18,582 matches
-
avertizat și Rusia că nu se mai putea opera nici o modificare în 281 Ibidem, p. 201. 282 Ibidem, p. 204. problema Norvegiei, așa cum încerca tarul să o producă, prin determinarea Danemarcei să adere la Coaliția antifranceză, cea de a șasea, constituită, așa cum s-a constatat, în lunile februarie și iulie 1812, de către Anglia, Rusia și Suedia 283. La rândul său, Bernadotte a dat curs insistentelor britanice și la 20 mai 1813 a atacat forțele franco-daneze, în apropiere de Hamburg. Cu toate
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Italinski, a făcut uz de influența sa, fără de care, susținea A.E. Wallen, "îl auroit toujours été impossible d'obtenir la liberté de la navigation de la mer noire"119. Aderarea Suediei, în anul 1805, la cea de a treia Coaliție antifranceză, constituită, în vara aceluiași an, de Rusia, Austria și Marea Britanie, a adăugat un motiv în plus pentru că Suedia să urmărească, cu și mai mult interes, cursul situației politice din Europa Orientala. În noul context politic, a revenit în atenția diplomației suedeze
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
viața, de a se organiza, dar care în același timp au nevoie de un limbaj comun , de o manieră reciproc acceptată, pentru relațiile sale cu celelalte popoare. Astfel, cibernetica, analiza sistemică, informatica, teoria sistemelor și altele, care deși sunt bine constituite ca discipline separate, au totuși unele tangențe, chiar unele preocupări comune. Mai mult chiar, deși obiectul studiului diferă de la disciplină la disciplină, metodele utilizate în studiul anumitor probleme sunt aceleași. Apare astfel de la sine întrebarea : oare nu se poate face
TEHNOLOGIA INFORMAŢIEI CU APLICAŢII ÎN ATLETISM NOTE DE CURS – STUDII DE MASTERAT by Ababei Cătălina () [Corola-publishinghouse/Science/278_a_505]
-
tocmai prin acumulările realizate în științe care studiază anumite clase de obiecte și sisteme. Procesul de generalizare și abstractizare care a condus la definirea conceptelor fundamentale ale teoriei sistemelor, a modificat, în același timp, o serie de reprezentări tradiționale. O dată constituită ca atare, ea s-a dezvoltat puternic pe teritoriul științelor tehnice , primind contribuția masivă a matematicii. Această etapă I a consolidat potențialul aplicativ, cu atât mai mult cu cât apariția și dezvoltarea tehnicii electronice de calcul a permis nașterea unei
TEHNOLOGIA INFORMAŢIEI CU APLICAŢII ÎN ATLETISM NOTE DE CURS – STUDII DE MASTERAT by Ababei Cătălina () [Corola-publishinghouse/Science/278_a_505]
-
centiroanele militare. Primii obiectori de conștiință pot fi considerați creștinii care negau orice concesie idolatriei și, deși arătau respect și supunere față de legi, refuzau pretenția statului de a anula conștiința individului. Această atitudine nu desemna semnul vreunei răzvrătiri împotriva ordinii constituite, ci exigența unei libertăți înțeleasă în sens evanghelic. Motivele care puteau determina un creștin să abandoneze armata erau nelimitate, potrivit tradiției antimilitariste a creștinismului, ne conduc spre: a) refuzul idolatriei și al manifestărilor sale de cult, percepute de primii creștini
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
au influențat raporturile dintre creștini și Imperiu. Decius (249-251), exponentul grupării senatoriale, centrul tradițiilor romane, a reacționat la politica predecesorului său Filip (244-249), favorabil categoriei ecvestre căreia îi aparțineau mulți dinte creștini, deoarece vedea în creștinism un atentat împotriva ordinii constituite și a coeziunii Imperiului. Planul persecuției sale, una dintre cele mai sistematice, ne revelează un anumit anacronism și o oarecare nepotrivire dacă ne gândim că numeroase apostazii au fost determinate de oportunism și de motive contingente. Dacă legislația păgână și-
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
răspunsuri diferite, condiționate de politica imperială, oscilând de la un împărat la altul: unul căuta să ocrotească mos maiorum de exitiabilis superstitio, prava e immodica printr-o persecuție sângeroasă, altul în schimb căuta să recurgă la o politică de toleranță. Autoritățile constituite și poporul nici nu auziseră inițial de creștini, de diversitatea radicală a creștinismului de iudaism, spre deosebire de adevărata fractură ireversibilă din timpul dinastiei Antoninilor (96-192) exprimată prin definitiva sufocare a răscoalei iudaice (135 p.Chr) conduse de Bar Kokheba autoproclamat Mesia
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
constrângerii era motivată de contrastul dintre religia ilicită și tradițiile romane. În opinia păgânilor creștinii răspândeau niște adevăruri absurde și abandonau legea străbunilor, înțeleasă nu ca lege juridică ci ca un obicei social (pe tradițiile străbunilor se baza și puterea constituită), pentru a adopta tradițiile altor rase, fapt ce apărea ca o trădare ce amenința unitatea Imperiului. Acestea sunt acuzele politice pe care Celsus avea să le prezinte împăratului Marcus Aurelius (161-180), acuze ce păreau mult mai credibile în ochii acestuia
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Cine poartă sabia nu o poartă în zadar; prin folosirea ei, acela își asumă rolul de răzbunător al lui Dumnezeu, împotriva acelora care săvârșesc răul, dar și ca apărător al țării sale și a concetățenilor săi. În opinia sa: Autoritățile constituite, care îi impun să facă aceste lucruri, îi legalizează faptele războinice (...). În legătură cu uciderea oamenilor, nu-mi place sfatul ca nimeni să nu fie ucis de aceștia dacă nu e soldat sau nu deține vreo funcție publică, ca și cum ar face acest
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
-l iubească pe aproapele evitând asuprirea acestuia (cf. Rom 13, 9-10), să se îmbrace cu armele luminii și să fie supuși conducătorilor lor mai mult din sentimentul datoriei decât din cel al temerii (cf. Rom 13, 3-4), să respecte autoritățile constituite (cf. Rom 13, 1-2), să poarte sabia nu atât pentru a ucide cât pentru a apăra dreptatea (cf. Rom 14, 3-4) și să nu săvârșească nedreptatea, pentru că cine o comite își atrage mânia lui Dumnezeu (Rom 1, 8). Întrucât aprecierea
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
daună statului roman, fapt ce favoriza înmulțirea tuturor cultelor străine, chiar și imorale ori dăunătoare religiei celor mulți. Împărații romani i-au condamnat la moarte pe adepții cultelor interzise care abuzau de libertatea oferită, tulburând liniștea publică și lezând ordinea constituită. În perioada următoare domniei lui Domițian, persecuțiile contra creștinilor au fost izolate. Atitudinea oscilantă a împăraților succesivi, de a adopta o politică mai mult sau mai puțin favorabilă creștinismului, a devenit problematică la jumătatea secolului III, în plină perioadă de
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
că incendierea palatului lui Dioclețian (februarie 303), are loc în timpul unui climat încins, de la începutul secolului IV, care a marcat multe excese ale creștinilor fanatici: rebeliuni militare, sfâșieri în public ale edictelor imperiale, distrugeri de statui păgâne, revolte împotriva autorităților constituite și masacrări de soldați. Montaniștii, din timpul său, nu s-au mai mulțumit numai cu opoziția verbală față de religia statului roman; vrând să reactualizeze doctrina lor au trecut la fapte, atrăgându-i în intemperanța lor și pe soldații creștini, care
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
intrat în uz și succesiunii unor probleme politice și militare de neignorat. Persecuția împotriva maniheilor, infiltrați pacific în Imperiu dinspre Persia, dușmana îndârjită a Romei, cu doctrinele și delictele lor comune, cu tulburarea liniștii publice și răzvrătirile lor împotriva ordinii constituite, este evocată chiar de către Dioclețian: Am auzit foarte de curând că ei sunt un fel de noutăți neașteptate în această lume, pornite sau născute din neamul persan, dușmanul nostru, și că săvârșesc acolo multe nelegiuiri; căci agită popoare liniștite: și
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
secole nu era sfânt martir numai cine murea pentru credința creștină, ci orice creștin care murea de mâna păgânilor. Pe durata războiului împotriva bagauzilor (285), Maximian nu mai avea printre trupele sale nici o legiune tebană, deși una dintre cele cinci constituite se afla cantonată în Italia și era desemnată cu numele simplu de Thebaei. Celelalte patru: legio II Flavia Constantia Thebanorum era în Egipt; legio Felix Valentis Thebanorum în Orient, cu anumite vexilații în Egipt; legio I Maximiana Thebanorum și legio
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
410) în articolul lui deschizător de drumuri, subiecții nu au o existență anterioară practicii politice. Statele suverane iau naștere în același timp cu practicile istorice și politice. Acest fapt sugerează că este mai bine să înțelegem statul ca o entitate constituită performativ, neavând nicio altă identitate în afară de punerea continuă în aplicare a ansamblului de politici interne și externe, a strategiilor de securitate și apărare, a protocoalelor de semnare a tratatelor și de reprezentare în cadrul Națiunilor Unite, printre altele. "Existența" statului este
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
este într-un constant proces de devenire. Deși "niciodată realizat pe deplin, statul este într-un continuu proces de concretizare" (Doty 1999: 593). Implicația este că, pentru postmodernism, există o artă a guvernării statului, dar nu există un stat complet constituit (Devetak 1995a). Pentru a nu se înțelege că teoriile postmoderniste privind relațiile internaționale reprezintă o întoarcere la realismul stato-centric, unele clarificări sunt necesare în explicarea preocupării lor pentru statul suveran. Postmodernismul nu caută să explice politica mondială axându-se doar
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
ale satului tău echivalează cu o trădare și, totodată, Înstrăinare: „Fie pâinea cât de proastă, tot se cheamă țara noastră”; „Fie pâinea cât de bună, nu-i bună În țară străină”.) De ce ți-e frică nu scapi. (Pentru că obsesia, o dată constituită, se Întreține prin ea Însăși, se alimentează continuu din propriile convingeri. Din adevărul acestui fapt psihologic grecii antici au Întruchipat soarta tragică a lui Oedip, care, ca și Sisif, a trebuit să ia mereu pe umeri bolovanul crudului său destin
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
care nu mai este intern operei, ci extern - ne permite să ne facem o idee despre conținutul cărții lui Aristotel, și anume reacțiile pe care le provoacă. O carte nu se limitează la ea Însăși, ea este În egală măsură constituită, din momentul În care e difuzată, de totalitatea dinamică a seriilor de schimburi pe care circulația ei le suscită. Să fii atent la aceste schimburi Înseamnă așadar să ai acces la ea, dacă nu să o și citești. Baskerville a
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
Comunicării, din cadrul Universității "Babeș-Bolyai" din Cluj-Napoca, în deschiderea celui de-al X-lea Simpozion național de jurnalism cu tema Cenzura în presă ieri și azi. 81"Valul revoluției din decembrie 1989 o aduce în echipa eterogenă de conducere a țării, constituită, în jurul lui Ion Iliescu (Consiliul Național al Frontului Salvării Naționale). Mai devreme decât alți intelectuali, Ana Blandiana își dă seama că girează, involuntar, cu numele ei, o vastă întreprindere de restaurare, dacă nu a comunismului, cel puțin a poziției sociale
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
ar trebui să știe să redacteze un text (rezumat, argumentare sau combinate) și să Încadreze cultural un text aparținător respectivei limbi. Cred că identitatea unui individ nu mai ține astăzi de Înscrierea bagajului lui de cunoștințe și formativ În tezaurul constituit al unei tradiții culturale, ci În continuumul culturii vii. Abia În interiorul acesteia se pot găsi urmele pieselor din tezaur, pe care oricine este liber să le ia, fără ca În absența urmării acestei căi identitatea individului să aibă de suferit. Iar
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Întrucât conflictul reprezintă o situație specială, atât din punct de vedere psihologic, cât și moral, Îl vom analiza În mod special. Aspectele psihomorale ale conflictului Orice conflict intervine În cadrul unei relații interpersonale, fie că este vorba de o relație Întâmplător constituită, fie de o relație stabilă. Conflictul nu este numai un act de ruptură, de separație Între două persoane. Prin natura sa, el depășește cadrele stricte ale psihologiei și psihopatologiei, dobândind și o profundă semnificație morală. Conflictele circumstanțiale sunt, de regulă
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
dobândind și o profundă semnificație morală. Conflictele circumstanțiale sunt, de regulă, conflicte de interese, ciocniri imediate, legate În special de frustrări. Cele mai importante conflicte care pun probleme psihologice și morale serioase sunt conflictele ce apar În cadrul unor cupluri stabil constituite În timp. Ele pot fi conflicte ale Întâlnirii sau conflicte ale intimității. Astfel, am preferat să grupăm conflictele, din punctul de vedere al Psihologiei Morale, În conflicte de Întâlnire și conflicte de intimitate. Conflictele de Întâlnire vizează relațiile interpersonale imediate
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
totuși de sursa supremă din care provine; este unitate, dar și complexitate; este temporală, supusă perisabilului, dar aspiră permanent la eternitate; este trup, dar și suflet; este ființă care comunică, dar este și incomunicabilă; deși toate personale sunt la fel constituite, suntem diferiți unul de celălalt; sufăr, dar celălalt nu poate Înțelege suferința mea, după cum nici eu nu pot simți și Înțelege suferința celuilalt, decât așa cum mi-o spune el; mă bucur Împreună cu celălalt, dar nu pot simți bucuria lui, Întrucât
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
grupului său și de particularitățile psihice ale fiecăruia dintre subordonații săi. 5. Teoria frustrării interferează și cu o serie de probleme ale Antropologiei și Etnologiei care, în vederea caracterizării colectivităților umane, fac apel la studiul psihologic. Africa, Insulele Hawaii au HYPERLINK "constituit.de"constituit, de regulă, terenul de aplicare a tehnicilor psihologiei experimentale, îndeosebi a „Testului de frustrație Rosenzweig” (test care a suferit, cu această ocazie, unele transformări și adaptări), rezultând o serie de studii interesante prin problematica lor: ex. cercetarea asimilării
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și de particularitățile psihice ale fiecăruia dintre subordonații săi. 5. Teoria frustrării interferează și cu o serie de probleme ale Antropologiei și Etnologiei care, în vederea caracterizării colectivităților umane, fac apel la studiul psihologic. Africa, Insulele Hawaii au HYPERLINK "constituit.de"constituit, de regulă, terenul de aplicare a tehnicilor psihologiei experimentale, îndeosebi a „Testului de frustrație Rosenzweig” (test care a suferit, cu această ocazie, unele transformări și adaptări), rezultând o serie de studii interesante prin problematica lor: ex. cercetarea asimilării interculturale, a
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]