20,324 matches
-
în care vedeau un element de progres și stabilitate 229. O tendință care începea să se manifeste chiar din această perioadă era aceea a excluderii de la viitorul tron a unui principe dintr-o monarhie vecină. Aceasta era și esența memoriului redactat la 1807 în Moldova de Ștefan Crișan Karossi, înaintat lui Napoleon, în care se exprima preferința pentru un stat independent și unitar numit fie Dacia, fie Valahia Mare, sub conducerea unui principe francez sau italian, unul german sau austriac fiind
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
el231. Mobilizarea românilor, în preajma unor evenimente internaționale, în direcția redactării unor petiții pentru exprimarea doleanțelor naționale devine o constantă a epocii. Având speranța convocării unui congres european după încheierea războiului ruso-turc în 1828, un grup de boieri din Țara Românească redactau un memoriu în care solicitau unirea celor două Principate sub forma unei monarhii ereditare, "de sine și neatârnată de Turcia", cu un prinț aparținând familiilor domnitoare din Germania de Nord232. Ideea prințului străin nu dispare nici în timpul elaborării Regulamentului Organic
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
același timp și diplomați ca Buol și Ali Pașa, ce protestau împotriva posibilității de unire a Principatelor și a aducerii în fruntea acestora a unui prinț străin ereditar sau chiar indigen 238. Din aceste motive, oamenii politici români încep să redacteze memorii pe care le adresează guvernului francez, insistând în mod deosebit pe avantajele ce le-ar obține puterile europene după Unirea Principatelor sub un principe străin 239. Unul dintre liderii politici importanți ai momentului, N. Golescu, înainta la 6 martie
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
franceză și apărut sub forma unei broșuri la Paris, dovedea o documentare serioasă din partea autorului, prin incursiunea realizată în istoria românilor, evidențiind mai ales abuzurile otomanilor ce serviseră drept pretext intervenției "protectoare" a Rusiei. Reluând o tendință sesizabilă în memoriile redactate anterior anului 1859, Brătianu insista asupra relațiilor speciale ce existau între români și turci, atâta timp cât fuseseră respectate vechile capitulații, mai ales că ele permiteau păstrarea de către primii a dreptului de autonomie. Cunoscând atitudinea marilor puteri vis-à-vis de statul otoman, Brătianu
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
de deputați moldoveni ce declarau fără echivoc faptul că nu cereau privilegiul de a vota separat 420. Semnalele negative veneau cu adevarat în continuare dinspre exterior. În urma votării lui Carol de către noua Adunare și a sosirii acestuia în România, Poarta redacta un protest la care aderau și reprezentanții Puterilor Garante 421. Venirea lui Carol în țară nu a însemnat în mod automat o liniștire a spiritelor. Astfel, chiar pe 10 mai izbucnea la Calafat o răscoală a grănicerilor, la a căror
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
de lideri precum C.N. Brăiloiu drept bizare 528, ele nereușind să producă decât o și mai mare agitație la nivelul clasei politice românești 529. După ce în numărul din 8 septembrie al ziarului Ordinea 530 C.N. Brăiloiu semnala existența unui memoriu redactat de lideri locali către Carol I în care solicitau: mutarea Curții de Casație la Iași, partea religioasă a încoronării domnitorului să se facă în fosta capitală a Moldovei și stabilirea acestuia timp de șase luni în Iași, în numărul din
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
lor. Iunie 1848 reprezenta nu doar începutul revoluției în Muntenia, ci și luna în care se consemna primul act de solidaritate a unor reprezentanți ai evreilor cu revoluția română. Medicul Lois Mandl, agent secret francez în Muntenia, era cel care redacta o scrisoare de recomandare pentru Ion Ghica către generalul Aupick, ambasador francez în Turcia, în vederea acordării unui sprijin delegatului român în demersul său de a contracara acțiunea guvernului țarist de împiedicare a măsurilor de reformare a regimului politic în Țara
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
din 12 aprilie 1859, urmate de distrugerea Sinagogei din Galați 582 nu mai surprindeau, din păcate, prea mult. La doar un an de zile de la aceste incidente, Mihail Kogălniceanu mergând pe aceeași linie a integrării evreilor în marea comunitate românească, redacta o circulară ministerială prin care, după ce recunoștea contribuția avută de unii evrei în realizarea Unirii, îi îndemna pe aceștia să intre în armată și în școlille românești pentru a nu mai fi percepuți de societatea românească ca niște elemente străine
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
a contactelor cu diferite cercuri de la București și Iași unde antisemitismul începea să aibă un oarecare impact 583. Dacă Brătianu se remarca acum doar printr-o schimbare a discursului său, alți lideri liberali precum Ștefan Golescu treceau de faza retorică, redactând circulare de tipul celei din 1861 prin care îi împiedicau pe evrei să se stabilească în comunele rurale în calitate de antreprenori de hanuri, cârciumi și le interziceau să arendeze proprietăți 584. Pentru a nu generaliza, trebuie spus că existau și destui
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
din Parlament dădeau acum curs tuturor prejudecăților existente la nivelul societății românești, dar reprezentau în același timp și interesele evidente amintite deja. I.C. Brătianu nu era singurul om politic care încerca o justificare a modului în care urma să fie redactat și aprobat celebrul articol șapte din Constituție care reglementa problema acordării cetățeniei române. Lui i se adăuga la 18 iunie 1866 Nicolae Voinov care, după o scurtă pledoarie în favoarea principiilor liberale din proiectul constituțional concludea prin evocarea aceluiași pericol evreiesc
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
grupări politice ce se denumeau liberale, respectiv conservatoare. Descentralizare versus centralizare, libertățile cetățenești privite comparativ cu obligațiile fiecăruia dintre cetățenii români, separarea puterilor, libertarea presei sunt doar câteva din subiectele ce apar în timpul campaniilor electorale. Chiar dacă, indiferent de formațiunea care redactează un program politic, preocupările pentru politica externă sunt puține și imprecise, avem spre sfârșitul anului 1866 semne ale unei stabilizări a vieții politice românești. Indiferent de crizele politice care vor mai surveni, România se îndrepta începând cu toamna anului 1866
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
la „Orizont”, „Amfiteatru”, „Ateneu”, „România literară”, „Tribuna”, „Steaua”, „Contrapunct”, „Calende”, „Luceafărul”, „Interval”, „Apostrof”, „Arca” (Arad), „Euphorion”, „Discobolul”, „Poesis”, „Altera”, „Neue Literatur”, „Magyarorság es Europa” (Budapesta), „Literatura na swiecie” (Varșovia). Editorial, debutează cu volumul de eseuri Poezie și livresc (1987). A redactat articole pentru Dicționarul scriitorilor români (coordonat de Mircea Zaciu, Marian Papahagi, Aurel Sasu), precum și numeroase prefețe și postfețe la volume de versuri. A beneficiat de stagii de pregătire și burse în Franța (Paris, 1991) și Italia (Roma, 1992 și 1994
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286280_a_287609]
-
, publicație apărută la Craiova, săptămânal, între 20 octombrie 1930 și 23 decembrie 1935, cu subtitlul „Ziar independent, redactat de membrii Sindicatului Presei din Oltenia”. P. propune o mai bună punere în relație a ziaristului cu societatea (D. Tomescu) și discutarea ideilor „ce frământă societatea noastră” (C. D. Fortunescu). Cu articole colaborează Al. Popescu-Telega, Gh. D. Mugur, Ion Călugăru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289013_a_290342]
-
cuvînt ar putea defini aceste frontiere ale textului publicat? J. Derrida (1972) vorbește despre "spațiul dinafara cărții", analizînd prefețele, introducerile și alte indicații de lectură. El precizează că introducerile, preambulurile au fost dintotdeauna scrise în vederea propriei lor eliminări. Ele sînt redactate pentru a fi mai ușor uitate; dar această uitare nu este niciodată totală, ea lasă o urmă a ceea ce rămîne, care joacă un rol bine definit: a preceda, a prezenta textul pentru a-l face vizibil înainte ca el să
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
de necesitățile comerțului. Este vorba aici de afișe sau de panouri publicitare, de comunicate și de alte prospecte [...] (1987, pp. 318-319). Relația dintre autor și editor este esențială, dar importanța editorului crește și autorul rămîne un simplu auxiliar al editurii, "redactînd texte pe care ar refuza fără îndoială să și le asume și care-i exprimă nu atît părerea, cît ideea despre ceea ce ar trebui să însemne discursul editorial" (1987, p. 319). Este tocmai ceea ce ne va interesa în studiul nostru
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
Bădescu. Aceste almanahuri au stârnit criticile lui Titu Maiorescu. Cu toate acestea, realizările asociației orădene au stimulat și alte inițiative. Merită subliniat faptul că s-au dat la lumină și o serie de publicații manuscrise, precum „Deșteaptă-te, române” - foaie redactată de Iosif Vulcan între 1857 și 1859, când a fost membru al societății -, „Muza română”, întocmită în 1870 sub redacția lui Ioan Groza, și „Aurora”, alcătuită în 1883 sub redacția lui George Mihalca. Repere bibliografice: Vasile Bolca, „Lepturiștii” din Oradea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289754_a_291083]
-
ȘCOALA NOUĂ, revistă apărută la Roman, bilunar, apoi lunar, între 15 iulie 1889 și 1 iunie 1890. Era redactată de câțiva tineri entuziaști, simpatizanți ai mișcării socialiste: G. Ibrăileanu, elev la Liceul „Gh. Roșca Codreanu” din Bârlad, Panait Mușoiu, propagandist socialist, funcționar, care a susținut materialicește periodicul, și Eugen Vaian. Li s-au alăturat Raicu Ionescu-Rion, elev la Bârlad
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289565_a_290894]
-
Contrabanda cu alcool sau țigări, traficul de droguri și armament nu pot fi concepute fără participarea afaceriștilor aflați pe mai toate meridianele și paralelele globului. Într-un asemenea context este relevantă lista de infracțiuni circumscrise fenomenului de criminalitate a afacerilor, redactată de Comitetul European pentru Problemele Criminale: • infracțiuni în legătură cu formarea cartelurilor; • practici frauduloase și abuzuri comise de întreprinderi multinaționale; • obținerea frauduloasă sau deturnarea fondurilor financiare alocate de stat sau de organizații internaționale; • infracțiuni în domeniul informaticii (criminalitatea informatica); • crearea de societăți
Băncile şi corupţia by Costel Drumea () [Corola-publishinghouse/Science/353_a_573]
-
precum și dintre aceste mecanisme și diagnosticul clinic sau nivelul de maturitate al eului. Chestionarul utilizat este alcătuit din 88 de enunțuri în raport cu care subiecții trebuie să-și indice acordul sau dezacordul pe o scală de nouă puncte. Enunțurile au fost redactate în așa fel încât să reflecte comportamentul subiecților în funcție de 24 de mecanisme de apărare. Aceste comportamente erau deci privite ca posibili derivați conștienți ai acestor mecanisme de apărare. Subiecții care au răspuns la chestionar au fost în număr de 209
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
fizică și pe munca lor. Rezumatul interviului - care conținea numeroase citate din ceea ce s-a spus - permitea reducerea cantității de date, păstrându-se totuși aspectele pe care subiectul dorea să le evidențieze, elemente de multe ori pierdute la transcrierea înregistrărilor. Redactând rezumatul interviului, cercetătorul trebuia să respecte consemnul de a degaja sensul comportamentelor adoptate de subiecți în situații dificile, fără însă a le eticheta în vreun fel. Rezumatele interviurilor erau supuse atenției unor evaluatori independenți, care urmau în prealabil un stagiu
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
evaluare este Inventarul mecanismelor de apărare (Defense Mechanism Inventory sau DMI), publicat în 1969 de Gleser și Ihilevich. Singurul instrument de evaluare a mecanismelor de apărare care figurează în cel de-al zecelea catalog anual al instrumentelor de evaluare mentală, redactat de Conoley și Kramer (1989), DMI a făcut în 1991 obiectul a mai mult de 40 de lucrări publicate. DMI este un test obiectiv de tip „hârtie și creion”, compus din 10 relatări ce descriu situații conflictuale. Lungimea acestor relatări
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
toată opera freudiană motricității, considerată o posibilă descărcare pentru excesul de excitație (această constatare apare încă din „Schița unei psihologii științifice” ș1895/1979ț) sau privită ulterior ca soluție la angoasă (Freud, 1923/1981). În lucrările pe care Freud le-a redactat în colaborare cu Breuer (1895/1965) se descrie faptul că „niște afecte active, «stenice», compensează creșterea excitației printr-o descărcare motrice. Țipetele și săriturile de bucurie, tonusul muscular crescut în cazul furiei, vociferările, represaliile, toate acestea permit excitației să se
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
reflectării senzoriale și ale gândirii. Prin conștiință, la James, s-a înțeles nu imaginea ideilor cristalizate din minte, ci un proces irepetabil, în care fenomenele se contopesc și se întrepătrund. Cursurile pe care le-a ținut în fața studenților le-a redactat nu în spiritul psihologiei wundtiene, ci al lui Herbert Spencer. Convingerea lui a fost că viața psihică trebuie explicată din perspectiva concepției biologice evoluționiste, unde conștiința este expresia distinctă a legii luptei pentru existență. Viața psihică nu poate fi cunoscută
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
dobândește o motivație conștientă, oarecum proprie, modul în care se va plasa la originea inițiativelor subiectului. Cu noua sa experiență deprinsă la Nancy, Freud s-a reîntors la Viena. Aici va reînnoda colaborarea cu vechiul său prieten Breuer, cu care redactează în comun un curs despre isterie. Ocazia se dovedește, din păcate, un pretext pentru reaprinderea mai vechilor diferențe de opinii existente între ei. Astfel, în timp ce pentru Breuer tăinuirea în inconștient a diverse amintiri poate avea loc doar în situații fortuite
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
mai sus se poate admite că M. Beniuc nu a râvnit niciodată funcția de șef de catedră. Profesional desfășura o activitate științifică prestigioasă, de valorificare a activității științifice practicate în Germania, publica în volumele și revistele aflate sub egida Academiei, redacta lucrări de specialitate în domeniul psihologiei animale și comparate. În acea perioadă a cunoscut lumina tiparului monografia sa de Psihologie Animală o sinteză de psihologie comparată și evolutivă, cursurile predate în fața studenților erau interesante și apreciate, conducea doctorate, se putea
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]