20,251 matches
-
reflecta integral, un munte semeț de zăpadă. În noaptea aceea Hilda, în văl negru, străveziu, s-a suit pe masa de brad din atelier, să schițeze cu înmlădieri lente, o gamă de atitudini rafinate. Privirile mi-au alunecat cuminte de pe sânii ei ca două cupe întoarse spre secera adumbrită de pe colina sexului golaș - îngustă, sălbatică, zburlită - în unghiul ascuțit al pulpelor ai albe, netede și nervoase. Egon îi indica mișcările cu glas tot mai nesigur, mai nestăpânit, întretăiat de pasiune. Privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
și puțin nazal. Găseam în vocea Biancăi, același timbru. Când i-am luat căpșorul între mâini, buzele ei mici și uscate au primit strânse, ușoara mușcătură a gurii mele dornice, și ceafa i-a scârțâit feciorelnic. În clipa aceea sub sânul ei micuț și pe deplin rotund, părea că o pasăre abia prinsă își izbea ciocul, înnebunită de spaimă, de zăbrelele unei colivii, cu sălbatic dor de ducă. Câteva zile mai târziu, ne-am despărțit. La gară, în fața vagonului cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
o foiță de orez. Omul cu ciocul de aramă mă împinse dincolo de pragul odăii, în care intrarăm în vârful picioarelor. Sub lumina potolită, răsfrântă de para roșie a becului, văzui pe iubita lui Faust stând în picioare și privindu-și sânii prin scobitura cămășii, pe care cu stânga o ținea depărtată de trup, ca să poată cu dreapta să-și vâneze puricii. Neîndoielnic că era Margareta. Era Margareta din înscenarea lui Reinhardt, așa cum am văzut-o la Berlin, cu ochi albaștri, nasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
dânsa pe muchia divanului, cuprinzându-i talia, spune-mi, unde și când ne-am mai văzut vreodată? - Mă cheamă Peppa, răspunse iubita lui Faust și degetele ei prelungi și reci îmi desfăcură nasturii cămășii la piept să-mi prindă sfârcul sânului. Atunci, mirosind-o la ceafă, am recunoscut-o încă o dată. Era femeia cu carnea dulce, pe care am întâlnit-o foarte rar, de care nu mă voi putea sătura niciodată. Era femeia bestie, pe care o ling și o scuip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
de spital. „Scrie o carte despre carne”, încercă să mă convingă el, pornind iarăși muzica gravă a graiului său cu vibrațiuni profunde. „Să vorbești, de pildă, despre carnea catifelată a fecioarelor din faza pubertății. De cea de muiere oacheșă cu sânii pietroși și cu pielea brună și aspră la pipăit. Despre carnea de om mort. De a mânzatului jupuit și trecut prin țeapa de fier a cuierului din hală; despre carnea de ciupercă, și câte ceva și despre cea a melcului culcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
cu plămânii stafidiți și cu genunchii îndoiți, de mârțoagă. ...„Ce mai aștepți, Albertino?”, o întreb, plictisit că zăbovește cu cârpa pe rama patului, fără urmă de praf. Ea înghenunchie fără să răspundă proptindu-și podul palmelor într-o cârpă flanelată. Sânii rotofei, țâșniți din scobitura largă a bluzei, se reflectară, legănându-se în ritmul brațelor înfipte în parchetul lustruit. „Albertino, stai așa!” îi poruncii. Ea duse mâna înapoi și se descoperi. Linia hotarului nu se vedea pe dealul neted de carne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
o pălărie cu boruri largi, din fetru alb, cu două păsărele negre, cioc în cioc, ghete înalte cu șireturi, foi negre, până la genunchi, bluză albă cu guleraș, sub un veston din stofă neagră, ca de chelner, retezat deasupra șoldurilor. Doi sâni ca pepenii ce se rotunjeau proeminenți, vestonul cambrat și crupa colosală de sub foile întinse să crape, realizau o contracumpănire între fese și mamele, ce dădeau acestui trup mare și o suplețe statornică. Vladimir a înțeles că mai întâi trebuie s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
oțelărie, și cu atât mai ușor, ar fi în stare să-mi desființeze ființa... Căci după cum cred că se vede, sunt un cronometru cu mecanismul foarte delicat. De pildă - spuse Mariana care, aplecându-se peste mine îmi acoperi fața cu sânii ei micuți și abia ghiciți, ascunși sub bluza de mătase vișinie, - bunăoară dacă ai încerca să mă contrazici, firește că m-aș pierde, privindu-ți ochii verzi cu genele plecate de greutatea viselor, sau, ca de tigru, alteori, atunci când mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
ei albastră, cuvântul meu greu și usturător, ce trebuia să-i ardă inima, ricoșă în ultima secundă, izbind mortal pe Nora: O rugai pe aceasta să-mi dăruiască o șuviță din părul ei „atât de verde”, s-o port în sân, ziua și noaptea, pentru ca să am și eu o speranță, care să nu mi se mai risipească niciodată. ...Nora s-a otrăvit cu gaz aerian, urmă distrat Ferdinand Sinidis, și toată pensiunea crede că eu port o bună parte din vină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
la carnea iubitei. E sătul de minciuna ei și cântă pe Leda întruchipată în statuie de aur: Nu-ți vei mai face jocul, perfidă, Ci vei surâde în aur, candidă, De pat, aproape-mi. Ochi, pietre verzi cu sclipirile pale, Sâni, trandafiri cizelați din opale, Topaz pe buze. Trupul de aur nu-mi va dispare, N-o să mă-nșele trupul splendoare, Satană dragă. Trupul din carne poate să-mi plece Trupul din aur mă va petrece Mereu și veșnic. În drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
vânt ca niște aripi. Te-ai prins, era destul de caraghios. — Și zici că mârtanu’ ăla gras se-nvârtea p-aci cu mă-sa? întrebă Jones, făcând în minte o asociație. — Îhî! Darlene își împături batista și și-o băgă în sân. Trag nădejde că n-o să le mai ardă să treacă vreodată p-aici. Chiar c-aș da de bucluc. Isuse! Darlene părea îngrijorată. Da’ uite ce, hai mai bine să strângem puțin p-aici până nu se întoarce Lana. Ș-ascultă-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
mai abătut ca niciodată, dar doamna Reilly bătea tactul cu un picior în linoleum și râdea timid, privind la ceea ce se petrecea în centrul camerei. O femeie scundă și grasă, cu părul creț, cărunt, dansa singură pe linoleum, legănându-și sânii grei care atârnau sub o bluză albă. Pantofii ei sport băteau dușumeaua cu convingere, purtând sânii care se bălăbăneau și șoldurile care se roteau când înainte, când îndărăt, în spațiul dintre masă și sobă. Deci aceasta era mătușa agentului de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
timid, privind la ceea ce se petrecea în centrul camerei. O femeie scundă și grasă, cu părul creț, cărunt, dansa singură pe linoleum, legănându-și sânii grei care atârnau sub o bluză albă. Pantofii ei sport băteau dușumeaua cu convingere, purtând sânii care se bălăbăneau și șoldurile care se roteau când înainte, când îndărăt, în spațiul dintre masă și sobă. Deci aceasta era mătușa agentului de stradă Mancuso. Numai el putea să aibă o asemenea mătușă, mormăi disprețuitor Ignatius. — Hoo! strigă veselă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
pensionat. Nu mi-ați dat șunca. Nimic. Trebuie să vă spun că sper să pierdeți tot ce aveți. — Ai scris tu asta? întrebă doamna Levy. După tot ce-am făcut pentru tine, ai scris așa ceva? Am ținut o viperă la sân! Poți să-ți iei rămas bun de la Levy Pants. Trădătoareo! Concediată! Vei fi concediată! Domnișoara Trixie zâmbi. Femeia asta sâcâitoare își ieșise serios din fire. Gloria îi fusese întotdeauna prieten. Iar femeia asta sâcâitoare o va sfârși la azilul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
dinspre perete către femeia care stătea În ușa sufrageriei. Arăta nemaipomenit: părul roșcat, lung și buclat, Îi cădea pe umeri, un nas micuț și cârn și ochii mari și verzi. Plânsese. Logan făcu tot posibilul să nu se holbeze la sânii ei mari, care deveniră vizibili când intrară În cameră. — L-ați găsit? Asta veni din partea unui individ rufos Într-o salopetă albastră și În șosete. — Lasă-le răgaz, Jim, abia au ajuns, spuse femeia, bătându-l ușor pe braț. — Sunteți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
babă care spunea că putem să abandonăm căutarea, pentru că micuța „Tiffany“ se joacă la de nisip În grădină. Clătină din cap. — Cotoroanță nebună... În orice caz, am o duzină de polițiști care verifică lista. — Deci, practic, stai cu mâinile-n sân până mai apare ceva, nu? Logan roși, apoi admise că așa era. — Și-atunci ce te oprește să faci ceva săpături În chestia cu „plutitorul“? — Păi, nimic, dar... Încercă să nu se uite În ochii lui Insch. — Sunt datele cazului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
numai vina ta că a plecat!“, Îmi zicea. Avea dreptate. Chiar era vina mea. El... el a cunoscut o femeie la supermarketul unde lucrează. Oftă. — Dar n-o iubește de fapt! Doar mă pedepsește pe mine... Adică, ea n-are sâni. Cum să iubească un bărbat o femeie fără sâni? Face asta doar ca să mă pedepsească pe mine. O să se Întoarcă. O să vedeți. Într-o zi, va veni Înapoi chiar pe ușa aia și totul va fi bine din nou. Redeveni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
dreptate. Chiar era vina mea. El... el a cunoscut o femeie la supermarketul unde lucrează. Oftă. — Dar n-o iubește de fapt! Doar mă pedepsește pe mine... Adică, ea n-are sâni. Cum să iubească un bărbat o femeie fără sâni? Face asta doar ca să mă pedepsească pe mine. O să se Întoarcă. O să vedeți. Într-o zi, va veni Înapoi chiar pe ușa aia și totul va fi bine din nou. Redeveni tăcută, sugându-și mai departe interiorul obrajilor. În legătură cu noaptea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
obraji ca să nu cadă. — Pot să vă ajut cu ceva? Era o femeie scundă, Îmbrăcată În uniformă de asistentă: pantaloni largi albaștri, de culoarea cerului, și o bluză cu mânecă scurtă, cu un ceas prins cu susul În jos deasupra sânului ei stâng. — Cum Îi e? Sora medicală Îl examină pe Logan cu un ochi experimentat. — Sunteți rudă? — Nu. De la Poliție. Nu, zău. — Cum Îi e? Luă fișa de la capătul patului lui Hoitarul, trecându-și ochii peste ea. Păi, e mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
de vină? Mâinile lui Cameron tremurau pe masă. Vocea Îi era slabă și Înceată, tremurându-i asemenea mâinilor. — Geordie și cu mine nu ne-am văzut niciodată până am Împlinit eu zece ani. Mama lui a murit de cancer la sân, așa că a venit să stea cu noi. Era mai mare ca mine. Vocea lui Cameron scăzu Într-atât Încât Logan fu nevoit să-i ceară să vorbească mai tare, pentru Înregistrare. Mi-a făcut unele lucruri. El... O singură lacrimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
la aghioase, cu proteza plutindu-i Într-un pahar. — Vai, Adelaide, spuse un blond bronzat natural cu dinți perfecți și abdomen ca scândura, vrei să spui că e-al meu copilul? Muzică dramatică, un prim-plan cu o brunetă cu sâni pneumatici; se trecu la reclame. Lifturi. Cartofi prăjiți. Detergent. Și apoi figura lui Gerald Cleaver umplu ecranul. Stătea Într-un scaun cu spătar amplu, Îmbrăcat În cardigan, cu un aer avuncular și integru. — Au Încercat să mă facă să par
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
mărime XXL maro jegos. Părul Îi arăta de parcă fusese stilizat prin anii ’50, nemafiind atins de atunci. Lucea În bucle cu aspect unsuros, lipit bine de cap cu agrafe și o plasă de păr maronie. Își Încrucișă brațele, ridicându-și sânii care-i atârnau. — Să-mi ziceți dac-aveți mandat. — Toată lumea se uită prea mult la televizorul ăla nenorocit, mormăi Insch, scoțând mandatul și aruncându-i-l În față. Unde e? — Nu știu. O porni Înapoi spre sufrageria ponosită. Nu-s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
poliția-n casă! Mi se face rău din cauza ta! Dacă mai trăia taică-tu, te bătea de-ți suna apa-n cap, mucos mic și pervers ce ești! — Mamă, eu... Dintotdeauna ai fost doar o lichea! Un vierme oploșit la sân! El făcu un pas Înapoi. — Mamă, nu... Nu te-am vrut niciodată! Ai fost o greșeală! M-auzi? Ai fost o neplăcută, ticăloasă, a dracului de greșeală-ngrozitoare! Watson putu să vadă picioarele mișcându-se când Martin Îi Întoarse spatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
venit. Intră, să-ți tragi sufletul. --Mulțămesc, conașule. A intrat continuând să vorbească. --De fiecare dată când intru la matale în casă, îți arăți inima bună... În timp ce vorbea, se străduia să dezlege nodurile basmalei pe care tocmai o scosese din sân. În sfârșit, când a reușit, din legătură a ieșit la iveală o hârtie împăturită mărunt. Mi-a întins-o ca pe o ofrandă, adăugând: --Primește scrisoarea asta, conașule, și vorbele calde de la bărânul care te dorește și te așteaptă mereu
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
aspru - călugăresc. Ostenela de peste zi nu mă iartă și îndată cad într-un somn adânc, lipsit de vise... Dimineața... din prag îmi surâd aceiași ochi pe care i-am urmărit aseară când fata a intrat în chiler purtând strâns la sân ulciorul cu vin... Mă frec la ochi pentru a-mi da seama dacă imaginea din fața mea este aevea sau e doar o năzărire... În deschizătura ușii care se clătina din țâțâni nu era decât o rază mierie de soare tomnatic
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]