2,130 matches
-
ci procesul, fidelitatea cu care vei face să se Învârtă la nesfârșit morișca rugăciunii și a scripturii, descoperind adevărul puțin câte puțin. Dacă mașina asta ți-ar da imediat adevărul, nu l-ai recunoaște, pentru că sufletul tău nu ar fi purificat printr-o lungă interogare. Și apoi, Într-un birou! Cartea trebuie murmurată Într-o chichineață prăpădită din ghetou unde zi de zi Înveți să te Îndoi de spate și să-ți miști brațele strâns pe lângă șolduri, iar Între mâna care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
ne arate cadrul. El veni să ne ia cu mașina și conduse printre favelas, până dincolo de colină. Edificiul În fața căruia ne-am oprit avea o Înfățișare modestă, un fel de hardughie industrială, dar În prag un negru bătrân ne primi purificându-ne cu niște fumigații. Mai Încolo, Într-o mică grădină austeră, văzurăm un soi de coșniță imensă, făcută din foi mari de palmier pe care se aflau la vedere niște delicatese tribale, comidas de santo. Înăuntru dădurăm peste o sală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Aici e lumina și suferința... Aici e toată lumea! zise Cervenko cu o sclipire în ochi. Apostol Bologa trecu înainte prin șanțurile întortocheate, cu spatele încovoiat, cu ochii strălucitori, cu sufletul plin de încredere, împăcat și mulțumit, parcă s-ar fi purificat într-o baie de virtute. 9 Pe la amiază, pe când Bologa dormea încă, un zbârnâit strident, la căpătâiul lui, îl făcu să sară drept în picioare, îngrozit, ca și cum s-ar fi prăbușit adăpostul. În telefon răcnea aghiotantul regimentului: ― Locotenent Bologa!... Alo
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
cum am putut să fac așa ceva, mă îndrept împleticindu-mă spre baie și îngenunchez în fața vasului de toaletă, nu pot păstra greutatea aceasta în burtă, îmi îndes două degete în gură, simțeam că, atunci când voi da totul afară, mă voi purifica, dar nu voia să iasă nimic, bulgărașii de carne mi se lipiseră de burtă ca niște fetuși nedoriți, îmi îndes din ce în ce mai mult degetele pe gât, până mă irit și-mi dă sângele, ce am făcut, lacrimi roșii cad în vasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
voi ieși din viața lui, cu atât mai bine o va vedea așa cum este ea de fapt. Atâția ani îi dădusem voie să se folosească de mine pentru a se ascunde de el însuși, să mă acuze pentru a se purifica pe sine, să transforme orice lucru într-un motiv de controversă, pentru a-și putea deversa drojdia frustrărilor, important era să nu se examineze pe sine, dar de acum înainte nu se va mai întâmpla acest lucru, îmi jur eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
paginile cărții, dornică să ajung la momentul în care profeția omului lui Dumnezeu se va materializa, trupul său credincios fusese îngropat în țărână, dar profeția sa încă exista, iată-l pe rege adunând în jurul său rămășițele poporului lui Israel și purificându-i pământul păcătos, fiecare om, cu fiul și cu fiica sa, este alungat din cetate, apoi pune să fie scoase toate oasele din morminte și dă foc întregului Beit Al, însă de oasele omului lui Dumnezeu venit din Iehuda nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ivesc micile bisnisuri ale unor femei sau bărbați cu inițiativă. Compania nu considera astfel de activități deosebit de lucrative, dar vindea degrabă concesiuni celor îndrăzneți. Dincolo de colonie se înălța primul epurator de atmosferă. Alimentat de către o centrală termonucleară, vărsa întruna aer purificat spre cerul întunecat. Materiile pulverulente și gazele periculoase erau eliminate prin combustie sau disociere chimică fiind înlocuite cu oxigen și azot. Intra aerul nociv, ieșea aerul curat. Principiul era simplu, dar procesul era și lent și costisitor. Totuși, ce valoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Alpha Kilo doi patru nouă și chem Controlul din Hardley. Repet. Aici Alpha Kil... Newt abia o auzea. Își ținea mâinile lipite de gură pentru a se apăra de atmosfera viciată. Îndărătul ei, filtrele tractorului gemeau încercând în zadar să purifice aerul saturat de praf. Era în fața sasului și nu reușea să-și ia ochii de pe corpul tatălui ei care zăcea pe solul acestei planete. Mama lor izbutise să-l târască înăuntru. Și Newt vedea ceva pe fața lui. Creatura era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
instalația rămânea la fel de eficace și dizgrațioasă. Ajutată în misiunea ei de replicile ei răspândite pe toată suprafața planetei, ea muncea neîncetat vreme de ani de zile pentru a încheia procesul de descompunere a elementelor invizibile din atmosferă, pentru a o purifica și a-i aduce elementele complementare care vor da naștere unei biosfere agreabile și unui climat blând. Urâțenia va da naștere frumuseții. Muntele de metal monolitic domina vehicolul blindat. Wierzbowski frână în fața intrării principale. Conduși de Hicks și Apone, infanteriștii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
baie de dureri, nu mai pot, fă-mi ceva ca să sfârșesc !” Când a sosit preotul să-l împărtășească a refuzat politicos și hotărît: „Nu sunt pregătit, părinte !” După care, ca să-l consoleze pe binevoitor: „Nu am păcate, părinte !” Inchisoarea îl purificase... Într-o dimineață arăta agitat, tulburat foarte...” Unde este Ionică?” a întrebat el despre feciorul său, pe cel mai mic dintre copii. Și a prins a povesti fapte care și le inventa dar care păreau reale: percheziții ale Securității... În
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
nimic curtenitor, sunt simple gesturi glaciale, deloc căutate. Are studii superioare, este extrem de precis în lucrări, dar asta nu-l împiedică pe șeful de birou care are în spate câțiva ani de vechime în contabilitate și nici o diplomă, să-l purifice la sânge și dacă nu găsește erori de calcul, să se facă măcar că nu înțelege o cifră, să-i spună că ar trebui să-și cumpere o lupă ca să poată vedea. Matei are un scris ordonat, sistematic, dar caligrafiază literele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
nostru zâmbi discret. Prometeu și fratele său trebuie să fi avut vreun gând ascuns când au Înzestrat sistemul endocrin masculin cu andrină și ginecină. Își puse mâna pe mânerul ușii. În fiecare om există ambii hormoni. Dacă vrei să te purifici de unul din ei, trebuie să-l sacrifici și pe celălalt. Cei care sunt adepții „elevației biologice“, aleg conștient să ignore o latură a biologiei noastre. În cazul acesta, femeia este decantată din bărbat. De aceea, Martin preferă să vorbească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Stelele-n cer). De aceea poetul caută fericirea comunicării totale, a „înțelegerii”, pentru a 20 încununa „furtuna lui de patimi” (Scrisoarea V) cu aureola duratei. Romanticul crede cu obstinație în posibilitatea spiritualizării iubirii, a înălțării ei la rang de cunoaștere purificată de balastul senzual; în locul dorinței carnale se instalează „dorul demonic” (Scrisoarea V). Este vorba de un act unilateral, de neînțeles pentru ea, dar necesar în actul de cunoaștere a Sinelui: „Ea nici poate să nțeleagă că nu tu o vrei
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
în ce angrenaj... funcționează. Numai că înstrăinarea de mulțimea celor fără putere, indiferența, disprețul și, mai ales, „aportul adus” cu mai mult sau mai puțin zel nu-i scuză. Și totuși... Totuși democrația le acordă și lor dreptul să se purifice, să recunoască, să se recunoască, să se transforme cât mai repede din „funcții” în oameni liberi, ieșiți de sub acțiunea corozivă a propriei tiranii. (Opinia studențească, nr. 9, 14 ian. 1990. Publicat cu titlu schimbat în redacție) 65 Exilul ca fatalitate
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
ființe! Aceste „rara avis” traversând secolele supraviețuiesc în memoria culturală. Le descifrăm „mesajul” ori 165 trecem grăbiți pe lângă ei, dar ne simțim în siguranță știind că există. În ce-i privește, dramatismul existenței li se pare acceptabil pentru că înalță și purifică, dar cu o condiție: să primești totul cu iubire. Este chiar inepuizabila combustie ce întreține efortul continuu de abstragere a ființei de sub amenințarea lipsei de sens și a absurdului insinuat perfid în clipă și în istorie. Poeții percep acut primejdia
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
Stelele-n cer). De aceea poetul caută fericirea comunicării totale, a „înțelegerii”, pentru a 20 încununa „furtuna lui de patimi” (Scrisoarea V) cu aureola duratei. Romanticul crede cu obstinație în posibilitatea spiritualizării iubirii, a înălțării ei la rang de cunoaștere purificată de balastul senzual; în locul dorinței carnale se instalează „dorul demonic” (Scrisoarea V). Este vorba de un act unilateral, de neînțeles pentru ea, dar necesar în actul de cunoaștere a Sinelui: „Ea nici poate să nțeleagă că nu tu o vrei
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
în ce angrenaj... funcționează. Numai că înstrăinarea de mulțimea celor fără putere, indiferența, disprețul și, mai ales, „aportul adus” cu mai mult sau mai puțin zel nu-i scuză. Și totuși... Totuși democrația le acordă și lor dreptul să se purifice, să recunoască, să se recunoască, să se transforme cât mai repede din „funcții” în oameni liberi, ieșiți de sub acțiunea corozivă a propriei tiranii. (Opinia studențească, nr. 9, 14 ian. 1990. Publicat cu titlu schimbat în redacție) 65 Exilul ca fatalitate
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
ființe! Aceste „rara avis” traversând secolele supraviețuiesc în memoria culturală. Le descifrăm „mesajul” ori 165 trecem grăbiți pe lângă ei, dar ne simțim în siguranță știind că există. În ce-i privește, dramatismul existenței li se pare acceptabil pentru că înalță și purifică, dar cu o condiție: să primești totul cu iubire. Este chiar inepuizabila combustie ce întreține efortul continuu de abstragere a ființei de sub amenințarea lipsei de sens și a absurdului insinuat perfid în clipă și în istorie. Poeții percep acut primejdia
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
se mai răcește cu cîteva grade. Un praf extrem de fin s-a lăsat peste străzi, peste acoperișuri, pe balcoane. Uneori trec cu mașina de stropit străzile și încerc să mai curăț orașul, să-i redau puțină prospețime și să mai purific aerul. atmosfera, printr-un ciudat fenomen de transparență, parcă a devenit o lentilă gigantică, o lentilă care mărește... am impresia că văd planete îndepărtate care ard, sau fulgere la marginea universului. Dar lumea mea rămîne în continuare liniștită, înghețată în
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
pus numai o întrebare, ci mai multe, zise el, și masca începu să i se strice. Nu cunoști drumul pe care trebuie să-l străbată un legionar, de care vorbește Căpitanul, cum trebuie să urci în genunchi și să te purifici? Piscurile spiritualității noastre sunt îndepărtate și numai prin jertfă ajungi la ele. Și mulți din ai noștri s-au jertfit și am învins. Nicadorii, Decemvirii, Moța, Marin... Da, știam: Moța, arhanghel și munte, Marin ca o flacără mare! Muriseră amândoi
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
frunzelor arțarului/ și oasele mi s-au subțiat/ asemenea pietrelor/ peste care curge râul Lethe“. El proiectează uneori o privire știutoare asupra existenței, pe care o explică în poeme-parabolă precum Eliberare sau Feofan. Pe țărmul mării. Cel mai adesea însă purificat de zgura timpului, ajutat și de o sminteală întru Domnul, Feofan înalță imnuri de slavă, rostește liturghii elementelor sau tălmăcește pentru ceilalți înțelesuri ascunse, într-un limbaj abstract, ușor impropriu („Omul este o ființă fericită. Mormântul său este Timpul“, „Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
schimb trecutul meu ciopârțit, îndoielnic și tiranic mă silește să mă întorc mereu în urmă, cu ochii deschiși sau în vis, și să pun cap la cap amintirile vii, înainte ca furtuna pe care o aștept să măture și să purifice totul, pentru a înțelege cum a început (s-o numesc boală? ruptură? soartă? Dinu i-a zis o dată schizofrenie, întrucît ca psihiatru nu vroia să opereze cu noțiuni aproximative, dar nu-mi place cuvântul, sună prea brutal, și nici nu
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
arată. Mai întîi cerul se face negru ca un blestem. Apoi vântul devine besmetic. Ridică valurile, dacă suflă pe țărmul mării, sau încovoaie copacii ca aici. Mirosurile par stătute, dulcegi, ca putregaiul, și aștepți ceva care să le măture, să purifice aerul și sufletele. Nu știi dacă vei muri sau vei reînvia în acest spasm purificator, dar îți dai seama că nu poți să-l eviți. Simți o surescitare în sânge care te amețește, un început de nebunie aspră, confuză și
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
sforăitul lui. Ziua, soarele ardea ca un cazan de smoală albă, încît și la umbră atmosfera devenise irespirabilă. Acum ― așa se întîmplă mereu, regretăm ceea ce abia am așteptat să treacă ― toată lumea se uita la cer, dorind o ploaie care să purifice puțin atmosfera, dar nici gând să se apropie vreun nor. Bătrânii abia se mai mișcau pe coridoare, nedormiți, transpirând, bând apă, transpirând din nou, fierți parcă, împreună cu halatele lor. Uneori, vântul aducea dinspre bălării un sunet ciudat. Era zgomotul ierburilor
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
iau o hotărîre? M-am încordat să ascult zgomotul valurilor, parcă de asta depindea răspunsul, după care mi-am zis: " Îi voi face voia lui Vecu. Vroia ca Judecata de Apoi să aibă loc în timpul vieții noastre? Foarte bine. Voi purifica azilul de toate păcatele, scutindu-l de un purgatoriu prea lung. Va dura numai o noapte. După aceea va începe paradisul. Un paradis de cenușă, dar Arhivarul și Mopsul nu merită altul mai bun. Va fi un paradis pe măsura
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]