2,030 matches
-
sau impus, pare a fi soluția cea mai bună pe care pictura o poate oferi problemei tondoului. De fapt, Burckhardt a scris despre . Tondoul ar putea fi numit, într adevăr, cel mai frumos format - el transportându-ne de la limitările spațiului gravitațional pământesc către modelul fundamental, mult mai important, al concentricității cosmice - și poate fi numit cel mai dificil format, deoarece nu poate sugera efectiv mișcarea sferei cosmice fără a încorpora procedeele excentricității terestre. Totuși, excentricitatea nu este doar tolerată în tondo
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
care este cel mai potrivit. Am descoperit cum centricitatea dominantă a tondoului tinde să ridice subiectul deasupra servituților condiției umane, evocând transcendența religioasă, sau să o coboare sub propria-i condiție de dragul unui joc superficial. Pătratul, cu servituțile față de grila gravitațională, utilizează resursele formatelor rectangulare de a se raporta ferm la existența pe această lume. Nu este vorba de o excludere a spiritualizării subiectului, dar, așa cum echilibrarea centrului pătratului tinde să se realizeze pe seama intersectării coordonatelor lineare, subiectul are posibilitatea elevării
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
o tendință de depășire a simțului greutății în artefactele culturii noastre. Atât timp cât arta dorește să reflecte experiența vieții în condițiile limitate ale existenței umane, este probabil ca ea să prezinte anizotropia spațiului, lupta cu greutatea. Formatele sale reflectă asimetria spațiului gravitațional. Dreptunghiul orizontal reprezintă dependența omului și a naturii față de atracția gravitațională, dispersarea pe tot întinsul și acțiunea pe direcția acelei dimensiuni. Formatele verticale indică biruința asupra greutății. Formatele dreptunghiulare reflectă abstract lupta cu piedicile vieții prezentate mai explicit în tematicile
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
Atât timp cât arta dorește să reflecte experiența vieții în condițiile limitate ale existenței umane, este probabil ca ea să prezinte anizotropia spațiului, lupta cu greutatea. Formatele sale reflectă asimetria spațiului gravitațional. Dreptunghiul orizontal reprezintă dependența omului și a naturii față de atracția gravitațională, dispersarea pe tot întinsul și acțiunea pe direcția acelei dimensiuni. Formatele verticale indică biruința asupra greutății. Formatele dreptunghiulare reflectă abstract lupta cu piedicile vieții prezentate mai explicit în tematicile realiste. Dar, așa cum arta ultimei sute de ani s-a detașat
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
lor, astfel încât Albers poate disloca componentele seriei sale de pătrate înscrise destul de comod, creând o comprimare la bază și o extensie în partea de sus. Din punct de vedere dinamic, centricitatea sistemului a fost supusă unui vector excentric, reprezentând atracția gravitațională către pământ și eliberarea din gravitație către înălțime. Expansiunea și contracția gradate ale mărimii ajută la crearea tensiunii dinamice, și la fel fac și diferite mărimi ale intervalelor dintre un pătrat și altul. Sunt mai mici la bază, cresc pe
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
o observație în legătură cu diferitele funcții atribuite de Albers culorii și formei. În seria de picturi pe care o discutăm, culorile lui stimulează centricitatea, făcând ca fiecare pătrat să arate la fel pe toată suprafața. Culorile nu sunt afectate de diferența gravitațională dintre vârf și bază și nici de contrastul dinamic dintre expansiune și comprimare. Forma, pe de altă parte, este descrisă de compoziție ca fiind afectată de puterea greutății și interferând astfel cu corul senin al culorilor centrice. Armonia cosmică provine
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
geometrie rectangulară și, de fapt, istoria artei îi asimilează stilistic ca aparținând aceleiași generații. Totuși, diferența dintre ei este fundamentală. Am atras atenția că, în ciuda caracterului radical abstract al formelor sale, Albers este încă preocupat de problema tradițională a ponderii gravitaționale într-un decor echilibrat. Aceasta este o problemă pusă de realism. Tot realistă este și încrederea lui Albers în întreaga gamă a nuanțelor și intensităților valorilor sale coloristice. Paleta sa este la fel de bogată ca și cea a naturii. Mondrian, pe
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
îi sunt deschiși, privirea ei se pierde în infinit, trecând dincolo de capul mamei, ca și cum nu s-ar afla alături. Deși fata stă în capul oaselor, corpul ei nu este realmente reliefat. El pare suspendat de capul ancorat centric. Suspendarea atracției gravitaționale în zona transcendentă a pernei contrastează cu întunericul camerei bolnavei în care mama, încă supusă legilor viețuirii, stă prăbușită sub povara durerii pământești. Acțiunea este concentrată și la nivelul microtemei mâinilor care sintetizează subiectul tabloului în centrul de echilibru al
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
este totuși indispensabilă pentru definirea atitudinii omului. El se apropie de locul revelației cât mai mult posibil, dar este oprit de ceva ca un perete de sticlă și pășește îndărăt cu un gest de abandonare pasivă. În mediul nostru controlat gravitațional, diviziunile verticale se ivesc cu ușurință, în timp ce acelora orizontale le sunt necesare condiții speciale. Și echilibrul dintre stânga și dreapta care face posibilă egalitatea în plan orizontal diferă substanțial de inegalitatea ierarhică dintre deasupra și dedesubt. În Narcis, atribuit lui
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
pornind din partea stângă jos până sus în dreapta, separă cele două părți una de cealaltă. Împărțirea este făcută de linia oblică a celor trei capete de femei. Recunoaștem aici că o axă diagonală, deși struc tural nu la fel de puternică precum structura gravitațională de bază, are o stabilitate proprie și, prin urmare, dă ceva forță diviziunii pe care o susține. În Le Chahut a lui Seurat (figura 91), separarea diagonală dominantă intensifică puternic dinamica scenei. În același timp, ea acționează totuși ca o
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
deține superioritatea dansatorului. Deși îi lipsesc conotațiile fizionomice ale feței - referitor la privire, strâmbături și zâmbet -, jocul foarte diferențiat al degetelor poate genera o bogată pantomimă. De asemenea, în comparație cu mișcarea corpului în ansamblu, mâinile sunt mai puțin dependente de atracția gravitațională. Știm că mâinile pot să cadă pasiv sau să se ridice activ, dar, fiind susținute de brațe, ele se mai pot mișca în spațiu aproape imponderal. Jocul mâinilor este îmbogățit mai ales atunci când acționează împreună. Mâinile unei persoane reprezintă duetul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
multă economie de coordonatele carteziene. Ceea ce nu înseamnă că ar exista totuși vreun motiv pentru ca desenul arhitectural să se bazeze atât de mult pe cele două componente lineare fundamentale. Am văzut că pictura și sculptura reflectă și ele influența cadrului gravitațional, dar numai în mod excepțional aceasta le determină să se restrângă la acele forme de bază. Clădirile, fiind construite pentru o utilitate fizică, sunt mai puțin destinate expresiei vizuale decât stabilității și ordinii. Ele sunt recipiente realizate pentru a conține
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
punct situat undeva în mijlocul spațiului său interior. Totuși, pentru scopul nostru pare legitim să urmăm practica arhitectonică a reducerii clădirii la elevația sa verticală și la planul său orizontal. Vom descoperi că, până și în planul orizontal în care dominanta gravitațională este invizibilă, interacțiunea celor două sisteme compoziționale avute în vedere este determinantă pentru desenul arhitectural. Elevația unei clădiri este ceea ce ne frapează mai întâi. Micuța biserică gotică Santa Maria della Spina din Pisa (figura 129) este un cub compact sprijinit
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
130) se sprijină pe sol ca o generoasă formă rectangulară. Centrul său de echilibru este localizat în arcul semicircular median. Un arc poate fi descris ca o concesie făcută de centricitate unui vector care în arcadele verticale coincide cu axa gravitațională. Cele patru medalioane care dețin o poziție proeminentă pe axa orizontală centrală trimit la ideea de circularitate completă. Sublinierea centrului este destul de puternică pentru a elibera coloanele și încărcătura lor de o excesivă verticalitate și pentru a condensa întreaga formă
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
compoziției este dedicat acestei descoperiri. Glosar ANCORARE - Dependența unui obiect vizual de o bază ale cărei forțe influențează dinamica obiectului. De exemplu, greutatea vizuală poate fi afectată de un centru de atracție în care este ancorat obiectul. ANIZOTROPISM - Asimetria spațiului gravitațional prin care natura și comportamentul obiectelor perceptibile se schimbă odată cu localizarea lor și cu direcția forțelor pe care le emit și le primesc. ARTĂ - Capacitatea, naturală ori artificială, a obiectelor sau acțiunilor perceptive de a reprezenta prin aparența lor constelații
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
vectori. GESTALT - Un câmp ale cărui forțe sunt organizate într-un tot echilibrat și de sine stătător. Într-un gestalt, componentele interacționează astfel încât schimbările întregului influențează natura părților și viceversa. GREUTATE - Din punct de vedere fizic, greutatea este efectul atracției gravitaționale. Din punct de vedere chinestezic, ea este privită ca o atracție excentrică descendentă sau ca o apăsare în jos generată centric de obiectul în sine. Din punct de vedere vizual, greutatea este puterea dinamică inerentă unui obiect prin chiar prezența
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
localizată în apropierea centrului compoziției, microtema este deseori exprimată de pantomima mâinilor. OBIECT - Un obiect vizual este o unitate separată, percepută ca parte a unui model vizual. ORIZONTALĂ - Direcția în unghi drept față de verticală (q.v.). Orientată simetric în raport cu atracția gravitațională, orizontala oferă relația spațială cea mai echilibrată dintre obiecte. Ea coordonează mai degrabă decât subordonează obiectele. Orizontala centrală servește drept coordonată carteziană (q.v.). Ca linii divizoare, orizontalele fac distincția între partea superioară și cea inferioară ale compoziției. PERSPECTIVĂ - Modalitatea
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
a spinning-ului (simularea pedalării pe bicicletă statică) solicită mult și complex organismul, în special funcția cardio vasculară, însă, transferând o parte a greutății sale corporale pe bicicletă (șa și ghidon), efortul este în bună măsură facilitat (se reduce efectul forței gravitațional asupra unor segmente anatomice); Fig. nr. 22, 23 și 24 - Atingerea sau menținerea stării de bine (fitness) prin ciclism și spinning (simularea pedalării pe bicicletă) Un alt aspect al practicării unora din activitățile sportive amintite anterior este dat de posibilitatea
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3066]
-
factorilor externi de mediu (ploaie, dar în special vânt, care nu mai opune rezistență). Joggingul, spre deosebire de exemplele expuse anterior, implică în efort întreg organismul alergătorului. Practic, alergătorul, pe lângă efortul depus pentru deplasarea organismului său, trebuie să învingă inclusiv efectul forței gravitaționale, a factorilor de mediu (curenții de aer). Comparată cu alte forme de activitate, în care corpul este susținut artificial, sau unele părți ale sale nu sunt implicate în Dan Iulian Alexe 38 efort în întregime (membrele inferioare ale celui care
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3066]
-
a ajuns să fie: metodă terapeutică recuperarea rapidă după afecțiuni ale aparatului locomotor; metodă de antrenament pentru sportivii (un foarte bun substitut al alergării pe suprafețe solide); metodă de relaxare pentru atingerea stării de bine (fitness); Alergând împotriva unei forțe gravitaționale mult diminuate, dar învingând rezistența pe care apa o impune, practicantul de jogging acvatic își „asigură” o gamă variată și complexă de senzații, pe care organismul său le procesează în cu totul alt mod decât cele determinate de alergarea de
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3066]
-
pe uscat, dificultatea constând în învingerea rezistenței date de apă iar ușurința fiind generată de faptul că impactul (stresul, uzura) asupra articulațiilor și musculaturii nu mai este la fel de mare, fiind mult diminuat (ca efect al reducerii foarte mari a forței gravitaționale). Jogging de la A la Z II 115 Beneficiile pentru cei care practică această formă de mișcare sunt de la simpla atingere sau menținere a stării de bine (fitness), la recuperarea si refacerea anumitor capacități diminuate. Specialiștii susțin chiar faptul că practicat
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3066]
-
punct e vedere al solicitărilor biomecanice și energetice asupra întregului organism și al efectelor asupra funcțiilor diferitelor aparate și sisteme, alergarea prin apă rămâne ușor „inferioară” alergării standard, datorită ajutorului dat de flotabilitate și de valorile mai mici ale forței gravitaționale. Joggingul acvatic practicat la un nivel de avansați, timp de 60 de minute ar fi, în opinia unor specialiști (Rodgers, B., Douglas, S., 1998) echivalentul a minimum 35-45 de minute de alergare. 5.6. Beneficiarii joggingului acvatic copii, tineri, adulți
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3066]
-
obezitatea Date fiind efectele pe care alergarea prin apă adâncă le determină asupra organismului, mai ales în ceea ce înseamnă creșterea capacității aerobe de efort și implicit stimularea arderii de calorii, dat fiind faptul că flotabilitatea apei diminuează mult forța atracției gravitaționale (ușurând efectuarea exercițiilor fizice) și facilitează sprijinul pentru menținerea greutății corpului fără a suprasolicita articulațiile și, nu în ultimul rând, cunoscându-se deja că în apă frecvența respiratorie pentru aceeași intensitate a efortului este cu până la 10-12 bătăi / minut mai
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3066]
-
circulația aerului în atmosferă și circuitul apei în natură, până la formarea combustibililor și dezvoltarea formelor de viață. Din acest motiv s-a dezvoltat din vechi timpuri cultul Soarelui căruia i s-au dat puteri divine. Soarele este astrul care guvernează gravitațional mișcarea de revoluție a planetelor sistemului nostru și constitue izvorul energiei de care ele beneficiază. Soarele apare pe bolta crească nu punctiform ci sub forma unui disc, fiind o stea. Cea mai apropiată stea de Soare se află la o
ASTRONOMIE. DICTIONAR ASTRONOMIE. OLIMPIADELE DE ASTRONOMIE by Tit Tihon () [Corola-publishinghouse/Science/336_a_865]
-
pentru mult timp(datorită atracției atmosferice și magnetice). Sonda Galileo a găsit dovezi clare ce arată că inelele sunt alimentate în continuu de praful format de impacturile micrometeoriților cu cele patru luni interioare, ce sunt foarte energice datorită mărimii câmpului gravitațional a lui Jupiter. Inelul interior e lărgit de interacțiunea cu câmpul magnetic a lui Jupiter. Jupiter are 16 sateliți cunoscuți, cele patru luni Galileene și 12 mai mici plus unul mai mic și unul recent descoperit dar neconfirmat Lunile Galileene
ASTRONOMIE. DICTIONAR ASTRONOMIE. OLIMPIADELE DE ASTRONOMIE by Tit Tihon () [Corola-publishinghouse/Science/336_a_865]