16,970 matches
-
prescrie singur regulile și "metoda de lucru" după o rețetă încercată prealabil și în Viață dublă, cu intenția mărturisită de a exprima în forme concrete, "vizibile", manifestările primare ale sufletului, mai întâi prin relatarea unor episoade semnificative din copilăria și tinerețea lui Bizu, cu un rol decisiv în conturarea personalității sale psihice. 1.4. Trecutul, un depozit de fapte mărunte Cele mai importante evenimente din biografia eroului lovinescian sunt legate, firesc, de revelațiile pretimpurii ale sexualității și de obsesia thanatică, iubirea
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
o găsește acceptabilă fiind tot "de ordin estetic și speculativ, și deci dezinteresat". De fapt, "miasma tare a nihilismului", lipsa de apetență vitală (un determinant psiho-temperamental, deci) "cheamă" cu adevărat boala fizică, pentru a distruge "germenul voinței de putere firesc tinereții, pentru a-l trece prin cuptorul marilor renunțări și purificări, pentru a-l concentra asupra lui însuși și a-i deschide perspectiva neantului valorilor omenești", redându-l vieții "modelat pentru toate renunțările în ordinea socială, indiferent la tot ce se
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
Ca atare, înaintea morții bătrânul își recapitulează viața, oprindu-se cu plăcere asupra iubirilor de altădată (imaginile voluptoase alungă negrele gânduri). Și, cum amintirile sunt legate de niște oameni și locuri dragi, "neamțul" rememorează cu voce tare diverse episoade din tinerețe, stârnind compasiunea unui evreu, singurul care-l înțelege, pentru că și el locuise o vreme în Fălticeni (moldovenismul nu constituie, așadar, un atribut al "rasei", ci al umanității în genere): Îl apucase un dor aprig de târgul lui; ar fi voit
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
totuși "de a luneca unii pe lângă alții, fără a se cunoaște". Așadar, nefericirea eroului lovinescian rezidă în aceea că el vrea nu doar să iubească, ci și să înțeleagă. Și înțelegerea survine tardiv, în singurătate, atunci când iubirea însăși (cu tot cu "icoanele" tinereții) nu-i decât amintire amintire fugară, trezită la viață în două chipuri distincte: 1. de zurgălăii trăsurii ovreiești (stimul muzical), ca un "miragiu de fericiri pierdute și de iluzii poetice", izvorând "din fundul conștiinței"; 2. în mod voluntar, conștient, aceeași
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
de către realizatorii ediției. Astfel, Gabriela Omăt atrăgea atenția asupra cauzelor de ordin sufletesc care l-au îndemnat pe Lovinescu să-și părăsească "bârlogul" și să călătorească din nou, după aproape trei decenii, în Italia, pe urmele unor presupuse amoruri de tinerețe. Observația are oarecare îndreptățire, dacă ținem cont de natura sedentară a criticului, greu de urnit de la masa de lucru fără un motiv foarte întemeiat. (E de reținut că aproape trei decenii nu a călătorit nicăieri, verile petrecându-și-le, invariabil
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
la infidelitate și la greșală, aducând în sprijinul propriilor "teorii" "argumente" subiective, de ordin pur afectiv, ca în următoarea mărturisire: "De când țin o carte în mână, personalitatea lui Eminescu m-a covârșit, și am purtat-o în mine din anii tinereții până în anii bătrâneții, ca o licoare prețioasă amestecată în sângele ființei mele morale, îndemn, flacără sfântă, mângâiere și paladiu (s.a.) împotriva imensului dezgust al vieții și al spiritului de procopseală măruntă"104. Care va să zică, pentru amfitrionul de la Sburătorul Eminescu reprezintă, mai
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
pe cealaltă. Intuind pericolul servituții erotice și, subsecvent, pe acela al disoluției personalității, bărbatul preferă să privească fără să fie, la rândul său, privit, pentru a putea "poseda" în voie, imaginar, pe femeia dorită. Într-unul dintre studiile sale de tinerețe 167, Ioan Petru Culianu a explicat într-o manieră asemănătoare rostul inversării rolurilor în cuplul erotic eminescian. Plecând de la observația comună că, la Eminescu, de obicei, femeia se exhibă iar bărbatul privește, exegetul atribuia "iubirii" (mai precis: îndrăgostirii, "cristalizării" amoroase
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
arate zori spălăcite. Frânt, zdrobit, poetul ieși de după teiul lui și porni pe unde venise; prin dreptul Râpei Galbene, cătă spre Repedea; nici urmă de pod; sub picioare, hâdă, se căsca prăpastia râpei". Cu moartea în suflet, Eminescu părăsește orașul tinereților sale, își ia rămas bun de la Creangă (într-o scenă melodramatică, în care plâng amândoi abundent) și se urcă în tren, căutând-o iar pe Veronica imaginară. La atât se rezumă, de fapt, "subiectul" romanului, semn că inventivitatea epică a
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
și umbrele modernismului românesc Cariera de romancier a celui mai important critic român interbelic reprezintă o enigmă și un scandal al literaturii noastre. Aureolat cu o autoritate încă necontestată, E. Lovinescu pornește la sfârșitul anilor '20 (după începuturile timide din tinerețe) să publice romane într-un ritm susținut, fără să se descurajeze (aparent) de întâmpinarea rece, apoi de-a dreptul ostilă de care are parte. Ba chiar afirmă, la un moment dat (1935), cu o lipsă de modestie permisă doar învingătorilor
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
de "purificare" din estetica lui Aristotel și despre greșita interpretare nietzscheeană a semnificației corului antic, despre fondul melodramatic al dramaturgilor moderni, precum Camil Petrescu și Eugene O'Neill, și despre sensurile intelectuale ale erotismului pe care le vehiculează scrierile de tinerețe al lui Lovinescu și va vedea despre ce vorbesc. Printr-o atitudine disimulată, de "blândețe" autoironică ce pregătește saltul speculativ, critica lui Antonio Patraș își descrie, de fapt, propria poziție intelectuală. Antonio Patraș este un critic care, neaspirând să rămână
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
sa, respingerea candidaturii la Academie a lui E. Lovinescu. 75 "D. Lovinescu ne vorbește cu prilejul romanului Mite", în Reporter, an III, nr. 53, 10 ian. 1935. 76 Criticul "recompune figura sufletească a scriitorului", afirmă Lovinescu într-o cronică de tinerețe (publicată în Convorbiri literare, anul XLIV, nr. 6, august 1910). Vezi E. Lovinescu, "A zecea muză: critica", în Opere, vol. IV, ediție îngrijită de Maria Simionescu și Alexandru George, Editura Minerva, București, 1984, p. 302. 77 E. Lovinescu, "Știință și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
Popa, un bine cunoscut dascăl, fost și revizor școlar, locuia pe str. Cuza Vodă la nr. 15, iar familia mea cam peste drum, la nr. 12. Ion Popa avea trei copii: Victor, Nicolae și Virginia. Am petrecut anii copilăriei și tinereții împreună, deși scriitorul era mai mare ca noi, în timp ce Virginia era aproape de o seamă. Lui Victor îi plăcea să treacă strada la noi și să se intereseze cu ce ne ocupăm în afară de școală, de preferințele noastre și în special să
Victor Ion Popa și comuna Dodești by MIHAI APOSTU () [Corola-publishinghouse/Science/91678_a_93467]
-
Caragiale, dar este mai curând un urmaș al „Urzicii”. Revista se dorește „scăpărătoare de zâmbete în vremuri grele” și își propune să ducă mai departe „hazul nostru născut din necaz, hazul cel de toate zilele, din care ne tragem tăria, tinerețea fără bătrânețe și viața fără de moarte”. Rubrici: „Jurnal”, „Virgule”, „Răsfoind veacul”, „Cronica inocentului”, „Presupuneri”. Cu numărul 9/1991 apare și un supliment intitulat „Rebus-publicitate-divertisment”. Profilul, precumpănitor literar, se remarcă prin tendința de a reuni un număr mare de scriitori, depășind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288204_a_289533]
-
teatru necunoscută din perioada revoluției de la 1848. S-a consacrat apoi unei laborioase cercetări a presei democratice și socialiste românești de la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului al XX-lea, cercetare concretizată în două substanțiale monografii, Constantin Mille. Tinerețea unui socialist (1973) și „Adevărul”. Mișcarea democratică și socialistă. 1895-1920 (1982). Ambele lucrări, bazate pe o documentare exhaustivă, filtrând metodic și scrupulos informația copleșitoare, au în centru personalitatea lui Constantin Mille, al cărui rol fundamental în crearea presei românești moderne
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285506_a_286835]
-
note explicative, care urmează fiecărui capitol, verifică toate afirmațiile lui Constantin Bacalbașa, pe unele rectificându-le, pe cele mai multe completându-le cu numeroase și interesante detalii, cu precizări și analize ce aprofundează cunoașterea societății românești din epoca evocată. SCRIERI: Constantin Mille. Tinerețea unui socialist, București, 1973; „Adevărul”. Mișcarea democratică și socialistă. 1895-1920, București, 1982; Antologii: Începuturile teatrului românesc, pref. edit., București, 1963; Amintiri literare despre vechea mișcare socialistă (1870-1900), pref. edit., București, 1975. Ediții: Ion Teodorescu, Izabela Sadoveanu, Amintiri (Din lumea umbrelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285506_a_286835]
-
introd. edit., București, 1980 (în colaborare cu Aristița Avramescu); Constantin Bacalbașa, Bucureștii de altădată, București, 1987-2000 (în colaborare cu Aristița Avramescu); Basarab. Scrisori din Basarabia, I-II, Chișinău, 1996-2001 (în colaborare cu Aristița Avramescu). Repere bibliografice: Ion Ardeleanu, „Constantin Mille. Tinerețea unui socialist”, RL, 1974, 6; Valeriu Râpeanu, Tiberiu Avramescu, „Constantin Mille. Tinerețea unui socialist”, CNT, 1974, 8; Șerban Cioculescu, Memorialistică socialistă, RL, 1981, 7; Z. Ornea, O monografie despre „Adevărul”, RL, 1983, 21; Z. Ornea, „Bucureștii de altădată”, RL, 1988
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285506_a_286835]
-
de altădată, București, 1987-2000 (în colaborare cu Aristița Avramescu); Basarab. Scrisori din Basarabia, I-II, Chișinău, 1996-2001 (în colaborare cu Aristița Avramescu). Repere bibliografice: Ion Ardeleanu, „Constantin Mille. Tinerețea unui socialist”, RL, 1974, 6; Valeriu Râpeanu, Tiberiu Avramescu, „Constantin Mille. Tinerețea unui socialist”, CNT, 1974, 8; Șerban Cioculescu, Memorialistică socialistă, RL, 1981, 7; Z. Ornea, O monografie despre „Adevărul”, RL, 1983, 21; Z. Ornea, „Bucureștii de altădată”, RL, 1988, 12; Șerban Cioculescu, Literatura în „Bucureștii de altădată”, RL, 1988, 14; Mircea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285506_a_286835]
-
oamenilor muncii, prin versurile lor. A. Toma Împlinește În curând 75 de ani de viață: mai mult de jumătate de secol, el a scris de pe pozițiile clasei muncitoare și În ultimii ani, de libertate, poezia sa a căpătat o nouă tinerețe și frăgezime prin faptul că oglindea marile bucurii ale poporului nostru Dan Deșliu și Maria Banuș au făcut Însemnați pași poezii a realismului socialist. Prozatorii noștri În frunte cu maestrul Mihail Sadoveanu, care de curând a tipărit romanul inspirat din
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
de I. Friduș - astăzi elev al „Școlii de literatură și critică literară „Mihai Eminescu” - este vorba de viața unei organizații UTM dintr-o fabrică de hârtie și celuloză. (Ă). Un promițător talent se dovedește la milițianul Popa Vasile, autorul romanului Tinerețe fără copilărie, care a fost menționat. În această primă Încercare a sa, Popa Vasile a descris sub forma unor pagini autobiografice viața din trecut a țărănimii noastre apăsată de exploatarea burgheză. (Ă). Premiul Întâi pentru nuvelă a fost decernat studentului
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
altădată (la aceste baluri erau invitați și locuitori care aparțineau altor religii decât cea mozaică): „Grație unui pașaport clandestin eliberat de șubreda instituție a tradiției, (...) Purimul a fost sărbătorit la centru, la periferie și la balurile cu sclipiri argintii, unde tinerețea exaltă optimismul celor ce cred, încă, în viitor. (...) La centru, veselia s-a localizat în câteva familii. Lumini orbitoare, toalete și bijuterii scumpe, cancanuri, rhumi, pocker, bacara, invidie, bârfeală, șampanie, icre negre, aiere de nobleță și gulere tari. Apoi, măști
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
după 1484 de Thomas Basin însuși și conservat în Germania la biblioteca universitară din Göttingen (nr 614 din manuscrisele istorice). În vîrstă de 60 de ani, Thomas Basin evocă cu un veritabil talent de ziarist amintirile din copilărie și din tinerețe referitoare la starea Franței de Nord, imediat după tratatul de la Troyes (1420) și după moartea lui Carol al VI-lea (1422): depopulare, abandonarea culturilor, apariția din nou a pîrloagelor și a pădurilor. Martor ocular și angajat în aceste evenimente, el
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
oricît ar costa. DOCUMENT 1 O familie sub Vechiul Regim Louis Simon, născut în 1741, în La Fontaine-Saint-Martin, mică parohie rurală din Maine (astăzi comună a departamentului Sarthe, între Le Mans și La Flèche), consemnează în 1809 principalele evenimente din tinerețea sa. Iată primele pagini: "1809. Eu, Louis Simon căsătorindu-mă cu Anne Chapeau, nepoată mai mică a domnului Ory, am moștenit această carte în care am scris principalele evenimente întîmplate în timpul vieții mele. Începînd cu strămoșul familiei Simon, care este
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
său geniu se manifestă în faptul că nu face nimic deosebit ca să și-l dovedească. El se manifestă de asemenea în tăcerea lui piramidală. Iar asta mă face să cred că, dacă ar fi fost cunoscut de lumea Orientului în tinerețea ei, cașalotul ar fi fost zeificat. Cu gîndirea sa infantil-magică, Orientul a zeificat crocodilul din Nil, pentru că acesta n-are limbă; nici cașalotul n-are sau are una atît de minusculă, încît nici nu poate ieși în afară. Dacă, în
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Cașalot nu se dă în vînt după leagănele de prunci, oricît i-ar plăcea alcovul; și, fiind un mare călător, își lasă pruncii anonimi în lumea întreagă, fiecare din ei fiind, astfel, o făptură exotică. Cu timpul, însă, pe măsură ce ardoarea tinereții se domolește, iar anii și varicele sporesc, pe măsură ce cugetul își impune pauzele solemne și o oboseală generală îi copleșește pe sătulul nostru Pașă, dragostea lui de fete e înlocuită cu dragostea de confort și de virtute: otomanul nostru pășește într-
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
fază a pocăinței și a neputinței, își abjură haremul și-l dizolvă și, devenind un moșneag exemplar și morocănos, cutreieră singur-singurel meridianele și paralelele, rostind rugăciuni și punîndu-i în gardă pe leviatanii cei tineri, să nu repete greșelile sale din tinerețe. Dacă vînătorii numesc acest harem al balenelor „școală“, stăpînul ei este cunoscut sub denumirea tehnică de „dascăl“. Oricît ar fi de amuzant, faptul că, după ce a fost el însuși la „școală“, „dascălul“ se duce în lume ca să predice nu ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]