18,192 matches
-
de perdea și spunea celuilalt din spatele său: Stăi cuminti, aista a lu’ Tufî duci ghițălu’ la apî! sau Văru’tu vine cu căruța cu leme, mama lui de hoț! Era o noapte de iarnă rece și Rică Olaru mergea către vagonul șapte al rapidului de București. Purta o haină de piele Întoarsă, „de căprioară”, așa cum se spunea prin Vaslui. Mergea În delegație la un institut de cercetări din capitală, avea de rezolvat o asimilare de motoare electrice americane. Își găsi cu
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
limităm la un spațiu de locuit mai mic. La radioul mașinii se auzea muzică Întreruptă din când În când de o ,,masă rotundă,, despre colesterol. În curtea În care am intrat, În care se aflau două rânduri de case gen vagon, mobila a fost cărată de doi vlăjgani Îmbrăcați ponosit, pe care mama Îi angajase cu o zi Înainte. Locuiam de-acum În ultimul corp de casă pe partea stângă a curții, lângă un chioșc de vară cu vopseaua verde scorojită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
e o retorică inutilă, atâta timp cât ei tușesc și scuipă din plămânii lor subțiri ca fâșiile de tablă, sânge cu sunet de sărăcie lucie. Uniunea Europeană va cere În curând bodyguarzi Încruntați și bine hrăniți la intrările În metrou și la ușile vagoanelor. Adio, bănuțul lucios și mica bancnotă ușoară ca fulgul! Antoniu citește ziarul. Rămâne cu ochii pironiți În gol, iar ziarul Îi alunecă din mână, după care e luat pe sus de o rafală de vânt, până se pierde În masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
tine. Cerșetorul este un brand, un concept, anume născocit pentru a-i face pe unii să se simtă importanți și să vizeze ochiul mereu treaz al Divinității. Mai sunt și corurile de cerșetori care mișună cu iuțeala fulgerului dintr-un vagon Într-altul al metroului, buni actori, și nesecat izvor de invenții lexicale, și muzicale, murdari sau mai puțini murdari, obraznici sau smeriți, târând adesea ca pe o greutate inutilă câte un copilaș de ,,âmprumut,, cu fețișoară posomorâtă, dreptul lor de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
coboară ca și el. Vrea să meargă cu metroul. Nu are un o țintă precisă-pur și simplu simte nevoia să nu se gândească la nimic, măcar o jumătate de oră, să se plimbe aiurea, să iasă și să intre din vagoanele luminoase, să fie absorbit de vocile feminine, teatrale și anonime care anunță stațiile...Își cumpără din puținii bani pe care i-a primit astăzi, cartela de metrou pe care Împingând-o În fanta aparatului de taxat, acesta va ridica bara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
Cel de Sus Îi vede dacă dăruiesc din puținul lor . În metrou, cerșetorii sunt și ei călători grăbiți, și, de cele mai multe ori nu-și duc până la capăt repertoriul vast; aleg din el ceea ce impresionează mai mult, pentru că salturile dintr-un vagon Într-altul, Îndelung exersate, trebuie să fie și ele perfecte. În metrou, viața cerșetorului e aspră, iar responsabilitatea față de propria condiție de milog, este mare. Valurilor de oameni care urcă și coboară incontinuu pe scările de acces, peroanelor Înțesate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
milă de un orfan. ,, Un cor pestriț, pe multe voci care se Înalță spre urechile călătorilor enervant, și În același timp impresionant. Mâinile apucă banul cu o dexteritate extraordinară, uimindu-l chiar și pe exersatul Antoniu. El nu cerșește În vagonul metroului. Stă pe scaunul roșu din plastic, ca un spectator absorbit cu totul de acțiunea piesei. Pe pereții stațiilor, reclame uriașe apelează la naivitatea călătorilor,și se lăfăie atrăgând prin coloritul și conținutul lor: copiatoare, medicamente, detergenți, mobilier, aparatură electrică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
să-i admire frumusețea . Privise Întotdeauna pictura În chip neprofesionist, fără pretenții de cunoscător, și fără să tresară la subtilitățile și măiestria ei. A privit-o de exemplu, așa cum privești În grabă frumusețea unui câmp plin cu maci, prin fereastra vagonului de tren. Privești și mergi mai departe. Un profesor de geografie, nu trebuie neapărat să fie și un cunoscător subtil al artelor vizuale.. A, sigur, recunoaște fără doar și poate câțiva pictori celebri, a vizitat chiar niște muzee, știe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
pe capul nostru... <victor37>: da am uitat să semnez în cartea de onoare. Am fost și la ștrand, probabil de aia <lia>: cu ce ocazie? <victor37>: păi, probabil să fac baie Era cald.. <lia>: altfel? <victor37>: pe la fabrica de vagoane. Ziceam să văd cum arată vagoanele curate <lia>: aha. Și? <victor37>: cred că le fabricau gata murdare <lia>: lol. Altceva? <victor37>: e simbata <lia>: știu. Între 9 și 2PM <victor37>: între orele astea vreau să mă simt bine <victor37>: îmi
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
uitat să semnez în cartea de onoare. Am fost și la ștrand, probabil de aia <lia>: cu ce ocazie? <victor37>: păi, probabil să fac baie Era cald.. <lia>: altfel? <victor37>: pe la fabrica de vagoane. Ziceam să văd cum arată vagoanele curate <lia>: aha. Și? <victor37>: cred că le fabricau gata murdare <lia>: lol. Altceva? <victor37>: e simbata <lia>: știu. Între 9 și 2PM <victor37>: între orele astea vreau să mă simt bine <victor37>: îmi amintesc de-o intimplare. Doi într-
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
Dunării am preferat bacul în locul «pasagerului» și după traversare am debarcat cu succes în cartierul Țiglina III din Galați.Am parcurs drumul spre gară.Aveam la dispoziție o oră de așteptare.Am călătorit confortabil.La trecerea prin tunelul BereștiTalașmani,în vagon a fost și lumină. A urmat obișnuita așteptare din Gara Docăneasa.Florile sălbatice ornamentau debleul. In lumina palidă a becurilor dispuse pe traseu am ajuns și în Gara Barlad. Am străbatut energic peronul și am urcat în primul autobuz din
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
căreia am lăsat multă transpirație pe covorul ei rulant. Mai înainte am folosit banda părintelui Alois Bulai, bunul meu prieten și vecin. Trenul a ajuns în gara Vaslui și eu continui să depăn gânduri despre pregătirea acestei etape de pelerinaj. Vagonul începe să se aglomereze, lângă mine se așează o tânără iar pe locul din față prietenul sau soțul ei și așa ne pregătim să mergem mai departe. In pregătirile mele mi-am procurat un rucsac, tot de la Iosif Dîm, la
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
putea prilejui și anumite abuzuri. Într-o ședință ulterioară, prezidată iarăși de primarul general, medicul comunal D. Macovei a expus antecedentele "cazului doctorului Christopol": "La ducerea mea în Gara de Nord, l-am găsit pe d-l dr. Christopol izolat într-un vagon de căi ferate, și deja își păstrase materii fecale pentru facerea examenului bacteriologic, din care am luat probă și am înaintat Serviciului medical comunal; și fiindcă prezenta simptome de holeră, i-am spus că trebuie să meargă să-l izolăm
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
pentru că n-ai habar ce Înseamnă o astfel de lume! Nu spun că ai avut o viață ușoară, dar nu te-ai trezit, ca mine, scos brutal din copilărie și ajuns peste noapte stâlpul familiei! Hermann, aplecat mult peste geamul vagonului de tren ca să Îi mai spună Klarei ceva, ochii lui albaștri care nu se desprind de ochii plini de lacrimi ai Klarei, am să te aștept, cum poți să n-ai Încredere? șoptește Klara, părul rebel al lui Hermann are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
unde s-a făcut lansarea cărții, i-am scris câteva rânduri: * Și stând Constantin Clisu pe peronul vieții sale, cum își aseamănă el existența-i trecătoare, și privind la trenurile ce intrau și ieșeau din mintea sa, mai toate fără vagon restaurant, trenuri de clasa a III-a, trenuri de navetiști pe Terra, s-a apropiat de pomul înțelepciunii, așa cum îl vedeți pe coperta IV, a lucrării „Miniaturi pentru buzunarul din stânga” și a început să-și umple coșul. Pentru că la „Porțile
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93051]
-
bine coapte. E bine să le culegeți personal când veți ajunge acasă. Ceea ce aș vrea să supun atenției dv. este nefericita constatare că „peronul” numit de autor „viață” nu a stat nici el pe loc. Și nu au trecut numai vagoanele prin fața sa! Au trecut și ceea ce numim noi - anii... De unde și Constantin Clisu scrie pe coperta IV a cărții „Mă costă acum mai mult o primăvară, e toamnă-n tot ce mă-nconjoară, ... De-ar ține vremea, Mai am atâtea
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93051]
-
a noastră veșnicie peste haita de nemernici care astăzi o sfâșie... Aiud, 1957 Drumul robilor te sperii cât de lung e și de lat spre adâncu-ntunecatelor Siberii cu oase moldovene presărat... Smulși de la vetre-n miez de noapte, grămadă în vagoane pentru vite, părinții fără apă, copiii fără lapte, repartizați spre iaduri diferite în urmă, satele rămase pe mâini străine, și pe jalea lătratului de câini, în calea dușmanilor cotrobăind prin case pe când erau stăpânii lor mânați pe calea robilor... Jilava
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
la ai noștri. La cei dragi... Până la sosirea trenului, au stat zgribuliți într-un colț de peron, feriți de ochii lumii. Au așteptat ca să urce toți cei care plecau cu acel tren. Apoi au pus și ei piciorul pe scara vagonului din coada garniturii. S-au așezat pe o bancă de lemn din fundul vagonului de clasa a treia. Le era frig de le clănțăneau dinții... Lipiți unul de altul ca doi copii oropsiți, tremurau ca varga. S-au chinuit așa
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
colț de peron, feriți de ochii lumii. Au așteptat ca să urce toți cei care plecau cu acel tren. Apoi au pus și ei piciorul pe scara vagonului din coada garniturii. S-au așezat pe o bancă de lemn din fundul vagonului de clasa a treia. Le era frig de le clănțăneau dinții... Lipiți unul de altul ca doi copii oropsiți, tremurau ca varga. S-au chinuit așa o noapte și vreo trei sferturi din ziua următoare. „Drum lung, dar care se
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
de atâta drum! Saboții frânelor au scrâșnit prelung și, în sfârșit, trenul s-a oprit. Era capătul unui drum lung și începutul unei speranțe... Toți călătorii s-au grăbit să coboare. După ce și ultimul pasager a ajuns jos, pe scările vagonului de clasa a treia s-au ivit doi bărbați îmbrăcați ca vai de lume în plină iarnă!... Frigul din vagon nu se putea compara totuși cu gerul de afară, care le a tăiat răsuflarea... Aproape fără să-și dea seama
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
și începutul unei speranțe... Toți călătorii s-au grăbit să coboare. După ce și ultimul pasager a ajuns jos, pe scările vagonului de clasa a treia s-au ivit doi bărbați îmbrăcați ca vai de lume în plină iarnă!... Frigul din vagon nu se putea compara totuși cu gerul de afară, care le a tăiat răsuflarea... Aproape fără să-și dea seama și-au întins mâna... Când s-au văzut jos, Dumitru a vorbit mai mult în glumă, dar spunea un adevăr
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
întins mâna... Când s-au văzut jos, Dumitru a vorbit mai mult în glumă, dar spunea un adevăr: ― Măi Stafidă, grele zile am ajuns! Să ne sprijinim noi unul de altul ca doi moșnegi pentru a putea coborî pe scara vagonului? Dacă ar auzi, ar râde și curcile de noi... ― Ai dreptati, măi Dumitri. Da’ aici ne-o adus partidu’ șî republica mami’ lor!... Dumitru Dinsus făcuse de multă vreme armata, dar acum a fost chemat în concentrare, pentru că așa o
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
aista nu se știe... ― Mulțumim - a răspuns Dumitru - apoi, către Todiriță: Noroc că ne-am luat de mâncare, că altfel, pe lângă frig, răbdam și de foame. Au ajuns destul de repede la turnul pentru apă, unde o garnitură de tren cu vagoane numai de clasa a treia clipocea din ferestrele slab luminate. ― Stați pe loc. Documentele! - i a somat un soldat cu pușca la umăr. N-au avut alta de făcut decât să-i întindă hârtiile primite de la căpitan. După ce s-a
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
făcut decât să-i întindă hârtiile primite de la căpitan. După ce s-a uitat la ele în fugă, la lumina unei lanterne obosite, le-a spus: ― Poftiți documentele și mergeți la domn locotenent. ― Unde îl găsim? - a întrebat Todiriță. ― În primul vagon de lângă turn. Au urmat drumul indicat de soldat... Locotenentul, un bărbat tânăr, ședea lungit pe o banchetă. Era învelit cu mantaua. Probabil că ațipise, fiindcă, la zgomotul pașilor celor doi, s-a ridicat, cu ochii cârpiți de somn. ― Să trăiți
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
tânăr, ședea lungit pe o banchetă. Era învelit cu mantaua. Probabil că ațipise, fiindcă, la zgomotul pașilor celor doi, s-a ridicat, cu ochii cârpiți de somn. ― Să trăiți, domn’ locotenent - a salutat Dumitru. ― Dați hârtiile și voi mergeți în vagonul patru. Aveți grijă să nu faceți murdărie. Să nu vă îmbătați sau să plecați cine știe pe unde. Ne-am înțeles? - a ordonat locotenentul, căscând. ― Am înțeles - a răspuns Dumitru. Până la vagonul patru au fost nevoiți să înoate prin troienele
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]