3,994 matches
-
Gilbert, fă-l fericit, lasă lucrurile să rămână așa cum sunt. Vai te rog să mă crezi și te rog să mă ierți. A fost o greșeală. — O greșeală, repetă Lizzie, uitându-se în jos, la pantofii negri de lac, cu tocuri înalte, udați de iarba de pe digul rutier. Înțeleg, urmă ea. Își înălță capul și se uită la mine, cu fața împurpurată, în timp ce buza de jos îi tremura, iar ochii aveau o privire rătăcită, îngrozitoare. — Îți amintești de fata asta, ți-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
în buzunar. Apoi se întoarse și deschise brusc ușa, aproape ciocnindu-se de Rosina, care trăgea cu urechea, de afară. Rosina făcu un salt îndărăt, iar Lizzie coborî scările în fugă, ținându-se strâns de balustradă, în timp ce pantofii ei cu tocuri înalte păcăneau și lunecau pe trepte. Am dat s-o urmez, dar Rosina m-a prins cu forță de braț, și mi-a pus frână, așezându-și un picior încălțat în cizmă în fața picioarelor mele. Ne-am tras amândoi îndărăt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
găsesc alt cuvânt mai potrivit) de Gilbert și de Titus. Purta un pardesiu ușor, foarte elegant, dintr-o stofă fină, cadrilată, gri închis, o fustă din același material, o bluză albă de mătase și cizme foarte lungi, albe, încrețite, cu tocuri înalte. Părul negru strălucitor îi fusese tăiat sau strâns de un coafor iscusit într-o compoziție rotundă, segmentată, care arăta în același timp și elaborată și naturală. (I-ar fi plăcut lui Horațiu.) Fața-i de animal hrăpăreț strălucea de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
extremă importanță, pe care-l simțeam gata să mi se șteargă din minte. Trebuia să înregistrez faptul acesta atât de important, să-l prind și să-l rețin înainte de a se evapora. M-am ridicat în genunchi, am luat un toc și o hârtie de pe masa la care lucram uneori, și am scris ceea ce trebuie numaidecât să țin minte. Cele scrise au acoperit poate o jumătate de pagină sau chiar mai puțin. Am scris în grabă, dar chiar și așa nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
poate am avut un pic de noroc. Comandantul Securității de acolo era un fost miner, un om mai în vârstă. Când ne-a văzut că suntem așa tineri, a spus: Dacă ar fi după mine, eu v-aș trage un toc de bătaie și v-aș elibera, și sunt convins că n-ați mai face așa ceva, și că v-ați comporta cum trebuie, da’ nu pot să fac treaba asta, pentru că sunt alte legi care mă obligă să vă bag la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
când trebuia să merg la anchetă zilnic, dar au fost și perioade când, câte-o săptămână, nu eram chemată. Cum decurgea ancheta. Ce vă cerea să recunoașteți? La prima întânire anchetatorul mi-a dat o coală de hârtie și un toc ca să scriu toate cunoștințele mele... Desigur, m-am gândit la colege, la prieteni, dar, sigur, am omis să scriu despre Nelu Tolan. Și după ce a cetit, mi-a spus: Dar ați uitat să scrieți chiar pe toți pe care-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
asta, care nu-i hârtie de informator... că totu-i secret. Da’ de ce nu vreau să semnez? Banditul tot bandit îi... Știți? Curios, mai ridicam capul pe geam din celulă, și vedeam coridorul... Și într-o zi am auzit pași, tocuri de femeie, și curios m-am uitat să văd unde merge. A doua celulă, a treia, a patra, și vedem cum înconjoară coridorul... și ajunge la chiar la celula din spatele meu. Și-n decurs de 3 zile am luat legătura
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
popoarelor Statelor reuniți în Comunitate. Dar, pe parcursul timpului, șefii de stat și de guvern au decis de a se reuni periodic în Consiliul European. 4 Disponibil on-line la adresa http://www.europarl.europa.eu/sides/getLast Rules.do? language=RO&reference=TOC 5 Owen Hilarie, Hodgson Vicky, Gazzard Nigel, Manual de leadership. Ghid practic pentru un leadership eficient, traducere Bogdan Nicolae Marchidanu, Editura Codecs, București, 2006, p. 10. 6 Gerrard Quille, The European Parliament and the Common Security and Defence Policy, European
Euroarmata şi apărarea României. Analiză de epistemologie constructivistă privind politica de securitate şi apărare comună a Uniunii Europene by Constantin Manolache [Corola-publishinghouse/Administrative/1432_a_2674]
-
soție în 24 iunie 1955 la ora 20 și 25 de minute și că era îmbrăcată cu o fustă plisată ecosez verde cu roșu, o bluză de culoare deschisă și cu mâneci scurte și era încălțată cu pantofi ușori fără toc, gen balerină, din piele maro și cu șireturi de piele. Dacă însă mă întreabă cineva ce am mâncat alaltăieri, voi spune plin de rușine că „nu știu”. Un element important este decorul de moment. Prin anul 1961, fiind în Întreprinderea
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
undeva ar trebui să existe totuși niște limite. Am avut ocazia să văd cu multă tristețe, că și la emisiunea Etno, destinată exclusiv tradiției populare, au apătut „țărăncuțe” foarte decoltate, cu fuste românești scurte, doar de o palmă și cu tocuri foarte înalte, și m-am întrebat, în care colț de țară, în care sat autentic românesc au văzut organizatorii acestei emisiuni de televiziune țărăncuțele umblând așa îmbrăcate (mai bine zis, așa dezbrăcate). Străinii își vor face despre România o impresie
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
noi știm instinctiv și din educația părinților. Alții nu învață niciodată. Alții pe parcurs. Totul contează, mai ales când ești în teatru. Pe vremea aceea - și nu vorbim de vremea lui Matusalem! - mă sfătuiam cu impresarul meu. Trebuia să am tocurile uite atât, mănuși până la cot, tot timpul fuste și rochii lungi, pălării de soare, iar, dacă nu aveai blană, nu erai divă! Eu nu puteam să le sufăr, dar am avut toate vizoanele pământului! Le-am dat pe toate, slavă
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
este integrat la integrator, de la particular la general. Pragmatice, ca viața Însăși, toate ființele trăiesc măsurând: din ochi ori altceva - din simțuri. Măsoară temperatura, lumina, umiditatea, oxigenul, hrana, În sfârșit, dușmanul sau partenerul... și copiii, precum noi le Însemnăm pe tocul ușii câștigul de la o zi la alta, În Înălțime, o dimensiune, nu-i așa? Spre deosebire de animal deci, care și el cântărește din ochi, omul a conștientizat și, evident, cuantificat comparația, căci asta e măsura, și pentru ele și pentru noi
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
Rășcanu nu numai că fusese atras de operațiile la microscop, dar tot ce era mic părea să-i priască. Și casa, care era bătrânească și pitică, și cățeii de câte două kile fiecare, și soția, care chiar și când purta tocuri era mărunțică și se pierdea printre elevi. Rășcanu nu s-a mirat deloc când, sunând la poarta „vilei muncitorești“ în care locuiau odinioară alde Ceampălău, persoana care a ieșit să-i deschidă, în halat și papuci, urduroasă și ciufulită, era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
mașina i-a retezat mâinile. Sângele lui s-a Înfrățit atunci cu boabele secerate. Nenorocirea aceasta i-a stimulat pasiunea pentru agricultură. Acum poartă două proteze de lemn, prevăzute la vârf cu două borte În care Înșurubează cu dinții creionul, tocul, lingura, furculița. Are și o ghiară cu care poate răsfoi caietele și cărțile. Câteodată scapă creionul care se rostogolește pe jos. De aceea se așează În prima bancă, pentru a-l găsi mai repede. Îl ajut să-l Înșurubeze. Doamna
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
arătat spre pistolul care-i atârna la șold. Ne-am înspăimântat groaznic privind la rânjetul lui oligofrenic, ce-i scotea în evidență dantura de carnasieră feroce, și la mâna care mângâia într-un gest explicit pistolul din dotare aflat în toc. Doamne, Dumnezeule Atotputernic, apără și păzește, ai grijă de copilașii mei, Iisuse Hristoase, și tu, Prea Sfântă Fecioară Maria! Cuprinsă de o presimțire sumbră, mama a început să murmure o rugăciune în poloneză, apoi și-a făcut sfânta cruce, iar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
nefaste. Globurile oculare erau injectate cu o roșeață care îi invada din ce în ce mai mult albul ochilor spălăciți și bulbucați, de hipopotam. Fața i se făcuse stacojie, buzele și bărbia i se mișcau într-o vibrație crescândă, iar mâna dreaptă pipăia spasmodic tocul armei de la șold. Era apogeul crizei. În tot acest timp, militarul înlemnise, ca și noi, asistând neputincios și perplex la această izbucnire virulentă și cu nimic justificată. Însă când a văzut că încearcă insistent să scoată pistolul din toc, militarul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
spasmodic tocul armei de la șold. Era apogeul crizei. În tot acest timp, militarul înlemnise, ca și noi, asistând neputincios și perplex la această izbucnire virulentă și cu nimic justificată. Însă când a văzut că încearcă insistent să scoată pistolul din toc, militarul a strigat deodată, cu toată forța de care era capabil: Tovarășe milițian, opriți-vă! Ce faceți?! Ce vreți să faceți?! Ca și cum cineva i-ar fi tuflit o căldare de apă rece în figura sa cu vădite similitudini porcine, individul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
să luăm ușile și cercevelele pentru casa lor. Gestionarul a fost prompt. A scos registrul de evidență și l-a pus în fața lui Mircea. Ia semnează aici, măi, băiete! Da, domnule gestionar. Vă rog să mă urmați! Iată: aveți patru tocuri de geam cu cercevelele aferente și trei tocuri de uși, cu uși cu tot. Asta întrucât voi aveți o casă de tip B: adică două camere, separate de un hol. După ce veți termina de zidit și de tencuit, după ce veți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
Gestionarul a fost prompt. A scos registrul de evidență și l-a pus în fața lui Mircea. Ia semnează aici, măi, băiete! Da, domnule gestionar. Vă rog să mă urmați! Iată: aveți patru tocuri de geam cu cercevelele aferente și trei tocuri de uși, cu uși cu tot. Asta întrucât voi aveți o casă de tip B: adică două camere, separate de un hol. După ce veți termina de zidit și de tencuit, după ce veți acoperi casa cu paie și veți vărui camerele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
și le-am dus domnului gestionar, care a avut amabilitatea să taie sticla și să o fixeze cu ținte la toate cercevelele. Domnule gestionar, cât trebuie să vă plătim? a întrebat Mircea. A stat puțin până și-a introdus în toc diamantul chinezesc și ne-a spus cu o voce caldă, vibrând de o adâncă emoție: Voi, dragii mei copii, nu-mi datorați nimic. Poate, Bunul Dumnezeu să aibă grijă și de voi și de mine. E bine așa. Hai, mergeți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
pervazul unei vitrine în dreptul căreia nu se oprea nimeni (erau Galeriile de artă, unde tocmai expunea pictorul cu anunțul). Ion se simțea în siguranță aici și la răcoare. Dar nu-și termină bine gândul că o femeie în sandale cu tocuri înalte, îmbrăcată într-o rochie verde deschis, cu despicătură lungă pe picior, îl aduse iarăși în starea de stinghereală de la început. Ea privi în fugă prin geamul vitrinei și-l văzu pe bărbos, "pictorul licențiat", pândind posibilii vizitatori, care, deocamdată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
în aer cu ai săi. Poate au văzut un avion, zise în gând, amuzându-se. Dar femeia ce se postase câteva clipe în fața lui? Aici nu mai găsea explicația, îi scăpa, deoarece el o văzuse doar până la jumătate: sandalele cu tocuri înalte, picioarele bronzate, frumos depilate și fusta mini ce-i acoperea o parte din coapsele lungi, îmbietoare. Cu ceafa sprijinită de vitrină și cu urechea lipită de perete, ascultând parcă ceva dinlăuntrul său, Ion încerca să găsească un răspuns. Tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
gaz lampant. În schimb victorie! Filialei i se va repartiza (1953) 500 kg. de marmeladă... Iată, mai târziu (1957) și inventarul Filialei: "3 lopeți, 1 târnăcop, 2 căldări, 1 făraș de gunoi, 4 lacăte, 1 foarfece, 1 clește cuie (...) 4 tocuri, 4 creioane chimice, 2 creioane bicolore, 3 cutii ace, 10 creioane negre, 1 borcan Pelicanol, 10 penițe, 2 radiere, 500 gr. cârpe, 1 caiet cu sârmă". Tot să scrii! Iar povestea burlanului e de-a dreptul dramatică: "astăzi, 31 oct.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
să-i ia aici pe polonezi, e cam slab în materie de patente. Cu toate acestea d-nii Rydz și Pruszkowski sunt persoane plăcute. Amândoi poartă haine de piele lungi și verzi și pălării cu "pampon". Armele și le țin în tocuri de pânză separate, cu stema Poloniei. Rydz e un domn jovial de vreo 60 de ani. A fost la Visby în 1936 la o regată, în prezent e președintele asociației poloneze a vânătorilor de mistreți. Pruszkowski e un tip mai
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
stratul imediat superior rezervat pe veci călugărilor și, în genere, oricărui tibetan, care nu se consideră chinez integral, Old Baliey - Curtea de Justiție, în care englezii aplică legea fără supraveghere de partid, Fleet Street - leagănul presei engleze scrise cu pana, tocul, mașina de scris, computerul și alte instrumente dintotdeauna slobode să cresteze adânc în pielea autorității politice, Greenwich - cartierul foios de parcuri și lentile astronomice în care gândirea e infidelă oricăruia și tuturor momentelor și puterilor, ca o metresă care știe
Fenomenul olimpic de la antic la modern by Liliana RADU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101004_a_102296]