1,725 matches
-
la 1281, avem știri că negustorii din corăbiile genoveze opreau în portul Vicina, pe malul Dunării. Fostă reședință voievodală a lui Sestlav, Vicina a fost luată în stăpânire de mongoli, dar, în 1260-1261, după reluarea Constantinopolului, el intră sub controlul bizantinilor, în timp ce Dobrogea rămânea în componența țaratului vlaho-bulgar, litoralul ei, orașele-porturi păstrau legătura cu Bizanțul pe mare. În fruntea comunității creștine din Vicina se afla, pe la 1285, un episcop grec (bizantin). Sub aspect economic, Vicina era un mare centru comercial, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
dar, în 1260-1261, după reluarea Constantinopolului, el intră sub controlul bizantinilor, în timp ce Dobrogea rămânea în componența țaratului vlaho-bulgar, litoralul ei, orașele-porturi păstrau legătura cu Bizanțul pe mare. În fruntea comunității creștine din Vicina se afla, pe la 1285, un episcop grec (bizantin). Sub aspect economic, Vicina era un mare centru comercial, dar aici genovezii nu erau stăpâni, nu se bucurau de concesiune teritorială, ca la Caffa, ci făceau negoț pe pământ bizantin.33 Puțin mai târziu, comerțul genovez își face apariția și
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
încercat să pătrundă la Severin, iar atacatorii au întâmpinat o slabă rezistență. Trebuie să precizăm că rolul cavalerilor ioaniți aici, la Dunăre, se consumase deja, aceștia nu mai contau pe Țara Severinului. Apoi, în 1261, Constantinopolul va fi reluat de bizantini în vremea împăratului Mihail VIII Paleolog. Din acest moment, destinul spațiului medieval românesc, politic și spiritual, va fi tot mai strâns legat de Bizanțul renăscut, iar impactul pentru regiunile carpato-dunărene va fi asemănător cu revenirea Imperiului la Dunăre, în a
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
VIII întreținea relații intense cu hanul Nogai, pe care l-a atras de partea sa. După 1261, s-a declanșat o revoltă la Dunăre, în porturile Dobrogei stăpânite de bulgari, Vicina, Isaccea și unele centre maritime au trecut de partea bizantinilor, cei care le puteau apăra grație flotei lor. Faima și influența împăratului bizantin Mihail VIII, eliberatorul Constantinopolului, se întindea acum și în nordul Dunării, "în pământul fără sfârșit al dacilor (românilor)", după cuvântul unui panegirist bizantin. În 1272, se ajunge
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
soție pe fiica naturală a împăratului Mihail și intervine în sudul Dunării împotriva dușmanilor acestuia, bulgarii. Traversând câmpia munteană în fruntea oștilor sale, hanul rebel trece Dunărea și înlocuiește, în mai multe rânduri, pe țarii bulgari, apoi asediază Târnovo împreună cu bizantinii. Astfel, Gheorghe Terter, Ivailo, Ioan Asan III, țari trecători pe tronul Bulgariei, pășesc dincolo de Dunăre, în nord, să se închine hanului, la curtea lui, și să ceară ajutor. Se ajunge chiar la înrudiri: Taka, fiul lui Nogai, se căsătorește cu
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
arpadian, pentru a se întări la ei acasă. La puțin timp după năvălirea în Ungaria, în 1323, Mihail, fiul lui Stracimir de la Vidin, se proclama țar și aduna oaste alcătuită din "ungrovlahi și cu tătari împreună", cu care lupta împotriva bizantinilor. În același timp, în sudul Dunării, avea loc o mare năvălire a tătarilor-istoricul bizantin Ioan Cantacuzino scria: "Sciții (tătarii), care locuiau în munții de la nord (Carpați), neamul cel mai mare și mai puternic din toate" au năvălit sub conducerea unor
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Ungaria, în 1323, Mihail, fiul lui Stracimir de la Vidin, se proclama țar și aduna oaste alcătuită din "ungrovlahi și cu tătari împreună", cu care lupta împotriva bizantinilor. În același timp, în sudul Dunării, avea loc o mare năvălire a tătarilor-istoricul bizantin Ioan Cantacuzino scria: "Sciții (tătarii), care locuiau în munții de la nord (Carpați), neamul cel mai mare și mai puternic din toate" au năvălit sub conducerea unor șefi de triburi locale. Or, tocmai atunci (1323-1324) se declanșează un război al românilor
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
ni-l dezvăluie un izvor bizantin, care vorbește de "masageții", "alanii" formați la școala celorlalți "sciți", tătarii, învățând de acolo felul de luptă cu arcul a adevăraților mongoli. Numele "ungrovlahilor", ca putere politică și militară, apare numai la istoricul (împărat) bizantin, Ioan Cantacuzino, în 1322, când un conducător bulgar, Voisil, în luptă cu bizantinii recurge la ajutorul "ungrovlahilor" și chiar la "sciții" (tătarii), iar învățatul teolog Nichifor Gregoras va vorbi de acei "tătari creștini", confundați cu alanii, puțin numeroși și neînsemnați
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
școala celorlalți "sciți", tătarii, învățând de acolo felul de luptă cu arcul a adevăraților mongoli. Numele "ungrovlahilor", ca putere politică și militară, apare numai la istoricul (împărat) bizantin, Ioan Cantacuzino, în 1322, când un conducător bulgar, Voisil, în luptă cu bizantinii recurge la ajutorul "ungrovlahilor" și chiar la "sciții" (tătarii), iar învățatul teolog Nichifor Gregoras va vorbi de acei "tătari creștini", confundați cu alanii, puțin numeroși și neînsemnați. De fapt, situația lui Basarab, după 1324, pe plan extern, era complicată, fiind
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
pe țarul Mihail cu oștile sale, iar fiica sa era căsătorită cu noul țar, Ioan Alexandru. În iunie 1330, izbucnește războiul între sârbi și bulgari, despre care o scriere sârbească susține că atunci au luptat contra lor (sârbilor) "șapte țări": bizantinii, Mihail de la Târnovo și fratele său domnul Vidinului, Ivan Alexandru, apoi "Ivanco Basarab, socrul său, cu tătarii negri, care se aflau împreună cu el (adică în țara lui) și domnul alanilor, supuși tătarilor". Și Iorga scrie că "prima intervenție militară fățișă
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
țara și a ocupat Vidinul. Într-o "Istorie despre domnia Serbiei", se vorbește despre lupta lui Ștefan Uroș III, tatăl lui Ștefan Dușan, cu țarul bulgar Mihail, ajutat de tătari și de Basarab". În același timp, Ivan Alexandru înfrânge pe bizantini și ocupă porturile la Marea Neagră-el este ajutat de tătari care trec Dunărea, iar cronicile bizantine și bulgare susțin că și vlahii (români) lui Basarab au luptat alături de tătari. În lupta de la Messembria (1331), dintre bizantini și bulgari, primii și-
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Ivan Alexandru înfrânge pe bizantini și ocupă porturile la Marea Neagră-el este ajutat de tătari care trec Dunărea, iar cronicile bizantine și bulgare susțin că și vlahii (români) lui Basarab au luptat alături de tătari. În lupta de la Messembria (1331), dintre bizantini și bulgari, primii și-au imaginat că au în față "pe geții (românii) de peste Dunăre, care se folosesc de aceleași arme ca și tătari, cei mai mulți sunt arcași și au venit în ajutorul bulgarilor. Dar ei au descoperit alături de bulgari și
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
de peste Dunăre, care se folosesc de aceleași arme ca și tătari, cei mai mulți sunt arcași și au venit în ajutorul bulgarilor. Dar ei au descoperit alături de bulgari și români, chiar pe tătari". Astfel, românii au luptat alături de tătari, la Mesembria, împotriva bizantinilor, ca și la Velbujd. Deducem că, în anii 1330-1331, românii, bulgarii și tătarii alcătuiau o coaliție sui-generis. Dar aveau și adversari puternici: bizantinii, cu flota de pe Dunăre, și sârbii, care, după lupta de la Velbujd, au pătruns în Țara Românească și
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
descoperit alături de bulgari și români, chiar pe tătari". Astfel, românii au luptat alături de tătari, la Mesembria, împotriva bizantinilor, ca și la Velbujd. Deducem că, în anii 1330-1331, românii, bulgarii și tătarii alcătuiau o coaliție sui-generis. Dar aveau și adversari puternici: bizantinii, cu flota de pe Dunăre, și sârbii, care, după lupta de la Velbujd, au pătruns în Țara Românească și au cucerit Banatul Olteniei, dar s-au retras, conform. unei cronici sârbe târzii.19 Campania militară a regelui Carol Robert împotriva lui Basarab
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
elemente care fac zona de mare interes pentru istoric. Între ele, varietatea etnică era subliniată încă o dată de Victor Papacostea, în 1936, după conferințele balcanice și realizarea Înțelegerii Balcanice 8. Apoi, se adaugă prezența aici a intereselor marilor imperii: roman, bizantin, otoman (și tot N. Iorga vorbea de "Roma musulmană a turcilor..." Bizanț după Bizanț). S-ar cuveni adăugată și prezența Imperiului Rus mai ales în ipostaza de imperiu sovietic, acum în cel de-al XX-lea secol. Presiunea asupra zonei
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
mare ecou nu numai în lumea contemporană evenimentului, ci și în secolele care au urmat, până în zilele noastre. Dar, căderea Constantinopolului nu poate fi socotită ca un moment istoric real crucial, de vreme ce capitala rămăsese un ultim bastion al unui imperiu (Bizantin) deja adus la totală neputință și, în fapt, cucerit. Se năruia nu o forță, ci un simbol, ceea ce demonstrația istoriografică trebuie să ia în considerare, adică să facă deosebirea între faptele istorice reale și cele simbolice. S-a răspândit o
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
mai largă accepțiune a formulei, a definiției, care plasa începutul, existența problemei orientale, încă în antichitate, odată cu războaiele dintre greci și perși, sau cu extinderea dominației romane în sud-estul Europei și pe coasta de vest a Asiei, dominație preluată de bizantini și apoi de otomani, până la o accepțiune restrânsă care stabilea începutul chestiunii orientale în ultimul deceniu al secolului al XVIII-lea sau chiar mai târziu. Dacă ne referim la contemporanii evenimentelor, pentru această din urmă opinie pledează necunoașterea sud-estului european
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
legătură în Balcani, din care nu facem parte”. Totuși, legăturile seculare între popoarele din sud-estul european obligă pe istoric să abordeze istoria lor în bloc: peste toată această regiune - scria Iorga - s-a întins mai întâi Imperiul Roman, apoi cel Bizantin și, în cele din urmă, Imperiul Otoman. Deci, un anumit fond istoric comun, numeroase tradiții seculare comune, interese naționale specifice în raport cu restul țărilor europene, necesități stringente comune în progres și civilizație -, iată temeiurile de la care pleca Iorga în promovarea îndârjită
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
de plumb și alte jucării. În marele salon, erau prezenți guvernul și întreaga Curte. Eram singurul străin, invitat prin favoare regală. Mă ascund în spatele unui lambriu. Sub un baldachin se aflau două fotolii într-un stil nedefinit: și italian, și bizantin. Regele intră, în uniformă de cavalerie, însoțit de mama sa. Regina Maria, cu capul acoperit de un turban de argint, cu veșminte de catifea violet, purtînd în eșarfă Marele cordon cu stea al României, înălța capul. Regele, de asemenea. Miniștrii
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
ans depuis son sacre", în Anuarul Institutului de Istorie și Arheologie A.D. Xenopol, XXIX, Iași, Editura Academiei Române, 1992; "475 de ani de la moartea lui Ștefan cel Mare", în Anuarul Institutului de Istorie A.D. Xenopol, XVI, Iași, 1979. Georgescu, Valentin AL, Bizantinul și țările române, București, Institutul de Studii Sud-Est europene, 1980. Gorovei, Ștefan, "Un episod din recuperarea Bizanțului: prima "operă" a Spătarului Nicolae Milescu", în Anuarul Institutului de Istorie și Arheologie "A.D. Xenopol", XXII, Iași, 1985. lorga, Nicolae, "Editor al izvoarelor
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Moldova și Țara Românească (așadar este exclusă Transilvania, regiune catolică, deși și aceasta este detașată de regatul Ungariei) și următoarea însemnare: „Haec provincia plana est et deserta propter convivia paganorum contra christianos”. Încă de la mijlocul secolului al XV-lea, istoricul bizantin Laonic Chalcocondylas susținea că valahii moldoveni își trag obârșia de la romani: „limba dacilor este asemănătoare cu limba italienilor, dar atât de stricată și de deosebită, încât italienii pot înțelege doar cu greutate ce se rostește în cuvintele acestora”; subliniază însă
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
prin contact vizual, pentru a-l conduce în direcția centrului primar. Strategia exact opusă este evidentă în operele care pun accent pe natura spirituală sau intelectuală a omului. Ea este valabilă pentru multe sculpturi sacre din Evul Mediu. În mozaicul bizantin prezentat în figura 8, vectorii verticali ai figurilor așezate se deplasează dincolo de centrii mediani fără încetare, ajungând la punctul culminant incontestabil, situat la nivelul suitei de capete. Saltimbancii și Guernica Voi completa discuția privitoare la centrii vizuali ca pivoți cu
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
domnească în Europa medievală. Recucerirea creștină s-a oprit la Gibraltar, netrecînd dincolo de Europa. Cruciadele (1095-1270) eșuaseră deja în încercarea lor de a readuce creștinismul pe tărîmurile sale orientale de origine. Cruciații se percep ei înșiși și sînt percepuți de bizantini sau de musulmani nu ca europeni, ci ca franci. De fapt, nu Europa încerca o primă colonizare externă. Creștinismul era cel care refuza să se lase închis în Europa, atît de departe de locul său de baștină. El a fost
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
Modernă, Europa se naște din divizări, fisuri și rupturi. Ea se naște și se nutrește din ele. Să recapitulăm: separarea dintre Roma și Bizanț (secolul al V-lea); ruperea legăturii cu Mediterana (secolul al VIII-lea); schisma dintre catolici și bizantini (secolul al XI-lea), care va accentua antagonismul dintre germani (deveniți catolici) și slavi (deveniți în mare parte ortodocși); ruptura dintre Papalitate și Imperiu (sec. XI-XIII), care traduce într-o perspectivă mai largă separarea dintre puterea spirituală și puterea temporală
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
o amplă Catedrală Patriahală); unde, de asemenea, începe amintitul proces de "îndreptare" și "modernizare" a structurii urbane. Arhitectura ortodoxă din această a doua generație postbelică este mai puțin eclectică - în sensul colajelor de localități decorative sau tipologice - și mai consistent bizantin(izant)ă. Se produce însă acum o desprindere de modul inițial de a înființa identitatea colectivă (națională & românească - două atribute noi, fără precedent în istoria teritoriilor asamblate în stat). în cazul arhitecturii neoromânești de primă generație procedeul este acela de
[Corola-publishinghouse/Science/85066_a_85853]