2,080 matches
-
târziu, de-acum a doua și a treia zi, toți o luară puțin în nume de rău; Ivan Petrovici chiar se supără, dar nu prea tare. Generalul, șeful ierarhic al lui Ivan Feodorovici, fu câtva timp rece cu subalternul său. „Protectorul“ familiei, demnitarul, îngăimă și el ceva din partea lui, drept povață, cu acest prilej exprimându-se măgulitor că se interesează foarte, foarte mult de soarta Aglaiei. Într-adevăr, era un om de o oarecare bunătate sufletească; dar printre motivele curiozității sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
în schimb legat de trecut și de existența lumii de dincolo. Prin moși sunt desemnați strămoșii familiei, ai neamului, cei trecuți în „lumea cealaltă”, cu care cei aflați încă în lumea viilor continuă să păstreze legătura. Moșii sunt totodată și protectorii de dincolo ai familiei și neamului. Proprietatea asupra pământului și subunitatea familială numită tiaglo Haxthausen reține trei caracteristici ale proprietății asupra pământului în satele devălmașe rusești: aceasta este colectivă, egalitară și temporară. „Poporul este pătruns de sentimentul că întreg teritoriul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
rege al Poloniei între 1825 și 1855, urmând la tron fratelui său mai mare, Alexandru I. Căsătorit în 1817 cu Charlotte a Prusiei (numită după căsătorie Alexandra Feodorovna), devine cumnatul viitorului împărat al Prusiei, Frederick Wilhelm al IV-lea, fostul protector al lui Haxthausen - situație ce este posibil să fi jucat și ea în favoarea acestuia din urmă. Despre viața și activitatea lui Nicolae I, vezi Grunwald (1946) și Riasanovsky. (1961). Pe numele său adevărat Pavel Dimitrievici Kisseliov. Despre funcțiile cu care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
procesele de guvernare celebrul Punct opt din Proclamația de mare răsunet, desecretizarea dosarelor, procesul comunismului, deconspirarea securității etc., nu au fost decât valuri În marea cea mare a conspirației postcomuniste, alintata cu ipocrizie „capitalism de cumetrie”, cumetrie patronată de Însuși protectorul ei, ne dăm și mai bine seama unde și de ce am ajuns așa În România anului 2006. Securiștii Încasează pensii de zeci de milioane iar majoritatea pensionarilor cu ani necompletați În cartea de muncă din vina statului comunist, doar pensii
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
pe tine de deochi când erai bebeluș? o ia la rost Occia. Fata tace, roșie la față, necutezând a spune nimic. Bun! Măcar i-a închis gura, ei și celor tentate să o imite. Își înăsprește vocea: — El este atât protectorul generalilor, cât și al copiilor, deci este normal să-l cinstim... Ușor plictisit, regele o întrerupe: — Ceea ce am vrut să spun este că toate părțile materiei, dacă sunt lipsite de căldură... Mult te mai roade și pe tine grija asta
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
cu ironie. Iată unul din rarele cazuri când calculul politic și amorul propriu al oamenilor de litere coabitează cu succes. Dar tradiția nu vine numai de la Asinius Pollio. Și bunicul ei matern, Pomponius Atticus, a fost - alături de Maecenas - un mare protector al artelor. A difuzat în mod sistematic discursurile și tratatele prietenului său Cicero, care îi dădea spre publicare tot ce scria. Mai mult chiar, lăsa întotdeauna la latitudinea lui Pomponius să hotărască dacă e util sau nu să lanseze o
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
cu încetul. Vin nu numai pentru a auzi, ci și ca să se facă ei înșiși auziți și văzuți. Altminteri încetezi să exiști la Roma. Pe de altă parte, nici debutanții și scriitorii săraci n-ar putea supraviețui fără ajutorul unor protectori influenți. Se salută cu Aemilia Lepida, soția lui Sulpicius Quirinius. Se uită însă imediat în altă parte ca să-și ascundă indignarea. Pe Iuno! Nerușinata! Îndrăznește să se afișeze în casa ei cu amantul. O fi Scaurus mare avocat și orator
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
vedem care-i mai tare în luptă, Mithras sau Anubis, căci veți face pereche. — Dar..., dă să protesteze unul dintre cei doi. Nici un dar, i-o taie instructorul. O să fiți tracul împotriva samnitului și așa o să fie clar care dintre protectorii voștri vă poate apăra mai bine. — Mithras, face cu îngâmfare primul. — Mithras să fie, spune Rufus. Clipește imediat, fals panicat: — Deși, ciumpăvit de celelalte nume cum îl porți tu... — N-are importanță, i-o întoarce un altul. Puterea lui este
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
ale religiei romane! Mai aruncă o ocheadă în urmă către lănțugul de scoici înșirate pe un fir de ață. După câte se pare, acum se consideră că și reprezentarea sexului feminin ar poseda aceleași virtuți! — Păi nu e zeul Fascinus protectorul generalilor? întreabă retoric lunganul cu penisurile de gât, conștient de atenția pe care o stârnește. Își adăpostește cu mâinile organele genitale: Și nu e pula, simbolul lui, agățată sub carul celor cinstiți cu triumfuri? — Așa e, aprobă mai multe voci
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
l-au dus la nu știu ce control, îl vor aduce imediat înapoi. Ai încercat să îl alăptezi, întreb eu entuziasmată, privind spre sânul ei gol împungând decolteul halatului, și ea spune, nu chiar, așa ceva nu e de mine, apoi își acoperă protector sânii cu mâna. Este mai greu la început, zic eu, dar în câteva zile te vei obișnui, trebuie să încerci, iar ea oftează, ochii îi sunt roșii din pricina efortului, fața îi este rozalie și moale, ca halatul pe care îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
Anele nici nu speră la un acces real în decizia majoră. Nu au mentalitate de stăpâne. Ele nu fac altceva decât să-și exorcizeze mentalitatea de slugi și să-și caute împlinirea omenească, în felul lor. Am trecut de la un protector la altul. În afara celor tinere, Anele s-au grăbit să sară din numele și patrimoniul patern în cele conjugale. S-au temut să trăiască „de capul lor”, să-și asume libertatea „dubioasă” a femeilor singure. Să călătorească, să-și facă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
subiectivă în tot ceea ce faci, sau că ai ajuns acolo prin niscai tertipuri muierești. Sau, cel mai adesea, să nici nu te ia în seamă decât ca cifră în parlament. Dacă ești fetiță, exiști dacă te violează sau bate propriul protector. Dacă ești tânără, exiști dacă ești un trup decorativ. Dacă ești matură, mai bine te limitezi la statutul de nevastă a unui domn important, căci performanțele tale profesionale sau comunitare tot nu contează. Dacă ai îmbătrânit, este cazul să mori
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
în general victime, de obicei ale bărbaților. Bărbații triumfători sunt în genere maturi văzuți inclusiv la vârsta a treia, dacă au putere politică sau autoritate intelectuală. Rar sunt tot victime ale bărbaților; - Valoarea de relație a bărbaților este cea de protectori și a femeilor cea de îngrijitoare; - Femeile sunt pasionate să se dezbrace, să colinde magazine. Bărbații sunt pasionați de putere și să colinde „globul” sau măcar să îl comenteze; - Femeile înfățișate „color” sunt frumoase, senzuale, dependente. Cele care studiază, fac carieră
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
fi Înecat cu bere. Dar paharul era pe masă, reflectînd ușor razele palide ale luminii. Se Înecase cu fapte... Oricît ar fi sperat ea să plutească ca un embrion În lichidul gălbui, vorbind de una singură, cu berea ei, moartea protectorului, care constituia o crudă realitate, era ea Însăși tocmai această realitate. Se zbătea ca un pește pe uscat. — Dar mai sînt și economiile... și apoi nu m-am atins nici de banii de lichidare ai soțului... și banii de la asigurarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
măsură. Această ultimă opțiune este " Aici " așa cum pâlpâie fără încetare pe banda luminoasă, cerând parcă o următoare comandă. Atunci Justin lovește ușor cu bagheta discul ce se repune pe nesimțite în rotație. O comandă imperativă apare pe ecran : " Alege un protector prin care să ții legătura cu mine ! " Acest " cu mine " îi dă Dorei un frison, întrebându-se în vis. "Oare cu cine dialoghează Jus-tin ?" Nu are însă timp de gândire căci pe ecran apar deja opțiuni sugerate : Simion, Isidora, Dumitru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
timp de gândire căci pe ecran apar deja opțiuni sugerate : Simion, Isidora, Dumitru, Măriuca ... Numele defilează pe ecran și Dora este nerăbdătoare ca Justin să facă alegerea printre prenumele părinților și bunicilor ei în care ar putea să găsească un protector. Dar el nu alege. Numele tuturor plecaților cunoscuți se înscriu pe boltă, dar Justin nu se oprește la nici unul din ele. La ultimul nume sugerat se aude un semnal sonor mult mai puternic decât cele ieșite când bagheta atingea discul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
a unui tânăr cu o față dumnezeiască scăldată de frumusețe, de bunătate și iubire. Cu o voce de mezosoprană, ca cea a Alindorei Bosch, îi spune : "Pentru tine m-am rugat la Cel Atotputernic și ți-a acordat clemență. Iar protectorul tău pe calea grea a reîntoarcerii va fi Alindora. Nu, mai bine va fi... Va fi Minodora. Sau... amândouă..." Dora s-a trezit respirând greu, îi este prea cald ca dintr-o dată să-i fie prea frig, respirația îi arde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
filosofic și nici nu va ști cum să atragă destule talente din străinătate. în afară de asta, în condițiile absenței unor tratate de reconciliere cu China și Coreea, Japonia nu va fi nici pe viitor în stare să-și asume rolul de protector politic al periferiei și al hinterlandului, și cu atât mai puțin va fi în stare să-și asume rolul militar planetar aferent în mod firesc „inimii”. Alte două orașe asiatice, Shanghai și Bombay, vor deține prin 2030 cele mai mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
cumva - până când mi-am dat seama cu ce semăna. Pentru a scăpa de bănuiala că schița ar putea fi portretul cuiva, am Întors-o invers. Dar asta mă făcu să mă gândesc la Anton care la Crama Albastră se autoproclamase protectorul meu. Tulburat, am reîntors foaia și am trasat contururile cu stiloul. Încet, liniile au Început să se repete, alergau unele spre altele, se intersectau și se scoteau În evidență reciproc, până când desenul luă forma unei palme fatidice, deschise pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
dispărură după colț, În direcția Bursei și a scuarului mare. Strada Dorei era pustie când am ajuns peste jumătate de oră, zornăind și uruind. Ca drumul să fie mai ușor, am legat pernele pe șa, de Îndată ce am ieșit din vizorul protectorilor mei. Cu toate acestea, a fost o ușurare să mă dau jos de pe vehicolul instabil. În fața blocului În care locuise Dora nu era parcată nici o mașină de poliție, nici o țigară nu strălucea În Întunericul de sub șinele Stadtbahn-ului. Chiar și așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
ia noapte de noapte căruțe cu veronal, tocmai din pricina neobositului nesomn al stâlpilor legii, care o duc În pragul deznădejdii, băgându-i sula-n coaste. Zbirii nu par a ține minte că, În Împrejurări deloc senine, i-a fost ucis protectorul și ea a rămas orfană și fără adăpost, În fruntea salonului de elită „Dragonul ce-și uită de sine“, cu localuri proprii În Leandro Alem și Tucumán. Ah, preadevotata și nestatornica Madame Hsin! În timp ce cu ochiul drept plânge moartea amicului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
în acțiunea sa. Abia în această situație putea să-și dovedească marele talent, șiretenia și inteligența despre care se șușotea atâta, mai mult cu invidie decît cu admirație. Ieșirea din această situație nu i-o putea oferi decît Basarab Cantacuzino, protectorul, pare-se, complotului și nu neapărat al complotiștilor. O vizită și mai ales o discuție purtată cu oarecare curtoazie, îl știa cît este de vanitos, i-ar putea asigura liniștea și în eventualitatea că nimeni dintre puternicii guvernului n-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
mai orbiți erau legionarii, care credeau că el era vinovat de moartea Căpitanului lor. O spuneau și cei din sat, cei mici, cu luciri de ură fanatică în priviri. "De ce nu fugise din țară imediat după 6 septembrie? mă întrebam. Protectorul său, Carol al II-lea, fusese detronat, la ce se mai putea aștepta?" Nu înțelegeam.... Știam, din istorie, cum domnitori sau șefi de oști, în loc să se păzească, mergeau drept spre cursele pe care li le întindeau dușmanii lor, cum erau
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
-și croiască drum prin hățișul junglei ceaușiste scriind în fiecare săptămână un articol critic „de întâmpinare” într-un săptămânal care se menține și astăzi, deși nu prea mai e citit. Fostul tânăr a îmbătrânit ca și alți foști tineri, iar protectorul și patronul său a murit, dar nu înainte de a conduce un alt săptămânal în care fostul tânăr (nici azi nu e chiar așa de bătrân, dar are o memorie din ce în ce mai șubredă, săracul!...) a continuat să scrie în același stil învățat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
din sfera poeticii asupra unui material atât de umil, este cât se poate de simplă: un Mischie al secolului al XIX-lea, Dinu Păturică, inițial ciubucciu la curtea postelnicului Andronache Tuzluc, parvine cu abilitate și cu viclenie, acaparându-i generosului protector întreaga avere (între bunurile mobile intrând și amanta susnumitului, Chera Duduca). Scris într-un stil împiedicat, cu paranteze epice poticnite, Ciocoii vechi și noi este un desuet și ridicol tablou de moravuri, reținut de istoria literaturii autohtone doar grație vidului
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]