1,994 matches
-
să-l apere ieșind în stradă? — Nu știu cât de minoritari sunt. Eu mă mai refer și la cei pe care-i văd pe site-uri, care se solidarizează cu justiția sau înjură justiția. Nu-mi dau seama cât de mult e sădită ideea de justiție în preocuparea oamenilor. Cei interesați bănuiesc că fac parte dintr-o pătură cât de cât instruită a societății româ nești. Nu cred c-ar fi foarte puțini, nu cred c-ar fi minoritari. Dar mă întreb ce
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
ridica de pe pămînt și uda toată fața pămîntului. 7. Domnul Dumnezeu a făcut pe om din țărîna pămîntului, i-a suflat în nări suflare de viață, și omul s-a făcut astfel un suflet viu. 8. Apoi Domnul Dumnezeu a sădit o grădină în Eden, spre răsărit; și a pus acolo pe omul pe care-l întocmise. 9. Domnul Dumnezeu a făcut să răsară din pămînt tot felul de pomi, plăcuți la vedere și buni la mîncare, și pomul vieții în mijlocul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
Sem, Ham și Iafet; Ham este tatăl lui Canaan. 19. Aceștia au fost cei trei fii ai lui Noe, și din ei s-au răspîndit oameni peste tot pămîntul. 20. Noe a început să fie lucrător de pămînt și a sădit o vie. 21. A băut vin, s-a îmbătat și s-a dezgolit în mijlocul cortului său. 22. Ham, tatăl lui Canaan, a văzut goliciunea tatălui său, și a spus celor doi frați ai lui afară. 23. Atunci Sem și Iafet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
numește Beer-Șeba; căci acolo și-au jurat ei credință unul altuia. 32. Astfel au făcut ei legămînt la Beer-Șeba. După aceea, Abimelec s-a sculat împreună cu Picol, căpetenia oștirii sale, și s-au întors în țara Filistenilor. 33. Avraam a sădit un tamarisc la Beer-Șeba; și a chemat acolo Numele Domnului, Dumnezeului cel veșnic. 34. Avraam a locuit multă vreme ca străin în țara Filistenilor. $22 1. După aceste lucruri, Dumnezeu a pus la încercare pe Avraam și i-a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
da iureș peste ele și le va urmări. 20. Așer dă o hrană minunată; el va da bucate alese împăraților. 21. Neftali este o cerboaică slobodă: rostește cuvinte frumoase. 22. Iosif este vlăstarul unui pom roditor, vlăstarul unui pom roditor sădit lîngă un izvor; ramurile lui se înalță deasupra zidului. 23. Arcașii l-au ațîțat, au aruncat săgeți și l-au urmărit cu ura lor. 24. Dar arcul lui a rămas tare, și mîinile lui au fost întărite de mîinile puternicului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
sângele cerut de umbra lui Agamemnon, o umbră care nu s-a arătat decât în visul Clitemnestrei, povestit Electrei de către Crisotemis, așadar, evocat printr-o relatare indirectă: „Cică l-ar fi văzut (eisidein) pe tatăl nostru”, deci pe Agamemnon însuși, „sădind cu mâna lui în cămin sceptrul purtat de el odinioară. Iar din acest sceptru se pare că ar fi răsărit un laur înflorit, atât de mare, încât umbra lui se întindea peste tot ținutul Micenei”. Viziune nocturnă care constituie o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
un mormânt străin, La o necunoscută existență. ...În amintirea lui, și pentru că îl cunosc destul de bine, am scris aceste rânduri, cu sufletul îngenuncheat. „Cartea despre vin, ar trebui să poarte, în fruntea ei, fragmentul corespunzător, extras din biblie: „Și Noe sădind via, bău din vin și se îmbătă, dezvelindu-se în cortul său. Și Ham, părintele lui Canaan, văzând goliciunea părintelui său, spuse celor doi frați ai săi de afară. Și Sem și Iafet luară o mantie și mergând cu dosul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
datorită mamei se perpetuează ființa omenească. Din viața ei izvorăște viață și se formează lumea. Din ea se nasc și cresc oameni după chipul și asemănarea lui Dumnezeu. De la mamă copilul învață primul zâmbet și primul cuvânt - mamă. Ea, mama, sădește și dezvoltă în ființa copilului respectul față de părinți, față de semeni, de muncă și de țară. Mama îi conturează copilului personalitatea, pe care se reazemă ca pe niște stâlpi puternici țara și națiunea . Sunt în lume oameni de știință renumiți, care
OMAGIU MAMEI by Ioan Costache Enache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1070]
-
furtunii și ploii. $5 1. Voi cînta Prea Iubitului meu, cîntarea Prea Iubitului meu despre via Lui. Prea Iubitul meu avea o vie, pe o cîmpie foarte mănoasă. 2. I-a săpat pămîntul, l-a curățit de pietre, și a sădit în el vițele cele mai alese. A zidit un turn în mijlocul ei, și a săpat și un teasc, apoi trăgea nădejde că are să-i facă struguri buni, dar a făcut struguri sălbatici. 3. "Acum dar, - zice Domnul - locuitori ai Ierusalimului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
ca dărîmăturile din pădure și de pe vîrful muntelui, părăsite odinioară înaintea copiilor lui Israel: va fi o pustie! 10. Căci ai uitat pe Dumnezeul mîntuirii tale, și nu ți-ai adus aminte de Stînca scăpării tale. De aceea ți-ai sădit răsaduri plăcute, și ai sădit butuci străini. 11. Cînd i-ai sădit, i-ai înconjurat cu un gard, și în curînd i-ai văzut înflorind. Dar culesul roadelor a fugit tocmai în clipa veseliei: și durerea este fără leac. 12
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
de pe vîrful muntelui, părăsite odinioară înaintea copiilor lui Israel: va fi o pustie! 10. Căci ai uitat pe Dumnezeul mîntuirii tale, și nu ți-ai adus aminte de Stînca scăpării tale. De aceea ți-ai sădit răsaduri plăcute, și ai sădit butuci străini. 11. Cînd i-ai sădit, i-ai înconjurat cu un gard, și în curînd i-ai văzut înflorind. Dar culesul roadelor a fugit tocmai în clipa veseliei: și durerea este fără leac. 12. Vai! ce vuiet de popoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
lui Israel: va fi o pustie! 10. Căci ai uitat pe Dumnezeul mîntuirii tale, și nu ți-ai adus aminte de Stînca scăpării tale. De aceea ți-ai sădit răsaduri plăcute, și ai sădit butuci străini. 11. Cînd i-ai sădit, i-ai înconjurat cu un gard, și în curînd i-ai văzut înflorind. Dar culesul roadelor a fugit tocmai în clipa veseliei: și durerea este fără leac. 12. Vai! ce vuiet de popoare multe care urlă cum urlă marea! Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
ai venit." 30. "Și acesta să-ți fie semnul, Ezechia: anul acesta veți mînca ce va crește singur de la sine, și în al doilea an ce va răsări din aceasta, dar în al treilea an, veți semăna, veți secera, veți sădi vii și veți mînca din rodul lor. 31. Și ce va mai scăpa din casa lui Iuda, și ce va mai rămîne iarăși va prinde rădăcini dedesubt, și va aduce rod deasupra. 32. Căci din Ierusalim va ieși o rămășiță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
niște lăcuste înaintea Lui; El întinde cerurile ca o măhramă subțire, și le lățește ca un cort, ca să locuiască în el. 23. El preface într-o nimica pe voievozi, și face o nimica din judecătorii pămîntului. 24. De abia sunt sădiți, de abia sunt semănați, de abia li s-a înrădăcinat tulpina în pămînt: și El suflă peste ei, de se usucă, și un vîrtej îi ia ca pe niște paie. 25. "Cu cine Mă veți asemăna, ca să fiu deopotrivă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
sete. Eu, Domnul, îi voi asculta, Eu Dumnezeul lui Israel, nu-i voi părăsi. 18. Voi face să izvorască rîuri pe dealuri, și izvoare în mijlocul văilor. Voi preface pustia în iaz, și pămîntul uscat în șuvoaie de ape; 19. voi sădi cedri, salcîmi, mirți și măslini în pustie; voi pune chiparoși, ulmi, și merișori turcești la un loc în pustie, 20. ca să vadă cu toții și să știe, să priceapă și să înțeleagă că mîna Domnului a făcut aceste lucruri, și Sfîntul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
lemnul cu o rindea, și-i înseamnă mărimea cu compasul, face un chip de om, un frumos chip omenesc, ca să locuiască într-o casă. 14. Își taie cedri, goruni și stejari, pe care și-i alege dintre copacii din pădure, sădește brazi și ploaia îi face să crească. 15. Copacii aceștia slujesc omului pentru ars, el îi ia și se încălzește cu ei. Îi pune pe foc, ca să coacă pîine și tot din ei face și un dumnezeu căruia i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
nu se va mai întuneca, căci Domnul va fi Lumina ta pe vecie, și zilele suferinței tale se vor sfîrși. 21. Nu vor mai fi decît oameni neprihăniți în poporul tău: ei vor stăpîni țara pe vecie, ca o odraslă sădită de Mine, lucrarea mîinilor Mele ca să slujească spre slava Mea. 22. Cel mai mic se va face o mie și cel mai neînsemnat, un neam puternic. Eu, Domnul, voi grăbi aceste lucruri, la vremea lor." $61 1. "Duhul Domnului Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
cine va muri la vîrsta de o sută de ani va fi încă tînăr, și cel ce va muri în vîrstă de o sută de ani va fi blestemat ca păcătos. 21. Vor zidi case și le vor locui, vor sădi vii, și le vor mînca rodul. 22. Nu vor zidi case, ca altul să locuiască în ele, nu vor sădi vii pentru ca altul să le mănînce rodul, căci zilele poporului Meu vor fi ca zilele copacilor și aleșii Mei se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
vîrstă de o sută de ani va fi blestemat ca păcătos. 21. Vor zidi case și le vor locui, vor sădi vii, și le vor mînca rodul. 22. Nu vor zidi case, ca altul să locuiască în ele, nu vor sădi vii pentru ca altul să le mănînce rodul, căci zilele poporului Meu vor fi ca zilele copacilor și aleșii Mei se vor bucura de lucrul mîinilor lor. 23. Nu vor munci degeaba, și nu vor avea copii ca să-i vadă pierind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
zare. Parcă nu pentru Hasekura, ci pentru sufletul meu deznădăjduit spusesem acele cuvinte de încurajare. Ca să fiu cinstit, am ajuns să nu mai înțeleg deloc lucrările Domnului. Să nu mai știu dacă Dumnezeu tăgăduiește sau sprijină încercările mele de a sădi învățăturile Sale în Japonia. Singurul reazem care mi-a mai rămas este gândul că omului nu-i este dat să cunoască voia Domnului. Ceea ce nouă ni se pare o piedică poate fi de fapt o sămânță plină de însemnătate pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Sfântul Petru. Cardinalul schiță un surâs. Semăna cu zâmbetul amar al unui dascăl bătrân în fața unui copil mofturos. — Eminență, misionarul se deosebește de ostaș. Moartea unui ostaș poate fi zadarnică uneori, dar un misionar care moare în vreme de prigoană sădește o sămânță nevăzută ochiului omenesc. Sămânța care mărturisește slava lui Dumnezeu... — Ai dreptate. Petru, primul papă, a sădit și el în inimile oamenilor o sămânță nevăzută prin martiriul său în timpul prigoanei de la Roma. Nici Domnul nu s-a temut de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Eminență, misionarul se deosebește de ostaș. Moartea unui ostaș poate fi zadarnică uneori, dar un misionar care moare în vreme de prigoană sădește o sămânță nevăzută ochiului omenesc. Sămânța care mărturisește slava lui Dumnezeu... — Ai dreptate. Petru, primul papă, a sădit și el în inimile oamenilor o sămânță nevăzută prin martiriul său în timpul prigoanei de la Roma. Nici Domnul nu s-a temut de moarte pe dealul Golgotei. Ai dreptate. Cardinalul repetă de câteva ori „Ai dreptate”. Dar dintr-o dată îi pieri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
pe care nu i-am mai văzut de când ne-am luat rămas bun la Luzon. Mă rog pentru omul cu haine zdrențuite. Jumătate din viața mea de până acum am fost legat de țara aceasta stearpă. M-am străduit să sădesc aici via Domnului, dar am dat greș. Totuși acest pământ este pământul meu. Este pământul pe care trebuie să-l cuceresc întru Domnul. Și tocmai pentru că este un pământ sterp îmi farmecă inima. La răsărit se zăresc ici-colo insule stâncoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
cu fața la pămînt, și ai cărui ochi sunt deschiși: 5. "Ce frumoase sunt corturile tale, Iacove! Locuințele tale, Israele! 6. Ele se întind ca niște văi, ca niște grădini lîngă un rîu. Ca niște copaci de aloe pe care i-a sădit Domnul, ca niște cedri pe lîngă ape. 7. Apă curge din gălețile lui, și sămînța lui este udată de ape mari. Împăratul lui se înalță mai presus de Agag, și împărăția lui ajunge puternică. 8. Dumnezeu l-a scos din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
vecinul vine și mă ajută. A adus răsad, el a răsădit, el le-a udat și el mi-o zis să am, să nu mă uit jalnic în grădina altora. Buni, buni, buni oameni! (îmi arată grădina unde vecinul a sădit roșiile). Iaca, mergem la Aneta și văd ce o să zică ea. Iaca așa, îmi trag ciorapii și dacă are să spună Aneta să mă duc la mănăstiri am să mă duc, dacă nu, nu. (aceste cuvinte le-a rostit cu un
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]