3,454 matches
-
măsuri asemănătoare. Populațiile din valea superioară a Ronului au fost supuse de către Caesar, dar se numără în rândul celor care au creat dificultăți generalilor fiului său. Pe de altă parte, pașnicile districte de graniță ale Galliei se plângeau, de veșnicele incursiuni ale reților. Augustus a încheiat ocuparea Peninsulei Iberice, a stabilit ordinea printre populațiile din Alpi, s-a preocupat să consolideze frontiera septentrională a Imperiului, supusă presiunilor triburilor germanice. Armatele romane au împins această frontieră până la linia Dunării, creând noi provincii
Tiberius Nero Caesar by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/91663_a_92801]
-
supusă presiunilor triburilor germanice. Armatele romane au împins această frontieră până la linia Dunării, creând noi provincii: Noricum, Pannonia, și Moesia. Dar, între aceste limite constituite din frontiera Rinului și cea a Dunării, triburile germanice străpungeau teritoriul roman. Pentru a stopa incursiunile triburilor germanice în Gallia și a proteja, astfel, Imperiul, împăratul a hotărât să ocupe Germania, și să facă astfel ca să coincidă limitele teritoriului controlat de Roma, cu ceea ce forma limita de nord a lumii locuite. În anul 27 î. Hr., Augustus
Tiberius Nero Caesar by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/91663_a_92801]
-
imperială, Sicilia nu mai juca un rol la fel de important ca în perioada Republicii. Africa, era compusă din Africa Vetus și Africa Nova, formată din fostele teritorii ale regelui Iuba I al Numidiei. Legiunea III Augusta, apără limes-ul saharian de incursiunile nomade. Din Africa se aduceau grâne, undelemn, măsline vin și garum (un sos de pește special). Alături de acestea din Africa proveneau animalele sălbatice destinate circului din Roma și circurilor din alte orașe romane. Africa face parte din rândul provinciilor ce
Tiberius Nero Caesar by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/91663_a_92801]
-
iar restul deportați. Cornelius Gallus a întreprins o expediție în regiunea primei cataracte, drept rezultat, lui Gallus i s-au prezentat, în orașul Philae, soli ai regelui etiopieni care a recunoscut protectoratul roman. Gallus a afirmat că a întreprins o incursiune în țări în care până la el nu pătrunseseră nici egiptenii nici romanii. Politica independentă a lui Gallus, care își supraevalua forțele și care primea onoruri de zeu, uitând să amintească despre Augustus, a provocat nemulțumire la Roma. În cele din
Tiberius Nero Caesar by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/91663_a_92801]
-
cele două perspective fundamentale din care conceptul a fost studiat: aceea proprie teoriei politice și aceea epistemologică, pentru a delimita, în cadrul fiecăreia dintre ele, principalele concepții asupra ideologiei. 1.1. Ideologia: un concept în multiple roluri Pentru a demara o incursiune intelectuală în favoarea recuperării valențelor epistemologice ale conceptului de ideologie este necesară, înainte de toate, o incursiune în favoarea recuperării diferitelor sensuri alocate acestui termen. Aceasta întrucât dificultatea abordării epistemologice a ideologiei rezultă tocmai din complexitatea sensurilor care presează asupra conceptului. În cei
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
aceea epistemologică, pentru a delimita, în cadrul fiecăreia dintre ele, principalele concepții asupra ideologiei. 1.1. Ideologia: un concept în multiple roluri Pentru a demara o incursiune intelectuală în favoarea recuperării valențelor epistemologice ale conceptului de ideologie este necesară, înainte de toate, o incursiune în favoarea recuperării diferitelor sensuri alocate acestui termen. Aceasta întrucât dificultatea abordării epistemologice a ideologiei rezultă tocmai din complexitatea sensurilor care presează asupra conceptului. În cei circa două sute de ani care au trecut de la apariția sa, conceptul de ideologie a cunoscut
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
dublată de una referitoare la condițiile socio-istorice care au făcut posibilă apariția sa. Fiind interesat mai curând de o analiză epistemologică a ideologiei, și nu de una genealogică, nu voi insista aici asupra condițiilor nașterii conceptului 19. Dimpotrivă, voi continua incursiunea referitoare la rolurile performate de termenul în discuție, așa cum rezultă acestea din multiplele încercări de definire implicate în dezbaterea contemporană din cadrul teoriei sociale și politice. După cum am subliniat deja, ideologia nu este un concept static, evoluția sa semantică fiind inerentă
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
dar acesteia îi este suprapus un "filtru social" cu rol de corecție, adică de respingere a acelor idei, norme sau valori care nu își regăsesc recunoașterea la nivelul întregii societăți din care respectivul grup face parte. Concluzia unei astfel de incursiuni teoretice este aceea potrivit căreia "consensul social al unui grup are puterea de a defini realitatea socială pentru individ și de a influența cogniția și percepția individuală. Dincolo de relativa lor validitate psihologică, anumite imagini stereotipe ar trebuie să fie respinse
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
Ca figură centrală a imaginarului social care asigură intregrarea și identitatea comunitară și individuală, ideologia contribuie, în opinia mea, nu doar la construcția și ordonarea socialului ci, prin aceasta, și la instituționalizarea politicului în societățile moderne. Pe această dimensiune, scopul incursiunii pe care o creionez pe parcursul capitolui de față privește evidențierea statutului ideologiei ca instrument al cunoașterii politice. Fiind vorba despre o analiză epistemologică în sfera politicului, consider că trebuie discutate, într-o primă etapă, coordonatele pe care aceasta își configurează
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
specifice teoriei critice. Unul dintre teoreticienii care s-au remarcat prin propunerile relative la reconsiderarea analizei ideologiei este Anthony Giddens, ale cărui ipoteze sunt aplicabile atât în spațiul teoriei sociale, cât și în cel al teoriei politice. Nu mai puțin, incursiunea sa în domeniul studiului ideologiei conține și precizări interesante pentru epistemologia socială și politică. Într-o foarte concentrată raportare la problematica implicată de conceptul de ideologie, teoreticianul britanic argumentează că baza analizei acestuia trebuie să plece de la angajarea unor teze
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
Consideră, în consecință, că, în contextul abordării lui Giddens, ceea ce se câștigă prin sublinierea prezenței ideologiei în orizontul mai larg și nedeterminat strict politic al "practicilor cotidiene" se pierde prin restrângerea manifestărilor acestora la aspecte legate de interesul de clasă. Incursiunea sa rămâne însă importantă pentru analiza ideologiei, deschizând, așa cum am specificat mai sus, calea spre configurarea unui model interpretativ. Luând în seamă metamorfozele analizelor ideologice desfășurate până în prezent, un asemenea model pune ideologia în relație cu dezvoltarea societății moderne ca
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
celor proprii teoriei critice. Pe de altă parte, din unghiul rezervat teoriei politice empirice, ideologia a cunoscut, de asemenea, analize periferice, legate mai ales de problema comportamentelor actorilor politici și de studiile electorale. Nu e deloc întâmplător, așadar, că plasarea incursiunii de față în spațiul de gândire al teoriei politice trebuie să depășească etapa preliminară a clarificării relației dintre acest domeniu al cunoașterii și conceptul de ideologie. Fără a mă aventura prea departe în zona de interes a teoriei politice empirice
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
Dar tocmai acest caracter contradictoriu pare să fie "fundamentul" postmodernității, ceea ce face ca procesul cunoașterii să se desfășoare într-o manieră "fragmentată", într-un cadru în care abundă punctele de vedere diferite și în care tehnica "bricolajului" este preferată unei incursiuni euristice etapizate și progresive. În aceste condiții, "sfârșitul cunoașterii" predicat în teoriile contemporane, pandant al perspectivelor referitoare la "sfârșitul ideologiei" sau "sfârșitul istoriei" nu se dovedește a fi altceva decât un nou tip de abordare a problemei cunoașterii, ceea ce presupune
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
cultură globală consumatoristă". Dar este posibilă emergența unei astfel de culturi la nivel global? Mai mult, poate aceasta să extindă funcția de integrare (despre care am constatat că este fundamentală, în sens socio-cultural, pentru ideologie) la scară planetară? O scurtă incursiune istorică ne prezintă sistemul mondial de dinainte de 1945 drept unul în care unitatea de bază este reprezentată de statul-națiune. Dincolo de acesta, ideea culturii naționale părea a fi scopul unic al umanității 533. Perioada postbelică este una în care ia naștere
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
crește repede abundenta vegetație imagistică, manifestul e deviat spre confesiunea lirică, atrage În spațiul său elemente de memorialistică, devine elogiu sau invectivă. „Radiografia” limbajului liric (unul din eseurile sale poartă acest titlu) este În egală măsură demers introspectiv, pretext pentru incursiuni autobiografice, de evocări și portrete literare, conturate În linii mereu „deplasate” de fervoarea afectivă (e cazul și al altor texte din volumul publicat În 1930, precum Despre miracol, Între mine și mine, De profundis etc.). PÎnă și o simplă recenzie
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
părea că există un șir neîntrerupt de diverse tipuri de anacronisme, îndeplinind diferite roluri, la o extremă aflîndu-se „urma provizorie” și la cealaltă „dislocarea temporală totală”. Prima constituie o contribuție la structura narativă compactă, dar de cele mai multe ori constituie o incursiune pasageră în mintea unui personaj sau a naratorului, mai degrabă decît o manipulare a firului narativ; cea de-a doua este o contribuție substanțială la structura narativă, uneori obligînd cititorul să-și revizuiască ipotezele referitoare la ceea ce are loc în
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
un fundal clarificator, așadar GIL. A treia frază (Absent, sta cu privirea ațintită în jos... ) nu poate fi o reprezentare a gîndurilor lui Gabriel: reflectorul-narator s-a „retras” la o distanță medie, în afara conștiinței lui Gabriel, pentru a oferi o incursiune rapidă în imaginea posibilă a lui Gabriel prin ochii unui alt musafir. La fel de interesantă este și propoziția finală: Aici sînt, mătușă Kate!, care este, desigur, vorbirea directă a lui Gabriel, imediat încadrată de strigă Gabriel cu subită însuflețire, care este
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
atare în roman. Dar, în proporție covârșitoare, cartea e un memorial, redactat când la persoana întâi, când la a doua, naratorul adresându-se formal sie însuși. Rezultă un document subiectiv al vieții de cazarmă, incluzând și reconstituiri autobiografice din memorie, incursiuni în existența familiei personajului și mai ales dezvăluiri ale experiențelor sale erotice. Cu o minuție vrednică de Noul Roman și care pe alocuri arată influențe din James Joyce, prozatorul descrie ambianța cazonă, dar mai cu seamă detaliază acte, impresii, stări
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289002_a_290331]
-
O demonstrează studiile sale solide despre câțiva reprezentanți străluciți ai epocii de aur a literaturii române. A analizat cu promptitudine și aplicație, cu senină comprehensiune și detașare lucidă cărțile contemporanilor săi, lăsând pagini ce rezistă la uzura timpului. A făcut incursiuni strălucite în literatura universală și a tradus opere reprezentative. Istoricul literar a scris în colaborare un tratat de referință. Versificația modernă se adresează specialistului și cititorului obișnuit, informând și instruind deopotrivă. Eseistul tratează cu eleganță și subtilitate chestiuni dintre cele
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
dârză și talentată, Streinu neagă valoarea volumelor II și III. Peste 30 de ani, în studiul Eminescu văzut de G. Călinescu, criticul nostru traversează cu o privire cordial-comprehensivă și obiectivată impunătoarea biografie dedicată poetului și exegeza asupra operei. Este o incursiune foarte interesantă, pendulând discret între judecata cumpănită, aprecierea francă, prețuirea deschisă și rezerva subtextuală, mai totdeauna îndreptățită - și, aspect deloc neglijabil - formulată în termeni urbanacademici. Rândurile conclusive sunt înalta probatoare: „...imaginea critică pe care a construit-o G. Călinescu e
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
op. cit., p. 241 5 op. cit., p. 245 6 op. cit., p. 255 72 stilistic vorbind, un fel prietenos de a-și lua cititorii de mână și a-i conduce printre idei despre artă, printre opere și autori.”1 X Lunga noastră incursiune în opera critică a lui Vladimir Streinu argumentează aserțiunea enunțată la începutul acestui capitol: literatura română clasică și modernă a fost traversată de un ochi estetic, apt să se ridice adesea la sinteze istorico-literare de referință. Fie că scrie despre
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
creațiilor comentate, subliniindu-li-se unicitatea și valoarea. La fel va proceda și în cazul literaturii universale, în perimetrul căreia s-a mișcat întotdeauna cu dezinvoltură, ca un cunoscător avizat ce era și ca un iubitor constant al valorilor consolidate. Incursiuni în literatura universală În articolul intitulat Literatura universală (publicat în revista „Amfiteatru” din ianuarie 1970Ă, Vladimir Streinu scria cu profundă îndreptățire: „Nicio judecată de valoare nu mai e astăzi posibilă fără să se 1 op. cit., p. 270 73 țină seama
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
din ce în ce mai mult la evoluția comună și sincronică.”1 Tălmăcitorul lui Marcel Proust a fost un cunoscător profund al literaturii universale, îndeosebi al celei franceze și anglo-saxone. Într-un amplu eseu, Tradiția conceptului modern de poezie, Vladimir Streinu efectuează o lungă incursiune în istoria problemei, de la Aristotel, care „propunea artei în general obligația de a imita natura”2 și până la modernii Poe, Baudelaire și Valéry. Concluzia studiului conține îndoiala fundamentală asupra posibilității de a defini cu exactitate poezia: „Putem acum spune că
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
estetic, va recomanda scriitorilor identitatea națională; până și în contra ateismului grupării din Iași, va înscrie pe stindardul său postulatul Religiei”1. Poetul va respinge motivele lirice ale vremii; „Literatorul” recomandă o poezie care se află la antipodul prozei. Făcând o incursiune doctă în istoria de dată recentă a poeziei europene, Vladimir Streinu stabilește o întâietate semnificativă (un act estetic protocronic, cum ar spune un Edgar Papu astăziă : „paradoxul ca un poet român (Macedonskiă să imagineze versul liber în 1880”2, cu
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
și sinteză epică, Vladimir Streinu depășește permanent factologia documentaristă, grupând scriitorii în familii de spirite și revistele după program, ideologie și cristalizări estetice, dând un număr însemnat de judecăți exacte. Dacă Șerban Cioculescu practică în cuprinsul aceleiași Istorii, cu voluptate, incursiuni istorice, deschizând adesea savuroase paranteze filologice, dacă Tudor Vianu cultivă excursul teoreticoideologic și estetic în baza unui instrumentar riguros și a unor îndelung cântărite valorizări, Vladimir Streinu cercetează pozitivist, fără exces, biografia autorilor, îngăduindu-și zborul planat asupra operei și
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]