1,867 matches
-
pentru prima oară. Noutatea celor oferite de muzeul mănăstirii, ambianța acestor lucruri minunate, neprețuitele comori de artă și arhitectură sunt pentru noi tezaure ce vor rămâne în conștiința noastră. Rar ne-a fost dat să mai simțim acea atmosferă de solemnitate din Biserica Secu. De fiecare dată ne-am gândit că poate umbrele sfinte ale minunaților strămoși vor fi un sprijin pentru grelele încercări viitoare la care ne va supune viața. Anul viitor toți cei ce vor semna sub aceste rânduri
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
trecut Încă nu avea. Maică-sa l-a luat În brațe și i-a mângâiat chica, Încercând să treacă asupra ei presimțirile și spaimele fiului. Ar trebui să te tunzi, vine vara, i-a șoptit. În tăcere, apoi, cu o solemnitate complice, s-au dus la culcare, fiecare ascunzându-și lacrimile de ușurare, sentimentul că sunt din nou Împreună și că nu trăiesc În anul 1985 Într-un oraș pe care primăvara Îl ocolise, grăbită să se așeze mai repede peste
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
anunță că „după o lungă luptă cu boala, împăratul Tiberius și-a dat ultima suflare sub ochii mei“ și le prezentă testamentul „pe care l-am luat cu mâinile mele din camera imperială“. Verificară sigiliile, deschiseră scrisoarea, o citiră cu solemnitate. Și toți fură cuprinși de uimire când aflară că împăratul mort îi numea moștenitori ai imensei sale averi pe Gajus Caesar, fiul lui Germanicus, cel ucis, și pe un nepot al său, adolescent, pe nume Tiberius Geminus. Și cu toții, optimates
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
În schimb, în zona ocupată de optimates, cei pe care Callistus îi numea stăteau în picioare, palizi, cu răsuflarea tăiată, fără să scoată un cuvânt, în mijlocul colegilor tăcuți. Apoi se așezau tremurând, iar Callistus punea jos codexul și, cu aceeași solemnitate, lua altul. Vecinii lor, care știau mai multe despre acele evenimente decât dezvăluiau actele, îi priveau cu ochii măriți de groază, așteptând să le vină rândul, și în pauze se uitau la foile subțiri de papyrus pe care Callistus le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
paharul de al meu și trezindu-mă la realitatea petrecerii. Sigur că da, Claire, probabil c-o să mai treacă o vreme până când o să fii din nou gata să ieși cu un bărbat. — A, da, am clătinat eu din cap cu solemnitate. — Apropo, am primit zilele astea o propunere interesantă de la un prieten de-al tău. Luke Mayville. Agentul lui mi-a spus că tu i-ai sugerat să-mi trimită următorul manuscris. De vreme ce acum, opțiunea de a lucra cu Grant Books
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
coșuri, deoarece În buzunarele blugilor avea fiecare, după caz prin grijă maternă, un prezervativ sau o pastilă. Veneau acasă, e un fel de-a spune, căci ei doar se mutau câteva străzi mai aproape de Dealul Florilor: o mișcare lipsită de solemnitate. De anvergură nici nu poate fi vorba. Doar Pistike, student la filosofic și suporter Înflăcărat al lui Tamás Gáspár Miklos și Esterházy Péter, venea de undeva, adică de la Budapesta unde, la momentul potrivit, vor studia și ceilalți frați ai săi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
că vorbise atât de mult, Încât uitase pentru ce venise. Ieși pe terasă de unde se Întoarse cu coșul de salcie Împletită, acoperit cu un ștergar alb țesut În casă, sub care se ascundea o mică „mezelărie”... Măcelarul dezveli coșul cu solemnitatea cu care primarii dezvelesc monumentele. Ceea ce se Înfățișă doamnei Ster avu darul de a o surprinde, căci ochii Îi străluciră o clipă cu o lăcomie pe care buna ei educație nu o putuse nicicum Înăbuși. Amintire de la Cöcöke, zise domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
coclit ale tablourilor pe care zarurile colorate ale vieților lor fuseseră demult aruncate, fără să abolească Însă hazardul, vorba cuiva. 16. În sufragerie Însă, lucrurile stăteau cu totul altfel. Revelionul căpătase Încă de la primele cuvinte rostite de Eleonora ceva din solemnitatea și stranietatea unui vernisaj nocturn, inedit chiar și pentru cei foarte puțini obișnuiți ai expozițiilor de artă plastică din oraș, vârful de neatins rămânând Încă Atelier '35, un fel de TIFF plastic, vor putea spune, peste ani, cei patru studenți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
aduse În urmă cu un revelion de Iolanda. Deschise șampania lăsând dopul să zburde prin sufragerie apoi turnă cu multă Îndemânare În cele patru pahare până când nivelul băuturii aurii ajunse la aceeași cotă. Ciocniră toți patru pentru prima oară. O solemnitate simplă, amicală, o complicitate ușor ironică, Întărită de jocul voios al bulelor de argint În cupele cu șampanie. Să fie acesta Începutul unor Întâlniri repetate! zise Petre, privindu-și oaspeții cu o egală simpatie. Ar fi bine, zise Iolanda. Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
ideile de mâna a doua (uneori chiar și la mâna a doua). Atitudinea lui Henry față de teatru Îi amintea uneori de un unchi bătrân, care hotărâse să se joace cu nepoții și nepoatele, ceea ce făcea arătând o seriozitate și o solemnitate elaborată, așezându-se pe vine pentru a fi la nivelul lor, Învățând sârguincios regulile jocului și făcând tot ce-i stătea În putință ca să-i bată, și care manifesta apoi un spirit competitiv serios și disproporționat, sfârșind prin a investi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
vulgaritatea sa. A devenit pur și simplu o imensitate sonoră, bâzâitul smintit al unui milion de jurnale și zarva iresponsabilă a zece milioane de guri bârfitoare. Plăcutului sentiment al muncii Împlinite i-a fost furată toată dulceața, toată intimitatea, toată solemnitatea. Frenezia americană a fost, desigur, cea mai zgomotoasă, scoțând parcă la iveală dovezi monstruoase de dezorganizare; s-ar spune că ea l-a prezentat unui continent cu șaptezeci de milioane de locuitori ca pe obiectul unei venerații neegalate până acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
și credeam în poveștile lui. Îți promit că va fi bine, îmi spunea. Știam că așa va fi. Nu voi uita niciodată că de fiecare dată când mergeam la biserica noastră catolică și intram pe ușă în atmosfera aceea de solemnitate, fastuoasă, îl simțeam pe Angi cel mai aproape. Cred că era ceva în felul în care mă ținea de mână și mă făcea mândră, sau poate cum îl simțeam al meu și mă făleam cu chestia asta. Însă atunci în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI decât toți acești veleitari literari!... Care nici n-ar merita, nici ce știți voi, să mi-l pupe. ...Să continui... E, în general, cunoscut - și Fiorosul aici ezită, în căutarea unei expresii de o solemnitate misterioasă - că... în nevăzut... soarta unei comunități, a unei nații, a unei țări, e hotărâtă mai curând de poeții acelei comunități decât de preoții ei... Preoți îndrăciți ca tine, vax! Ori poeții acestui întunecat Ordin al Generației 80 - scîrț! ce
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
pe care le are să Își confirme serviciile aduse prin numărul de galoane, asemenea veteranilor din Grădina Luxembourg; și nu se va plânge niciodată de prețul prea mare al lucrurilor, deoarece a prevăzut totul. Pentru reprezentantul vieții ocupate, recepțiile sunt niște solemnități; există În viața lui festivități periodice cu ocazia cărora va despacheta totul, va goli dulapurile și va scoate la lumină bronzurile; În schimb, cel care aparține vieții elegante știe cum să-și primească oaspeții În orice moment, fără să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
fi mai mulți, sau „domnia ta“, de parcă ar fi o femeie absentă. În arabă, se spune „tu“ la toată lumea, prinț sau servitor. Diplomatul făcu o pauză, nu atât pentru a cugeta, mi se părea mie, cât pentru a da mai multă solemnitate cuvintelor ce aveau să urmeze. Stătea pe unicul scaun din încăpere și avea pe cap o tichie roșie care se mula pe forma capului, dându-i aerul unui conspirator. Eu eram așezat pe cufăr, la un pas de el. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ar fi fost părinte. Nu eram, firește, singurul căruia papa îi spunea „fiule“, însă mie mi-o spunea altfel. Îmi dăduse primele sale două prenume, Giovanni și Leone, cât și numele prestigioasei sale familii, Medici, totul cu mare pompă și solemnitate, pe 6 ianuarie 1520, într-o zi de vineri, în noua bazilică Sfântul Petru, încă neterminată. Aceasta dădea pe dinafară de lume în ziua aceea - cardinali, episcopi, ambasadori, cât și numeroși protejați ai lui Leon al X-lea, poeți, pictori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
la această bătălie. Chiar dacă n-ai avea nici un chef să li te alături, nu s-ar cuveni oare ca măcar să le dorești victoria? M-am întors spre Maddalena, care părea încântată de vorbele prietenului meu. Am întrebat-o cu oarecare solemnitate: — Dacă aș hotărî că a sosit ceasul să luăm calea Tunisului împreună cu copilul nostru, ce ai avea de spus? Doar o vorbă să spui și voi pleca bucuroasă, departe de papa ăsta inchizitor care n-așteaptă decât un prilej ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
-l aclamau ca pe un tribun al lor în piața Rossio din Rio de Janeiro, convingând pe Rege să cedeze. Ajungând la Lisabona, Joîo VI e nevoit să primească ordinele Juntei, care fixează în amănunt cum va decurge debarcarea; fără solemnitate, fără manifestații, cu un anumit număr de urale pentru Congres, Constituție, Regele constituțional și familia regală. Joîo VI era prizonierul Congresului provizoriu, alcătuit dintr-o seamă de ambițioși și de iluminați ai masoneriei, care vorbeau în plină Adunare de "Supremul
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Comba. Vizeu e un burg medieval, prins între dealuri împădurite. Stejarul-plută, gorunul, bradul coboară astăzi până aproape de campo dos ioirros, de curând construit. Casele au fațadele din toate nuanțele roșului, iar acoperișurile de olane îmbătrînite de vreme aduc o anumită solemnitate granitică, prin tonurile lor cenușii. În partea cea mai veche a orașului se ridică celebra Catedrală, Sé de Vizeu, începută în secolul XII. Este o aspră, ascetică, aproape nudă Catedrală. Te întîmpină sub cupolele ei acel văzduh bărbătesc și sumbru
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
rarii studenți care n-au socotit umilitor pentru tinerețea lor să-și petreacă nopțile acasă. Coimbra era într-adevăr, și pentru el, un loc ales de Dumnezeu ca să desfete ochii, mintea și sufletul omului. Iubea mai ales liniștea bibliotecilor și solemnitatea Cetății Universitare. Iubea plimbările singuratice, prin parcuri și lunci unde își putea continua în liniște convorbirile cu sine însuși. Iubea cerul calm, peisajele luminoase, trecerea molcomă a Mondegolui pe deasupra pietrișului de aur; iubea înfățișarea ponderată și totuși firească, liberă, pe
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
peste slobozeniile noastre. Îmi place această unduire de falduri tricolore, jucând în bătaia unui Soare pitulat pe după coșurile caselor dinspre Spital, cu razele strecurate printre șuvițe drepte de fum. Parcă și hornurile orașului și-au aprins lumânările spre a cinsti solemnitatea, altfel oarecare, a unei astfel de zile. Dar nu mai vibrez, precum în anii tineri, la vâlvătăile tricolore. Nu știu ce scârbă a sufletului face să mă țin tot mai departe de astfel de poleială de paradă, prea des repetată. Îmi apăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
avea prins un trandafir negru la rever. Erau spectaculoase, arătau ca și cum ar fi făcut figurație pentru filmul Nașul. —Eu sunt Învierea și viața, a spus Domnul; cel care a crezut În mine, deși a murit, va trăi, Începu preotul cu solemnitate. —...preotul ăsta poate să mă Învie oricând, murmură Marci Îmbujorându-se. —... și oricine a trăit și a crezut În mine, nu va muri În veci. Crezi că preoților le este permis să aibă iubite? mă Întrebă Marci cu voce scăzută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
nu prea avem adevărați mici producători, nici produsele de pe piață nu sînt totdeauna tocmai tradiționale, dar avem niște tîrguri !... Practica lucidității Majoritatea elevelor și elevilor veniți la concurs purtau costum național. Unii l-au purtat în permanență, alții numai la solemnități. Pe unii îi vedeai mereu în portul lor de acasă, în costumul lor regional, pe străzile capitalei ; alții au ținut să poarte mîndria îmbrăcăminții regionale numai la defilare sau la prilejuri solemne. Costumele pe care le-am văzut au fost
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
Prin curtea regimentului, vreun naiv putea să caute mult și bine și tot nu ar fi găsit nici cel mai mic gunoi, nici măcar un simplu băț de chibrit aruncat din întâmplare. La revista de front, care se desfășura cu mare solemnitate în fiecare dimineață la ora opt fix, acompaniați de cunoscuta fanfară a regimentului și care defila ultima, nimeni nu avea voie să lipsească, nimeni nu avea voie să greșească. Militarii de rând plăteau cea mai mică greșeală cu cea mai
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
am parte de ei nici pe lumea asta, nici pe lumea cealaltă, dacă spun săcretul cuiva! O dată. Să moară... De două ori. Să... De trei ori". Bidaru, deși era copil pe atunci, nu credea în asemenea ritualuri și totuși, cu solemnitatea cuvenită, a repetat după el de trei ori la rând, cuvânt cu cuvânt, în același ritm sacadat și s-a prefăcut că jură cu aceeași gravitate, curios să afle cât mai repede misteriosul secret ferecat cu atâtea încuietori. După câteva
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]