2,052 matches
-
rețin cu ușurință. Poate și datorită unei sonorități speciale. Poet, Florin Iaru simte ritmul. Și îl reface, la nevoie, cu naturalețe. Apropo de sus-menționatul Nicolae Iliescu, cu un an în urmă, acesta publica, împreună cu George Cușnarencu, o carte de interviuri, Exilați în amintiri, care, scriam la vremea aceea, ratează șansa sedimentării unei mitologii a generației optzeci. Despre literatura acesteia s-au scris, din interior sau de pe margine, câteva cărți. De obicei sobre și informate. Nu le mai enumăr.) Doar arareori, însă
Poeme și schițe by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5315_a_6640]
-
inspirației, prodigioasa risipă de luciole a acesteia, fragilitatea ei ce-și primejduiește clipă de clipă condiția, luminîndu-si propria clipă absolută. Copleșitorul model venerat al lui Nicu Caranica, nu doar literar, dar, în egală măsură, biografic și soteriologic, îl constituie Dante. Exilat aidoma "ghibelinului fugar" (astfel îl numea Hugo Foscolo, în Imnul mormintelor), poetul român, "proprietar al unei mici livezi de poeme și al unui somptuos cimitir literar", după cum se autocaracterizează, isi resimte cu acestă o asemănare de destin, fapt ce-l
După un model dantesc by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/18151_a_19476]
-
C. Rogozanu Minima moralia este o carte de "știință tristă", ne asigură autorul, Theodor W. Adorno. Subtitlul subliniază acest lucru: "Reflecții dintr-o viață mutilată". Așadar gândurile unui evreu exilat în timpul Germaniei hitleriste, nedreptățile suferite etc. Nimic nou, am putea spune. Și totuși mari surprize îi așteaptă pe iubitorii filosofiei. În primul rând șochează formula aleasă: o sută patruzeci de mini-eseuri scrise între 1944-1947, fiecare tratând subiecte complet diferite. O
O știință nu tocmai veselă by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17330_a_18655]
-
organică", arătîndu-se în măsură a influența cursul istoriei: ,Nici protestanții francezi, după revocarea edictului din Nantes, nici nobilii după revoluția de la 1789, n-au izbutit, prin acțiunea lor din exil, să facă să dispară cauza care-i silise să se exileze. Azi, dimpotrivă. Emigrațiile din zilele noastre au o menire născută din chiar cauzele emigrării, cu un țel precis, pe care îl pot atinge, prin mijlocirea unei acțiuni care stă în puterile lor. Menirea emigrației este de a conserva o părticică
"Judecățile viitorimii" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11364_a_12689]
-
Victor Ponta ar trebui să demisioneze din fruntea PSD dacă USL nu reușește să îl suspende pe președintele Băsescu. Reacția pe blog a lui Preda vine după ce Ponta a scris tot pe blog despre Cristian Preda "un fel de <Lenin exilat în Elveția> al zilelor noastre - sigur, dacă înlocuim exilul sărăcăcios cu statutul prosper de membru al Parlamentului European, stânga cu dreapta și Elveția cu Belgia". Ponta mai spusese că își propune să demonteze, printr-o polemică moderată, argumentele pedelistului că
Cristian Preda: Ponta ar trebui să demisioneze din fruntea PSD dacă suspendarea eşuează () [Corola-journal/Journalistic/46772_a_48097]
-
și a studenților săi, cu o luciditate de care numai depresivii sînt în stare și cu o bogăție de nuanțe care nu e stilizare, ci o inevitabilă și onestă asumare a fragmentării, poate servi ca ecou literar și experiențelor celor exilați din alte motive decît războiul - cel puțin pînă se va găsi un scriitor român care să scrie despre ceea ce fără-ndoială că reprezintă fenomenul cel mai caracteristic al tranziției post-comuniste. Ministerul durerii vorbește despre o tranziție întreprinsă pe cont propriu
Dubravka Ugresić: „Din teama de diferență, te apuci de ce ți-e la-ndemînă: steagul, stema, limba, genul, naționalitatea“ by Ana Chirițoiu () [Corola-journal/Journalistic/5965_a_7290]
-
2 DECEMBRIE NAPOLEON BONAPARTE - ÎMPĂRAT În urmă cu două secole, Napoleon Bonaparte a fost încoronat împărat al Franței (1804-1814 și 1815). A abdicat de două ori - în 1814, după invadarea Franței de către armatele Austriei, Angliei, Prusiei și Rusiei (a fost exilat pe insula Elba), și în 1815, după înfrângerea de la Waterloo (a fost exilat pe insula Sf. Elena). În această perioadă au intrat în vigoare Codul Civil (1804) - principala sa moștenire, Codul Comercial (1808) și Codul Penal (1810), care au consfințit
Agenda2004-48-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/283108_a_284437]
-
fost încoronat împărat al Franței (1804-1814 și 1815). A abdicat de două ori - în 1814, după invadarea Franței de către armatele Austriei, Angliei, Prusiei și Rusiei (a fost exilat pe insula Elba), și în 1815, după înfrângerea de la Waterloo (a fost exilat pe insula Sf. Elena). În această perioadă au intrat în vigoare Codul Civil (1804) - principala sa moștenire, Codul Comercial (1808) și Codul Penal (1810), care au consfințit depășirea perioadei feudale. calendar multiconfesional BISERICA ORTODOXĂ ROMÂNĂ 27 noiembrie - Sf. M. Mc.
Agenda2004-48-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/283108_a_284437]
-
măcar o clipă intenția de a-i deporta pe armeni către "o nouă zonă de reședință" este o pură prostie. Tratamentul rezervat convoaielor demonstrează clar că adevăratul scop al lui Enver și Talaat a fost exterminarea armenilor. Cîți dintre cei exilați către sud, care au călătorit în asemenea condiții revoltătoare, au ajuns la destinație? Experiențele prin care a trecut un singur asemenea convoi ilustrează cum nu se poate mai bine trecerea de la presupusul plan de deportare la cel de anihilare. Detaliile
Genocidul armenilor din 1915 by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16211_a_17536]
-
altă parte! Șicanele, dure, au continuat, firește nici aceste din urmă angajamente nefiind respectate. De altfel, tot atît de dur s-a purtat regele cu regina Maria, mama sa, cu prințul Știrbei, (care a fost nevoit, și el, să se exileze). A urmat aventura domniei regelui Carol al II-lea, înconjurat de Camarila sa coruptă, în frunte cu Lupeasca, apelată Duduia. Țara și demnitarii ei, în frunte cu Iuliu Maniu, era revoltată. Dar regele își vedea de treburile (afacerile) lui (a
Un destin tragic (I) by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16861_a_18186]
-
aflării în salt, într-adevăr atunci cînd o stare atinge lizierele geamătului preschimbarea e aproape să fii nud de gînd, ce-i larma răsfrîntă-n lume. unde teama de moarte e cel mai fin afrodisiac. unde-n propria țară și-au exilat inima. unde doar mamele își țin pruncul în stînga, cît mai aproape de ea.
Poezie by Andrei Zanca () [Corola-journal/Imaginative/9158_a_10483]
-
O viață de om, de-a lungul căreia a putut-o cunoaște, aprecia sau detesta după caz. (E de văzut dacă repetata intenție de a pleca aiurea - sunt cunoscute incercările de stabilire la Brașov, Timișoara și Cluj, înainte de a se exila tocmai la Berlin - s-au datorat orașului propriu zis, locuitorilor de rînd ori, mai degrabă, cercurilor suspuse). Cert este că a manifestat un interes constant pentru problemele de arhitectură și urbanism, opera sa cuprinzînd în subtext un adevărat ghid al
Bucureștii lui Caragiale () [Corola-journal/Imaginative/14407_a_15732]
-
româna nu le permitea), să scrie literatură în franceză (ca Russo care-și compara ludic numele cu al omonimului Rousseau) să-și țină aproape întreaga corespondență în franceză. Statistic vorbind, generația pașoptistă trăiește în limba franceză, studiază la Paris, se exilează acolo, face extrem de frecvent călătorii în Franța. Junimiștii, deși istoria literară îi consacră doar ca filogermani, au o coardă franceză puternică și rezistentă, și nu numai ca fii ai pașoptiștilor. Și ei fac studii în Franța (începînd cu Maiorescu - diplomă
A treia identitate by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Imaginative/7958_a_9283]
-
despre discursul istoric (dac-ar fi să vorbim, aș spune eu, chiar și numai despre „pluralul etnic", acel noi autist din „Ei sînt ai noștri și ne-au scris istoria și faptele de vitejie" - exemplul îi aparține lui Cioroianu -, care exilează alteritatea în zona periculoasă a excluderii), ajuns la concurență cu memoria, pe care-o lasă s-o invadeze, căci și-a pierdut ceea ce Adrian Cioroianu consideră o componentă esențială a istoriei: capacitatea de a uita. Ceea ce pentru individ e ucigător
LECTURI LA ZI by Iulia Popovici () [Corola-journal/Imaginative/14301_a_15626]
-
piatra tombală, rezumând o privire din care nostalgia a fost definitiv evacuată: "Lung răstimp de nedreptate organizată și dezvoltare strâmbă în toate domeniile."6 Prinsă în rețeaua de interese a capitalului internațional, lumea postbelică este, previzibil, paradisul speculei politice, care exilează, pe oameni de rând și artiști deopotrivă, în mizeria lipsită de speranță. Venind din partea unui autor care trăia exclusiv din scris, verdictul este marcat de sinceritate maximă: propriul succes relevă limitele sistemului capitalist, generator de beneficii doar în aparență. Interval
Despre cărturar ca soldat credincios by Ion Stanomir () [Corola-journal/Imaginative/13844_a_15169]
-
orientare neoromantică pe care o probează Livia Teodorescu-Ciocănea în al său "Lebenskraft". Nu, nu am putut audia tot, nu am putut urmări tot. Era aproape imposibil. Am realizat totuși o imagine de ansamblu a muzicii actuale. O bună parte este exilată în gheto-ul festivalurilor de specialitate. Creatori importanți precum Myriam Marbe, Lucian Mețianu, Anatol Vieru, nu apar în concertele recentei ediții. Deși multe dintre lucrările lor ar fi firesc să facă parte din programele obișnuite ale orchestrelor filarmonice din țară
Un moment edificator by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/8362_a_9687]
-
criticului întrebări "la fel de importante ca lectura propriu-zisă a operei". Deși exilul nu e o invenție a timpurilor moderne, acest fenomen - ni se precizează - lasă pentru prima oară "urme de neșters" în literatura noastră odată cu Revoluția de la 1848. Dintre revoluționarii români exilați la Paris, Ion Heliade Rădulescu trăiește cu cea mai mare intensitate drama lipsei de audiență a intelectualului aparținând unei "culturi minore", drama inadaptării, prilej pentru autor de a întreprinde un succint și savuros periplu biografic - pigmentat cu generozitate de detalii
Antonio Patraș - Literatură și exil by Antonio Patraș () [Corola-journal/Journalistic/16356_a_17681]
-
au realizat picturi, s-au scris cărți, s-au făcut filme. Și scriitorul român D.D. Pătrășcanu a scris o foarte frumoasă povestire: „învingătorul lui Napoleon”. în ziua de 22 iunie 1815, Napoleon a abdicat pentru a doua oară. A fost exilat pe insula Sfânta Elena, din Oceanul Atlantic. O insulă mică, de numai 122 km2, la 1800 km de coastele Africii. Un teren accidentat, pietros, pe care se cultivau cereale și cafea. Climă tropicală. Vârful Pic de Diane Doborârea statuii are 850
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92339]
-
o descurajeze. Petre Roman își vedea de cursurile de la Politehnică și nici unul dintre autorii care au îmbrățișat tema loviturii de stat n-a fost în stare să detecteze în ceea ce-l privește vreo urmă de activitate politică. Silviu Brucan era exilat în Dămăroaia, într-o căsuță de pe strada Izbiceni, supravegheată zi și noapte de agenții Securității, iar dimineața, când avea voie să se ducă la piață după alimente, era însoțit la fiecare pas de patru „gealați” ai Securității. Mazilu se afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2139_a_3464]
-
A semnat Pactul de familie și, astfel, ne-a dăruit Corsica. Politica sa avea la bază alianța cu Austria și Spania, pe care a susținut-o cu entuziasm și energie; a fost însă încercat de crude decepții. Atunci când a fost exilat la Chanteloup, societatea franceză i-a serbat plecarea. În epocă era moda vizitelor, iar oamenii s-au grăbit să-l viziteze, timp în care Frederic al II-lea a ordonat ca în vârful domului care surmonta noul palat, de la Potsdam
Micaela Catargi by Jules Martin Cambon [Corola-publishinghouse/Imaginative/1407_a_2649]
-
la Viena (1757). În intervalele 1758-1761 și 1766-1770 este secretar de stat la Afacerile Străine, iar în intervalul dintre ele, 1761-1766, la Armată și Marină. Este perioada "Războiului de șapte ani" (1756-1763), pierdut de Franța. Căzut în dizgrație (1770), este exilat. La moartea lui Ludovic al XV-lea, încearcă să revină în viața politică, însă noul rege, Ludovic al XVI-lea, nu îl acceptă. Până la moartea sa, survenită în anul 1785, nu va mai reveni pe scena politică a Franței. 11
Micaela Catargi by Jules Martin Cambon [Corola-publishinghouse/Imaginative/1407_a_2649]
-
1766-1817). Romancieră franceză de origine elvețiană. Fiică a bancherului genevez Jacques Necker, ministrul reformator de finanțe al regelui Ludovic al XVI-lea. A avut o viață agitată. La început susținătoare, apoi adversară redutabilă a lui Napoleon Bonaparte, care o va exila în Elveția. Autoare a lucrărilor: Despre influența pasiunilor asupra bunăstării indivizilor și națiunilor (1796), Despre literatură luată în considerare în raport cu instituțiile sociale (1800), Delphine (1802), Corinne sau Italia (1807), Despre Germania (1810-1813). 12 Carles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1754-1838). Cleric, om de
Micaela Catargi by Jules Martin Cambon [Corola-publishinghouse/Imaginative/1407_a_2649]
-
om de stat și memorialist din veacul al XVII-lea, rămas celebru prin Memoriile sale, scrise în perioada 1675-1677 și publicate postum, în 1717. Frondeur, opozant al cardinalului Mazarin, va fi întemnițat dar va reuși la scurtă vreme să evadeze. Exilat de acesta, după moartea cardinalului, nu va mai reuși să revină pe scena politică a țării, tânărul rege Ludovic al XIV-lea neprivindu-l în mod favorabil. 42 A se vedea nota nr. 3, referitoare la prințul de Condé 43
Micaela Catargi by Jules Martin Cambon [Corola-publishinghouse/Imaginative/1407_a_2649]
-
conte, un aristocrat Între două vârste, necăsătorit și melancolic, titlul lui de grande de Spania Îl salvase cu mare greutate de o soartă identică, regele mulțumindu-se să semneze un decret prin care i se confiscau toate bunurile și era exilat În Italia. Nemilosul părinte Bocanegra condusese personal toate procedurile, și triumful acela Îi consolidase puterea de temut la Curte. Până și contele de Olivares, omul de Încredere și favoritul regelui, prefera să se aibă bine cu ferocele dominican. Nu puteai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
la bloc, în capot și papuci să ducă gunoiul, ca pretext să rămână de vorbă cu doamna Veronica, vecina de palier, care s-a hotărât într-o dimineață să pună perdeluță la ghenă, nu de alta, dar să-și poată exila acolo bărbatul după masa, să-și facă și Mitică-al ei, poftim, damblaua, adică mici la grătar, care, dintr-un motiv ce și are probabil originile în tainele bucătăriei trace, afumă de nu mai știi cum să despuțești casa de
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]