17,249 matches
-
Agnello din Pisa, ca primul ministru. Atenția naratorului se oprește asupra acestuia, cu intenția clară de a-l prezenta ca pe un alt Sfânt Francisc. Toma din Eccleston este apologetul provinciei sale minoritice și își susține fiecare argument cu o inteligență lucidă, fără să pună nimic la întâmplare. Cu cât își laudă mai mult provincia, cu atât e mai mândru de Ordin, prezent la Londra la fel ca la Paris și Roma, la curtea regelui ca și la cea a papei
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
între ei. A făcut întocmai, fiindcă mulți care erau în dușmănie au fost aduși la concordie (p. 106). Când mă gândesc la fratele Gerard din Modena, îmi amintesc mereu de acel verset din Ecleziast: Mai bine un om cu o inteligență redusă dar cu frică de Dumnezeu, decât un om foarte inteligent dar care încalcă legea Celui Preaînalt (Sir 19,21). Când eu eram bolnav la Ferrara, se afla acolo și fratele Gerard, care suferea de boala din cauza căreia a și
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
voastre cercetează cu grijă diferitele lucruri pe care le considerați a fi un impediment în progresul mântuirii; prin urmare, se întâmplă ca multe lucruri, ce altora le rămân ascunse, uneori spiritul să le manifeste în conștiințele voastre. Dar atunci când splendoarea inteligenței spirituale este acoperită de obscuritatea slăbiciunii umane, își face loc uneori scrupulul îndoielii, punând de-a lungul drumului piedici aproape fără rezolvare. 2. Într-adevăr, cu puțin timp în urmă, după ce au venit în fața noastră delegații pe care voi, fiilor
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
răzbunarea acestuia este alta decât cea obișnuită: în locul urii, izbăvitoare pentru erou, statuia Comandorului îl va gratula cu cea mai înfocată dintre îmbrățișări. Capacitatea autoarei de a regândi sau de a reinvesti teme cunoscute cu sensuri noi face dovada unei inteligențe artistice remarcabile. Romanul Așteptare reia, stilistic, toate datele și premisele anunțate anterior în Nu ucideți femeile. Scrisă tot la persoana întâi, mai mult, eroina purtând același nume - Raluca -, această carte se dovedește mult mai ambițioasă, încercând sondarea unui psihic incert
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286507_a_287836]
-
n-am impresionat pe nimeni. Atunci când i-am rugat pe cei care simt că dețin un oarecare nivel de creativitate să ridice mâna, numărul acestora a fost și mai mic! Apoi am Întrebat câți dintre ei consideră că au o inteligență peste medie. Toți cei prezenți În sală au ridicat mâna. Creativitatea este subestimată Mă uimește faptul că acum, când companiile au nevoie mai mult ca oricând de idei noi pentru a face față cascadei de schimbări ce se năpustesc asupra
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
-i permită să întreprindă o călătorie atât de lungă. Celsus venera căminul lui Maximus și nu ar fi fost pe locul al doilea după nici unul dintre prietenii acestuia (nobili), chiar dacă nu censul, nici numele ilustru al strămoșilor, ci integritatea și inteligența îi fac pe oameni mari179. De data aceasta, conceptul de noblețe și aristocrație ovidiană pare a fi dat peste cap. Se poate presupune însă că aici sulmonezul punea accentul pe calitățile lui Celsus care derivau din apartenența sa la același
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
ducă o viață exclusiv canonică. CÎteva, alte, „frumușăle” i-au marcat viața și i-au Însîngerat poezia. Poezia, În vicleana ei indeterminare, rămîne Însă fidelă, pasiunii unice, dumnezeiești pentru ibovnica slăvită. După ce a trăit ca un Don Juan. Conachi arc inteligența să moară (În poezie) ca un Tristan. 13. Erotologii atrag atenția asupra dificultății de a scrie (exprima) iubirea. Subiectul amoros, atrage atenția Barthes, este un subiect atopic, căci a scrie asupra unui lucru este a-l perima. Cum poate o
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
numai Bergson (nu și Proust) vede în memoria voluntară o "simplă abstracțiune", ce "nu se leagă organic mai de nimic" decât de "actul prezentării de periferia eului"25. În opinia lui Proust, în schimb, memoria voluntară e "o memorie a inteligenței și a ochilor", fiind legată așadar de "imagine", și nu de abstracțiunea goală! Și tocmai pentru că se axează pe imagine acest gen de "memorie" a constituit mereu și constituie încă obiectul artei, chiar dacă e vorba de o artă cam învechită
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
un excesiv spirit autoanalitic, dar complet lipsit de sensibilitate și de intuiție, câtă vreme se raportează la sine și la lumea din jur doar via intellectualis, numai prin intermediul văzului și auzului 28. Memoria eroului lovinescian rămâne, deci, o "memorie a inteligenței și a ochilor", semn că prozatorul român a pornit în mod voluntar în căutarea timpului pierdut, fără să mai aștepte momentul de grație. Din acest motiv, atunci când își propune să exploreze inconștientul (deziderat comun al scriitorilor moderni), Lovinescu recurge la
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
de carte "ca de propria umbră" e vorba de "dublul" său!) constituie însăși materia romanului lovinescian, prezentat ca o compoziție "statică", asemeni unui "cristal cu lumina egală, unic și monoton" o carte "elementară", "primară", care "nu trebuia să fie aplicarea inteligenței asupra unui obiect de studiu, ci strigătul nud al sufletului dincolo de conveniențe, expresia conștiinței pure", o carte a cărei importanță ar veni nu atât "din noutatea subiectului", cât, dimpotrivă, "din banalitatea lui aparentă, valorificată doar prin autenticitatea simțirii". După cum observăm
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
de a se sustrage totodată și sufletește "acțiunii dirimante a prezentului". La München se împrietenește cu un țăran ardelean, Ion Lupu om robust, cu părul negru și mare succes la femei (profil psiho- somatic la antipodul "cloroticului" fălticenean), de o inteligență practică ce-l va propulsa mai târziu în vârful ierarhiei sociale. Personajul apare și în celelalte romane ale ciclului în câteva situații-cheie, ca element de "contrast" (același "tip" întâlnim și în Bălăuca, sub numele de Neagoe), și tot el e
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
dureroasă, dar salvatoare) "nu izbutea să-i stoarcă apa ochilor". Lacrimile sale curg însă șiroaie "dinaintea celor mai fugare și inofensive nuanțe de sentiment", și îndeosebi atunci când în cauză e "povestea iubirii defuncte înainte de a fi rodit". Așadar, în pofida propriei inteligențe, care-l ajută să rezolve de timpuriu, cu ajutorul reflecției, problema morții, eroul lovinescian rămâne la fel de sensibil ca un "copil", dezarmat în fața vieții și mult prea vulnerabil în afacerile de sentiment. Și Bizu nu-i o excepție: în literatura lui Lovinescu
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
de fascinație s-ar fi datorat (crede Mihai Zamfir) existenței câtorva "date minimale" pe care se articulează mitul (ca narațiune exemplară), și anume: 1. viața scurtă, thanatofilia; 2. finalul vieții întunecat de nebunie, adică de "pierderea facultății primordiale a creatorului inteligența"; 3. "imaginea fizică angelică"; 4. "universalitatea și proteismul preocupărilor", în acord cu idealul renascentist al lui uomo universale; 5. fascinația pentru ocultism și ezoterism, adică pentru "construcțiile universale totalizante"; 6. lipsa de succes în timpul vieții, compensată de idolatria postumă; și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
exclamă cu uimire poetul). "Nemțoicuța" intră și ea în rolul de mamă dispusă la jertfa de sine ("ai nevoie de mine, cum n-are nimeni altul din câți cunosc eu"), înclinată fiind mai mult spre duioșie decât spre admirație ("pe lângă inteligență, ai și-o duioșie de copil dezarmat"). Ea îl roagă pe nefericitul amorez să se abțină, umblând "cu sânii aproape goi sub nările lui", și plânge pentru că nu-l poate face fericit. La rândul său, poetul ("ca un copil") își
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
Lovinescu, "Sburătorul". Agende literare, vol. V, ed. cit., p. 382). 54 Cronica lui Vladimir Streinu inventariază, spre exemplu, majoritatea locurilor comune de care s-a servit exegeza de mai târziu pentru a discredita literatura criticului, modelată de "o perspectivă a inteligenței critice asupra vieții, un fel de geometrie grădinărească, a cărei frumusețe refrigerentă este în același timp virtutea și vițiul ei". Lovinescu greșește pentru că "a enunțat în primele două volume o psihologie superioară, iar acum, ca să zicem așa, o demonstrează. Purtarea
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
al elaborării stadiale a acțiunii. În momentul în care obiectele sunt scoase de sub incidența planului senzorio-motor, copilului nu-i rămâne altă posibilitate de a menține legătură cu ele decât transportându-le în plan mental, în reprezentare. Fenomenul fundamental la nivelul inteligenței senzorio-motorii este asimilarea„integrarea de noi obiecte sau noi situații la schemele anterioare” (Piajet, J., „Psihologia copilului”, 1970, p. 39). Instrumentul ce servește ca suport al acțiunii menite să devină fapt mental, de gândire, este cuvântul (limbajul). Rolul reglator al
Copilul cu dificultăţi de învăţare - Comportamentul lexic şi grafic by Raus Gabriela () [Corola-publishinghouse/Science/742_a_1231]
-
de vârstă școlară. I.3. SPECIFICUL LIMBAJULUI LA COPILUL CU DIFICULTĂȚI DE ÎNVĂȚARE În literatura de specialitate are loc o regândire și reconsiderare a definirii handicapului de intelect, vechile teorii, bazate exclusiv pe definirea acestei disabilități în funcție de un singur factor, inteligență, fiind înlocuite cu alte perspective ce privesc retardul mintal sub aspect clinic, comportamental, social și al responsabilității personale și sociale. În esență, elementele principale ale handicapului mintal sunt următoarele: ¾ activitatea intelectuală semnificativ sub medie, concretizata într-un QI de 70
Copilul cu dificultăţi de învăţare - Comportamentul lexic şi grafic by Raus Gabriela () [Corola-publishinghouse/Science/742_a_1231]
-
semnificativ sub medie, concretizata într-un QI de 70 sau mai mic; ¾ deficite semnificative în activitatea adaptativa, respectiv aptitudinile sociale, asumarea responsabilității, independentă personală și cea economică; ¾ debutul tulburărilor înainte de 18 ani. 11 În ceea ce privește clasificarea handicapurilor mintale în funcție de coeficientul de inteligență, am utilizat în practică următoarele delimitări: GRADUL DE SEVERITATE QI deficiență mintală ușoară de la 50-55 la 70 deficiență mintală moderată de la 30-40 la 50-55 deficiență mintală severă de la 20-25 la 35-40 deficiență mintală profundă sub 20-25 Asupra acestor clasificări există
Copilul cu dificultăţi de învăţare - Comportamentul lexic şi grafic by Raus Gabriela () [Corola-publishinghouse/Science/742_a_1231]
-
îndeosebi a teoreticienilor Jeffree, D. (coaut.) „Teaching the Handicapped Child”, 1993, p. 13). Sunt invocate aspecte precum: 9 unii copii cu dificultăți de învățare și tulburări emoționale prezintă comportamente asemănĂtoare cu cele ale deficientului mintal, cu toate că au un coeficient de inteligență normal; 9 deficiențele comportamentului adaptativ în plan personal și social sunt relativ asemănĂtoare și la copiii cu retard mintal și la cei cu dificultăți de învățare sau tulburări de comportament; 9 întârzierea mintală, combinată cu o insuficiență maturizare în dezvoltare
Copilul cu dificultăţi de învăţare - Comportamentul lexic şi grafic by Raus Gabriela () [Corola-publishinghouse/Science/742_a_1231]
-
la șfârșitul anului școlar. Caracteristica dominantă a doamnei Titu Eugenia era eleganța, nu numai în vestimentație ci și în ținută, limbaj și gândire. Când în limbajul elevilor apăreau unele cuvinte nepotrivite cu ora de chimie, ea le corecta calm, cu inteligență și cu tact. Titu Eugenia a fost o profesoară iubită, în ciuda severității pe care o afișa, dar de care uneori nici ea nu era prea convinsă. Ceea ce se desprinde din aceste rânduri este că obiectul chimiei, frecvent neglijat
Paul Nechifor, Carmen Dimitriu, Angela Căşăriu, Adela Jitaru by Monografia Colegiului Național ,,Mihail Sadoveanu" Pașcani () [Corola-publishinghouse/Science/91876_a_107364]
-
sine ca și spre alții, textul critic fiind, nu de puține ori, subiacent polemic. Toate aceste trăsături se exprimă nespectaculos, într-o frază aparent ternă, prin mici inflexiuni, prin străluciri mărunte care pot încânta. Ele sunt reunite sub arcul unei inteligențe remarcabile și al unei adânci sensibilități. Din păcate, după plecarea din țară, frecvența scrierilor lui R. a scăzut. Cea mai importantă carte a sa, cea despre Gogol, a fost tradusă în limba franceză (1992), dar valoarea acestui eseu admirabil nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289117_a_290446]
-
din acea epocă, încât a putut apoi să dea, începând cu monografia despre Rebreanu, măsura marelui său talent. Principala calitate a lui Lucian Raicu, pe care o posedă într-un grad excepțional și care ar putea fi definită prin cuvintele inteligență, capacitate analitică, perspicacitate, determină nu numai întreaga structură a criticii sale, ci și obiectul și finalitatea ei. Instrumentul își creează, în acest caz, domeniul asupra căruia se exercită un spațiu de pătrundere nelimitat. Din care suprafețele sunt, bineînțeles, excluse. Pentru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289117_a_290446]
-
un alt fioros Mecena al lumii noastre editoriale, care-ți dădea numai două degete ale mâinii sale moi și vâscoase, ca o coadă de șarpe, și te privea ca pe un fel de gunoi al acestei omeniri evoluând după ceasornicul inteligenței sale negustorești. Acest al doilea volum a fost tipărit dintr-un fel de silă de a nu mai Înfrunta asaltul aproape zilnic al câtorva mari prieteni scriitori, care aveau curajul să-i vorbească de calitatea nuvelelor, de mirarea pe care
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
dușmanii, asupriții și asupritorii. Mai mult decât atât, din comportarea Anei nu reies limpede - cu toate că autorul insinuează la un moment dat acest lucru - nici măcar elementele generale, instinctive ale unei conștiințe sau solidarități de clasă. (Ă). Dacă ținem seama și de «inteligența prea vie» a eroinei, de care ne pomenește autorul, atunci starea de Înapoiere a Anei Roșeuleț este neverosimil de gravă. Atitudinea ei față de Tomiță „bocsierul”, omul pe care Îl urăște profund, și pe care nu știm prea limpede de ce-l
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
poeți, RL, 1986, 48; Nicolae Steinhardt, Două texte poetice, TR, 1986, 50; Constanța Buzea, „Muzeul de iarnă”, AFT, 1987, 5; Eugen Simion, Poezia „ca o vertebră de aur”, RL, 1990, 1; Ioan Milea, Agonia textului, TR, 1990, 15; Petru Scutelnicu, Inteligența metaforei, ATN, 1990, 4; Ioan Holban, Ardelenii, CRC, 1990, 29; Coșovei, Pornind, 90-94; Cornel Munteanu, Nicolae Băciuț, „Nostalgii interzise”, ST, 1992, 3; Traian T. Coșovei, O dioramă a frigului, CNT, 1992, 42; Bucur Demetrian, Un poet al zăpezii, R, 1993
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285526_a_286855]