20,251 matches
-
iar bretonul îi atârna, inegal, pe frunte, dar am recunoscut în sinea mea că tunsoarea o prindea grozav. Purta un halat albastru peste tricoul alb, pantaloni bufanți și teniși în picioare. Era înaltă și slabă și nu avea aproape deloc sâni. Strâmba în permanență din gură, parcă ironic, dar într-o singură parte, iar colțurile ochilor păreau prinse de o ușoară și aproape invizibilă convulsie. Părea drăguță și destoinică, dar oarecum plictisită de lume și de viață. M-a privit din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
sau venea el la mine și îi provocam orgasmul cu mâinile. Nu mi-a dat niciodată prin minte că suntem precoci. Consideram că ceea ce făceam noi era un lucru cât se poate de firesc. Dacă voia să se joace cu sânii sau cu vaginul, nu mă deranja deloc, iar dacă voia să ejaculeze, îl ajutam cu cea mai mare nonșalanță. Cred că am fi fost amândoi mirați sau ne-am fi înfuriat dacă ne-ar fi reproșat cineva că nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
îngenuncheat lângă pat și mă privea. Scăldată în lumina blândă a lunii, trupul lui Naoko avea strălucirea uimitoare a unui nou-născut. Când se mișca - deși mișcările erau aproape imperceptibile - jocul luminii și al umbrelor pe trupul ei era fascinant. Conturul sânilor, al sfârcurilor, adâncitura buricului, șoldurile, umbrele granuloase aruncate de părul pubian, toate se modelau și se remodelau ușor, asemenea suprafeței lacului unduindu-se în bătaia lină a vântului. Câtă perfecțiune! gândii eu. De când arată Naoko atât de bine? Unde a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
eu. De când arată Naoko atât de bine? Unde a dispărut trupul pe care l-am ținut în brațe în noaptea aceea de primăvară? În noaptea în care o dezbrăcasem ușor și ea plânsese, trupul ei nu mi se păruse perfect. Sânii erau tari, sfârcurile proeminente, șoldurile ciudat de rigide. Era o fată frumoasă, bineînțeles, iar trupul ei era minunat și atrăgător. Din punct de vedere fizic, m-a stimulat și m-a excitat, ducându-mă pe culmile cele mai înalte ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
de după moartea lui Kizuki au fost înlocuite de cele ale unei femei mature. Trupul ei era acum atât de frumos, atât de perfect, încât nici nu-mi stârnea pofte sexuale. Priveam doar, uimit, curba superbă a șoldurilor, rotunjimea perfectă a sânilor, silueta suplă, mișcările ușoare ale abdomenului cu fiecare r\suflare și umbra neagră, pubiană. Și-a expus trupul gol, în fața mea, timp de cinci-șase minute, după care și-a îmbrăcat iar halatul și [i-a încheiat toți nasturii. Apoi s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
dacă pot să-i scot sutienul, pentru că o jena. Am făcut ce m-a rugat. Purta o bluză strânsă pe corp, așa că a trebuit să-i deschei toți nasturii și să bag mâna pe sub ea ca să-i desfac sutienul. Avea sâni mult prea mari pentru o fată de treisprezece ani, erau de două ori mai mari decât ai mei și sutienul ei era unul scump, nu glumă. Bineînțeles că la momentul respectiv nu mi s-a aprins nici un beculeț și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
un biet novice pe lângă ea, cred că nu-i ajungea nici la degetul mic. Aveam senzația că-mi pierd cumpătul ori de câte ori mă atingea și, fără să-mi dau seama, m-am trezit fără bluză, fără sutien și ea îmi mângâia sânii. Abia atunci mi-am dat seama că era lesbiană în toată puterea cuvântului. Mai cunoscusem una, în liceu, și îmi ajungea. I-am spus să înceteze. „Vă implor! Numai puțin! Sunt atât de singură... nu vă mint, vă rog să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Numai puțin! Sunt atât de singură... nu vă mint, vă rog să mă credeți că sunt atât de singură. Nu vă am decât pe dumneavoastră, vă roooog, nu mă respingeți!“ Mi-a luat mâna și mi-a pus-o pe sânii ei, niște sâni frumos croiți, n-am ce zice. M-au trecut fiori când i-am atins. Nu știam ce să mai fac și tot repetam „nu, nu, nu“, ca o proastă. Eram ca paralizată, nu mă puteam mișca. Pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
atât de singură... nu vă mint, vă rog să mă credeți că sunt atât de singură. Nu vă am decât pe dumneavoastră, vă roooog, nu mă respingeți!“ Mi-a luat mâna și mi-a pus-o pe sânii ei, niște sâni frumos croiți, n-am ce zice. M-au trecut fiori când i-am atins. Nu știam ce să mai fac și tot repetam „nu, nu, nu“, ca o proastă. Eram ca paralizată, nu mă puteam mișca. Pe fata aceea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ne-ar vedea? — Nu te-ngrijora, doarme tun. Și când doarme, apoi doarme, nu glumă. Naoko m-a întrebat apoi: — Mai vii să mă vezi? — Vin. — Chiar dacă eu nu pot face nimic pentru tine? Am dat din cap. Îi simțeam sânii lipiți de pieptul meu. Am urm\rit cu palma conturul trupului ei, peste halatul de noapte: de la umeri, în jos, pe spate, până la șolduri. Am repetat gestul de câteva ori, încet-încet, încercând să -mi întip\resc în minte moliciunea trupului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
m-am urcat în tren și m-am întors la cămin. Am tras perdelele, am stins luminile și m-am întins în pat. Aveam senzația că Naoko se va strecura lângă mine în orice moment. Cu ochii închiși, îi simțeam sânii moi, lipiți de pieptul meu, o auzeam șoptindu-mi ceva și îi percepeam conturul trupului în mâini. Stând pe întuneric, m-am întors la lumea aceea mică a ei. Mă gândeam la ea, o vedeam goală, ca în noaptea aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
copii indieni care mor de foame. Ce s-a întâmplat cu clubul acela? am întrebat-o, râzând. — Turbam de furie numai când îi vedeam, așa că i-am părăsit în luna iunie, spuse Midori. Erau niște prefăcuți. Trăiau cu frica-n sân ca nu cumva să descopere cineva că nu știu o mulțime de lucruri și se apucau cu toții să citească aceleași cărți și să arunce în jurul lor cu aceleași cuvinte sforăitoare, ascultau cântecele lui John Coltrane și admirau, toți, cu aceeași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Nu te-ngrijora, îmi spunea Naoko. Mă aflu într-unul din momentele când prefer să vă ascult decât să vorbesc. Reiko și-a făcut de lucru pe-afară ca să mă lase singur cu Naoko. I-am sărutat gâtul, umerii și sânii, iar ea mi-a provocat orgasmul, cu degetele ei, ca și data trecută. Am ținut-o apoi în brațe, strâns, și i-am spus că am trăit două luni cu senzația pe care mi-o lăsase data trecută și c
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Am deschis umbrela și am luat-o prin spatele jocurilor mecanice. Ne-am îmbrățișat și buzele ni s-au întâlnit. Simțeam mirosul ploii în părul și în haina ei. Trupurile fetelor sunt atât de moi și de calde! Îi simțeam sânii, prin haine, presându-mi pieptul. De când nu m-am mai apropiat de o ființă umană? — Când ne-am văzut ultima oară... în seara aceea, m-am despărțit definitiv de el, spuse Midori. — Te iubesc, i-am spus. Din toată inima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
sânge. Tu mă ții în brațe și eu îți spun că te iubesc. Sunt gata să fac orice-mi ceri. Oi fi eu puțin cam trăsnită, dar sunt copil bun, cinstit, muncesc din greu, sunt destul de drăguță la față, am sâni frumoși, fac mâncare gustoasă și am moștenit jumătate din averea tatei. Pot fi o partidă bună, nu crezi? Dacă nu mă vrei, o să găsesc pe altcineva care să mă ia. — Am nevoie de timp, am zis. Îmi trebuie timp ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ele. Simțeam cu totul altceva acum. Hei, Watanabe, te gândești la fata aceea? — Nici vorbă, am mințit eu. — Serios? — Serios. — Mi-ar displăcea grozav, spuse Midori. — Nu mă pot gândi la nimeni altcineva acum, am zis. — Vrei să-mi pipăi sânii sau acolo, jos? întrebă Midori. — Normal că aș vrea, dar cred că mai bine mă abțin. Sunt prea multe deodată. Midori a dat din cap, [i-a băgat mâna liberă sub pătură și și-a scos chiloții, punându-i apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
scoți singură? Nu, continuă, te rog, dar să nu te dezamăgească ridurile mele. Îmi plac ridurile tale. Mă faci să plâng, șopti ea. Am sărutat-o de sus până jos, având grijă să îi cuprind, cu limba, toate ridurile. Avea sâni ca de fetiță. I-am mângâiat și i-am prins sfârcurile în dinți, apoi am băgat un deget în vaginul ei cald și umed. Am început să-l mișc. — Ai greșit, Watanabe. Acela-i doar un rid. Nu pot să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
în camera unui băiat și se trezește, brusc, goală. — Ca să fiu cinstit, mă simt de parcă aș viola o fată de șaptesprezece ani. Rămânând cu degetul în „ridul“ ei, am sărutat-o pe gât, pe urechi și i-am apucat un sân cu mâna cealaltă. Când i-am simțit respirația agitată și gâtul tremurând, i-am desfăcut picioarele și am intrat ușor. Nu mă lași însărcinată, sper. Te rog să ai grijă, bine? murmură Reiko în urechea mea. Mi-ar fi foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Niște molii executau un dans sălbatic În lumina goală. — Ce se Întâmplă pe-aici? La Crama Albastră rareori se Întâmplă ceva și dacă, ocazional, se Întâmplă totuși ceva, niciodată nu e de bine. —Rigoberto cântă. Gertie și Ludmila Își arată sânii. Dar Îi știi deja sigur. — Anton e aici? I-am ignorat aluziile. Konrad se uită peste umărul meu. Soseau oaspeți noi. Când m-am Întors, mi-am dat seama că era cuplul pe care Îl văzusem În tramvai cu câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
arătă următoarea fotografie din serie. În acestă poză bărbații Își scoseseră hainele - acoperindu-și sexele cu niște cârpe cum purtau și indienii. În acest caz nu era deloc greu de observat că, de fapt, erau niște femei cu șolduri late, sâni mici și păr rar. Pe raftul de lângă Dora se vedea un șir de faluși În miniatură provenind din culturile antice mediteraniene. Nu puteam să nu mă gândesc la spatula vârâ În buzunar de Karp: În ceea ce privește conturul său, s-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
demn de Încredere, realist. — Crede-mă, aș fi un medic excelent. — Nu vrei să-ți demonstrezi talentul pe mine? Mi-am strecurat mâna În buzunar. Se pare că am dezvoltat... — Nu te prosti. Felix susține că nu-l deranjează decât sânii. Nu că nu i-ar plăcea, dar preferă să Îi admire la alte persoane. Încearcă să scape de ai lui cu bandaje. Și invidia femeilor pentru penis? Doar voi, vienezii, mai credeți În așa ceva. Dora Îmi sustrase țigara din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
aveam la dispoziție. Să Încerc neglijeul de culoarea somonului de data asta? Sau brasiera cu panglicile alea complicate? Nu, n-aveam timp să o rearanjez după ce terminam. Mai aveam șase minute. Sau mai bine să Încerc banda elastică pentru aplatizarea sânilor? Dar n-o să mă schimbe așa cum voiam. Ar fi mers o combinație, poate? Maică-mea avea ceva Într-o nuanță de măr verde, de care eram atașat În mod deosebit. Sau portjartiera neagră spre maroniu, ca boabele de cafea? Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
au părut cam provocatoare - ca ansamblul ăla din piele. Crezi că-l folosea la călărit? Trebuie să fi fost foarte incomod cu gulerul ăla țeapăn și cu fără nimic să acopere partea superioară a corpului. Doar o curea subțire Între sâni. Să nu mai vorbim de pantaloni! Acoperiți În față, dar despicați În spate, ca două forme de tăiat fursecuri. Presupun că Îi plăcea să simtă șaua cu fundul gol. Și-a Întins mâinile Înainte, imitând o mișcare obscenă cu abdomenul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
când stăteam În fața oglinzii șifonierului ei. Amintindu-mi de ceva ce am auzit, mă Întrebam dacă femeile chiar considerau bărbații tatuați ca având „clasă“. Dora mă ajuta să-mi pun gulerul Înalt de crêpe. După ce termină, Își Încrucișă mâinile sub sâni și inhală adânc, aproape cu plăcere, apoi Își ținu respirația. Abia după ce scoase aerul din piept, spuse: — Tatuaje? Clasă? Ce să spun... Există băștinași care poartă inele În sfârc și plăci din cel mai fin metal În jurul gâtului. Aici e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
o ușoară deplasare a punctului de gravitație dinspre călcâi spre membrul arcuit, ceea ce subțiază gambele, scoate fundul În evidență și Întărește umerii. Noua curbură a șirei spinării va sublinia mișcarea rotativă a șoldurilor, iar coatele, Împinse În spate, vor sublinia sânii. Astfel, cu cât călcâiele sunt mai sus, cu atât persoana care poartă tocul va deveni mai „femeie“. Pe scurt: sexul slab nu există, e creat. Pantofii pe care i-am luat de la magazinul de lângă Kretschmer aveau tocuri de exact patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]