17,249 matches
-
vizează nivelul maxim sau optim de funcționare intelectuală. Îmbătrânirea nu duce necondiționat la scăderea capacităților intelectuale, a inteligenței individului. Numai anumite aspecte ale acesteia pot fi afectate de înaintarea în vârstă. Și adulții maturi, și bătrânii pot învăța lucruri noi, inteligența lor (atâtacâtau avut-o) se poate menține în limite rezonabile și chiar se poate dezvolta prin specializare domenială și compensare a unor aspecte care înregistrează un anumit declin. Înțelepciunea: caracteristică fundamentală a gândirii adulților maturitc " Înțelepciunea\: caracteristică fundamentală a gândirii
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
să rezolve probleme cu serioase implicații practice și de emancipare specifice vieții de zi cu zi și condiției umane, care implică sau sunt centrate pe anumite valori. Sternberg (1986) sugerează existența unei interacțiuni specifice și a unei simbioze integrative între inteligență, înțelepciune și creativitate. El consideră că oamenii obișnuiți, ca și specialiștii în anumite domenii, dispun de anumite teorii implicite despre inteligență, înțelepciune și creativitate și că folosesc aceste teorii pentru evaluarea altora. Astfel, oamenii obișnuiți îi percep pe cei înțelepți
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
sau sunt centrate pe anumite valori. Sternberg (1986) sugerează existența unei interacțiuni specifice și a unei simbioze integrative între inteligență, înțelepciune și creativitate. El consideră că oamenii obișnuiți, ca și specialiștii în anumite domenii, dispun de anumite teorii implicite despre inteligență, înțelepciune și creativitate și că folosesc aceste teorii pentru evaluarea altora. Astfel, oamenii obișnuiți îi percep pe cei înțelepți ca având capacitatea de a raționa analitic. Dar persoanele înțelepte dispun de o anumită perspicacitate pe care nu o găsim în
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
critică față de anumite aspecte, dovedindu-și capacitatea lor crescută de expertiză în soluționarea problemelor atât în viața cotidiană, cât și în anumite condiții specifice de activitate. Spre deosebire de Sternberg, Smith, Dixon și Baltes (1989) consideră că înțelepciunea este o componentă a inteligenței ce ține de pragmatica acesteia. În viziunea lor, înțelepciunea înseamnă „o bună judecare a problemelor importante, dar schimbătoare ale vieții. O judecată înțeleaptă are la bază atât cunoștințe specializate despre viață în general, cât și un repertoriu de strategii eficiente
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
predării, care facilitează înțelegerea și învățarea eficientă. Rareori învățăm ceea ce nu înțelegem. Predarea eficientă poate fi apreciată după rezultatele ei (învățarea durabilă). e) Responsabilitatea respectării particularităților diferențiale ale cursanților adulți. Cursanții adulți sunt foarte diferiți ca vârstă și nivel de inteligență, aparțin unor etnii, culturi și comunități religioase diverse. Instruirea lor presupune practicarea unei „pedagogii a diferenței”, care să țină cont de particularitățile, interesele și valorile fiecăruia dintre cursanți. Numai astfel profesorul reușește să-i motiveze pe toți să se angajeze
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
învățarea să devină imperioasă), influențat de existența cotidiană și de cadrul sociocultural, dar și de mediul în care aceasta decurge; - caracteristicile fizice și psihologice ale personalității adulte, cu nevoile sale specifice; - procesul efectiv de învățare, modelat atât de variabilele cognitive (inteligență, memorie ș.a.), cât, mai ales, de cele non-cognitive (ritmul de învățare, semnificația strâns legată de situațiile de viață cu care se confruntă adultul, teama de eșec sau motivația sa de a se angaja în procesul de învățare). Vorbind despre intercondiționarea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
provocări. Încercând să evidențieze diferențele legate de context și de felul în care acestea influențează învățarea la copil și adult, Resnick (apud Merriam, Caffarella, 1991) identifică patru astfel de aspecte: - dacă, la nivelul școlii, ceea ce este valorizat și recompensat este inteligența, în afara școlii, participarea socială dobândește o pondere mai mare; - în școală, în cadrul procesului de evaluare, ceea ce contează este rezultatul obținut prin folosirea abilităților cognitive, și nu prin utilizarea unor „instrumente” auxiliare (cărți, calculatoare, tabele etc.), așa cum se întâmplă în lumea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
decantări între ceea ce este esențial și neesențial, redundant. Mai apoi, el poate apela la diverse strategii de reactualizare a cunoștințelor, unele descoperite pe baza experienței sale personale. Dincolo de flacăra încă nestinsă a controverselor, ideea-forță care se distilează este că randamentul inteligenței se plasează, chiar dacă nu pe toată durata vârstei respective, la cotele cele mai ridicate. Detaliind, în consens cu Stepanova, cele mai înalte niveluri pe traseul inteligenței se înregistrează între 20 și 23 de ani, respectiv la 32 de ani. Contrar
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
personale. Dincolo de flacăra încă nestinsă a controverselor, ideea-forță care se distilează este că randamentul inteligenței se plasează, chiar dacă nu pe toată durata vârstei respective, la cotele cele mai ridicate. Detaliind, în consens cu Stepanova, cele mai înalte niveluri pe traseul inteligenței se înregistrează între 20 și 23 de ani, respectiv la 32 de ani. Contrar școlii piagetiene, ce prezumă că aparatul intelectiv se definitivează în parametrii săi esențiali încă din adolescență, o serie de notabilități ale domeniului consideră că modelarea gândirii
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
gândirea dihotomică și încearcă să decanteze „bobul de aur” posibil în oricare dintre alternative), caracterul sistemic (care se referă la strădania adultului tânăr de a reconcilia tendințele antinomice în cadrul aceluiași sistem). Respectând distincția pe care o operează R.B. Cattell între inteligența cristalizată și cea fluidă, Horn și Donaldson (1976) și Papalia și Wenkos Olds (1986) susțin că inteligența cristalizată cunoaște o traiectorie ascensională de-a lungul ontogenezei, deoarece se bazează pe experiențe de învățare cumulativă. Cât privește inteligența fluidă, care depinde
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
se referă la strădania adultului tânăr de a reconcilia tendințele antinomice în cadrul aceluiași sistem). Respectând distincția pe care o operează R.B. Cattell între inteligența cristalizată și cea fluidă, Horn și Donaldson (1976) și Papalia și Wenkos Olds (1986) susțin că inteligența cristalizată cunoaște o traiectorie ascensională de-a lungul ontogenezei, deoarece se bazează pe experiențe de învățare cumulativă. Cât privește inteligența fluidă, care depinde de viteza gândirii, a dexterității și a memoriei pe termen scurt, ea progresează până la adolescență, înregistrează un
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
R.B. Cattell între inteligența cristalizată și cea fluidă, Horn și Donaldson (1976) și Papalia și Wenkos Olds (1986) susțin că inteligența cristalizată cunoaște o traiectorie ascensională de-a lungul ontogenezei, deoarece se bazează pe experiențe de învățare cumulativă. Cât privește inteligența fluidă, care depinde de viteza gândirii, a dexterității și a memoriei pe termen scurt, ea progresează până la adolescență, înregistrează un platou pe parcursul tinereții și declină treptat, începând cu maturitatea mijlocie. Evoluția intelectuală în ontogeneză (inclusiv a inteligenței) este fertilizată, indubitabil
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
cumulativă. Cât privește inteligența fluidă, care depinde de viteza gândirii, a dexterității și a memoriei pe termen scurt, ea progresează până la adolescență, înregistrează un platou pe parcursul tinereții și declină treptat, începând cu maturitatea mijlocie. Evoluția intelectuală în ontogeneză (inclusiv a inteligenței) este fertilizată, indubitabil, de bogăția trusoului de cunoștințe al persoanei, dar și de persistența travaliului său intelectual curent. Este o aserțiune care se instituie ca o pledoarie suplimentară în sprijinul educației permanente (condiție indispensabilă inclusiv în conservarea longevității intelective). Pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
rebele la eroziunile cauzate de vârstă sunt capacitatea de recunoaștere, fixare și conservare a informațiilor în memoria de lungă durată. Cât privește capacitatea de reproducere, ea se angajează pe un versant descendent, mai ales după 55 de ani. Analizând problema inteligenței, semnalăm că o serie de cercetări autorizate semnate de Horn și Donaldson (1976) și de Horn (1981) afirmă că, între 30 și 60 de ani, inteligența cristalizată (care se întemeiază pe acumularea de cultură și experiență) crește, în timp ce inteligența fluidă
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
se angajează pe un versant descendent, mai ales după 55 de ani. Analizând problema inteligenței, semnalăm că o serie de cercetări autorizate semnate de Horn și Donaldson (1976) și de Horn (1981) afirmă că, între 30 și 60 de ani, inteligența cristalizată (care se întemeiază pe acumularea de cultură și experiență) crește, în timp ce inteligența fluidă (care depinde de viteza gândirii, dexteritate și memorie pe termen scurt) înregistrează o scădere, ceea ce generează o reducere a coeficientului intelectual (QI) cu 3-7 puncte la
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
problema inteligenței, semnalăm că o serie de cercetări autorizate semnate de Horn și Donaldson (1976) și de Horn (1981) afirmă că, între 30 și 60 de ani, inteligența cristalizată (care se întemeiază pe acumularea de cultură și experiență) crește, în timp ce inteligența fluidă (care depinde de viteza gândirii, dexteritate și memorie pe termen scurt) înregistrează o scădere, ceea ce generează o reducere a coeficientului intelectual (QI) cu 3-7 puncte la fiecare deceniu. Concluzia de mai sus a fost confirmată mai recent de Kaufman
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
cu 3-7 puncte la fiecare deceniu. Concluzia de mai sus a fost confirmată mai recent de Kaufman și colaboratorii săi (apud Dacey și Travers, 2002). Horn (apud Lugo și Hershey, 1979) sugerează existența unui aliaj între cele două tipuri de inteligență (cea cristalizată și cea fluidă), care duce la omnibus intelligence, adică la o medie a cărei curbă rămâne constantă pe traseul maturității. Un studiu mai vechi semnat de Lehman (apud Munteanu, 1994) vehicula o idee interesantă, și anume aceea că
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
care duce la omnibus intelligence, adică la o medie a cărei curbă rămâne constantă pe traseul maturității. Un studiu mai vechi semnat de Lehman (apud Munteanu, 1994) vehicula o idee interesantă, și anume aceea că fiecare domeniu solicită prioritar fie inteligența fluidă (și atunci marile performanțe din matematică, muzică, poezie sau chimie se înregistrează la vârsta tinereții), fie inteligența cristalizată (ceea ce determină ca succesele eclatante din filosofie, istorie, psihologie, literatură sau astronomie să fie apanajul vârstei adulte mijlocii). Încercând să surmonteze
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
studiu mai vechi semnat de Lehman (apud Munteanu, 1994) vehicula o idee interesantă, și anume aceea că fiecare domeniu solicită prioritar fie inteligența fluidă (și atunci marile performanțe din matematică, muzică, poezie sau chimie se înregistrează la vârsta tinereții), fie inteligența cristalizată (ceea ce determină ca succesele eclatante din filosofie, istorie, psihologie, literatură sau astronomie să fie apanajul vârstei adulte mijlocii). Încercând să surmonteze carențele deopotrivă ale studiilor transversale, cât și a celor longitudinale pe această temă (efectul cohortei, „moartea” experimentală, adică
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
s-au conservat următoarele abilități: înțelegere verbală, memorie și fluiditate verbală, raționament și orientare spațială. Un declin evident s-a decelat în ceea ce privește viteza perceptivă șicapacitățile numerice. La rândul său, Baltes (apud Dacey și Travers, 2002) vorbește și despre existența unei inteligențe pragmatice (care se bazează pe învățarea socială) și care este în ascensiune pe toată durata maturității. Chiar dacă problema modului în care se configurează inteligența la vârsta adultă medie este mult frământată, inferența care se impune este aceea că descifrarea riguroasă
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
șicapacitățile numerice. La rândul său, Baltes (apud Dacey și Travers, 2002) vorbește și despre existența unei inteligențe pragmatice (care se bazează pe învățarea socială) și care este în ascensiune pe toată durata maturității. Chiar dacă problema modului în care se configurează inteligența la vârsta adultă medie este mult frământată, inferența care se impune este aceea că descifrarea riguroasă și pertinentă a ei reclamă cu fermitate elaborarea unor probe special destinate acestei vârste. Referitor la capacitatea de învățare și, mai ales, la ritmul
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
măsura nivelul de informare al persoanei referitor la postul pe care-l ocupă (cunoștințe declarative), în timp ce, prin testele de măsurare a abilităților, surprindem abilitatea unei persoane de a face sau de a învăța o anumită sarcină. De exemplu, abilitățile cognitive (inteligența) sunt relevante în sarcinile ce implică procesarea informațiilor și învățarea, în timp ce abilitățile psihomotoare evaluează abilitatea de a manipula obiecte sau de a utiliza diverse instrumente (Spector, 1996). 7. Chestionarele de autoevaluare permit obținerea de informații despre percepția individului asupra propriilor
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
trecerea la o societate a cunoașterii, în care informația la zi, cunoștințele și deprinderile sunt extrem de bine cotate, fapt care presupune valorizarea intuiției, inițiativei și creativității cetățenilor, a capacității umane de a crea și de a folosi cu eficacitate și inteligență cunoștințele („Memorandumul privind învățarea permanentă”, 2000). Din această perspectivă, consilierea carierei se referă la: informare, sfătuire, evaluare, relaționare, feedback, supervizare, inovare, mentorat, oferire de informații despre lumea muncii și oportunitățile de formare continuă. Consilierea carierei reprezintă, astfel, o punte de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
se produc schimbări calitative în procesele de gândire ale acesteia. Majoritatea cercetărilor referitoare la dezvoltarea cognitivă la vârsta adultă au ca punct de plecare teoria lui Piaget, care susține că dezvoltarea psihoindividuală parcurge mai multe stadii. Pentru unii autori, stadiul inteligenței formale, postulat de Piaget, ce reflectă capacitatea persoanelor de a gândi abstract „marchează începutul gândirii mature la adulți” (Tennant, 1988, p. 69). Multe cercetări au evidențiat faptul că, în lucrările lui Piaget, există diverse explicații ale modului în carestructurile cognitive
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
individul devenind „un expert intuitiv într-un domeniu determinat” (apud Merriam, Caffarella, 1991, p. 194). Această „încapsulare” într-un domeniu specific (domeniu de expertiză) este rezultatul adoptării de către persoană a unui stil propriu de gândire. Vârsta și inteligențatc "Vârsta și inteligența" Oare inteligența înregistrează un declin odată cu înaintarea în vârstă a oamenilor? Răspunsurile la această întrebare sunt diverse, controversate și, adesea, contradictorii. Unii susțin că inteligența cunoaște un proces ireversibil de deteriorare și declin odată cu vârsta. Alții, dimpotrivă, arată că inteligența
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]