4,917 matches
-
era în urma calului logofătului, cu ochii plini de lacrimi, a sărit în spatele logofătului și a căzut jos cu acesta în brațe de pe cal, la zgârâiat pe față și l-a lovit cu pumnii. Căzut jos, logofătul a început să strige: „Pușcăria vă mănâncă”. într adevăr bunicul și tata au fost judecați și condamnați la închisoare pentru că au vrut să-l omoare. Tata, pentru că era minor, n-a avut de executat decât zece zile „în prevenție”. Bunicul n-a vorbit niciodată de
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
o grădină a unui „chiabur” care avea acolo vie. Bietul tata, s-a dus la proprietarul grădinii și l-a rugat să-i vândă grădina cu vie, fără știrea comuniștilor, ca să se mute pentru că altfel ar fi ajuns și la pușcărie, ca dușman al orânduirii socialiste. Tata era convins că regimul comunist nu poate să dăinuiască. Tata era convins că terenul „oferit” de comuniști, pentru a-și muta gospodăria, va fi revendicat de proprietatul lui; tocmia acesta a fost motivul pentru
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
cerut ofițerul îmbrăcat în civil și mă preveneau că „tovarășul este foarte sever”. După se s-a înserat a venit ofițerul cel mai în vârstă însoțit de ofițerii cu care mă primiseră dimineața. M-a amenințat că voi putrezi în pușcărie pentru faptele pe care leam făcut. I-am cerut să -mi spună care sunt aceste fapte atât de grave. Mi-a răspuns că acolo unde sunt n-am dreptul să pun întrebări, că numai el are dreptul să pună întrebări
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
situații, când se ajunge la violență, cel care este violentat este mai vinovat decât cel care violentează. Cine seamănă vânt culege furtună. Carol al II-lea și politicienii lui, printre care și profesorul Nicolae Iorga și profesorul Virgil Madgearu, umpluseră pușcăriile cu legionari și omorâseră pe cei mai capabili dintre ei încă din anul 1933. În 21 ianuarie 1941, prin așa zisa „rebeliune,” legionarii au fost îndepărtați de la putere. Socotesc că termenul de „rebeliune” nu este potrivit cu evenimentele la care se
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
bani... Avea 8 milioane salariu și mașină la dispoziție... Un altul mai voinic, care n-a mișcat un deget la Gala Ziariștilor deși răspundea de acțiune, se află în rândul dintâi al detractorilor mei, deși când ie șise din 159 pușcărie și nu-l primea nimeni, am riscat și l-am făcut om... O alta, care murea de foame și tocmai o altoise bine soția celui cu care trăia, a șters-o fără sunet, după ce și-a însu șit banii de pe
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
acum: "Să mor... să mă odihn, în aglomerația plană/ Să-mi fie iarba... veșnic vană/ Să pun... să are niște linii/ Iar tu să ieși din plan cu sânii." Ion a purtat o permanentă luptă cu cuvântul, convins că "în pușcăria limbii române/își păstrează și alții cuvintele". Darul vieții lui a fost un talent uriaș, cu pierderi uriașe, cu neîmpliniri uriașe ! A trăit însă pentru expresivitatea cuvântului. Recunoaștem în el harul puținilor aleși. Poate nu vom observa lipsa lui decât
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
că ne-a lăsat și ceva pagube bănești și că se străduie să tragă după sine clienții și colaboratorii noștri. Sper însă să nu aibă comportament de jigodie cum am observat la alt "fost" pe care l-am scos din pușcărie și care a avut grijă să fure, de la motorină la calculator și cameră video... Altădată oarecineva mă asigura că e credincioasa credincioaselor pentru firmă, că știe că-mi datorează totul... Nota comună: toți m-au asigurat, până cu o zi
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
simplu l-au întors cu picioarele în sus, averea căzând pe podea. Dacă acest candidat penal (spun imediat de ce) ar fi proptit în cap ar curge destule blesteme, destule fapte penale și mult prea destule elemente de corupție ca să înfunde pușcăria destui ani. Dacă oamenii îl votează să ajungă deputat îl ajută să scape de pușcărie sub protecția imunității parlamentare. Dacă Cristian David nu iese senator, atunci, oricare ar fi situația îl curăță pe Marian. Dar cel mai sigur îl curăță
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
penal (spun imediat de ce) ar fi proptit în cap ar curge destule blesteme, destule fapte penale și mult prea destule elemente de corupție ca să înfunde pușcăria destui ani. Dacă oamenii îl votează să ajungă deputat îl ajută să scape de pușcărie sub protecția imunității parlamentare. Dacă Cristian David nu iese senator, atunci, oricare ar fi situația îl curăță pe Marian. Dar cel mai sigur îl curăță alegătorii, care am văzut (miercuri), că-l înjură și-l vorbesc de rău, fapt care
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
totalitate. Dacă tot vorbim de B|T|LIE ELECTORAL| de ce să nu-l cunoască lumea pe "omul său" pentru că oricât ar fi lumea de strâmbă, nu neapărat cei mai răi trebuie să ajungă în fruntea comunității ! Aflat la intrarea în pușcărie, candidatul penal Dan Mihai Marian poate trece în anonimat și să-și caute de 273 schimbul de valută sau alte ocupații nimerite pentru puținele grăunțe pe care le are în cap. Votați-l sau... lăsați-l ! îl așteptăm în paginile
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
slujbașii de la finanțe de uită ce-s, de n-au mamă, nici tată... ?! Mărturisesc: scriu cu toată mânia împotriva unor oameni care aplică legea (Codul fiscal) cu toată ura împotriva celor după care își câștigă pâinea. Ca și polițiștii de pe la pușcării ce devin total insensibili, aruncă ,,vizitatorii", sechestrează, scot decizii și titluri executorii, mai ales împotriva celor fără influență politică. Altminteri sunt mielușei față de șefi, obedienți față de mărimile (care-i pot prinde cu mâța-n sac) și șarpe de dudău față de
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
se resuscitează din cînd în cînd, pentru perioade scurte și infructuoase, prin șocuri mediatice. Publicul generator de rating, share, publicitate și bani e cel care comandă. Moartea unui sfînt precum Părintele Calciu, care a cărat la picioare mulți ani lanțurile pușcăriilor comuniste, e expediată la „și altele“ - undeva, înainte de Meteo, între două calupuri publicitare, cîteva imagini cu chipul nins al preotului. Nici un talk-show, nici o evocare, nici un documentar. Cei care-i sorbeau cuvintele pe unde scurte la radio în anii ’80 lui
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
aștept în cărți același drum de seară ce cade în răstimpul tuturor.” (A.E. Baconsky, 11) f. multiplu: „Mi-e frică de ei și de mine, / De rău și de bine.” (T. Arghezi, 417), „Sunt zile și nopți, chiar în pușcărie, când nu te trage inima nici să citești, nici să scrii, nici să cugeți în gol.” (N.D. Cocea, 168) Dubla realizare a complementului indirect Dubla (multipla) realizare a funcției de complement indirect dezvoltă aceleași variante semantico-sintactice ca și complementul direct
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
manifestă în planul expresiei prin flexiune, orientată de principiul acordului; termenul atribut circumstanțial se acordă în gen și număr cu regentul substantival (pronominal): „El! luptătorul pentru libertate, să ajungă la bătrânețe subdirector a ce? a unui stabiliment oficial de robie - pușcăria locală!” (I.L. Caragiale, III, 203), „Din Vasilescu și Marmoroșblanc, amețiți după cât se pare de berea băută, (...) nu erau atenți la povestirea lui Gheorghe.” (M. Preda, M. Sg., I, 15), „... Caracterul simbolurilor, utilizate ritual, e de a fi necesitate.” (G. Călinescu
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
un întreg eșafodaj pe care se sprijină cultura penitenciară. Originile ordinii penitenciare rezidă deci în tipizarea activităților indivizilor din instituție. Prin aceste tipizări, ei își acceptă poziția în organizație, demonstrează că au interiorizat în conștiința lor lumea construită cultural a pușcăriei, că i-au acceptat standardele. Rolurile pe care le îndeplinesc reprezintă de fapt ordinea, iar ordinea este cultura. O dată instituționalizată, ea are tendința de a dăinui. Datorită rolurilor diferite pe care le execută indivizii într-un penitenciar, are loc un
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
drept exterioare lor. Microcosmosurile lor sînt percepute ca reflectări ale macrocosmosului carceral, ordinea celulelor, a cabinetelor medicale, a cluburilor și atelierelor fiind, de fapt, palide reflectări ale ordinii "de la centru", "de sus", întărindu-le în felul acesta tuturor indivizilor din pușcărie ideea unor destine inevitabile, în raport cu care ei își declină orice responsabilitate. Cultura penitenciară este simțită ca o realitate obiectivă. Ea are o istorie care antedatează venirea indivizilor în instituție și nu este accesibilă doar prin reamintirea biografiilor lor. Există dinainte
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
organizații; d) apare nu ca un cosmos obiectiv (cazul civilizației), ci ca o "agresare spiritual-temperată de simboluri"; e) este dependentă de contextul istoric în care s-a constituit și îi rămîne fidelă chiar și după dispariția acestuia. O civilizare a pușcăriilor este deci un proces greoi, datorită închiderii acestora lumii externe, iar ea se produce forțat, la presiunile internaționale, ale organizațiilor neguvernamentale și ale presei. În fața civilizării inevitabile, schimbările sînt mai întîi formale, de multe ori adoptate prin mimarea lor. Drepturile
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
civilizație în mediul penitenciar sînt însă mult mai complexe dacă analizăm raporturile dintre elementele care le compun. O asemenea analiză reprezintă tocmai obiectivul acestei lucrări. Prezentarea elementelor culturii penitenciare necesită o abordare etnografică. Simbolurile, ritualurile, ceremoniile și ideile vehiculate prin pușcării nu au nici un înțeles dacă le privim din exterior, ele fiind încărcate cu multe semnificații. Acestea nu pot fi lămurite prin metode cantitative (sondaje, teste psihologice etc.), ci printr-o analiză etnografică. Ea implică însă participare, împărtășire, identificare cu grupurile
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
același timp, utilitatea socială și umanismul tratamentelor la care sînt supuși deținuții? Răspunsul la aceste întrebări împarte specialiștii în două tabere, unii susținînd desființarea închisorilor și alții înființarea altora noi. În ciuda dezvoltării extraordinare a penologiei ca știință, discursurile despre eficiența pușcăriilor sînt tot mai puține, predominînd cele despre necesitatea lor. În locul unui capitol distinct despre abordările teoretice, am preferat inserarea acestora în toate capitolele despre civilizație, cu referire strictă la fiecare din indicatorii analizați. În acest fel am evitat o prezentare
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
vizitator -, drumul pe care îl parcurge din stradă (din lumea liberă) către celulă este un drum încărcat cu semnificații, în care toate elementele din jur îl ajută să înțeleagă faptul că a intrat într-o altfel de lume. Din exterior, pușcăriile se prezintă oamenilor ca locuri ale interzisului, în care ochiul neavizatului nu are cum să pătrundă, căci intrarea se face pe baza unor aprobări și decizii luate de undeva "de sus". Porțile uriașe și zidurile înalte, groase, apărate de sîrmă
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
o putere prea șubredă de penetrare a universului simbolic "dinăuntru". În plus, nu e interesată de acest lucru. Oamenilor "liberi" mediul carceral le trezește fiori; nu vor să-l cunoască, evitînd orice contact cu acesta. Într-un fel, ei percep pușcăriile ca pe niște gropi de deversare a deșeurilor umane, pe care societatea le creează pentru a scăpa de murdăria lor. Iar murdăria nu interesează atîta vreme cît e ținută la distanță, cît nu atinge pe nimeni. Indiferența societății "libere" față de
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
ca pe niște gropi de deversare a deșeurilor umane, pe care societatea le creează pentru a scăpa de murdăria lor. Iar murdăria nu interesează atîta vreme cît e ținută la distanță, cît nu atinge pe nimeni. Indiferența societății "libere" față de pușcării ajută la întărirea unei culturi specifice. Deși firav și rudimentar alcătuit față de complexitatea culturii "libere" -, universul simbolic penitenciar prezintă o rezistență formidabilă. Confruntarea dintre universurile simbolice alternative implică problema puterii: care anume dezvoltă mecanisme de legitimare mai convingătoare, adică mituri
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
cei mai slabi și mai lipsiți de autoritate, care sînt nevoiți să își găsească astfel de spații în WC-uri, pe culoare sau în diverse unghere întunecoase. VIP-urile sau șefii abuzează deseori de spațiile celorlalți colegi. Am întîlnit în pușcării deținuți celebri și bogați care-și luau în stăpînire locurile cele mai bune din celulă, impunînd chiar și eliberarea paturilor apropiate, pe cînd ceilalți arestați dormeau pe jos sau se înghesuiau mai mulți într-un pat, în pofida supraaglomerării deja existente
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
supraveghetor, ci societatea, care îl consideră un timp al siguranței, al izolării anormalității. Pentru deținuți, acest timp este o plată pentru nechibzuință, pentru prostia de a nu-și fi planificat eficient acțiunile. Oricum, vorbim de un timp sustras normalității. Esența pușcăriei constă în gestionarea temporală a anormalității sancționate legal. Acest timp este utilizat oficial, declarativ, pentru aducerea la normalitate a devianților condamnați, de aceea l-am și numit funcțional. Una dintre semnificațiile majore ale timpului petrecut în închisoare îl definește, în
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
în special la Rahova și Jilava, deținuții petrec 23 de ore și jumătate pe zi în celule și doar jumătate de oră la plimbare, într-o curte restrînsă). Am considerat important să menționez că timpul nu se scurge economic, rentabil. Pușcăriile românești nu numai că nu produc profit societății, ca simbol al răscumpărării pagubelor aduse ei, dar nici măcar nu se pot întreține singure, fiind de fapt mari risipitoare de bani. Costul întreținerii unui deținut depășește de două ori salariul mediu pe
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]