la Lisabona a doua sesiune a Congresului Centrului Catolic. Salazar
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
locurile unde învățase, unde fusese mulți ani fericită, de unde fugise ca un prigonit fără altă vină decât că se născuse într-un pământ râvnit de alții. Abia Ester, mult mai târziu, m-a făcut să pricep ce cumplită-i dezrădăcinarea, prigoana, doar pentru că un altul îți urăște numele, sângele, neamul, casa, tot ce te leagă de acest Pământ, al cărui rod ești, la fel ca arborii, florile, gâzele sau apele ducându-se în voia legilor lor eterne. Nu aveam curajul să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]