2,391 matches
-
de băuturi ieftine date pe gât fără suflare. Se treziră uimiți și bucuroși la auzul muzicii și se repeziră, dându-i brutal pe cei doi la o parte, să vadă și să probeze și ei minunea orientală. Reflexul lui Pavlov mormăi ca pentru sine Filip, când se întoarseră la masa lor. Cine mai e și Pavlov ăsta? Tot un muscal? Tot un fel de muscal, dar mai școlit. A observat că el salivează mai abundent ca de obicei atunci când o auzea
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
să-și noteze numărul secției, în caz c-o violează vreunul. - A sunat doamna Popa. Zicea că o doare măseaua, să-i duci niște algocalmin. Eu zic să-i duci și un buchet de flori, că părea cam amărâtă. - Mâine, mormăi Popa. * Contesa se trezi într-o cacofonie de lumină. Heruvimul ei, agitat, se plimba prin fața ferestrei cu arcadă într-un ritm neregulat, zăpăcind razele de soare. Genele Contesei strănutară, zguduindu-i trupul transparent. - Calm... - Știu, lux și voluptate, strigă heruvimul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
la dreapta și bine pieptănat, cu nasul coroiat și ochii mici, negri și plini de răutate. Toți elevii se ridică automat în picioare, trântind pupitrele surd și tropăind pe scândurile proaspăt spălate și date cu bradolină. ― Bună dimineața, băieți! Unii mormăie timid ceva, în semn de răspuns; iar alții se așează jos, fără să fie poftiți de cel care intrase cu o hârtie în mână. Când a spus "stați jos", a făcut băieților o recomandare aproape inutilă, fiindcă toți, maimuțe prin
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
ce i s-a întîmplat unui domn, din pricină că soția lui avea prostul obicei de a întrebuința cuvinte franțuzești de-a valma cu cele romînești!... Crăcănel, crezând că voi da un exemplu care să fie luat drept pildă folositoare de colegi, mormăi aprobativ: ― Ei, ce i s-a întîmplat?! ― Să vedeți, reluai eu firul, plin de vervă. Odată, un domn din București trebuia să plece la Iași. Cum era iarnă și tocmai se lăsase un ger cumplit, îi spuse soției sale: ― "Dragă
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Atâta îți mai trebuia! Stai jos! A desfăcut plicul ușor, cu o atenție deosebită, de parcă s-ar fi așteptat cine știe ce minunăție să iasă din el, a luat cartea de vizită delicat, cu două degete, a citit-o și a surâs, mormăind: "Foar-te bi-ne!" Apoi și-a îndreptat din nou privirea spre mine: ― Nă-dăj-du-iesc că te-ai vindecat de a-nec-do-te... hm, cum să le spun eu... pli-ne de mă-gă-rii! ― Da, don' profesor! făcui eu, pocăit. ― Și acum, să ne vedem de oră
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Todor, și acesta spuse: ― Domnilor profesori, îmi dați voie să vă prezint pe interpreții scenelor din "Prometeu"... Domnul Moscu și domnul Băjenaru dintr-a VII-a modernă, și domnul Stroe dintr-a VII-a reală. ― Ne pare bine! Îi cunoaștem!... mormăiră câțiva. ― Putem, începe, domnule director? făcu Avram Todor amabil. ― Vă rog... vă rog! Am făcut repetiția cu destulă emoție. Câțiva profesori ne-au întrerupt, ca să ne facă anumite observații: unele îndreptățite, altele nu prea, asupra interpretării, observații de care ne-
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
de peste treizeci de ori, făcîndu-l pe bietul Moscu să se-nvîrtească când spre unul, când spre celălalt, până l-au amețit. Matei, prinzând o dată mingea vârtos, l-a pocnit scurt în pulpă; Moscu a gemut și a trecut șchiopătând la loc, mormăind furios ca un urs și frecîndu-și piciorul de zor. După asta, Moscu, care era nepotul lui Barbă, a făcut rost de un certificat medical că suferă de nu știu ce și a fost scutit de Gimnastică. ― Mulți ca mine ați lovit voi
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Eu mi-aș permite să adaog: Numai scrieți bine!" Cine se simte în stare poate să și copieze, dacă are de unde, numai să nu-l prind... Vorba romînului: "Hoțul neprins e negustor cinstit!" Și-acum: succes! ― Vă mulțumim, don' profesor! mormăiră câțiva de circumstanță și ne apucarăm de lucru. Ducu l-a furat din ochi pe Barosanul de vreo câteva ori, ca să-l vadă ce face: citea foarte concentrat ziarul, găsind probabil ceva deosebit de interesant. Văzând că profesorul și-a cam
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
prefăcut În putregai. Și atunci Înlăuntrul lui pătrunde un alt vierme, care-l roade până-n rădăcini. Și viermele acesta ne roade și pe noi. Nu e de mirare că am degenerat. Spunând aceasta, Extraterestrul mușcă din scrumbia extrem de delicioasă. - Hm, mormăi el mestecând carnea albă, marinată, acoperită de o pojghiță sidefie, unsuroasă, presărată cu bobițe de muștar și de piper. Asemenea marfă la noi nu prea găsești... Și adăugă: Am auzit că În Rusia aceasta a voastră se fabrică spirt și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
Întâi Îi blagoslovea cum se cuvine, stropșindu-se la ei și făcându-i În toate felurile, apoi inima sa bună se Înmuia și femeia cobora În beci să scoată moare de varză roșie sau cvas și, bineînțeles, castraveciori crocanți. Bețivanii mormăiau „Bogdaproste“ și, desprinzându-se de gard, se Îndreptau spre cârciuma lui Ițco.. Mașa era vestită pentru murăturile pe care le făcea, instinctul o Împingea să aibă o rețetă proprie. Indiferent dacă le punea din vară sau din toamnă, castraveciorii se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
pe toate, altfel nu mă Întorceam...“ „Dar piciorușul meu de ce nu l-ai reparat?“, se văicărea păpușa. „Ți l-aș fi reparat dacă ar fi fost ceas“, răspundea Mașa sărind Într-un picior... De bucurie că Înviase, țopăiau În jurul ei mormăind și nechezând ursulețul Mișa și căluțul Garbunoc. Cât timp s-a scurs de atunci? „Probabil, o Întreagă veșnicie“, Își spunea Mașa. Trecutul ei s-a dus pe apa sâmbetei și, odată cu el, și oamenii cei mai apropiați ce i-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
să-i pui frâu, femeia nu cunoaște milă... Zău, n-aveți ce regreta”, adăugă el. „Vorba cuiva, o femeie fără sâni e ca un pat fără perne... Iar una cu sâni e ca unul cu perne. În ce mă privește”, mormăi inginerul, „prefer de cele mai multe ori să dorm pe-o suprafață tare, pe pământul gol sau pe o scândură negeluită, cu un bolovan sub cap, decât să mă folosesc de o saltea...” Simțindu-se, pesemne, ofensată, femeia care zăcea dezbrăcată Între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
timp, În cavou, conversația dintre Noimann și inginerul Edward Își urma cursul ei firesc: „Oricât vei căuta, n-ai să găsești femeie să nu-ți dea răspuns, chiar dacă ai norocul să dai peste una fără limbă... Am citat din Shakespeare”, mormăi Satanovski. „Cine mai e și Sexspir ăsta?” Întrebă femeia, Încercând să-și stăpânească râsul. „E unul care l-a inventat pe Hamlet...” „Și ăsta ce mai e?” „Ce să fie, ca și noi, un bădăran”, făcu Satanovski. Și, spunând aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Dumnezeu spune: — Nu-i de mirare că ți-e cald. Ți-ai pus peruca invers. Și Pețitorul spune: — Ascultați. Sub noi, al doilea nivel al subsolului e în întuneric. Scările de lemn sunt înguste. În întunericul ăla, ceva uruie și mormăie. Ceva misterios trebuie să se întâmple. Ceva periculos trebuie să se întâmple. — E fantoma, spune Baroneasa Degerătură, rămânând cu marginile unsuroase ale gurii ei căscate. E centrala termică funcționând la maxim. Suflând aer fiebinte în țevi. E arzătorul cu gaz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
față răspund: - Am fost înțepat de o viespe și vă rog să-mi faceți o injecție pentru că sunt foarte alergic. Cu mișcări destul de greoaie doctorița a început să caute în dulapul de medicamente, apoi cu o față roșie și transpirată mormăie: - Nu avem hemisuccinat de cortizon, dar vă rog să mergeți la farmacie să cumpărați două fiole și o seringă de cinci mililitri. Am plecat urgent. Mă simțeam tot mai rău, fața începuse să se înroșească și simțeam căldura în tot
Locurile natale by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83211_a_84536]
-
Național, gazda mea m‑a condus la bibliotecă. Abia de am reușit să Înfulec un sandviș Într‑un expres. Era ora unsprezece, biblioteca Închisă. Cu toate astea, doamna Johanson Îi arătă portarului o anume legitimație, drept care el ne lăsă Înăuntru, mormăind ceva În barbă. Ținea În mână o verigă imensă cu chei, ca cea a paznicului care, cu o zi Înainte, ne introdusese În Închisoarea Centrală la spectacolul cu Godot. Gazda mă Încredință acelui Cerber după care‑mi spuse că va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
își întări glasul, își încordă diafragma și rosti bubuitor întrebarea: ― Domnule General Grall, dacă ar fi să mori în clipa asta, care ar fi cauza? Bărbatul cu trăsături greoaie de la masa mai îndepărtată se ridică încet: ― Dar sînt perfect sănătos, mormăi el. Ce naiba tot spui? ― Nu te supără inima? insistă Hedrock. ― Cîtuși de puțin. Hedrock își împinse scaunul înapoi și se ridică în picioare. Nu-și putea îngădui greșeli datorate unor poziții stîngace. Cu o mișcare abruptă ridică brațul și-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
departe. Kershaw îl învață acum să manipuleze manetele de comandă pentru ca noi ceilalți să putem fi scutiți de această corvoadă..." Hedrock-Neelan se opri aici, cu un fel de greață pînă în adîncul sufletului: ― Doamne, ce copii au putut să fie! mormăi el cu vocea răgușită. Copii mari sortiți pieirii! Iar după o clipă se gîndi: "Va să zică Greer era omul bun la toate. Atunci nu mă mir că n-avea nici măcar cunoștințe științifice elementare". Dădu să citească mai departe, dar o clipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
TREBUIA AMÎNAT PÎNĂ ÎNTR-O ZI DE ODIHNĂ. CÎT DESPRE FIINȚELE ARAHNOIDE, ELE REPREZENTAU O NECUNOSCUTĂ, ȘI NU LE PUTEA CONTROLA ÎN NICI UN FEL MIȘCĂRILE. VA TREBUI SĂ ACȚIONEZE CA ȘI CUM ACESTE FIINȚE NICI N-AR FI EXISTAT. IA SĂ VEDEM, MORMĂI EL ÎN SINEA LUI. ASTĂZI E ÎNTÎI OCTOMBRIE ȘI MÎINE E... ZI DE ODIHNĂ! Fu un adevărat șoc pentru el. Însemna că n-are la dispoziție decît după amiaza pentru a pregăti cel mai susținut efort fizic din toată cariera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
că, făcând abstracție de circumstanțe, te iubesc neînchipuit de mult, în calitate de mireasă a fostului tău coleg de școală, deși nu sunt mormonă, dar asta nu contează, și așa mai departe...“. „Constantinescule“, a spus atunci cu glas tare Iason, „ce tot mormăiți voi acolo, ce tot te uiți la nenorocita asta ? E o scârbă, am găsit-o în mlaștini, aproape leșinată, pe când veneam încoace, i-am tras atunci și câteva șuturi, ca să mă țină minte, aș fi lăsat-o acolo, să crape
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
gură, un fel de mormăit. Cu toate astea, Dragoș le-a înțeles și s-a oprit o clipă. „Nu se speiie“, mi-a spus, „e piietenul meu, a venit să ne jucăm...“. „Prietenul tău, pe dracu’“, am izbutit eu să mormăi pe când el își reluă dansul în jurul copilului. Îi vedeam și îi auzeam pe amândoi ca dintr-un cub de ceață, mâinile puștiului luceau, dar fața nu i se înverzise încă, îmi era atât de somn, încât m-aș fi aruncat
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
agonia a 63 de cetacee cunoscute sub numele Steno rostratus și eșuate pe plajele pustii ale arhi pelagului. 10. Așadar, pe vremea când alergam jignit și dezgustat de-a lungul coridorului, am plutit o noapte întreagă și pesemne că am mormăit prea tare pentru că, a doua zi, întâmpinându mă la chiuvetă, după ce mi-a reamintit cât este ea de curată și a remarcat bandajul care îmi acoperea pumnul drept, doamna Gerda a spus : „Ți-a fost hău azi-noapte ?“. „Nu. De ce ?“ „Fiindcă
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
sofa ?“, m a întrebat după un timp Maria. „Mi-ar fi mult mai ușor...“ „Fă cum vrei“, i-am răspuns. Ea s-a întins pe sofa, o vedeam ca pe o formă oarecare, nedefinită. Apoi, pe neașteptate, forma aceea a mormăit : „Ce ai cu mine ? De ce ești împotriva mea ?...“. Poate vorbise Maria, dar vocea, groasă și brutală, nu era a ei. 14. Totul devenise idiot și comic, dar n aveam chef de râs. Îmi era milă de Maria, forma întinsă pe
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
fratele de braț, care mergea pe trei cărări. Dar acesta se trăgea de fiecare dată din mâna ei. Când au ajuns în fața blocului în care Angela avea un apartament la etajul doi a trebuit să-l lămurească mult să urce, mormăind mereu "Du-mă la gară. Trebuie să merg acasă ". Radu nu înțelegea ce vrea să zică dar îi "traducea" Angela. Ajunși în apartament se așezară toți în bucătărie. Nicolae mai cerea de băut râzând și trăgând cu ochiul spre Radu
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
apartament se așezară toți în bucătărie. Nicolae mai cerea de băut râzând și trăgând cu ochiul spre Radu. -Ce zici Radu, să mai pun ceva de băut? întrebă Angela -Cum vrei, zise Radu cu capul în pământ. -Sigur că vrea, mormăi Nicolae. Angela aduse o sticlă cu vin. După ce fratele ei mai bău două pahare, închinând cu Radu, adormi. Cei doi îl duseră în sufragerie, așezându-l pe canapea, după care imediat începu să sforăie. Radu și Angela s-au întors
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]