2,992 matches
-
a declarat, joi seară, purtătorul de cuvânt al lui Traian Băsescu, Bogdan Oprea. Întrebat dacă Băsescu intenționează să-l demită pe Sebastian Lăzăroiu din cauza acestei postări, Oprea a spus că nu are cunoștință de o asemenea decizie. Președintele a rămas uimit când a aflat de acțiunile angajatului său de la Cotroceni, a precizat Oprea. ”A fost șocat (Traian Băsescu - n.r) și în mod sincer regretă această întâmplare. Nu i-a venit să creadă că s-a întâmplat acest lucru”, a subliniat
Oprea: Președinția își cere scuze. A fost șocată de postarea lui Lăzăroiu by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/36199_a_37524]
-
noi. Tot în discuții particulare, oameni de afaceri locali ți se plîng cu lacrimi cît pruna că sînt jecmăniți de statul corupt. Dacă îl întrebi pe noul venit cine sînt corupții cu care a avut de-a face, te privește uimit - el a venit să facă afaceri, nu dreptate în România! Autohtonul, logoreic cît timp îți spune generalități, amuțește și el cînd îl întrebi cine anume îl jecmănește. Se uită în sus și, după ce îți dă această indicație de altitudine a
Incoruptibilul de o zi by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/14296_a_15621]
-
Guica și fug pe cai întorcându-se, totuși, dintr-un impuls al fiului mai greoi și mai cinstit, în fine, Niculae, bolnav de friguri, ia premiul întâi la școală depunându-se apoi, moale ca o cârpă, în brațele unui tată uimit. Descriptiv, descriptiv..., cum ar fi spus Lovinescu despre o schiță a tânărului Preda, citită în cenaclul Sburătorul în 1943. Dar fără aceste elemente și episoade consistent-realiste, prinse într-o țesătură tare și aspră, semnificațiile romanului ne scapă. Frumusețea morală a
Marele singuratic II by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11322_a_12647]
-
cobor brațul către al ei, ușor ridicat spre mine, degetele noastre desenează împreună o figură neașteptată, spontan asemenea unui potir. Ea, într-un sever tailleur negru, la gît cu un colan ca un torques auriu, se integrează desigur ambianței, prevenitor uimită, nu fără o încordare de antenă vibrînd : dreaptă, în așteptarea unui mesaj numai de ea auzit. I se ghicesc, pe reverul impecabil, elitrele deschise ale unui scarabeu metalic, - într-una din imagini își duce într-acolo mîna, pe piept, - gestul
Cine chiamă pe cine? by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/2592_a_3917]
-
mai bine pe toate, el are păreri și gură prin care acele păreri curg necontenit, ca dintr-o niagară sulfuroasă. Când nu i se face pe plac, schimbă urgent placa și amenință cu nerușinare așa cum l-a amenințat pe jurnalistul uimit că școala din Bârca e botezată cu numele lui și nu cu al bunicului său, întemeietorul acesteia. Prins cu mâța în sac, poetul stihial s-a pornit pe o diatribă de ți-e mai mare dragul. Că Iliescu, mai degrabă
Niagara de sulf by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13678_a_15003]
-
care unul dintre ei a îndrăznit să răspundă: Di iu ești tini, di la noi, di aua? (De unde ești, de la noi, de aici?) La care eu am răspuns: Nu, eu nu escu di aua, escu di România. El a rămas uimit: Ma cum? Ari rămâni și în România? (Dar cum? Sunt români și în România?) În simplitatea lui, mai ales că pe vremea aceea erau ținuți de Enver Hodja într-o ignoranță totală, nu știa că mai vorbesc și alții limba
Agenda2005-03-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/283288_a_284617]
-
Anca Murgoci Victor Ciutacu a povestit că a rămas de-a dreptul uimit când l-a văzut pe Râul Meireles comportându-se la fel ca un om normal și neavând aere de vedetă. Realizatorul de la România TV mărturisește că nu s-a abținut să-i facă o fotografie lui Râul Meireles în timp ce acesta
Victor Ciutacu, uimit de Raul Meireles: Am făcut, în premieră, ceea ce detest by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/33786_a_35111]
-
trăsăturile deosebitoare? Firește se începe cu celebra călătorie a lui Dinicu Golescu din 1824 în Austria și Bavaria, despre care a lăsat o celebra Însemnare a călătoriei mele... Dar însemnările lui Dinicu Golescu sînt, mai curînd, ale unui personaj pururea uimit de cele ce vede, încît e greu de crezut că a putut surprinde trăsături caracteristice. Revelatoare, dar nu în întregime, sînt scrisorile lui Kogălniceanu către surorile sale și către părintele sau pe vremea cînd și-a făcut studiile la Berlin
Un studiu imagologic by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/18165_a_19490]
-
disconfort, aventurile micuților orfani desculți aruncați de cruzimile vieții în lume? - Când domnul Frabetti a trecut pe aici, vă mai aduceți aminte ce a văzut în Cercul al Șaptelea al Iadului? - Cercul violenților. - Exact! Aduceți-vă aminte și cât de uimit a fost să descopere acolo acele cărți pentru copii: Împăratul gol, Prințesa pe un bob de mazăre, Soldățelul de plumb și, mai ales, Micul prinț. Nostalgia e toxică - îi spuneam atunci -, în doze mari provoacă diaree mentală severă, deosebit de nocivă
Rafturile cu nostalgie ale Bibliotecii iad by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12542_a_13867]
-
pe-o tânără cât costă haina de piele pe care-o plimba țanțoș pe braț. Oacheșă, zâmbitoare, plină de vino-ncoa, îmi șoptește confidențial: "Domnu', pentru mata, că ești client nou, e numa' o sută și jumate!" "De lei?", întreb uimit și derutat. Fata izbucnește într-un râs zgomotos, care-i dezvelește dinții strălucitori: "Dă euroi, domnu', dă euroi!" Observând că vreau să mă îndepărtez, mă apucă de braț: "Haide, domnu', zi și mata un preț! Cumpără de la gaborița, că dau
"Roscoliți!" by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12273_a_13598]
-
ca un nume singular până la alienare.) Mistica animistă a scrisului devine modul adecvat de a adeveri viața. Este fundamentală aici transformarea intențională dinspre scriitor spre operă. Mărcile recunoscute în cele două ipostaze, biografică și artistică, urmează calea de la luciditate, alienare uimită și plăcută, spre ideala și inefabila tăcere. Din Calitatea de martor, 1970 (volum reeditat și augmentat în 1972, apărut și în noul regim), urma lui Blaga, prezentă în neoexpresionismul poetic, se constată că rămâne și în proza reflexivă. Ea persistă
Dincolo de poezie by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/8990_a_10315]
-
calitatea de "cetățean de onoare", care în unele localități dura din 1938. Doi aleși ai FPOe s-au abținut recent pe această temă, ceea ce a provocat o polemică în Austria. Indignat, Strache i-a răspuns sec compatriotului său. "Sunt foarte uimit că tocmai dumneavoastră, de la radioteleviziunea publică austriacă, murdăriți imaginea propriei țări", a subliniat el. Pe fond, el s-a apărat spunând că Hitler, un "personaj incalificabil", nu mai este cetățean de onoare nicăieri în Austria din 1946. Le Pen a
Atac împotriva euro şi polemică pe tema lui Hitler, la Parlamentul European () [Corola-journal/Journalistic/60366_a_61691]
-
și memorialistica, regionalismele de limbaj și tehnicile narative ale postmodernității, flexibilitatea temporală și geografică, viii și morții, Occidentul și satul bănățean tradițional (cu specificitatea sa multietnică) sînt macerate temeinic și apoi retopite în operă, iar autorul este primul care exclamă uimit (inimitabilul său "măi, măi") în fața rezultatului final. Misterele Castelului Solitude sau despre singurătate la vreme de iarnă este un roman care se pretează la mai multe tipuri de lectură. El poate fi citit ca o scriere de ficțiune, dar și
Balul fantomelor blajine by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12509_a_13834]
-
țară ta arabă sau alta, bunăoară! Chiar dacă-n două mii și cinci, când, zice-se, munceai pe brânci, te-am decorat cu mâna mea, azi dau cu tine de podea, de te mai scoli c-un vinci!” Arabul, stând cu ochi uimiți, strigă, pe cât putu: „Săriți, căci pacientul a scăpat de la un medic alopat și și-a ieșit din minți! De munca mea s-alege scrum, bolnavii vor muri, duium, de-acum, de-acum sunt condamnați, de-acum nu vor mai fi
SMURD, parodie după El Zorab, text integral () [Corola-journal/Journalistic/67456_a_68781]
-
cea ,reală"), care, paradoxal, are discernămînt, înregistrează percepțiile și sentimentele corpului gazdă (horribile dictu!), dar nu poate interveni cu nimic în acțiunile acestuia. Funcția lui e așadar una de simplă înregistrare, dar nu una seacă, de grefier, ci una colorată, uimită, mai bine zis nedumerită. Povestea poate fi expediată în trei vorbe: un medic aflat la Auschwitz unde a participat la ,experimente" pe evrei, inventînd sadice metode de ucidere în masă a acestora, fuge, o dată cu terminarea războiului, întîi în Italia, apoi
În sens invers by Florina Pîrjol () [Corola-journal/Journalistic/11549_a_12874]
-
mai largă de portrete. Între un erou cumsecade, dar șters, și un ticălos antologic, optezi acum pentru al doilea. Fiindcă nu mai alegi omul; alegi personajul. Iar la finalul acestei inițieri foșnitoare, cu mii de file întoarse și asimilate, descoperi uimit contextul. Realizezi că nu există o grilă unică de lectură și interpretare, că binele și răul și-au diluat concentrația inițială, intrând în combinații variabile. Perspectiva se modifică și ea, privirea de sus, pătrunzătoare, a romancierului omniscient fiind substituită prin
Clopotul spart by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9271_a_10596]
-
Unirea Principatelor, Bolintineanu, prin ziarul său Dîmbovița, a surprins lumea politică românească prin militantismul său proeminent. Ion Ghica venind mai tîrziu în țară (a fost, pînă atunci, prinț-guvernator de Samos), cu intenția mărturisită de a candida la domnie, a rămas uimit văzînd ce personalitate politică marcantă este poetul Bolintineanu și se temea, efectiv, de el. Mai tîrziu, după ce fusese, scurtă vreme, ministru al Cultelor și Instrucțiunii Publice, sub domnia lui Alex. Ioan Cuza, i-a rămas fidel și după detronare, probozindu-i
Oameni politici în discursuri by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16393_a_17718]
-
impus eu drumul, doar i l-am arătat“. „Îi mulțumesc lui Dumnezeu că trăiesc, că pot să ajut tineri să ajungă, poate, unde am ajuns eu“, declară maestrul. Cu-o săptămână în urmă, machiorul principal al Operei Vieneze, a zis uimit și bucuros: „ia uitați, Corneliu Murgu a rămas, după 25 de ani, același om: parc-ar fi fost ieri 14 noiembrie 1978, când tot așa, îl machiam“... Astă-seară, ultimul Canio Prefectul Horia Ciocârlie i-a înmânat în această dimineață celebrului
Agenda2003-46-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281699_a_283028]
-
un preludiu de nădejde și încurajare pentru a adormi. Mi-a luat un oarecare timp până să identific acest proces drept o alternativă viabilă la insomnie și disconfort fizic, și el nu e în niciun caz infailibil. Adeseori sunt însă uimit, când reflectez asupra subiectului, la cât de pregătit sunt să trec noapte după noapte, săptămână după săptămână, lună după lună, prin ceea ce fusese cândva o insuportabilă tortură nocturnă. Mă trezesc în exact poziția, starea de spirit și starea de disperare
Memorii de dincolo de mormânt (V) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5252_a_6577]
-
a zis pe nerăsuflate: Tată, cineva pe care n-o s-o mai vezi vreodată pe lumea asta zice că se bucură în inima ei că ți-a cunoscut fiul. Călugărița zâmbi, îl mângâie iarăși și plecă repede. Servitoarea rămase locului uimită, pe când copilașul dădu fuga la tatăl lui ca să-i transmită cuvintele cerșetoarei. Ochii bărbatului se încețoșară la auzul cuvintelor și el plânse, căci el și numai el știa cine fusese persoana de la poartă - și semnificația sacrificiului tăinuit. Se tot gândește
Lafcadio Hearn - Kimiko by Angela Hondru () [Corola-journal/Journalistic/6487_a_7812]
-
Istoria - spun coordonatorii volumului - este scrisă de adulți și la propriu și la figurat. Și ea este livrată copiilor în primul rînd sub forma manualelor școlare.“ Textele din carte au farmecul naiv al copilăriei. Al copilăriei de acum, care ascultă, uimită și curioasă, povestea copilăriei de altădată. Povestașii Transcrieri infidele, cel de-al doilea titlu pe care vi-l propun astăzi, însoțit de subtitlul lămuritor File din istoria orală a unui sat, vorbește despre o experiență personală de cercetare. Inedită prin
Povestea altor copilării by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/13378_a_14703]
-
soi de haimanalâc fermecător pe nu puțini dintre cei ale căror chipuri figurau în manuale. Era, într-un fel, un prilej de demitizare și reumanizare a zeilor Olimpului. Nu aș putea spune că am păstrat mult timp postura de observator uimit. M-am adaptat neobișnuit de repede obiceiurilor tribului, căci forfota din jur semăna izbitor cu forfota dintre colibele unui trib african: mulțimea copiilor tăvălindu-se pe iarba de sub merii curții laolaltă cu câinii și pisicile restaurantului, tinerii războinici schimbând impresii
Marea nostalgiilor by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/4430_a_5755]
-
al puțină vreme, și nu avu soarta celeilalte, ale cărei rămășițe ajunseseră îngrășămîntul propriei grădini de conopoidă, ci fusese îngropată întreagă și cu numele-i de olandeză în cimitirul satului. Fiica îi moștenise culoarea și talia, și ochii aurii și uimiți, ai părintelui ei, iar acesta socotea că creștea fata cea mai frumoasă din lume. De cînd îl cunoscuse pe senatorul Onésimo Sánchez, în prima campanie electorală, Nelson Farina îl implorase să-l ajute ca să facă rost de o țidulă falsă
Moarte constantă dincolo de dragoste by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/15054_a_16379]
-
și a Marii Britanii urma să dea ajutor. La 2 septembrie 1944, Statul Major General Român putea să raporteze că România fusese curățată de trupe germane și că urmau să aștepte sosirea armatei ruse pentru a ataca Ungaria. În închisoare ascultasem, uimiți, mesajul Regelui anunțând lovitura de stat. De fapt, în mesajul său de Anul Nou 1943, Regele declarase deja că România trebuia să părăsească Axa, iar în noaptea loviturii îi spusese colonelului comandant al meu că fusese gata să acționeze din
Despre 23 August şi despre Regele Mihai () [Corola-journal/Journalistic/25400_a_26725]
-
fi descoperiți și restituiți prezentului. Ei procură revelații nebănuite, revelațiile unui trecut ignorat ce ne invită să-l învățăm. E ceea ce s-a petrecut pe 10 februarie la Bibloteca Națională a Franței când machetele lui Löwendal se succedau sub ochii uimiți ai unui public subjugat. „Acum am o cunoștință nouă” mi-a mărturisit o fostă studentă, ca și cum ar fi vorbit de o rudă îndepărtată și ignorată, care, acum, îi intră în familia spirituală. Baronul, vărul nostru îndepărtat, azi regăsit!
Löwendal, baronul scenograf, la Biblioteca Națională a Franței by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/2774_a_4099]