2,403 matches
-
ceva mai discretă în lirică sau în epică, excepție făcând, de pildă, romanul Tinerețea unui erou al lui Petru Vintilă, găzduit în 1984. Îi este preferată omagierea intermediată de patriotism, de atașamentul la „era socialistă”, la „umanismul noii orânduiri”. Dar tributul plătit ideologiei oficiale cântărește greu în 1974, când revistei i se reduce drastic numărul de pagini. În consecință, V.r. trebuie să își modifice structura, renunțând la „Caietele de poezie” și păstrând doar o secțiune ce cuprinde versuri, proză, câteva
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290533_a_291862]
-
universități din SUA (1991) și Canada (1992). Primele sale lucrări, Izvoare mitice (1980) și Sora Soarelui. Schiță pentru o frescă mitologică (1983), reprezintă investigații în maniera școlii comparatiste asupra topoilor culturali arhaici, identificabili în textele folclorice românești. Fără a plăti tribut exagerărilor tracizante și utilizând subiecte preluate îndeosebi din lucrările lui Georges Dumézil, aceste studii sunt centrate mai ales pe riturile de inițiere (identificate în colindele de fecior și în cântecul epic), precum și pe modelele cosmogonice identificate în legendele populare. Modificarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286338_a_287667]
-
dotării cu toate instalațiile de confort și igienă - Încălzire, apă, canal, gunoi, care, În cazul locuințelor individuale, ar fi fost mult mai scumpe. Legile igienei și ale confortului sunt cele care primează În perioada interbelică. „Depune la picioarele zeiței Hygeia, tributul său de aparate și procedee industriale [stilul modern]... și belșug de aer, lumină și apă, voind să asigure Înlesnirea dotărilor de confort și igienă parcă bună stare fizică și deci bună dispoziție sufletească a omenirei din toate clasele sociale.― (Traianescu
Polarităţile arhitecturi by Sibila Gabriela Popovici () [Corola-publishinghouse/Science/91808_a_92981]
-
numai în viața de acum (adică în timp, nu în eternitate), încrederea în harul său, de unde și totala dependență de poezie („Știu, fără poezie aș păli”). Insidios, gândul morții îl face să implore patetic amânarea sentinței definitive: „Aș plăti Eternității tribut pentru cât îmi mai îngăduie / din timpul de dincolo să mai rămân aici” (Fast cronologic). Dacă în volumul Efigiile riscului (1978), mai mult decât în cele anterioare, „puseurile” patriotice, fără valoare estetică, își găsesc locul într-un fel de proză
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287378_a_288707]
-
legături secrete cu Rusia și Hanatul Crimeii pentru un spijin Împotriva Turciei; aceste tratate prevedeau :Încheierea unei alianțe militare cu cu țarina Ecaterina a II-a și hanul KÎrîm Ghirai ibn Devlet ; - recunoașterea domniei ere a familiei Callimachi; - plata unui tribut simbolic către Rusia a sumei de 35 de galbeni și către 135 oi către tătari; - recunoașterea Moldovei ca stat independent. Numai că această atitudine bunăvoitoare i-a atras antipatia turcilor și uneltirile lui Grigore III Ghica, fiind mazilit În primăvara
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Dragoş Matei () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93533]
-
ministru bulgar în exercițiu îl elogia, spunîndu-mi: "Este un mare suveran pe care îl admirăm cu toții pentru că știe să-și disimuleze atît de bine gîndurile" (cred că folosea un cuvînt mai tare...). Înalt, mergea încet din cauza deselor crize de gută tribut plătit vinurilor alese de Burgundia pe care le aprecia. Conversația, într-o franceză elegantă dar linescă, era presărată cu anecdote ce reînviau un trecut apus cum ar fi mediul de la curtea Neapolelui de dinainte de 1860. Față de mine și francezi se
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
vorbește despre „compromiterea oarecum definitivă a latinismului” încă la începuturile Academiei Române și de constituirea limbii române „în epoca simbiozei slavoromanice, care a început în a doua jumătate a secolului al VI-lea și în secolul următor”, plătind astfel și el tributul cuvenit orientării neogramatice. I. Iordan nu numai că nu l-a putut urma pe Philippide în cercetarea istoriei limbii, dar a și avertizat în cartea dedicată vieții și operei profesorului său că „soluțiile propuse de acesta sunt sortite să se
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
populară. Bazată pe ideea arborelui genealogic, pe transhumanță, nomadism și năvăliri barbare, etimologia tradițională a cantonat gândirea istorică în latinitate, lăsând doar limbii albaneze șansa de a oferi câteva date vagi despre limba unui imperiu căruia Roma îi plătea cândva tribut. Totodată această etimologie a anulat latina vie care a contribuit, pe substraturi zonale specifice dar unite prin continuitate globală a materialului lingvistic, la devenirea limbilor spaniolă, franceză, română, italiană etc., și a luat ca sorginte a limbilor romanice latina scrisă
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
în imposibilitatea de a-și verifica gândirea în dispute științifice, a reușit să jaloneze perceperea evoluționistă a constituirii fenomenului etnolingvistic românesc. El a fost oripilat de minimalizarea până la anihilare a autohtonilor, de desconsiderarea implicării lor, cărora Roma le plătea cândva tribut, în constituirea neamului românesc. Vorbind de vechimea limbii române el are în vedere faptul că această vechime nu a putut fi adusă de coloniștii latini, întrucât autohtonii veneau cu limba, cultura și mitologia lor proprie din adâncul istoriei. Vorbind de
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
personaje ilustrează prețul plătit în schimbul familiarizării cu tărâmul mitic, pierderea fUncțiilor obișnuite aducând după sine libertatea cunoașterii în grad superior. Animalele donator, chiar și atunci când aparțin infernalului, poartă semnul mutilării sacre. A fi șchiop implică și în acest caz un tribut plătit pentru lărgirea orizontului de percepție, sacrificiul obligatoriu la intrarea în dimensiunea superioară. Un basm din colecția D. Stăncescu dă zmeului invalid funcția de paznic vigilent al sacrului, el fiind singurul care poate spune Sticlișoarei că mezinul a furat apa
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
asupra șanselor sale reale ca el Însuși, În timp, să devină un scriitor autentic. Și-apoi... revenind la frumoasa, mândra Aurora de atunci, mi-era teamă și pentru propriul meu timp; știam că o femeie foarte frumoasă, foarte personală, cere tributul unui timp enorm; or, eu intuiam că propriul debut Într-o lume dușmănoasă mie și criteriilor mele estetice și ideatice va fi extrem de anevoios, dacă nu imposibil. Și atunci, așa cum după ce urmărindu-l vreo oră pe micul om care purta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
la munca de învățător pentru care fusesem pregătit în condiții foarte bune în cei opt ani de școală normală la Bârlad. Cu drag, revin la profesia de educator Ca și în celălalt Război, învățătorii și profesorii au plătit un greu tribut de sânge. Din 25 de colegi de promoție, șase din ei au plătit cu sacrificiul suprem - viața - pe fronturi diferite și în perioade diferite ale războiului. Cu pregătirea mea umanistă pe care mi-a dat-o școala, mi-am făcut
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
Iată cum „tinerii noștri” cad, printr-un snobism nu de primă mână, în erorile scenei literare pariziene, dominată de moda aproape tiranică a surrealismului, robbe-grillet-ismului, anecdoticului și naturalismului abia drapat sub valori străvezii, exclusivistă ca orice modă, plătind însă un tribut greu actualității literare pariziene prin fadoare, sterilitate și pierderea din vedere a marilor nume și criterii ale artei secolului al XIX-lea!Ă 4 Când i-am cunoscut, erau patru, care se vedeau aproape zilnic, unul dintre grupurile literare tinere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
unice, doi ale căror nume le-am citat mai sus, au făcut tot posibilul, de la încrâncenare până la ridicol, de a face carieră politică după ’89, și reușita, după părerea mea, nu a fost nici pe departe pe măsura „sacrificiilor” și tributului de inconstanță morală și umană la care s-au pretat. Și-apoi, „ei”, aceste exemplare umane ce tind a deveni modele de urmat, modele noi și atât de necesare „noii societăți” după o jumătate de secol de false modele, ignoră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
unde tatăl său oficia ca preot român (loc, spațiu de unde a venit și rapsodul Goga!Ă, dar nu l-am auzit niciodată separându-i pe creatorii români între „membri sau nemembri de partid” sau stând să vâneze unele alunecări sau tributuri politice ale unor Vianu, Sadoveanu, Călinescu, Preda, Nichita Stănescu!... Ceea ce Eug. Ionescu și suita sa au făcut, cu o violență ce-i amesteca pe călăii ceaușiști cu victimele lor, moștenind de la aceștia - o ironie a timpului - o boală gravă a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
care ostilitățile se derulează fără participarea statului român, întrucât România încă nu fusese angrenată în primul mare măcel al omenirii, dar la care Transilvania ca parte componentă a imperiului austo-ungar e nevoită să participe și să dea, pe nedrept, masiv tribut de sânge, după cum și a doua etapă, între anii 1916 - 1918, perioadă în care frații trebuie să se războiască între ei ca urmare a intrării României în război alături de puterile aliate, împotriva puterilor centrale adică Germania și Imperiul AustroUngar, în
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
pe glob, cel puțin două popoare să nu aibă ceva de împărțit, și pentru asta să nu găsească altă cale decât pe cea a trasului cu tunuri și rachete. Dar să revenim la ale noastre și să vedem cu ce tribut de sînge a trebuit să plătească bietul nostru popor și împlicit, modestul nostru sat, plăcerea conducătorilor lumii de a se menține în fotolii, nu prin activități diplomatice, ci printr-un consum cât mai mare de arme de foc, punând la
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
ani și tocmai în condițiile aspre ale concentrărilor și războiului care m-a purtat pe unde nu mi-a fost voia”. Și sosit la catedră, încerca un bilanț: „Ca și în celălalt Război, învățătorii și profesorii au plătit un greu tribut de sânge. Din 25 colegi de promoție, șase din ei au plătit cu sacrificiul uman - viața - pe fronturi diferite și în perioade diferite ale războiului, Cu pregătirea mea umanistă pe care mi-a dat-o școala, mi-am făcut conștiincios
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
odihnesc oștile. Spre toamnă, ei reîncep cuceririle și, traversând Donul, devastează malurile Mării de Azov și Crimeii până la gurile Niprului, iar în 17 ianuarie 1223 iau cu asalt orașul Sudacu din Crimeea, unde făceau comerț genovezii și venețienii, care plăteau tribut cumanilor. BĂTĂLIA DE LA CALCA DIN 16 IUNIE 1223 ȘI CELE DINTÂI RAPORTURI ALE ROMÂNILOR CU MONGOLII Prin ocuparea regiunilor Donului inferior și a Sudacului, (cunoscut uneori și sub numele Soldaia), mongolii desființaseră nu numai Cumania Albă până la Nipru, dar au
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
ei („ut cum revernierunt tam pro eouis ouam pro se victualia invenirent”) precum și mărturia lui Wilhelm de Rubruck, care scrie că țara distrusă este Cumania, de la Răsărit de Haliciu până la Don, și că valahii sunt supuși tătarilor și le plătesc tribut („Ab orificio Tanais versus occidentem, usque ad Danubium, totum est subditum...omnes solvunt eis tributum.”). Mai mult decât atât chiar, ei au devenit aliați, alcătuind unități de război, care au îngroșat pe acelea ale mongolilor. Din aceste unități, vom găsi
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
se știe că, în 1241, mongolii n-au lăsat la intrarea lor, în spatele lor, nici un loc necontrolat din teritoriul vechii Dacii. În a doua bătălie, chipciacii (cumanii) au fost bătuți, iar Imperiul Româno-Bulgar a fost supus și obligat să plătească tribut. Aici, în sudul Dunării, Cadan a stat până în anul 1243, când, prin Țara Românească și Dobrogea, și-a îndreptat grosul trupelor spre stepele de la nordul Mării Negre. În toamna anului 1242, o coloană, care fusese sub comanda lui Cadan ori Budjek
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
multe perioade. Prima ar fi din anul 1242 până în anul 1280, răstimp în care dominația tătară se caracterizează printr-o exploatare a populației românești prin intermediul căpăteniilor locale, cum ar fi acei caneși sau balivi amintiți de Rogerius, și prin ducerea tributului de către solii voievodale tocmai la curtea hanului de la vărsarea Volgăi în Marea Caspică, fapte consemnate de către Ioan de Plano Carpini, în anul 1246-1247, și Wilhelm de Rubruck în anul 1253. Existența voievodatelor românești în anul 1247, la sud de Carpați
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
și până în Grecia, și la Constantinopol, iar în Apus până în Rusia Roșie și Ungaria este stăpânit efectiv de către tătari. Din toate țările supuse se aflau, în același an, prezenți la curtea lui Batu-khan, pentru a presta omagii și a preda tributul, principele Daniel de Halici, fratele său Vasilco, principele Iaroslav de Suzdal, care avea să moară după șapte zile și alții. În anul următor, în 1247, la plecarea din Tartaria lui Batu-khan și intrarea în Cumania, Ioan Plano Carpini a întâlnit
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
de a lupta împotriva bizantinului Vatatzes, era plecată de la hanul care supraveghea și încasa veniturile fiscului din țările de la gurile Dunării. De altfel, de prezența efectivă a Hoardei de Aur asupra Moldovei și Țării Românești, de la care hanul ia și tribut, se plânge Bela al IV-lea în anul 1250. În scrisoarea trimisă către papa Inocențiu al IV-lea, regele precizează că regiunile învecinate cu Regatul Ungar, „cum sunt Ruscia, Cumanii, Brodnicii și Bulgaria”, care în mare parte erau supuse înainte
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
credință, să-și poată păstra soțiile”. Ele confirmă știrile lui Wilhelm de Rubruck că, de la gura Donului (Tanais) spre Apus până la Dunăre spre Constantinopol, Valachia, care e țara lui Asan, și Bulgaria Mică până în Slavonia sârbească, toate țările îi plătesc tribut marelui han. Imensa vastitate a teritoriului stăpânit de Hoarda de Aur, numit adesea nu numai Cumania ci și Țara Alanilor, cu inexistența unor așezări stabile mongole, a lăsat mult timp impresia chiar în istoriografia universală că periferia de Apus a
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]