2,129 matches
-
și se duce În față și execută un truc ajutat de scamator, cucerind pentru totdeauna admirația celorlalți, Întotdeauna se Întâmplă așa, sau mai bine zis aproape Întotdeauna, fiindcă la această onomastică s-a Întîmplat ceva mult mai grozav, o scenă formidabilă. Scamatorul Începuse să-și desfășoare ritualul: „să vedem, cine vrea să facă o scamatorie?“, cînd, fără ca cineva să fi băgat de seamă (În afară de Vilma și Cinthia), descoperi că, alături de el, chiar lîngă masă, răsărise un băiețel urecheat care stătea În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
se părea că zboară și era gata să-i ceară: „Mai Încet, te rog“, dar n-avea nici un rost, căci rîdea cu hohote și, orice-ar fi făcut, nu putea să cadă de pe umerii lui. Jos se stîrni un entuziasm formidabil. Zidarii ajunseră În culmea fericirii cînd Julius le ceru să-i mai dea o sticlă, după ce băuse berea pe care i-au dat-o la coborîrea de pe schelă pe umerii lui Albinețu. Sticlele de bere se goleau pe nesimțite. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
asemenea bar, apărea rotofeiul Luis Martin Romero pregătind cocteiluri și povestind anecdote incredibile pe care Juan Lucas i le transmitea prăpădindu-se de rîs lui Susan și Îi punea Încă un cub de gheață În pahar amintindu-și de gluma formidabilă pe care i-o spusese cu adevărat rotofeiul cînd Îl condusese pînă la apartamentul lui, În drum spre casă. Îl lăsase pe bietul Romero lac de sudoare de atîtea gustări pipărate și băuturi tari cîte dăduse pe gît la barul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
el trebuie să ajungă pe strada aceea necunoscută. Și asta cît mai repede. Carlos Înțelege totul, că doar nu degeaba e șoferul familiei, nu un servitor oarecare și e mai bine plătit decît ceilalți și cum stăpîna e o femeie formidabilă și știe să-l roage (versiunea pentru ceilalți șoferi) și cum el nu e metis, n-are decît o rudă prin alianță cu sînge indigen pe care n-a mai văzut-o de un car de ani și e creol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
lui Juan Lucas Îi molipsi și-i obligă totodată pe ceilalți să-i Împărtășească buna dispoziție și lui Lastarria Îi veni deodată chef să stropească o stea cu whisky, azvîrli paharul În Înaltul cerului, izbucnind ipso facto Într-un hohot formidabil și după el toți cei din grupul În care se afla și cînd se mai opreau puțin din rîs le explicau celorlalți geniala replică a jucătorului de golf, gluma s-a răspîndit peste tot, „ești grozav, Juan Lucas“, spuse o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
pe care și le dăduse cu prietenii din Madrid. Era un coșmar să te instalezi În casa cea nouă, dar Juan Lucas era topit după noul lui palat și ardea de nerăbdare să sărbătorească odată clipa inaugurării cu un cocteil formidabil. Pe Susan a Încîntat-o gîndul de a se Întoarce atît de repede, fiindcă-i lăsase pe copii singuri În apartamentul de la Country Club și Bobby, mai ales, era În stare de orice. „Nu m-aș mira să-l fi dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cap. Alergă să Închidă ușa cu zăvorul și se Întoarse ca să contemple În liniște și pe Îndelete fiecare fotografie. Avea cu ce-și umple timpul. Mare potlogar! Uite-o pe asta! Și pe asta! Și adevărul e că toate erau formidabile, fiindcă rezumau foarte bine un aspect al vieții fratelui său care-l interesa pe el atît de mult. Erau fotografii cu automobile În culori nemaipomenite, cu femei cu niște sîni nemaipomeniți, Maruje nord-americance cîte vrei, claie peste grămadă. Santiago și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
la madame Nanette. Dar nici el nu se lăsa călcat pe coadă de Juan Lucas și Începu să zîmbească, de parcă ar fi vrut să spună că Întotdeauna se găsește o soluție, cînd deodată, ura!, Îi veni În minte o idee formidabilă, ce prost a fost, cum de nu s-a gîndît mai de mult: pușculița lui Julius. o avea de ani de zile și toată lumea punea În ea monede și hîrtii, ce prost a fost!... o are de cînd s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
În care ei mergeau la duș. Îl scotea din sărite cînd ei se duceau să se spele pentru a se Întoarce la masă fără senzația asta lipicioasă pe care ți-o lasă apa de mare. Ah, asta era o scenă formidabilă! Întotdeauna le cădeau prosoapele la duș, li se udau și, pe drumul de Întoarcere spre mesele de pe plajă, apăreau storcîndu-le, treceau printre mese storcîndu-și fiecare prosopul, toți mușchii se profilau perfect din pricina efortului. „Bună tactică, se gîndea Bobby, văzîndu-i că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Încolo. Cei din Chevrolet au coborît și s-au apropiat În fugă prin nisipul de pe plajă. „Ce s-a Întîmplat? Ce s-a Întîmplat?“, strigau ivindu-se din Întuneric, oare scăpaseră cu viață?.... uite că Volvo era Întreg... ce stabilitate formidabilă! Zburase, fusese gata să se răstoarne de cîteva ori pe nisip și pînă la urmă rămăsese Împotmolit complet. Fetele plîngeau și scoteau țipete isterice. Cei din Chevrolet le auzeau În timp ce se apropiau, dar cînd În sfîrșit au ajuns bărbații Începuseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
ca să poată auzi toate amănuntele. Era o anecdotă strașnică, cum?, cum?, Îl Întrebau ele, mai tare! nu se-aude!... Și i-au băgat un par În fund!, Încheie Vlăjganul, ridicînd glasul și făcînd să răsune În tot barul hohotul său formidabil, În timp ce Lester, În față, abia reușea să-și așeze paharul pe o scrumieră, aplecîndu-și ușor capul, lăsîndu-l să se prăbușească Înainte, de parcă ar fi vrut să-și atingă buricul cu nasul; Îl opri corpul elegant și treaz, care era ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Bernardei că vrei să-ți Întemeiezi o familie? — Lucrurile astea nu trebuie spuse, Daniel. Se văd pe chip. Am aprobat din cap. Păi atunci, dacă vrei să știi opinia mea, sînt sigur că vei fi un tată și un soț formidabil. Dar, cîtă vreme nu crezi În aceste lucruri, nu le vei putea adulmeca niciodată. Fața i se topi de bucurie. — Chiar vorbești serios? — De bună seamă. — Să știi că Îmi iei o mare piatră de pe inimă. Fiindcă numai cînd Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
și cu recunoscute virtuți creștinești. Părintele Fernando ne studie fără să clipească. Aș fi preferat să mă Înghită pămîntul. Plăcerea e de partea mea, domnule Romero de Torres, răspunse el cordial. Pot să vă Întreb ce aduce un atît de formidabil duet În umila noastră instituție? M-am hotărît să intervin Înainte ca Fermín să-i trîntească preotului o altă enormitate și să fim nevoiți să ieșim În șuturi. — Părinte Fernando, Încercăm să-i localizăm pe doi foști elevi ai colegiului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
ultima oară. Mi-am apropiat urechea de buzele internatului, pînă cînd i-am putut simți răsuflarea fetidă și călduță pe piele. M-am temut să nu mă muște, Însă, pe neașteptate, el Începu să emită o vîntozitate de o contundență formidabilă. Tovarășii săi Începură să rîdă și să bată din palme. M-am retras cîțiva pași, Însă efluviile flatulente mă prinseseră iremediabil. Atunci băgai de seamă că, lîngă mine era un bătrîn cocîrjat, Înzestrat cu o barbă de profet, cu părul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
acum tremurau În fața șemineului, străine de călduroasele amintiri pe care le păstram despre ele. Noțiunile mele de literatură victoriană Îmi sugerau că cel mai rezonabil era să-mi Încep căutarea din pivniță, unde, cu siguranță, se aflaseră bucătăriile și o formidabilă cărbunărie. Cu această idee În minte, mi-au trebuit cam cinci minute ca să identific o ușă sau o scară care să mă conducă spre beci. Am ales o poartă din lemn lucrat aflată la capătul unui coridor. Părea o piesă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
leneșe de lumină ce se depuneau peste răsuflare și dispăreau. Am alergat spre Plaza de Cataluña, care era pustie. În mijlocul pieței, singur, se Înălța silueta unui bătrîn, sau poate că era un Înger dezertor, cu părul alb, Îmbrăcat Într-un formidabil pardesiu cenușiu. Aidoma unui rege al zorilor, Își ridica privirea spre cer și Încerca zadarnic să prindă fulgii de zăpadă cu mănușile, rîzÎnd. CÎnd am trecut prin dreptul lui, s-a uitat la mine și mi-a zîmbit grav, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
au transformat în gânduri. Și nu sânt gândurile acestea tot atâta de amare ca lacrimile? Extaz Nu știu ce sens poate avea într-un spirit sceptic, pentru care lumea aceasta este o lume în care nu se rezolvă nimic, prezența celui mai formidabil extaz, a celui mai revelator și mai bogat, a celui mai complex și mai periculos, extazul rădăcinilor ultime ale existenței. Nu câștigi în acest extaz nici un fel de certitudine explicită sau o cunoaștere definită, dar sentimentul unei participări esențiale este
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
e o stare debordantă, ci una care se stinge și moare. Pentru nota diferențială a tristeții, este extrem de semnificativă apariția ei atât de frecventă după marile satisfaceri și împliniri vitale. De ce actului sexual îi urmează tristețea, de ce după o beție formidabilă sau după un paroxism dionisiac ești trist? De ce marile bucurii aduc tristețea? Fiindcă o dată cu elanul consumat în aceste excese mai rămâne numai senzația ireparabilului și sentimentul părăsirii și al pierderii, care ating o intensitate, în ordinea negativă, dintre cele mai
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
dezgustul de viață și oboseala de a trăi sânt uneori atât de mari, încît gestul cel mai mic ia proporția unui act eroic, străduința cea mai redusă se proiectează ca un efort colosal, acțiunea cea mai timidă - ca un risc formidabil. Oboseala și dezgustul de viață fac din orice lacrimă o mare de plânset, din orice întristare o sumă de tristeți iremediabile, din orice durere un colos de suferințe. Incapacitatea de a mai lua parte la viața lucrurilor, la ritmul vieții
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
amator al coincidentelor evenimențiale stranii și nici unul al căutării destinelor simbolice cu orice preț. Totuși, În cazul morții lui Malin Tăcu - din 22 decembrie 1986 - nu-mi pot reprimă o pornire firească spre descifrarea unei semnificații istorice oculte. Printr-o formidabilă și totodată greu inteligibila suprapunere factuală, Malin a devenit unul dintre primii adolescenți români, daca nu primul, căzut Într-o luptă inegala, nedreaptă, cu regimul lui Nicolae Ceaușescu. Moartea să a marcat, Într-un mod simbolic, Începutul Revoluției tinerilor din
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Malin Tăcu era o rudă a profesorului George Emil Palade, laureat al Premiului Nobel pentru medicina și că În timpul acela nenorocit, aștepta pașaportul pentru plecarea definitivă În Statele Unite. Știinduse că ,,Monitorul” a ajuns un ziar de linia Întâi, cu o formidabilă echipa de reporteri, vă rog să urmăriți până la vizibil istoria acestei crime politice; pentru că despre o crimă politică este vorba. Mafia se Întinde pe un traseu fantastic: Între fostul ministru comunist, Aristotel Stamatoiu, DSS și ofițerii de securitate din Iași
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
pregătirea noastră profesională și intelectuală; ocolit de drepturi și libertăți că atâția de seamă mea, condamnat public și ostracizat, În Occident eroizat dar În România mereu un mort posibil, arestat și molestat, escortat, Încătușat, am ieșit, În fine, prin jocul formidabil al situațiilor, la limanul de față unde nu-mi mai este frică de numele meu...” Alexandru Gh. Tăcu, de la microfonul postului de Radio Iași, dezvăluia fapte zguduitoare la adresa instituțiilor statului - securitatea - și a oamenilor care Îi ucisese copilul, pe Malin
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
valorilor În devenire. Ca membru În juriul concursului „Lumea ca metaforă și culoare: Autori: copiii!” mi s-a relevat miracolul viu al minților sincere, exprimate În verbul care frige de neastîmpăr și căutare inedită. Le-am ascultat freamătul inimii alături de formidabile descărcări electrice ale creierului. Creșterea acestor autori promițători ar trebui privită cu grijă de autoritățile instalate la guvernarea calității actului de cultură”. De la prietenul comun nouă, Constantin Clisu, stabilit În Canada, mulți ani profesionist și animator cultural cu noi la
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
-l vede. Niciodată nu a avut încredere în acest prieten cu inima vicleană al lui Tiberius. Dar tatăl lui, Seius Strabo, este prezent, împre ună cu frații, verii și unchii săi. Toți de rang consular. Prefectul gărzii exercită un patronaj formidabil. Nu degeaba e fiul unei Terentia și căsătorit cu o nobilă patriciană. Suspină înfundat. Nici unul nu stă însă să asculte cu atenție. Eforturile ei de a promova literele și de a impune noi talente au slabe șanse în fața unei atare
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
întâmplă și în Germania. Ocuparea zonei de dincolo de Rin n-a oferit până acum deloc avan tajele scontate. Obstacolele sunt atât de numeroase, iar înaintarea, atât de anevoioasă, încât distanțele par să se multiplice. Transportul și hrana armatei capătă proporții formidabile. Invadatorul se vede nevoit să-și construiască propriile drumuri și să și care, ca melcul, proviziile în spinare. Procesul de cucerire nu a început cu adevărat. Quinctilius Varus este guvernatorul unei provincii-fantomă... Oftează înăbușit. Dacă ar pleca acum, ar putea
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]