1,968 matches
-
Înapoieze. Asemenea lucruri se rezolvă fără nici o problemă Între prieteni. Sau preferi să i-o cer prietenei tale Clara? Am tăgăduit. — Am să vorbesc cu Neri, Însă nu cred că o să mi-o Înapoieze sau că o mai are, am improvizat eu. Dar dumneavoastră de ce vreți cartea asta? Să nu-mi spuneți ca s-o citiți. — Nu. O știu pe de rost. — SÎnteți colecționar? — Ceva cam pe-acolo. — Mai aveți și alte cărți de Carax? — Le-am avut cîndva. Julián Carax
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
îi devasta zilele, îi pârjolea nopțile, devenise umbra ei. Ca să scape cumva de el se așezase lângă telefon, aștepta să o sune ca să-i poată spune una de la obraz, nimeni nu o putea desprinde de acolo, cei din casă îi improvizaseră un pat dintr-un fotoliu, de mâncat nu mai mânca de mult, din când în când puteau să-i umezească buzele arse de febră cu un tifon îmbibat în apă, aștepta telefonul de la iubitul ei ficțiune, telefon care nu mai
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
în creierul meu fără opreliște. O văd pe Zinzin cântând la vioară și pe Sandei la pian. Zinzin cu părul cârlionțat, negru cu reflexe albăstrii, cu vioara înfiptă în claviculă, cântă "în draci". În ultima vreme cântă ca o apucată, improvizând chiar și în marile concerte, atunci dirijorul rămâne cu bagheta suspendată, apoi se retrage pe furiș la o parte, muzica lui Zinzin umple încăperea, spațiul din jur, clădirile intră în rezonanță, aerul devine carnal, spectatorii imponderabili, baierele universului se deschid
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
și slănină. Chiar după un interval considerabil de timp, revenind, din prizonierat și din străinătățuri, în plaiurile Goldanei, Iuga băgă de seamă că, prin nu se știe ce afinități neverosimile, era în stare să suspine și să lăcrimeze, atunci când fredona, improvizând în limba aceea anevoioasă a invalizilor de război din Klosterholtzen. Despre năravul lui Iuga, deja supranumit Friț de către goldăneșteni, care îndruga, la beție, cântece nemțești, severe și serioase, ca o mască de gaze și lăcrima prostește, precum mesteacănul, primăvara, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
au unde să mă caute. Și e normal să vrea să mă felicite de ziua mea. De data aceasta am ridicat mirat capul. ― Ziceai că te-ai născut în zodia Capricornului. Acum e vară. ― E vorba de ziua mea onomastică, improviză ea. După asta am mormăit un "Aha... Bine, du-te", iar ea, neștiind ce să mai spună, se îndreptă cu pași automați spre sala de așteptare și de-acolo, după un moment de ezitare, dispăru în coridor. S-a întors
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
petale care se deschideau și se închideau, un pește înotând, o cămilă balansându-se. Era uimit de gradul de sofisticare al umbrelor pe care le făcea. Își lăsă degetele să se miște ca un păianjen ce străbătea în grabă scena improvizată din copacul pe care soarele își pusese pecetea. Picioarele acelea de insectă zorită îl făcură să simtă un fior scurgându-se în jos pe șira spinării și-și scutură palmele, voind parcă să scape de păianjenul dinăuntrul său. Își aminti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
se întâmple la ședința aceasta... — Nu vă faceți griji, domnule, îi șopti domnul Gupta, care sosise pentru întâlnire atât de devreme că avusese chiar timp să îl ajute pe funcționarul oficial să-și încălzească apa pentru baie cu un termoplonjon improvizat dintr-un cablu electric și un băț de lemn. Am venit să vă dau cele mai bune sfaturi, îi șoptise domnul Gupta, zâmbindu-i liniștitor. Îi plăcea noul lui șef mult mai mult decât nesuferitul domn D.P.S. de la oficiul poștal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
pe baze situate dincolo de ele. Când pregăteam campania noastră, am subliniat însemnătatea declanșării unor atacuri inițiale împotriva planetelor pe care nu le putem aborda în acest fel. Acum, puțin câte puțin, poziția noastră va deveni mai suplă - va trebui să improvizăm. Anumite flote se vor afla în măsură să atace obiective pe care nu le avuseseră în vedere. Știind că se ivesc astfel de ocazii, va fi nevoie de un simț al adaptării foarte dezvoltat din partea ofițerilor și a mateloților de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
de cauză; se așezase, prin urmare, cu cartea în mână, pe marginea unei stânci, ca să poată observa vila mea. La un moment dat se trezise înconjurat de o trupă de demenți care se aruncaseră asupra cărții lui. În jurul cărții, nebunii improvizaseră un fel de ritual, unul dintre ei ținând-o ridicată și ceilalți contemplând-o cu o profundă devoțiune. Nepăsători la protestele lui, se îndepărtaseră în pădure în fugă, ducând volumul cu ei. — Văile astea mișună de indivizi ciudați - i-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
în căutarea unor indicii și, după aproape un minut, ea simți că începe să roșească. Totuși el nu zise nimic. — Păi, cred că, ăă, ar trebui să mă duc la hotel să mă cazez, spuse Leigh stingând țigara în scrumiera improvizată dintr-o cutie de Poland Spring. — Da. — Să vin înapoi după aceea sau vrei să ne întâlnim în altă parte? În holul hotelului? La o cafenea? Ce zici, la patru, patru și jumătate? Tensiunea era aproape palpabilă și descumpănitoare; Leigh
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Iar dacă un prost pur care s-a pregătit vreme de patruzeci de ani pentru ca într-o bună zi să te jefuiască, și s-a exersat și a făcut repetiții în acest scop, crezând că nu ești capabil să-ți improvizezi apărarea, râzi de el. Și-n orice caz, de-a lungul celor patruzeci de ani, el va fi fost sclav al planului prostiei sale și al prostiei înseși, în timp ce tu, improvizatorul, vei fi trăit. Căci chiar de va izbuti să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
de tip comunist: orășenii își luau distanță superioară față de săteni, muncitorii industriali priveau de sus la cei agricoli, dar și la cei cu tocul și cartea, învățătorii și profesorii cu studii adecvate începeau să-i elimine din cursă pe cei improvizați din primele două decenii de comunism. Ideea de progres al generației viitoare față de cea prezentă și de cele trecute a funcționat în ce mă privește ca un primum movens. Bunicii aveau studii elementare, mama-studii medii, iar eu urma să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
n-are ce căuta aici. Arăt la întâmplare spre un obiect. Va trebui să îi schimb locul. — Serios ? Trish pare fascinată. De ce ? Urmează un moment de tăcere absolută. Până și Eddie pare interesat. — Am eu o teorie despre... ergonomicitatea... bucătăriei, improvizez. Deci doriți pâine prăjită la micul dejun, da ? adaug repede. Da, amândoi, spune Trish. Și cafea cu lapte. Imediat. Zâmbesc ușurată. Pot să fac pâine prăjită. În clipa în care îmi dau seama care dintre chestiile astea o fi toasterul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Cum merge ? mă întâmpină glasul lui Trish. Cum stai ? În clipa în care intră în bucătărie pare ușor mirată să mă găsească exact în același loc în care m-a lăsat. — S-a întâmplat ceva ? — Tocmai... treceam în revistă ingredientele, improvizez. Ca să văd dacă am tot ce-mi trebuie. Nici nu apuc bine să zic asta, că de după ușă apare lângă Trish o altă blondă. Are ochelari de soare cu strasuri ridicați în vârful capului și mă privește cu mare interes
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
poate să nu mănânce. Trebuie să mâncați ! strig și-l văd pe Eddie că se oprește la jumătatea scărilor. Ușa de la dormitor se deschide, iar Trish mă fixează uluită. — Poftim ? zice. OK. Ai grijă ce spui. Toată lumea trebuie să mănânce, improvizez. E o necesitate fizică. Așa că ce-ar fi să continuați discuția la masă ? Sau să o amânați puțin ? Să beți câte un pahar de vin, să vă relaxați și să cădeți de acord să nu mai pomeniți deloc despre... ăă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
mă gândesc mai bine, văd că a fost o mare greșeală, fiindcă a vrut să afle totul, cu o curiozitate morbidă. Mi-a cerut chiar să-mi scot pantoful și să-i arăt. A trebuit să-mi petrec zece minute improvizând despre un „aliniament osos deficitar”, în timp ce ea se uita atentă la piciorul meu și zicea „mie mi se pare perfect normal”, pe un ton de maximă suspiciune. Tot restul zilei m-a privit cu neîncredere. După care a lăsat un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
cântar de bucătărie. De fapt, totul. Nu-mi vine să cred cât de prost echipată e bucătăria mea. Oare cum am reușit vreodată să gătesc ceva ? A, da, de fapt, nici n-am gătit. Nu am nici un șorț, așa că îmi improvizez unul dintr-o cămașă veche. Nu am castron de amestecat și am uitat să-mi cumpăr, așa că folosesc un lighenaș de plastic pe care l-am primit într-un set de aromaterapie. După o oră de amestecat și de copt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
bătrânețea nu poate cât știe. După Centura Industrială începe, în sfârșit, orașul, nu orașul propriu-zis, acesta se zărește în zare, atins ca de o mângâiere de prima geană roză de soare, ce se vede aici sunt aglomerații haotice de barăci improvizate din orice fel de materiale, în majoritate precare, care-i puteau apăra de intemperii, mai ales de ploaie și de frig, pe locatarii lor loviți de soartă. Este, după spusele locuitorilor orașului, un loc înspăimântător. Din când în când, în numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
urmează. Muzicanții și dansatoarele le iau locul pe dată, ulcioarele cu vin se leagănă În mers, cheful monstru, blând sau nebunesc, după dispoziția prințului, se lungește până dimineața. Între două acorduri de rebec 1, de lăută sau de târ, cântăreții improvizează pe tema lor favorită: Nizam al-Mulk. Incapabil să se lipsească de puternicul său vizir, sultanul se răzbună râzând. E de ajuns să vezi cu ce frenezie copilărească bate din palme, ca să Înțelegi că, Într-o zi, va ajunge să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
aș mai putea să cumpăr. Foarte. Mama lui... a fugit cu grădinarul. — Vorbiți serios? Patroana se holbează la mine, și observ brusc că un cuplu din apropiere e cu urechile ciulite. A fugit cu grădinarul? Era foarte... foarte bine făcut, improvizez, ridicând o cutie pentru bijuterii și văzând că este 75 de lire. Nu‑și mai lua mâinile de pe el. Soțul ei i‑a găsit împreună în hambar. În fine... — Doamne Dumnezeule! spune patroana. E incredibil! — E perfect adevărat, răspunde o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Ce‑o să mă fac? Nu pot să recunosc adevărul în fața lui. Pur și simplu, nu pot să recunosc că valijoara mea nu e decât vârful aisbergului. Nu după ce m‑am dat atât de mare cu chestia asta. Va trebui să... improvizez, mă gândesc cu viteza fulgerului, cum dăm un colț și o cotim pe alt coridor cu mochetă de pluș. O să‑i port hainele lui, ca Annie Hall sau... o să sfâșii draperiile și o să caut o mașină de cusust... o să învăț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Pornim spre pub‑ul King George, de la capătul străzii. Ne croim drum prin mulțime și urcăm niște scări de lemn, spre o cameră privată de la etaj, cu perdele de catifea roșie și multe mese pe laterale. În fundul camerei a fost improvizat un podium și în mijloc sunt mai multe șiruri de scaune de plastic. — Salut! zice Tarquin, zărindu‑ne când intrăm. Hai să beți ceva. Ridică paharul. Cel roșu nu e foarte rău. — Unde se face socoteala, la bar? zice Suze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
transpirați, se opriră la intrarea navei. Amândoi respirau zgomotos. ― Să-l punem jos, zise Dallas. (Lambert se execută cu promptitudine." Nu merge așa. Cu picioarele care-i atârnă se va lovi de fiecare bolovan. Rămâi lângă el. O să încerc să improvizez o targa. ― Cu ce? întrebă ea, când el se ducea din nou în sala din care ieșiseră. ― Trepiedul. E destul de rezistent. Lambert se așeză cât mai departe de Kane, așteptând cuminte să se întoarcă Dallas. În jurul epavei vântul urla, proclamând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
numai pentru a o transforma În eroare a eternității, În vreme ce soarele trece deasupra unor piramide care nu ascund nimic mai mult decît o clepsidră... Dar chiar nisipul o va renaște pe Fata Morgana. Niciodată natura n-ar fi putut să improvizeze ceva atît de măreț și zadarnic cum este o piramidă. Pe ea s-ar putea săpa ambele inscripții de la Delfi, de pe frontonul templului, „Cunoaște-te pe tine Însuți”, și de deasupra porții de intrare, „Cel cu mîinile necurate să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
barbar și gigantic fumegă norul nopții, ca un trup încordat, să înhațe prada, să-și potolească așteptarea. Primăvara asta!... izbucnește Irina. A putrezit fibra, nu? Până și schimbarea de anotimp ne sperie. D-asta te-am chemat. Când tot aștepți, improvizezi soluții. Iartă-mă. Și pentru Marga, iartă-mă. Era nefiresc, prost dispus, patetic. Ianuli se apleacă să-și ia paharul chiar în clipacând Irina îl depune, în sfârșit, pe al ei, ținut fără rost, atâta vreme, în mână. Îl privește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]