2,431 matches
-
apăsat ghilimelele. Îmi cer iertare. A.R. Passons. Țin minte însă că, ori de câte ori treceam prin fața biroului de Cadre, tremura inima-n mine. Tovarășul director de la Cadre avea un nume predestinat, se numea Șfichi. Am scris în volumul antologic Primul meu job, apărut la Editura Art, cum am ajuns în Ministerul Culturii, întâi la Departamentul de Epurare a Bibliotecilor și apoi la Direcția Generală a Editurilor și Difuzării Cărții. Pe post de redactor, nu pe un post foarte important. Nu-mi place
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
ratând astfel o nouă pagină de glorie din CV meu!) Sediul IAPIT se afla în spatele hotelului "București", iar întreprinderea se ocupa de săli de jocuri, discoteci, parcuri de divertisment, telecabine și producția de oale și plite pentru restaurante. Era un job "pe cinste" pentru un fost diplomat, dar mă gândeam că-i totuși bine că n-am fost trimis la "planta educativă", respectiv, "la stuf". Trei luni am avut salariul redus la jumătate, așa că am fost nevoit s-o fac din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
regimului. Am mai dat exemplul acelei prietene a mea care era regizor la un teatru, unde director era un domn care era membru în Comitetul Central. Și ea era regizor tânăr, stagiar, repar‑tizată de la București. Vine la primul ei job și Ăsta ime‑ diat a dat să se culce cu ea. Da, chiar a încercat s-o trântească pe jos în fața scaunului directorial. Deasupra era portretul lui Ceaușescu. Biata fată, în disperare de cauză, neștiind ce să facă, cum să
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
judecând comparativ cu alte lucruri pe care le puteai face în societatea românească, la începutul anilor ’90, noi parcă plăteam mai bine un ministru. Și era un statut ceva mai înalt. Acum a fi ministru a ajuns să fie un job pentru juniori. Plata este extraordinar de proastă. Miniștrii au ajuns niște oameni puși să răspundă la comenzile unor grupuri de interese și să distribuie contractele de stat și diferitele favoruri la ordinul partidului. Și această situație evident că nu va
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
Uniunea Europeană. Citind setul de formulare trimis de englezi, m-a frapat o precizare : „Dacă nu aveți drept de muncă automat în Anglia, să vă faceți rost singur“. Cerința asta mi s-a părut jignitoare. Așa că am refuzat să aplic la jobul respectiv ; cine mă vrea, să se agite pentru mine. Șapte-opt luni mai târziu însă am intrat în UE. SĂ vă spun exact cum am ajuns la Berlin. Într-un aeroport, am deschis revista The Economist acolo unde totdeauna se află
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
le stă bine ostașilor nespovediți și gata de moarte. Atmosfera cea mai scăzută În război era la Iași, unde minis trul Constantinescu-Porcu și șeful lui de cabinet, poetul Ion Mi nu lescu, distribuiau, din sertarul biroului lor, cărticele cu foiță Job, solicitatorilor de marcă; tipic exemplu de Îndeletniciri ale unui ministru În plină mizerie fizică și morală. Dar am văzut, În primăvara lui 1917, minunea minunilor, tâ năra noastră oștire refăcută și Înviată ca din morți, instruită și Încadrată de zvelți
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
mai mult decât o vizită neoficială, însemna o implicare profundă cu stări de tensiune și concentrare 225 maximă. Vălmășagul unor nopți și freamătul lor zgomotos erau o dovadă vie că unii oameni chiar asta făceau, munceau fără răgaz la diferite joburi. Printre cei veniți din diferite locuri se numărau: șmecherii care știau să iasă din orice încurcătură și care nu puteau fi păcăliți, binevoitorii ca oglinda cu două fețe, silențioșii care pândeau prada ca vulturii, cei care se puneau de acord
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
5. 9. Care a fost impactul lărgirii către est a UE asupra Europei? În 2004, înaintea primului mare val de integrare europeană, s-au exprimat multe temeri în Europa de Vest față de extinderea spre est. Ele pot fi rezumate printr-un cuvânt: joburile. În Franța în 2004 pe marginea afișelor pro-integrare din metrou stătea scris: NU instalatorului polonez! Muncitorii din Europa de Est sunt văzuți ca o amenințare, căci se mulțumesc cu condiții de muncă mai proaste și salarii mai mici și nu sunt sindicalizați
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
gaz etc., oprindu-mă în final la nobila funcție de muncitor necalificat la Fabrica de țigarete. Inițial am fost pus să fac tot felul de munci în curtea fabricii, la venirea iernii fiind avansat ca muncitor-cărător în fabrică. În noul meu job căram timp de 8 ore lăzile cu tutun la mașinile de fabricat țigări, alături de alți 6 colegi și colege, sub îndrumarea unui simpatic ofițer trecut în rezervă. În fabrică era cald, aveam o leafa de 300 lei pe lună, mâncam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Ministerului Turismului, respectiv Întreprinderea pentru Agrement și Producție Industriala pentru Turism. Sediul se afla în spatele hotelului "București", iar întreprinderea se ocupa de săli de jocuri, discoteci, parcuri de divertisment, telecabine și producția de oale și plite pentru restaurante. Era un job "pe cinste" pentru un fost diplomat, dar mă gândeam că-i totuși bine că n-am fost trimis la "planta educativă", respectiv, "la stuf". Trei luni am avut salariul redus la jumătate, așa că am fost nevoit s-o fac din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
adevărat să fie agenți de schimbare full-time, chiar dacă adesea nu au nici cuiere să-și pună paltoanele. Alții se implică în mai multe instituții simultan, dar sprijină domeniul și universitatea, trag de ei să facă față între cariera universitară și joburi internaționale. Alții trăiesc între două lumi și fac transfer de know-how creând parteneriate universitare și de cercetare. Cazul nefericit al cazului fericit este că ei nu conduc încă universități și facultăți, dar nu neapărat din reaua-intenție a cuiva. Cazul nefericit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
Editura Polirom publică romanele Tinerețile lui Daniel Abagiu (2004, reeditare în 2012) și Luminița, mon amour (2006). E de asemenea prezent în antologiile Povestiri erotice românești (Editura Trei, 2006), Care-i faza cu cititul? (Editura Art, 2011) și Primul meu job (Edi tura Art, 2011). Din 2007, Cezar Paul-Bădescu este șeful departamentului Cultură al ziarului Adevărul. El a fost totodată redactorul-șef al suplimentului Adevărul literar și artistic până când acesta a fost desființat, în 2011. În prezent, scrie săptămânal în rubrica
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
în pozițiile unde nu au ce căuta. În România, dimpotrivă, parcă e pus la punct chiar un sistem care săi ajute săși facă mendrele. Mam lovit de această realitate tot timpul, de la lucrurile mici până la cele așazise de anvergură. În joburile pe care leam avut dea lungul timpului, am dat de fiecare dată de incompetenți și de oameni de nimic ajunși în poziții-cheie. Aproape că este o regulă: cu cât ești mai lichea, cu atât ai șanse mai mari să fii
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
univers ale cărui fundamente nu se discută“, scrie Marc Augé în textul intitulat „Jurnalul de la ora 8“. Întradevăr, marea fascinație pe careo exercită știrile (în special cele de la sfârșitul zilei, care sunt văzute de tot poporul, adunat peacasă de la diferitele joburi) se bazează pe faptul că dau impresia că spun povestea lumii. A cunoaște lumea înseamnă, pentru telespectator, ași confirma apartenența la ea pe de o parte și a o stăpâni pe de alta. Unui individ neinformat iar fi mult mai
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
the Path to a European Party System? A Critical Appraisal", în La lettre de la Maison Française, nr. 12, Oxford, 2000, pp. 37-53. Bernard Brunhes, Eurothérapies de l'Emploi, Presses de la Fondation Nationale de Sciences Politiques, Paris, 1957. David Cameron, "Unemployment, Job Creation, and Economic and Monetary Union", în Nancy Bermeo (ed.), Unemployment in the New Europe, Cambridge University Press, Cambridge/New York, pp. 7-49. Robert Castel, Les métamorphoses de la question sociale. Une chronique du salariat, Fayard, 1995. Philippe Chenaux, "Les démocrates-chrétiens au
by Erol Kulahci [Corola-publishinghouse/Administrative/1019_a_2527]
-
Ibidem, pp. 60-61. 513 Consiliul European, Réunion des 9 et 10 décembre à Essen. Conclusions de la présidence, document 003000/94, Press Release Information, Bruxelles, 9 decembrie 1994, pp. 2-3. 514 La documentation française, op. cit., p. 127. 515 David Cameron, "Unemployment, Job Creation and economic and Monetary Union", în Nancy Bermeo (ed.), Unemployment in the New Europe, Cambridge University Press, Cambridge/new York, 2001, p. 36. 516 Gerda Falkner, "The Treaty of European Union and its Revision. Sea Change of Empty Shell
by Erol Kulahci [Corola-publishinghouse/Administrative/1019_a_2527]
-
găsim în muncă? Sunt considerat un muncitor neobosit. De fapt, aparțin celor norocoși care pot afirma că munca pentru ei este un hobby. Într-adevăr, pentru mine munca nu este o pierdere de timp și cu atât mai puțin un job, cât mai curând o vocație. Știu că sunt chemat să împlinesc sarcini importante care îmi solicită întregul efort. Chiar și în timpul concediului "muncesc". Citesc, studiez, scriu și sunt fericit făcând-o, în special când reușesc să desfășor aceste activități cufundat
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
Cornell University Press, Ithaca, 1986. Harding, Sandra, „Rethinking Standpoint Epistemology: What Is Strong Objectivity?”, în L. Alcoff; E. Potter (coord.), Feminist Epistemologies, Routledge, Londra, 1993. Harris, C.C., Relațiile de rudenie, Editura Du Style, București, 1998. Hartman, Heidi, „Capitalism, Patriarchy and Job Segregation by Sex”, în A. Giddens; D. Held (coord.), Classes, Power and Conflict, Macmillan, Londra, 1982. Hayes, Niky; Orrell, Sue, Introducere în psihologie. Dezvoltarea copilului în teoria psihanalitică, Editura ALL, București, 1997. Held, David, Democrația și ordinea globală, Editura Univers
[Corola-publishinghouse/Administrative/1978_a_3303]
-
virtuală, un spațiu pe care oamenii îl pot accesa cu ajutorul calculatorului. A fost prezentat la T.V. cazul unui bărbat, care în lumea vizibilă pământeană, se comporta ca un om normal. Era familist, locuia împreună cu soția și copilul lor, avea un job, din care se întreținea. Dar zilnic se așeza în fața calculatorului și intra în lumea virtuală, în chip de bărbat perfect, în timp ce corpul său fizic rămânea pe scaunul din fața calculatorului. In lumea virtuală avea o prietenă-amantă, tot virtuală, cu care avea
APOCALIPSA ESTE ÎN DERULARE by NARIH IVONE () [Corola-publishinghouse/Science/810_a_1736]
-
anual din Gaza, numai că, din martie până în mai, trebuie să meargă să le caute la zece sau douăsprezece mile de coastă. Acest lucru a ajuns o imposibilitate. UNRWA finanțează micile activități curățarea plajei, repararea năvoadelor, vopsitul bărcilor în cadrul unui job creation program. O notă de humor: ar exista pe undeva și un amiral palestinian. Sau până unde poate ajunge foamea de simboluri... În oraș, vidul, deșeurile, plictiseala. Nimic de făcut, puține feluri de mâncare. Și deloc alcool. În locul acestuia arme
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
ceva din propria-ți piele (această trapă a amărăciunilor pare anume făcută pentru a te pune rău cu tine însuți și cu cei mai buni prieteni ai tăi). A oferi zi de zi fericire contemporanilor tăi este un full time job de care cântăreții, actrițele, gastronomii, animatorii de televiziune, scriitorii de succes, croitorii de lux și noii filosofi se achită în mod strălucit, manifestându-și din când în când și niște indignări care nu-i costă nimic. Niciodată nu e prea
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
să poarte fesul turcesc (ceilalți purtau căciula de astrahan), aveau în frunte pe colonelul Fairholm și în sectorul lor de la Drama duceau o viață colonială cu vînătoare, tenis, golf și polo, fără a-și face prea mari griji în orivința "job"-ului care îi aducea în Macedonia. Corpul consular nu vedea această irupție a noilor veniți fără o oarecare invidie, căci în felul acesta era într-o oarecare măsură trecut pe planul al doilea. Printre colegii mei se aflau personalități de
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
care vor fi îndeplinite de către angajați. Modelul care conține principiile directoare ale acestui tip de "cultură" este cel birocratic descris de către Max Weber: "The work of the pillars, and the interaction between pillars, is controlled by: procedures for roles, e.g. job descriptions, authority definitions; procedures for communications, e.g. required sets of copies of memoranda; rules for settlement of disputes, e.g. appeal to the lowest crossover points. They are co-ordinated at the top by a narrow band of senior management, the pediment
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
appeal to the lowest crossover points. They are co-ordinated at the top by a narrow band of senior management, the pediment. It is assumed that this should be the only personal co-ordination needed, for if the separate pillars do their job, aș laid down by the rules and procedures, the ultimate result will be aș planned."73 Cultură de tip sarcină este, după cum spune autorul, orientată către sarcina sau către un anumit proiect. Ea se referă mai degrabă la un mod
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
Wilde ; Viața bate filmul, asta o știm de la televizor. “i nici măcar nu e adevărat. Imediat după anunțarea premiilor, a-nceput să mi sune telefonul ceva de speriat. Inițial, am înțeles ; eram întrebat ce cred despre premiul lui. Asta intră în job description. Am zis deci cui voia să audă că este un moment istoric bla bla-bla (chiar este, dar ironia postmodernă nu mă lasă să nu fac mișto !), dar că, dincolo de euforia acestui moment, cel mai important premiu la cel mai
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]