1,782 matches
-
Timpul trece încet și se pare că răbdarea nu e punctul meu forte... Poate că dacă aș ști că...; sau, nuanțând, contexte comunicative interpersonale, respectiv didactice/educaționale implicând actualizarea unor elemente precum: * "analogii", "povestiri explicative" (D. P. Newton & L. D. Newton, 2000, p. 609); "instrucțiuni adresate direct" interlocutorului, "încurajări (recompense/complimente)", "reamintirea" unor sarcini de lucru/reguli, "repetarea unor informații", "rezumări", "împărtășirea de experiențe personale/anecdote", "lectură" etc. (Dickson, 2005, p. 115, tabel 9.2.); discurs interactiv etc.; * structura întrebare răspuns
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
VIII, National Association for Public Health Policy, Washington, martie. Guiness, Oz; Seel, John (1992), No God but God: Breaking with the Idols of Our Age, Moody, Chicago. Haarer, D.L. (1984), The Church’s Attitudes toward Alcohol, Faith and Life Press, Newton, Kansas, Mennonite Publishing House, Scottdale, Pennsylvania. Hansen, W.B. (1993), „School-based alcohol prevention programs”, în Alcohol Health & Research World, vol. 17. Holder, H.D.; Howard, J.M. (1992) (ed.), Community Prevention Trials for Alcohol Problems: Methodological Issues, Praeger, Westport. Holder, Harold D.
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
sale rapide în Grecia, am văzut cuceririle rațiunii din Evul Mediu. O veritabilă revoluție se produce acum prin acumularea observațiilor, experimentării ipotezelor novatoare, formulării de legi și demonstrării lor, progreselor matematicii, enunțării noilor demersuri metodologice. Copernic, Galilei și alții, ca Newton, sunt farurile călăuzitoare ale umanității. În ceea ce privește științele umaniste, începând cu Renașterea, textele biblice, juridice, literare sunt studiate cu aceeași rigoare analitică. Subliniem trei consecințe ale acestei evoluții, în planul care ne interesează: -separarea credinței de știință. După lupte acerbe, este
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
pentru a face ceea ce ea nu știe să facă: am vindecat bolile, am exploatat energiile, am îndiguit fluviile. Noi suntem cei care fac parte din natură. O interpretăm și descoperim că ea se comportă urmând o regularitate remarcabilă. Copernic, Galilei, Newton, Einstein și alții ca ei au des-cifrat-o și au enunțat legile care o guvernează. Concluzia sare în ochi: dacă vrem să dispunem de natură după voia noastră, trebuie să îi cunoaștem legile și să le respectăm. Dacă vrem să păstrăm
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
119 Marx, K., 9, 36-37, 119 Masaccio, T., 162 Mendras, H., 120 Mirabeau, H., 46 Montesquieu, Ch., marchiz de Secondat, 44, 46, 95, 163 Moor, R. de, 10 Morus, Thomas, 163 Morny, Ch, duce de, 66 N Nagy, I., 36 Newton, I., 164, 207 Nietzsche, F., 119 Nixon, R., 226 O Otto I, 158 Otto al II-lea, 158 P Parsons, T., 10 Pascal, B., 60, 88 Pavel, sfântul, 101 Penn, W., 174 Petrarca, 162 Petru, Sfântul, 35 Petru cel Mare
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
drept o sondă care nu poate pătrunde dincolo de produsele unite ale minții și lumii“, op. cit., p. 12. 21 Vezi, în acest sens Leonard Goddard, Brenda Judge, „The Metaphysics of «Tractatus»“, în Australasian Journal of Philosophy, Monograph No. 1, 1982 și Newton Graver, „The Metaphysics of «Tractatus»“, în Wittgenstein. Eine Neubewertung, Bd. I. 182 GÂNDITORUL SINGURATIC 22 Br. McGuiness, „Der Löwe sprichtă und wir können ihn nicht verstehen“, în volumul cu același titlu, Suhrkamp, Frankfurt am Main, 1991, p. 8. 23 Ibidem
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
este ceea ce corespunde unei propoziții elementare atunci când ea este adevărată, iar Tatsache este ceea ce corespunde produsului logic al propozițiilor elementare, atunci când acest produs este adevărat. (Vezi L. Wittgenstein, Briefe, p. 252.) 56 Pentru o argumentare convingătoare, în acest sens, vezi Newton Graver, „The Metaphysics of «Tractatus»“, în op. cit., p. 88. 57 Br. McGuiness, op. cit., p. 172. În studiul lor, consacrat „metafizicii Tractatus-ului“, L. Goddard și B. Judge disting trei straturi: 1) faptele obișnuite, ale căror „imagini“ sunt propozițiile; 2) stări de
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
expresiile limbajului considerate în sine, izolate, au sensuri și semnificații bine determinate. Sensul propozițiilor și semnificația cuvintelor sunt determinate de folosirea lor, iar acestea pot fi stabilite dacă considerăm relația expresiilor cu anumite activități, cu anumite situații de viață.“ (Vezi Newton Graver, „Die Unbestimmtheit der Lebensformen“, în (Hg.) W. Lütterfelds, A. Roser, Der Konflikt der Lebensformen in Wittgensteins Philosophie der Sprache, Suhrkamp Verlag, 1999, p. 41.) 45 Wittgenstein’s Lectures, p. 100. 46 Ibidem, p. 81. 47 Caietul albastru, pp. 57-58
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
of Wittgenstein, ed. cit., vol. IV. BIBLIOGRAFIE 387 Geach, Peter, „Last Lectures 1946-1947“, în Portraits of Wittgenstein, ed. cit., vol. III. Goddard, Leonard and Judge, Brenda, „The Metaphysics of Tractatus“, în Australasian Journal of Philosophy, Monograph No. 1, 1982. Graver, Newton, „Die Unbestimmtheit der Lebensformen“, în (Hg.) W. Lütterfelds, A. Roser, Der Konflikt der Lebensformen in Wittgensteins Philosophie der Sprache, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1999. Harré, Rom, „Wittgenstein: Science and Religion“, în Philosophy, 76, 2001. Hausmann, Luise, Hargrove, Eugene C.
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
prenumele, ci numele. Și avea să-l numească mereu așa, până la sfârșit. Trei ani. Ori aproape. O mie cincizeci de zile, care confirmaseră cât de direct proporționale erau toate acelea cu rezultatul dorințelor a două trupuri (ea Îl parafrazase pe Newton odată, pe când se Îmbrățișau sub dușul unui hotel din Atena) și de invers proporționale cu pătratul distanței care Îi desparte. Trei ani intenși și călători, care Începuseră În noaptea În care terminaseră de cinat foarte târziu, singuri Într-o bodegă
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
este alcătuită din substanțe individuale, în continuă perfectare, înzestrate cu forțe de atracție și repulsive (monade fizice) care lucrează în mod armonios, după un plan înțelept al lui Dumnezeu. El aduce o contribuție importantă în explicarea mecanică a naturii după Newton și anume, originea sistemului nostru solar. Între 1760-1770 se simte asupra sa o pronunțată înclinare spre empirismul englez, mai precis spre așa-zisul „scepticism” a lui Hume, fără a renunța total la convingerile sale raționaliste dinainte. Între 1770-1781, pregătindu-și
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
joggingului, tocmai pentru a sublinia importanța cunoașterii de cei care doresc să practice alergarea ca activitatea constantă, adresată întreținerii corporale, menținerii unui nivel optim de sănătate, creșterii tonusului fizic și psihic, creșterii capacității de efort etc. Plecând de la ceea ce Isaac Newton evidenția în principiul celei de a treia legi a mișcării, putem înțelege de ce practicarea joggingului necesită luarea unor măsuri de prevenire a anumitor tensiuni și de combatere a anumitor efecte. Conform informațiilor existente astăzi, având la bază ceea ce renumitul specialist
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
în epicicluri. Chiar după ce noțiunea de cercetare științifică dezinteresată a început să se impună în Occident, în secolul al XVII-lea, Robert Boyle se plîngea de "tertipurile frauduloase" ale cercetătorilor științifici, din care putea da "multe exemple" (Boyle 1744:205). Newton a admis că și-a modificat notițele încît oamenilor să le fie mai ușor să vadă în ce măsură acestea argumentau teoria lui asupra gravitației. Mendel a făcut același lucru pentru a-și susține mai bine părerile cu privire la moștenirea genetică. Prezentarea datelor
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
caz, instrumentul minciunii n-au fost cuvintele, ci oasele; rapoartele despre descoperirile Piltdown erau parțial sau poate în totalitate scrise de cercetători sinceri. Astfel, putem spune că deși a existat o înșelăciune, nu a existat nici o minciună propriu-zisă. Poate că Newton a avut dreptate să îi ajute pe cititorii neavizați să înțeleagă lucrarea sa Principia. Babbage (1830:178) susținea că "ajustarea", cum își numise acea procedură, nu era atît de negativă ca "măsluirea" informațiilor. Într-adevăr, Gifford (1980:40) merge mai
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
prin amplificare specifică a alelei mutante cu ajutorul metodei ARMS-PCR sau prin metoda PCR-RFLP. Aceste metode indică exact mutația produsă în gena globinică, fiind și metode de verificare, absolut necesare într-un diagnostic molecular. Metoda ARMS-PCR, descrisa pentru prima dată de Newton și colaboratorii, este o modificare a metodei PCR care permite detecția mutațiilor punctiforme cunoscute prin amplificare cu specificitate alelică a ADN. Aceasta metodă nu implică utilizarea izotopilor radioactivi, iar genotiparea este posibilă prin simpla examinare a migrării produsului PCR specific
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
a alelei mutante cu ajutorul metodei ARMS-PCR sau prin metoda PCR-RFLP. Aceste metode indică exact mutația produsă în gena globinică, fiind și metode de verificare, absolut necesare într-un diagnostic molecular. Metoda ARMS-PCR (fig. 16.30), descrisă pentru prima dată de Newton și colaboratorii (1989), este o modificare a metodei PCR care permite detecția mutațiilor punctiforme cunoscute prin amplificare cu specificitate alelică a ADN. Această metodă nu implică utilizarea izotopilor radioactivi, iar genotiparea este posibilă prin simpla examinare a migrării produsului PCR
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
separă două porțiuni de fluid, atunci când straturile sale, vecine cu elementul de suprafață, au o mișcare relativă de alunecare unul față de altul. Se deosebește o viscozitate dinamică și una cinematică. Viscozitatea dinamică este dată de legea de frecare a lui Newton care exprimă proporționalitatea între efortul unitar tangențial (tensiunea tangențială), x, și gradientul de viteză, dv/dx. (1.1) în care : x - coeficient de viscozitate dinamică. Unitatea de viscozitate în sistemul internațional (SI) este . In sistemul CGS unitatea de măsură este
Reactoare în industria chimică organică. Îndrumar de proiectare by Eugen Horoba, Sofronia Bouariu, Gheorghe Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/91785_a_93066]
-
urmare nivelului înalt de legitimitate, vor apărea forme diverse de interes și participare politică. Fără îndoială, analizele de acest gen au anumite limitări. Sfârșitul secolului XX a fost martorul unui număr de provocări pentru legitimitate, ceea ce îi determina pe Kaase, Newton și Scarbrough să vorbeasca de o "criză a democrației" (1995: 150 urm.), referindu-se, în special, la distanțarea cetățenilor de partidele politice, la apariția unor atitudini anti-partizane, și, în general, a unor atitudini de nemulțumire și anti-establishment. Pharr și Putnam
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
subliniază declinul "capacității actorilor politici de a acționa în conformitate cu interesele și dorințele cetățenilor", ceea ce nu reprezintă altceva decât declinul receptivității (responsiveness), așa cum sugerează analiza propusă aici. Împreună, cei trei autori observă un declin al încrederii în instituțiile publice (confirmat de Newton și Norris, 2000), manifestat față de parlament, de sistemul juridic, de forțele armate, de poliție și de administrație. Această neîncredere în guvern este examinată de către Della Porta (2000)82 vizavi de corupție, cu aplicarea deficitară a legii și cu receptivitate (responsiveness
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
O., și McGowan, P., 1984, "Explaining African military coups d'etat, 1960-1982", în The American Political Science Review, 78. Jones, M.P., 1995, "A guide to the electoral systems of the Americas", în Electoral Studies, 14 (1), pp. 5-21. Kaase, M., Newton, K. și Scarbrough, E., 1995, Belief in Government, Oxford, Oxford University Press. Karatnycky, A. (ed.), 1998, Freedom in the World. The Annual Survey of Political Rights & Civil Liberties 1996-97, New Brunswick, N.J., Transaction Pub. Karatnycky, A., Motyl, A. și Graybow
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
Munck, G. și Skalnik Leff, C., 1997, "Modes of transition and democratization: South America and Eastern Europe in comparative perspective", în Comparative Politics, 29 (3), pp. 343-362. Neubauer, D.E., 1967, "Some conditions of democracy", în American Political Science Review, 61. Newton, K. și Norris, P., 2000, Confidence in Public Institutions: Fate, Culture, or Performance?, în Pharr și Putnam [2000]. Nordlinger, E.A., 1978, I nuovi pretoriani: l'intervento dei militari in politica, Milano, Etas libri. Nun, J., 1968, "A Latin American Phenomenon
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
noastră asupra lumii se schimbă la lumina cunoștințelor noastre. Perspectiva echilibrului ar putea părea că justifică liberalismul economic. Cea a distrugerii creatoare cere intervenția armonizantă a puterii publice. Întrebarea pusă lumii se schimbă și ea odată cu timpul. Cu paradigmele mecaniciste (Newton), sau termodinamica (în sensul pe care îl are la Carnot), universul, viața sînt asimilate unor mașini orologiul, mași-na cu aburi și ne punem întrebări privind modul de funcționare a mașinii. Mod de funcționare înseamnă repetiție; ne limităm, deci, la concepția
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
splendide și lucrează cu prisma; lojile masonice, care sînt loje operative de masoni din corpul londonez, îi cer să devină conducătorul lor. La vremea respectivă, Désaguliers vindea conferințe experimentale aristocrației londoneze. Oamenii plăteau ca să vadă o demonstrație cu prisma lui Newton. Désaguliers a reunit lojele operative din Londra și a avut ideea genială de a face loje în care totul să fie axat pe științele experimentale. Cum era foarte ingenios, a distribuit grade și a pus la punct un oarecare ezoterism
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
psihanaliză și deconstructivism postmo dern, ale căror teorii au zdruncinat considerabil metafizica occi dentală, lingvistica, semantica, sociologia etc. Această revoluție a fost îndreptată împotriva unei anumite viziuni statice despre lume, subiect și limbaj, considerate anterior ca stabile, unitare, monolitice. De la Newton și Descartes, concepția noastră se consolidase pe baze esențialiste, subiectul fiindu-și propriul fundament, imuabil și ire ductibil. Or, am înțeles treptat că identificarea, departe de a fi în mod natural dată pentru totdeauna, este, dimpotrivă, efectul unei construcții, al
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
nimănui străine. Volumul scapă, ca multe din creațiile autorului, convențiilor genului romanesc, amestecînd încă o dată, în stilu-i elegant și inimitabil, eseu și ficțiune, făcînd să defileze pe sub ochii uluiți ai cititorului, personaje de primă mînă, precum Platon, Aristotel, Kepler, Galilei, Newton, Darwin, Einstein și mulți alții care au contribuit substanțial la făurirea viziunii noaste despre lumea în care viețuim. Ideile curg sub atenta și adesea amuzata supraveghere a "Bătrînului", dar și a celuilalt personaj, autorul însuși, rînd pe rînd indulgent, sever
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]