5,033 matches
-
pe care-l am". Astfel de declarații, cînd se știe de ce suferințe a avut parte cel care a scris Prin cenușa imperiului înainte de 1944, sînt nu numai minciună sfruntată, dar și nesfîrșit de penibile. Aurel Baranga, repetă papagalicește, cu o desăvîrșită limbă de lemn, obiectivele cuprinse în rapoarte și corapoarte: "Partidul ne-a învățat că arta în afara slujirii poporului nu este artă, că arta este permanent un factor de construcție. Partidul a luptat ca fiecare dintre noi să dezrădăcineze din mentalitatea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
de Biserica creștină și de neamul românesc". Cu toții sîntem părăsiți de Dumnezeu, remarcă, alături de Simone Weil, viitorul monah, o părăsire ce este în același timp și semnul suprem al "existenței" și dragostei lui Dumnezeu față de creaturile sale, acordîndu-le astfel o desăvîrșită libertate. Agoniseala anilor de închisoare e un sentiment, e drept, firav, nesistematic, fragil, dar suficient pentru a-i da o temeinică siguranță și totodată a-i transmite nedezmințita convingere că știe ce trebuie și ce nu trebuie să facă. De
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
o cercetare amplă. Îmi dau desigur seama că asta sună a lapalisadă: dacă această cercetare amplă i s-ar fi dedicat, ce fel de excludere ar mai fi fost aceea? Fiindcă aici e vorba chiar de așa ceva: o excludere totală, desăvârșită, care nu lasă nicio urmă, ca o crimă perfectă. Cu excepția Monicăi Lovinescu (care îl invocă, probă de firească deși rară onestitate intelectuală, dar și de disperată luptă cu uitarea lipsită de onestitate, în aproape fiecare din cele șaisprezece volume ale
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
perpetuitate, și să se agraveze pe zi ce trece. Și este foarte important ca lucrurile să stea așa, ca să-i confirme și justifice lui, până la sfârșit, opțiunea făcută acum treizeci-patruzeci-cincizeci, dar niciodată pe deplin asumată. Ca să desăvârșească o despărțire, niciodată desăvârșită, fiindcă imposibilă. Septembrie 2007 Eveniment și noneveniment la televiziunile noastre S-a spus în nenumărate rânduri că până și mediocritatea românească este mai mediocră decât cea de pe alte meleaguri. Discuțiile din piață, de la petreceri, de pe stradă, din autobuz, dintre oameni
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
putem opri în a fi grijulii cu minoritățile, cum spunea Vladimir Bukovski, nici după ce ele au devenit majoritare, ca minoritatea feminină a globului. Totuși ce mă sperie cel mai tare și mai tare, în dezbaterea asta de idei, este absența desăvârșită a umorului. Eu știam că unde e inteligență, e și relativizare, și unde e relativizare e și salvatorul umor. Mai frică decât de toate simbolurile religioase îmi este de ateismul fanatic. Mai încrâncenat decât al celor mai fanatici credincioși.Cel
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
ale lui Rădescu, ale exilului politic românesc, ale Regelui... Dar capitolul unde graba jurnalistică, opinia în detrimentul analizei dă cel mai supărător senzația de inadecvare este cel final. "De ce a fost dizolvarea statală și mentală a românilor atât de rapidă și desăvârșită?", se întreabă Traian Ungureanu. Om de presă, dependent de discursul de actualitate ca fumătorul de tutunul lui, Traian Ungureanu nu își pune nicio clipă problema că s-ar putea ca această dizolvare să nu fi fost nici rapidă nici desăvârșită
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
desăvârșită?", se întreabă Traian Ungureanu. Om de presă, dependent de discursul de actualitate ca fumătorul de tutunul lui, Traian Ungureanu nu își pune nicio clipă problema că s-ar putea ca această dizolvare să nu fi fost nici rapidă nici desăvârșită ci simptomul unui "altceva" decât ce percepe el a fi obiectul analizei proprii. Asta îl face să scrie tranșant: În mare, tabloul rezistenței la comunism e o imagine supradimensionată. În realitate, rețeaua anticomunistă a anilor '40-'50 se reduce la
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
materiei; fără coloare lexicală deosebită, curent și din ce în ce mai îndemânatic, excepție făcând, în scrierile de la început, limba de oraș, prea stângaci ardeleană. La Agârbiceanu discutarea problemelor morale formează ținta nuvelei și a romanului, și dacă ceva merită aprobarea neșovăitoare este tactul desăvârșit cu care acest prelat știe să facă operă educativă, ocolind predica anostă. Teza morală e absorbită în fapte, obiectivată, și singura atitudine pe care și-o îngăduie autorul e de a face simpatică virtutea. G. CĂLINESCU SCRIERI: De la țară, Budapesta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285197_a_286526]
-
Când Floricica se ivește, decorativ, în cerdacul casei de țară, „în haină albă de dimineață și cu capul slobod învăluit într-o girimea tot albă și cu țurțuri de mărgele roșii pe margine”, clasicistul reflectează: „o mai frumoasă și mai desăvârșită cariatidă nu se putea închipui...” Câteva pagini mai departe, „cariatida antică” se transformă însă într-o „Veneră împletind la colțun”. H. nu suportă „să ducă prea multă vreme, în spate, povara ucigătoare a sublimului” (Singur). Umorul răstoarnă comparația mitologică spre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287441_a_288770]
-
În concepția Sfântului Chiril al Ierusalimului, „esența credincioșiei constă din două lucruri: din învățături drepte și din fapte bune” (Cateheze, cateheza IV, 2) - n.n. footnote>. (Sf. Vasile cel Mare, Epistole, epist. 42, II, în PSB, vol. 12, p. 192) Credința desăvârșită „Am înțeles că ați ajuns desăvârșiți în neclintită credință, ca și cum ați fi pironiți, cu trupul și cu sufletul, în crucea Domnului Iisus Hristos și întăriți în dragoste, în sângele lui Hristos, plini de credință în Domnul nostru”. (Sf. Ignatie Teoforul
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
întăriți în dragoste, în sângele lui Hristos, plini de credință în Domnul nostru”. (Sf. Ignatie Teoforul, Epistole, (Ignatie către smirneni), cap. I, în PSB, vol. 1, p. 219) „Căci credința, comună tuturor oamenilor, este ca o temelie a credinței celei desăvârșite — celor care doreau să se vindece și veneau la El mânați de credință, Domnul le zicea: Credința ta te-a mântuit (Mt. 9, 22; Mc. 5, 34; 10, 52; Lc. 7, 50; 8, 48; 17, 19; 18, 42) —. Credința desăvârșită
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
desăvârșite — celor care doreau să se vindece și veneau la El mânați de credință, Domnul le zicea: Credința ta te-a mântuit (Mt. 9, 22; Mc. 5, 34; 10, 52; Lc. 7, 50; 8, 48; 17, 19; 18, 42) —. Credința desăvârșită se zidește pe credința comună, se desăvârșește împreună cu cel ce crede; iar credința dobândită prin învățătură ajunge egală cu ea, încât îndeplinește și poruncile Cuvântului; așa erau apostolii, despre care se spune că puteau cu credința lor să mute munții
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
rău ca un necredincios că nu vreau să lucrez ca să aflu credința cea mare și prin ea să vin la temerea de Dumnezeu, și la începutul înțelepciunii Duhului, ci acum calc legea închizând ochii sufletului cu voia, acum vin la desăvârșita neștiință, întunecându-mă de o uitare desăvârșită”. (Petru Damaschinul, Învățături duhovnicești, cuv. 2, în Filocalia..., vol.V, p. 184) „Socotesc că de nicăieri nu-i vine sufletului o atât de grabnică și de întinsă sporire ca din credință. Iar credința
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
să lucrez ca să aflu credința cea mare și prin ea să vin la temerea de Dumnezeu, și la începutul înțelepciunii Duhului, ci acum calc legea închizând ochii sufletului cu voia, acum vin la desăvârșita neștiință, întunecându-mă de o uitare desăvârșită”. (Petru Damaschinul, Învățături duhovnicești, cuv. 2, în Filocalia..., vol.V, p. 184) „Socotesc că de nicăieri nu-i vine sufletului o atât de grabnică și de întinsă sporire ca din credință. Iar credința numesc nu pe cea simplă, în Dumnezeu
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
Mt. 9, 29), va spune și acum sufletului nostru ce locuiește în trup: Îndrăznește fiică, credința ta te-a mântuit (Mt. 9, 22). Deci credința noastră nu stă în a o rosti și a o vesti cu gura, ci credința desăvârșită se arată după vindecare<footnote Tâlcuirea Pr. D. Stăniloae: Toți suntem slabi sau bolnavi în privința credinței, putând-o afirma cel mult prin cuvânt. Numai cel ce s-a vindecat de boală, fără mijloace materiale, arată că a crezut cu putere
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
gând pe cele pământești (Filip. 3, 19)”. (Viața Sfântului Macarie Egipteanul Epistola Sfântului Macarie Egipteanul, în PSB, vol. 34, p. 74) „Căci sfânta învățătură nu aduce nici un folos fără fapte bune. Când vom avea credința cea mai curată, și o desăvârșită înțelegere a Sfintelor Scripturi, dacă sfințenia obiceiurilor noastre și a vieții noastre nu ne însoțește și nu ne apără, nimic nu va împiedica, ca noi să nu fim aruncați în flăcările iadului, și veșnic arși în aceste flăcări care nu
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
aici, aflați aceasta chiar de la Domnul, Care zice limpede: Nu vă îngrijiți de ziua de mâine, ce veți mânca sau ce veți bea, sau cu ce vă veți îmbrăca (Mt. 6, 25, 34). Și ridicândune câte puțin spre cele mai desăvârșite, zice: De te lovește cineva peste obrazul drept, întoarce-i lui și pe cel stâng; și celui ce voiește să se judece cu tine și să-ți ia haina ta, lasă-i lui și cămașa ta (Mt. 6, 39-40); și
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
impunea ca Cineva care trebuie crezut. Aceasta i-a îndemnat pe Apostoli să cerceteze dacă într-adevăr El este Cel ce trebuie primit prin credință ca Dumnezeu. Sf. Chiril afirmă chiar că cel credincios crește continuu prin cunoaștere până la bărbatul desăvârșit în Hristos. E o înaintare prin cunoaștere în taină, care nu exclude experiența ei mai presus de înțelegere, deci prin credință. (n.s. 822, p. 445) footnote>. Căci, fiind așezată mai înainte în noi, ca o temelie, credința lipsită de curiozitate
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
465) „Degeaba au mai văzut ei atâta frumusețe în creație, atâta rânduială, atâta armonie și ordine, atâta frumusețe în lume, căci tot nu vor să vadă pe Creator din făpturi; ei nu vor să înțeleagă că o rânduială atât de desăvârșită este lucrarea providenței care orânduiește totul, ei sunt orbi și nu văd lumea decât cu ochi de animale fără judecată, cu ochi de dobitoace. Ei nu simt prezența unei înțelepciuni într-o lume în care se vede atât de clar
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
nu e lipsită de înțelegere, ci e cea mai adevărată înțelegere, căci e singura care dă sens existenței, explicând originea și scopul existenței. Nu se poate să nu fie la originea și la baza existenței o Existență prin Sine și desăvârșită și nu ar avea nici un sens existența noastră dacă nu s-ar mișca spre o desăvârșire a ei în eternitate, așa cum aspiră. Dar aceasta dă și o bucurie existenței noastre, sau ne și întărește în voința de-a fi mereu
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
spre o desăvârșire a ei în eternitate, așa cum aspiră. Dar aceasta dă și o bucurie existenței noastre, sau ne și întărește în voința de-a fi mereu mai buni, mai iubitori, în tendința spre o formă de existență tot mai desăvârșită, încălziți fiind de iubirea față de Dumnezeu și de alții, dar și de iubirea lui Dumnezeu și a altora față de noi. Credința, încălzind toată persoana omului cu convingerea și cu iubirea ce se răspândește din ea, mântuiește prin legătura în care
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
38, p. 479) Manifestarea ereticilor „Nimic n-are vreo însemnătate pentru ei, în discuțiile lor pot să aibă păreri felurite, câtă vreme sunt înțeleși într-ascuns să înfrângă unicul adevăr. Toți se îngâmfă, toți făgăduiesc știința. Catehumenii înșiși se socotesc desăvârșiți mai înainte de a fi fost învățați cum se cuvine de către alții. Cât despre femeile eretice, ce îndrăznețe sunt! Cutează să învețe ele pe alții, să discute, să facă exorcisme, să făgăduiască vindecarea, poate chiar să și boteze! Ordinea lor ierarhică
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
72) „... nu se poate încununa cineva ca biruitor dacă nu luptă în luptă dreaptă”. (Sf. Grigorie de Nyssa, Despre desăvârșire, către monahul Olimpiu, în PSB, vol. 30, p. 476) „... în vremea rătăcirii, omul cel vechi se dezbracă de omul cel desăvârșit și se îmbracă cu veșmântul împărăției întunericului, cu defăimarea, cu necredința, cu obrăznicia, cu gândul măririi deșarte, cu mândria, cu iubirea de arginți și cu celelalte veșminte, zdrențăroase, murdare și întinate ale întunericului”. (Sf. Macarie Egipteanul, Cele cincizeci de omilii
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
într-un răstimp de douăzeci și patru de ore. Am fost poate lingușit în Italia, dar toți m-au încredințat că nu scrisesem până atunci nimic mai firesc și mai bine condus și că acțiunea piesei e completă și susținută în chip desăvârșit”.
Teatrul Nottara te invită la "Hangița", de Carlo Goldoni by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/80218_a_81543]
-
norocoasă în viață, intrată pe mâna unui „curator" cu aplomb, poate că și vecina bunicii mele ar fi putut deveni o celebră „artistă plasticiană". Cel puțin romburile și cercurile decupate din foarfecă aveau calitatea dobândită prin exercițiu îndelungat și control desăvârșit al instrumentului. La autorii de „instalații" și alte drăcovenii observi doar țâfna acră a urii față de valorile consacrate și lăcomia patroanei de bordel ce simte că i-a intrat, în fine, marfa capabilă să satisfacă poftele răcanilor aflați la prima
Triumful neroziei by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6385_a_7710]