18,248 matches
-
De fapt, cuvintele părintelui Brown, eroul detectiv al autorului englez G.K. Chesterton: "Am văzut adevărul, dar nu are niciun sens", evocat de autor în eseul său, exprimă tocmai acest punct de vedere. Scuza matematicianului 18 G.H. Hardy Matematicianul, ca și pictorul sau poetul, este un creator de modele. Dacă modelele sale sunt mai trainice decât ale celorlalți, este pentru că ele sunt create cu idei. Pictorul creează modele cu forme și culori, poetul folosește cuvinte. Pictura poate întruchipa și "ideea", dar ideea
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
eseul său, exprimă tocmai acest punct de vedere. Scuza matematicianului 18 G.H. Hardy Matematicianul, ca și pictorul sau poetul, este un creator de modele. Dacă modelele sale sunt mai trainice decât ale celorlalți, este pentru că ele sunt create cu idei. Pictorul creează modele cu forme și culori, poetul folosește cuvinte. Pictura poate întruchipa și "ideea", dar ideea este, de obicei, comună și lipsită de importanță. În poezie, ideile contează doar pentru o mai bună înțelegere; dar, așa cum insista Housman, importanța ideilor
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
Matematicianul, pe de altă parte, nu are alt material de lucru decât ideile, drept pentru care modelele sale sunt menite să dureze multă vreme, deoarece ideile se uzează în timp mai puțin decât cuvintele. Modelele matematicianului, ca și cele ale pictorului sau poetului, trebuie să fie frumoase; ideile, ca și culorile sau cuvintele, trebuie să se potrivească împreună într-un fel armonios. Frumusețea este prima încercare: nu există nicăieri în lume loc pentru o matematică urâtă. Aici trebuie să amintesc o
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
este produsul final al unei lungi interacțiuni dintre imaginația creatoare și raționamentul critic. Fără demonstrație, programul rămâne incomplet, dar fără adaosul imaginativ nu ar începe niciodată. Se poate vedea aici asemănarea cu munca unui artist creator din alte domenii: scriitor, pictor, compozitor sau arhitect. Mai întâi apare viziunea, aceasta se dezvoltă într-o idee, care se concretizează în diverse încercări de schițe, și, în sfârșit, începe un lung proces tehnic de elaborare a operei de artă. Dar tehnica și viziunea trebuie
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
serii reflectă preocupări științifice diverse, aparținând atât unor colaboratori fideli ai Bibliotecii Române din Freiburg, cât și altora, răspândiți pe alte meridiane: Mircea Eliade (Pentru o bibliografie a pribegiei, 1953, Preistoria unui motiv folcloric românesc, 1954), Alexandru Busuioceanu (Caietele spaniole. Pictorul Pătrașcu, 1953), N. I. Herescu (Apărarea limbii române, 1953, Nicolae Iorga, vizionarul, 1955, Cronica latină, 1957), D. C. Amzăr („Elegia română”, o poezie necunoscută de la 1840, 1953, Românii în enciclopediile străine, 1953, Sfântul Petru în tradițiile poporului român, 1954) ș.a. Este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285932_a_287261]
-
de umbre mitologice și istorice sau aflate din vechi cronici; Remember actualizează ultimul cuvînt rostit de un rege englez pe eșafod și se dedică unui misterios Aubrey de Vere a cărui personalitate disjunctă pare nutrită de fantezia unor la fel de misterioși pictori și prozatori ca Ruysdael, Mignard, von Dych, Cavalerul Lely, Barbey d'Aurevilly repere ale unui exotism exterior nutrit de experiențe limită; Craii de Curte-veche reconstituie un exotism interior aflat sub semnul nocturnului și al vieților duble, deturnînd receptarea tragicului prin
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
care vorbește Matei Călinescu, înțelegând modernitatea că spirit al timpului, ca valoare, ca ansamblu de valori [p.24]13. Baudelaire inventează un sens nou al modernității prin raportarea la viață, la viață modernă. H.Meschonnic subliniază [p.115] că în Pictorul vieții moderne de Baudelaire modernă este viața. Nu pictorul. Nici artă. Pictorul trebuie să se înscrie în timpul sau. Și pentru Balzac, Zola și frații Goncourt faptul că artistul trebuie să reprezinte timpul sau devine normă. "Le moderne, vois-tu, le moderne
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
timpului, ca valoare, ca ansamblu de valori [p.24]13. Baudelaire inventează un sens nou al modernității prin raportarea la viață, la viață modernă. H.Meschonnic subliniază [p.115] că în Pictorul vieții moderne de Baudelaire modernă este viața. Nu pictorul. Nici artă. Pictorul trebuie să se înscrie în timpul sau. Și pentru Balzac, Zola și frații Goncourt faptul că artistul trebuie să reprezinte timpul sau devine normă. "Le moderne, vois-tu, le moderne, îl n'y a que cela", vor scrie frații
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
ca ansamblu de valori [p.24]13. Baudelaire inventează un sens nou al modernității prin raportarea la viață, la viață modernă. H.Meschonnic subliniază [p.115] că în Pictorul vieții moderne de Baudelaire modernă este viața. Nu pictorul. Nici artă. Pictorul trebuie să se înscrie în timpul sau. Și pentru Balzac, Zola și frații Goncourt faptul că artistul trebuie să reprezinte timpul sau devine normă. "Le moderne, vois-tu, le moderne, îl n'y a que cela", vor scrie frații Goncourt în Manette
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Paris: "Une des femmes leș plus intéressantes du nouveau Paris" [Maupassant, Notre cœur, p.93; 70; 51-52]. Michèle de Burne nu este solitara, Mariolle consideră că Pariziana este un tip distinct 143. Pariziana grațioasa devine un subiect poetic și pentru pictorul Olivier Bertin, care reușește să surprindă complexitatea acestui tip estetic și devine pictorul titular al Parizienelor 144. Dacă bărbatul are nenorocul să iubească cu adevărat o Pariziana, el suferă. Dacă protagonistul din Epingles râde de șiretlicurile celor două amante ale
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
p.93; 70; 51-52]. Michèle de Burne nu este solitara, Mariolle consideră că Pariziana este un tip distinct 143. Pariziana grațioasa devine un subiect poetic și pentru pictorul Olivier Bertin, care reușește să surprindă complexitatea acestui tip estetic și devine pictorul titular al Parizienelor 144. Dacă bărbatul are nenorocul să iubească cu adevărat o Pariziana, el suferă. Dacă protagonistul din Epingles râde de șiretlicurile celor două amante ale sale, cel din L'Epingle este cuprins de o pasiune disperată față de "une
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
trăirii intense. Punerea în spectacol a corpului se face în două ipostaze: în nuditate sau în toalete purtătoare de semne. Corpul se transformă în spectacol, în imagine, "încadrat" textual într-o scenă de formatul "tabloului": devenit model (în românele despre pictori), idol (în românele despre teatru), corp deschis (la naștere sau la morga, loc recurent în literatura timpului) etc. [v.Hamon, 2001, p.195-196]. Corpul poate fi descris în învelișurile sale (piele, îmbrăcăminte, casa, spațiu social de rituri și ritualuri), care
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Doamna Guilleroy are un salon, drapat cu mătase și aur în stilul Watteau. Michèle de Burne locuiește într-un mezanin mobilat cu lucruri rare și scumpe, tapițate cu stofe nuanțate și decorate de Houdon, Clodion, Boulle. În salonul ei, ochiul pictorului sesizează imediat mobilierul și obiectele de lux, "le bureau de comtesse, meuble coquet du dernier siècle. (....) Sur leș tables légères, aux pieds dorés, des bibelots de toutes sortes, inutiles, jolis et coûteux, traînaient dans un désordre cherché" [Maupassant, Fort comme
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
a Marianei, femeia din popor care antrenează bărbații în revoluție). Ele se modernizează pe parcursul secolului, evoluând de la religios la profan (Judith de Gustav Klimt) [2002, p.335-339]. Nouă cultură a imaginilor și difuzarea lor transforma Fecioara Maria, actrițele, modistele, modelele pictorilor în idoli, mituri, vedete. Odată cu inventarea fotografiei, acest proces ia amploare. Publicitatea elaborează o nouă definiție a feminității, plecând de la aparente și de la obiecte: îmbrăcăminte, cosmetice și accesorii. Publicitatea joacă un rol vizual în acest proces, transformând felul în care
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
midinette, "un rien l'habille" dit-on. C'est le miracle de Paris" [idem]. În poemul lui Alfred de Vigny Paris, semnul lui je ne sais quoi devine emblemă prezentului parizian și a frumuseții moderne, comentează Karlheinz Stierle [p.384-385, 431]. Pictorul Olivier Bertin este printre puținii care reușesc să surprindă acest mister: Îl avait fini le portrait de la comtesse, le meilleur, certes, qu'il eût peint, car îl avait șu voir et fixer ce je ne sais quoi d'inexprimable que
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
lui Clorinde: "Et elle était vraiment superbe, avec son profil pur, son cou délié, qu'une ligne tombante attachait à șes épaules. Elle avait surtout cette beauté royale, la beauté du buste" [Zola, Son Excellence Eugène Rougon, p.84]. Pentru pictorul Olivier Bertin piciorul Parizienei devine un subiect extrem de sugestiv: "Îl s'écria: Tenez, tenez, voilà ce qu'il faut peindre, voilà la vie: un pied de femme au bord d'une robe! On peut mettre tout là-dedans, de la vérité, du
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
manechinelor, al țesăturilor lucioase și al ornamentelor grațioase care personalizează toaletă. Creațiile sale feerice și facturile importante care le însoțesc sunt celebre prin aroganță lor. Cele mai vestite Pariziene fac coadă în anticamera să. Mai mult decât orice poet sau pictor, Charles Worth, stilist renumit din cea de-a doua jumătate a secolului al XIX-lea, reușește să creeze aură modei și să o promoveze la rang de artă a timpurilor moderne. Worth inventează ceea ce numim astăzi haute couture. 397 "Elle
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
roșe chair, roșe thé, réséda, cachou. Impresinoismul lansează modă nuanțelor: "la mode, cette fée absurde et charmante, avait donné la nuance, l'ornement et le modèle" [Daudet, Fromont jeune et Risler aîné, p.62]. Toaletele contesei Anne de Gulleroy, iubita pictorului Olivier Bertin, sunt asemănate cu efectul pânzelor impresioniștilor, ale căror subiecte sugerează impresii diferite în funcție de orele zilei: "Elle connaissait și bien l'action des toilettes enfiévrantes du soir et des molles toilettes sensuelles du matin, du déshabillé troublant gardé pour
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
până la Neapole și la ruinele Pompeiului și face o temerară descindere, evocată memorabil, în craterul Vezuviului. La Roma aprofundează, între 1808 și 1812, studiul Antichității și al culturii neoclasice, cunoaște arheologia, arhitectura și istoria artelor, deprinde artele plastice în atelierele pictorului Michele Keck și ale sculptorului Antonio Canova, cercetează arhive și biblioteci (face excerpte la Vatican), se instruiește în arta poetică, cu abatele Tarengi. Pătrunde în saloanele vremii, venind în contact cu diferite celebrități: Wilhelm von Humboldt, sculptorii A. Thorvaldsen, Chr
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285464_a_286793]
-
există aici un D. melancolic și muzical, al rostirii grave, sentențioase și al mărturisirilor directe despre sine, unul romantic, în descendența Odei... eminesciene, cu învolburări stilistice prețioase („Sunt tristețea cea mai vastă,/ cel mai dureros extaz.” etc.) și un altul, pictor de peisaje înrămate, de tipul spectacol-în-spectacol, un poet vizual și vizionar, care trage peste imaginile sale, de o intensitate dureroasă, cortina unei blânde ironii, pline de umor absurd ori negru. În volumul Deasupra lucrurilor, neantul (1991; Premiul Asociației Scriitorilor din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286685_a_288014]
-
au avut legături cu viața și cultura românească, cum au fost Viola József, medic la Curtea Moldovei, poetul Sükei Károly, fiul preotului reformat din București, Szontagh Samuel, farmacist maghiar din Muntenia, Ponori Thewrek József, primul traducător maghiar al proverbelor românești, pictorul Barabás Miklós, care a trăit și a lucrat într-un timp în București, familia Széchenyi și relațiile ei cu românii, Acs Károly, primul traducător în maghiară al cântecelor populare românești. Totodată, a valorificat date și informații noi, adunate din arhive
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285750_a_287079]
-
iar soția sa la trei ani temniță grea. Eliberat în 1955, trăiește din îndeletniciri modeste: paznic la o grădină, pontator pe șantier, muncitor la o cooperativă, șef al Salvamarului de pe lacurile de agrement și la ștrandurile din București (doisprezece ani), pictor zugrav. Reintră în presă târziu, ca redactor la publicația „Forum” (1968-1977), de unde se și pensionează. De-a lungul timpului a frecventat cenaclurile Sburătorul și Preocupări literare și a mai colaborat cu desene, cronici teatrale, plastice și cinematografice, cu reportaje, interviuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290503_a_291832]
-
și înainte de „unu”, dar și prin alți colaboratori ai acestora, publicația reia ideile directoare din „75 HP” și „Punct”. Noua revistă consideră că invarianta acelor idei este principiul integrării artelor în ansamblul civilizației epocii. În „75 HP” Voronca lansa, împreună cu pictorul Victor Brauner, conceptul „pictopoezie”, ilustrat prin construcții grafice rezultate din combinarea cuvintelor în felurite figuri, de genul celor din Caligramele lui Guillaume Apollinaire. Într-un articol din „Punct”, poetul propunea drept nume pentru noua direcție, pe care voia s-o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287567_a_288896]
-
marcaseră mai întâi primii ani de comunism, apoi începutul erei Ceaușescu, păreau definitiv blocate într-o involuție exasperantă și generatoare de energii negative, cel puțin în aceeași măsură cu lipsa de alimente, căldură și îngrijiri medicale. La 2 Martie 1989, pictorul Liviu Babeș își dă foc pe o pârtie de ski din Poiana Brașov în semn de protest împotriva dictaturii comuniste, cu o pancartă pe care scria "Stop Mörder! Brașov = Auschwitz". Martiriul lui Babeș inaugurează dramatic o cascadă de gesturi de
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
iar în volum, în 1976, cu traducerea cărții Marthei Bibescu La bal cu Marcel Proust. Colaborează la „Tribuna”, „Steaua”, „Echinox”, „Studia Universitatis «Babeș-Bolyai»” ș.a. Autor de studii critice despre literatură și artă, conferențiar pe teme culturale la Geneva și Nantes, pictor, I. desfășoară concomitent și o consistentă activitate de traducător și prozator. Publicând versiunea românească a cărții Marthei Bibescu, I. introduce cititorul, cu mijloace perfect adecvate, în universul de sensibilitate al unei strălucite scriitoare, ce cultiva legături intelectuale prestigioase. Traducerea este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287587_a_288916]