2,851 matches
-
ochii pe fața stăpânului, uitând și de cuvintele de binețe, și de plecăciune. Asta-l costă slujba și, pe înserat, îmbogăți hrana aligatorilor din swampul Louisianei. Cum ar fi putut însă bietul om să nu holbeze ochii, văzând cum, lângă nările turtite, de african, ale stăpânului, negul, dintotdeauna cafeniu-întunecat, mare cât un bob de mazăre, devenise deodată, peste noapte, zmeuriu, limpede și strălucitor de parcă ar fi fost o icră gigantică de sturion. Firișoare roșii și sidefii, ca niște rădăcinițe, porneau din
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
la capătul unei luni de tortură și lăsat să urle ca un jupuit de viu, gol, pe patul său din casa acoperită de iederă din nordul select al orașului, vegheat doar de două maici speriate de la Misiunea Catolică. Perla de lângă nară crescuse cât o boabă de strugure, și în hialinul ei difuzau pânze vagi, sângerii. Fire sârmoase, flexibile, absorbante, i se insinuaseră pe sub toată pielea, până în testicule și-n degetele mâinilor și picioarelor, înfășurîndu-le în rețele încîlcite ca niște fire de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ochii dați peste cap, iar deasupra, cu corpul pe corpul lui, cu brațele pe brațele lui, cu picioarele pe picioarele lui, cu ochii-n ochii lui, cu gura apăsată pe gura lui, fratele Armando scoțând un sunet continuu, neomenesc, pe nări, și luminând slab, cu ace de raze, în penumbră. În New Orleans amurgurile sânt violente și străvezii, sfâșiind în zdrențe de flacără norii de peste construcțiile de lemn mâncate de termite. Deasupra norilor, într-un Deisis de raze, într-o fală
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cum încă de atunci începuse să fie numită strada Bourbon. Filamentele meduzei care-i invadase corpul se resorbiseră, lăsîndu-i pe piele filigrane aproape neobservate, ca florile și lujerii art nouveau care-mpodobeau piatra clădirilor din uptown, în schimb negul de lângă nară îi rămase pentru totdeauna limpede și zmeuriu, cu ceva ca un embrion de pește-ntr-o icră plutind în el, fluturând uneori dintr-o coadă virtuală. Nopțile, însă, Packardul îl ducea acum la marginea orașului, la coliba lacustră a fratelui
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
groazei, nici a tuturor laolaltă, nici a vidurilor, ci a Altceva, ceva inuman, nediavolesc și nedivin, de neperceput cu mintea și de neatins cu degetele. Se vorbea de un complot pentru Schimbare. De vomarea, ejacularea, sângerarea, rostirea, urinarea, suflarea pe nări între degete, salivarea, defecarea, supurarea sau gândirea sau imaginarea, oricum transpirarea unei noi lumi, sau a unei Antilumi, sau mai curând a ceva fără existență și fără nume. O vibrație nouă, dintr-un instrument nou, se propaga din coliba pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
juca, dîndu-i degetele de la picioare să i le roadă și să le scarmene cu labele din spate, își întinsese botul și linchise din rouă menstruală înainte ca fata să se fi putut ridica. Melanie sărise atunci ca un demon, cu nările de leoaică dilatate și ochii injectați, apucase pisicuța de cap și o sfâșiase în două, azvârlind bucățile de carne și blană în zbatere pe rafinatul covor persan cu desen de păunite. Priveliștea îi făcuse rău și plăcere Ceciliei, care simțise
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ori prețul cursei, se grăbi, bâțâind din umeri și îngînînd distrat o temă de dixie, să-i ajungă. Se pierdură pe o cărare cu nenumărate cotituri, ușor ridicată față de nivelul mlaștinii. Duhoarea acesteia era copleșitoare și nu se simțea cu nările, ci cu întreaga piele. Orăcăiturile grotești ale broaștelor se ridicau ca niște liane pe stâlpii groși ai împuțiciunii, deschizând pe bolta îndoită a nopții inflorescențe cacofonice. Frigul devenise pătrunzător. De pe toate frunzele irișilor sălbatici, papurei și plantelor carnivore, larve de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
așteptat în picioare pe mirele înaripat, acolo, în strimta odaie nupțială. El m-a știut aici, înainte de-a mă vedea din carlinga lui, a simțit feromonii emanând din josul pântecului meu (i-a simțit cu creierul și nu cu nările, căci creierul mare nu-i decât înfoiarea monstruoasă a bulbului olfactiv), și-a coborât în picaj peste zigguratul meu de păcură și metal. Și deodată-a fost în cabina mea, blond și gol, cu aripi de fluture între omoplați, cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dedesubtul lor, și intră în cabina liftului, așezîndu-se pe scaun și luând iar fluturele în brațe. În tot acest timp, aerul era atât de dens de alte mii de lepidoptere, încît cei doi pur și simplu îi respirau, trăgîndu-i, prin nări, în plămâni, simțindu-i cum se zbat în alveole și expirîndu-i din nou în amurg. Dar până la urmă, o dată cu întunecarea aproape deplină și cu apariția primelor stele pe cerul de vară (căci se făcuse, fără-ndoială, vară, și noaptea era
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de pijama uzi fleașcă. Tâmplele îmi miroseau a ars. M-au dus la subsol, la reanimare, unde am rămas în comă mai bine de o săptămână, hrănit mai întîi intravenos cu glucoza, apoi și printr-un tub vârât printr-o nară, timp în care atacurile epileptice s-au repetat zilnic. Când am redeschis ochii era seară, și în salonul plin de agonici, scufundat la mii de kilometri sub pământ - acolo unde e toată istoria și toate formele și toate veacurile - plutea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
am simțit deodată că eu priveam. M-am ridicat în capul oaselor proaspăt și nonșalant, fără nici o fisură a conștiinței, înțelegînd perfect ce se-ntîmplase și unde eram. Mi-am scos singur, încet, ca pe un parazit exotic, tubul transparent din nară și-apoi mi-am pipăit fața. Incercînd să zâmbesc, am constatat - cum deja bănuiam - elasticitatea și docilitatea mușchilor ce-mi ridicau colțul gurii. Făcusem un mare progres. Puteam clipi și cu ochiul stâng - e drept, mai încet decât cu ochiul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și cu mantie de purpură, cum îl știm, dar acum prăvălit de pe cal, cu spaimă galbenă în priviri și făcând un gest de apărare cu mâna dreaptă, e străpuns de lancea balaurului verde ca fierea care, triumfător, vărsând foc pe nări, își lățise aripile peste lume. Și-am văzut o femeie bătută pe cruce în cuie de zirconiu, și trei bărbați în straie cernite plângând la piciorul crucii și sărutîndu-i ultimele șuvițe din părul roșu ca sârma de cupru. Și-am
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
strunească, se-mpingea între dinți ca un animal cu voință proprie și atingea cu vârful masca moale și răcoroasă. Trebuia să rămână cu ea pe față cât de mult își putea ține răsuflarea, apăsând ca să se imprime bine sprâncenele și nările delicate, șanțul de pe buza de sus, genele, fiecare în parte. Când nu mai putu, Maria trase ușor de marginea de sus, dez-lipindu-și lutul de pe față. Interiorul măștii era sidefiu, ca și când un strat al pielii, subțire ca pânza de păianjen, ar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu performanțele lui. Intra, de pildă, îmbrăcat, într-un mare acvariu unde, cu pești galbeni și albaștri în jurul său, mânca, bea și fuma, ba chiar scria și scrisori de câteva file la o măsuță, scoțând din când în când pe nări ghirlande de bule strălucitoare de aer. "E foarte bine, soro, e mai bine aievea decât când îl vezi la comedie", îi șopti tânăra damăj lui M-me Zamphiresco, și amândouă chicotiră schimbând priviri apoase, căci băgaseră de seamă, pasă-mi-te
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
izba părintească, în cultul de rit vechi al chlîștilor, creștini care scuipau pe icoane și le spărgeau cu topoarele, care nu mâncau carne, nici pește, nici lapte, nici brânză, nici dulce, nu beau băuturi bețive și nu trăgeau mahorcă pe nări. Stăpânirea îi împuțina din vreme-n vreme, trimițând soldați care-i căsăpeau, le scoteau ochii și le smulgeau muierilor pruncii vii din pântece, prilej de mare bucuria și de cântări de biruință pentru fericiții martiri. Toți mureau cu același extaz
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a minții mele, și asta în fiecare clipă a vieții mele reale și virtuale, pentru că definiția și însăși ființa trandafirului mea tal, trandafirul însuși în toată existența lui fantomatică, e chiar privirea ce se privește pe sine, mireasma ce-ntinde nări ca să poată mirosi, sabia ce se taie la nesfârșit pe ea însăși. Am învăța abia mai târziu că nimic nu e riguros în ierarhiile astea, că speciile nu evoluează unele din altele, că din larve de viespi pot ieși gușteri
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să citesc viitorul în cojile de cristal ce se bolteau peste cele două pupile, și pe care pleoapele, clipind rapid, le lăsau ude, scânteietoare. Cobora dintre ochi muchia dreaptă și subțire a nasului, cu o mică umflătură lângă una dintre nări. Obrajii ei erau slabi, cu pielea moale, cu o dezamăgire pe care n-o înțelegeam încă trăgîndu-i în jos mai puternic ca gravitația. Față veștedă și luminoasă pe care doar gura, mereu acoperită de cel mai umil, mai grosolan, mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prietenul sau dușmanul, iubitul sau necunoscutul, pe palma deschisă ce susținea, ca o mână de rege, sfera cerebrală, se grupau vămile, strâns lipite de creier: globii oculari, bile grele și transparente prin care vedeai, mult mărit, homunculul de sub bolta craniană, nările adăpostind chimismul încrețit și umed al mirosului, limba ca un portavion cu zonele gustative vopsite-n patru culori: dulce, acru, sărat, amar, cerul gurii cu misteriosul simț vomero-nazal prin care copiii mici știu dacă ești bărbat sau femeie, și labirintul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
gravidă care i-ar încredința cuiva ("pentru numai o săptămînă") fătul dezvoltat în uterul ei, deja format, cu degețele străvezii și suturile craniene vizibile prin pielea hialină a capului, dar încă nenăscut, neînstare să deschidă ochii și să tragă în nări mireasma de crin a atmosferei. Când avea să-mi vină sorocul? Peste câți alți ani de adăugat zi de zi, răbdător, foaie peste foaie străvezie, ca în acele albume în care vezi pe o pagină ruina unei case din Pompei
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de vulpi și de vipere, de îngeri și de ploșnițe, de broaște și de fetuși, fețe foindu-se, mișcând mandibule și maxile, palpi labiali, căscând boturi pline de colți, încruntîndu-se mânios sau zâmbind cu duioșie, fețe pline de ochi, de nări, de limbi despicate și de antene... Și toată marea aceea de fețe, din care nu lipsea nici una, nici măcar cea a străveziilor pești abisali, nici măcar fața bărboasă și blândă a lui Dumnezeu, se contopea și ea deodată în chiar chipul Cocăi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu eternele, strălucitoarele cruci care ard în soare pe vârfuri, s-a dezvoltat în întregime din străvechiul bulb olfactiv. Căci funcția sa a rămas aceeași, deși mirosul pe care-l vânează e atât de schimbat. Ne îndreptam cândva, chemotactic, cu nările dilatate, către sursele noastre de hrană și simțeam în cerul gurii amarele emanații ale subțiorilor femeii noastre. Adulmecam duhoarea de fecale, urină și carne stricată a unor inflorescențe perverse. Un minuscul turbion de mireasmă ne aducea în memorie spații vechi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a doua se înfipse în gâtlejul bărbatului și începu să-și croiască loc acolo, iar a treia îl fixă pe Rim. Quintul prinse cu mare ușurință insecta, o strivi între degete și apoi, cu un gest rapid, o îndesă în nara stânga a bărbatului. Avusese o moarte frumoasă. Nu mulți războinici aveau privilegiul de a se lupta cu un quint. Rim pătrunse în magazin și văzu imediat containerul. Era încadrat de patru luptători cu înfățișare fioroasă. Spionul zâmbi larg și își
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
sporovăiau în dialect galo-roman și, ciulind urechea, auzi rostit numele lui Atila își aminti atunci de luptă: atacul hunilor în albia înghețată a râului, Mataurus în genunchi, în iarbă, cu abdomenul străpuns, cavalerul cu brâul verde, calul său negru, cu nările dilatate, sabia sclipitoare gata să lovească... Ce sfârșit avusese ciocnirea? Ce i se întâmplase? Era limpede că fusese rănit, dar poate nu grav. Reușea să-și miște picioarele și asta deja era ceva, însă antebrațul stâng era bandajat și i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
brațului. Cu un zâmbet dezarmant, Balamber liniști apele. Făcu un semn către carnea de pe proțap și-l întrebă: — Ai mâncat deja? Sebastianus șovăi un moment înainte de a răspunde. Zilele acelea mâncase foarte puțin, iar mirosul de friptură îi pătrundea irezistibil nările. Balamber insistă: — Servește-te, te rog! Cu gesturi grăitoare, un războinic bătrân cu înfățișare severă, ce se găsea în dreapta lui Sebastianus, îl invită să ia porția lui, întinzându-i un cuțit să poată tăia. Romanul hotărî să accepte invitația; îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
abandonase în momentul pericolului și temându-se de mânia ei. însă Hippolita avea cu totul altceva în minte. — Ce stai așa aici? îl mustră. Du jos lucrurile, mișcă-te! Ajunsă pe terasă, se găsi în aer liber. Simți imediat în nări mirosul de fum, iar pe față, în locul aerului rece de noapte, vâlvătaia fierbinte a incendiului ce devora villa. Sprijinită de balustradă, contemplă îngrozită peisajul de coșmar ce i se oferea ochilor. Aripa edificiului rezervată servilor era toată un rug: așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]