1,997 matches
-
ridicole pentru defectele serioase ale fiecărui tip cu care te-ai întâlnit. Iar acum te vezi cu cel mai fantastic bărbat de pe planetă - să nu-i spui lui Harry c-am zis chestia asta - tipul pe care amândouă l-am venerat, de la distanță, mai bine de zece ani - și care pare că te place foarte tare - iar tu îl judeci pentru că e prea bogat? Prea plin de succes? Într-adevăr, așa cum prezentase Bea situația, părea destul de stupidă. — Dar nu-l judec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
el doar a pretins să recapituleze un mod de viață străvechi, care predominase în China, cu 2 500 de ani înaintea vremii sale, în timpul domniei „Împăratului Galben” (Huang Di), părintele fondator al Chinei. Atât Lao Zi cât și Confucius îl venerau pe Împăratul Galben ca fiind strămoșul civilizației chineze și îl recunoșteau ca fiind practicianul cel mai de seamă al Căii. Împăratul Galben a domnit peste o confederație liberă de triburi chineze în jurul anului 2700 î.e.n. Lui i se atribuie descoperirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
sublimă care este bine ascunsă în profunzimea fiecărei ființe umane și care poate fi atinsă doar prin intermediul celui mai mare efort personal și al autodisciplinei. Această stare, pe care o numim în mod obișnuit în traducere românească „iluminare”, este la fel de venerată în Orient cum e noțiunea de Dumnezeu în Occident și alcătuiește o parte a potențialului intim al fiecărei ființe. Una dintre caracteristicile cele mai distinctive ale taoismului filozofic este ceea ce marele sinolog și traducător Arthur Waley a numit „acceptarea lirică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
una, treceau de la o fată la alta, continuând neobosiți toată noaptea, până când îi provocau unul sau două orgasme fiecărei fete, fără a pierde nici o picătură de spermă. Taoiștii susțin viața trăită în armonie totală cu marile modele ale naturii și venerează femeile tocmai pentru că acestea sunt, prin natura lor, mult mai apropiate de forțele primordiale ale cosmosului decât bărbații. Nu este loc pentru misoginism, fie acesta practic sau filozofic, în tradiția taoistă. Un bărbat care înțelege clar natura superiorității sexuale a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
ce-mi spui toate astea? Fiindcă tati a fost impresionat de tine, îmi explică ea, mângâindu-mă pe mână. Fiindcă ești primul dintre băieții pe care i-am adus acasă și despre care crede că-i de milioane. Fiindcă tati venerează duritatea și crede că tu ești dur și dacă o să se lege ceva între noi, probabil că o să ți-o spună chiar el. Moartea oamenilor ălora îl apasă, iar el se răzbună pe mama pentru că pe banii ei a construit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
zile de furcă, care o costase atâta sânge pe mama ei și până la urmă chiar viața. Prezența Rahelei era la fel de puternică ca a lunii și la fel de frumoasă. Nimeni nu putea să nege asta. Chiar și eu, care pur și simplu veneram chipul mamei mele, trebuia să recunosc că frumusețea Leei pălea în fața Rahelei. Mă simțeam ca o trădătoare de câte ori trebuia să recunosc asta, dar dacă n-aș fi făcut-o ar fi fost ca și cum aș fi negat căldura soarelui. Frumusețea Rahelei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
așa de sfâșietor încât copiii care au auzit-o de afară au început să plângă instantaneu. Iacob stătea pe bamah, se holba la fața zeiței, întrebându-se dacă ar trebui să-i dea niște ofrande, deși el jurase să nu venereze decât un zeu, zeul tatălui său. Rupea smocuri de iarbă și dădea din cap de disperare, până când n-a mai putut să suporte țipetele Rahelei și s-a refugiat sus, pe cea mai înaltă pășune. Peste două zile Ruben avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
femeile lui. Aș merge alături de voi ca servitoare și mi-aș face meseria în sud și aș afla astfel ce se știe acolo despre moșit. V-aș servi familia, aș pune cărămizile la nașteri, aș îngriji rănile bărbaților și aș venera-o pe Gula, vindecătoarea, în numele lui Iacob, a spus Inna. L-a mai numit pe tata pe cât de înțelept, pe atât de bun, iar el a auzit totul. S-a declarat servitoarea lui. Eu eram printre cei mulți care au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
familiei au fost furați și au dispărut exact atunci când ați plecat voi. Am venit să-i găsesc, pentru mine și pentru fiii mei. De ce vrei să mă lipsești de protecția lor? Nu te temi de mâinia lor, chiar dacă tu îl venerezi doar pe cel fără chip? Tata a scuipat la picioarele lui Laban. - N-am luat nimic. Nu e nici un lucru de al tău printre ale noastre. Și nu e loc pentru hoți în corturile mele. Dar Laban s-a ținut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
grijă să le umple. Lumina lor pâlpâia pe fețele familiei mele, care dintr-odată se făcuse foarte numeroasă. Eu și Tabea stăteam cu genunchii lipiți una de alta și ascultam povestea stră-străbunicului nostru. Avraam părăsise orașul vechi Ur unde se venera luna în numele Nannei și al lui Ningal și venise în Haran unde auzise vocea lui El care-l călăuzise înspre Canaan. În sud, Avraam făcuse fapte uimitoare - ucisese o mie de oameni dintr-o singură lovitură pentru că El-Avraam pusese în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
lui El care-l călăuzise înspre Canaan. În sud, Avraam făcuse fapte uimitoare - ucisese o mie de oameni dintr-o singură lovitură pentru că El-Avraam pusese în el puterea a zece mii. Iacob vorbea despre frumusețea Sarei, nevasta lui Avraam, care o venera pe Innana, fiica Nannei și a lui Ningal. Innana o iubea pe Sara atât de mult că i s-a arătat în pădurea de terebinți de la Mamre și i-a dăruit un fiu sănătos când ea trecuse de mult de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
am avut o mare înclinație să sacralizez; dacă n-aș pomeni decât marea și lumina. Mă rușinam însă de asta ca de o slăbiciune și atunci apelam la ceea ce mi-a fost totdeauna la îndemână; la insolența față de ceea ce alții venerau. Cu alte cuvinte, mi-a plăcut să scandalizez. „Mă tem - îi ziceam lui Dinu - că tot căutându-l pe Dumnezeu, n-aș mai avea timp să mă găsesc pe mine. Și n-aș vrea să renunț la mine de dragul nimănui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
la ultima stratagemă. M-am gândit să mă plâng de Moașa. Îi distrăgeam astfel atenția de la partidă și, în plus, aveam prilejul să-i vorbesc despre marele respect pe care i-l purtam. I-am mărturisit, declarându-i că-l veneram prea mult pentru a-i ascunde asta, că Moașa venise la mine în cameră. Să mă culc cu ea. Ceea ce mă cutremurase. Cum să mă ating eu de o femeie pe care o atinsese El? Era de la sine înțeles că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
loc la universitatea de vază unde îl cunoscuse pe Nick. Nu e ciudată natura? s-a gândit ea acum, zbătându-și picioarele în așa fel încât apa să formeze valuri micuțe, într-o formație triunghiulară. Caitlin avusese doi părinți care venerau pământul pe care călca, dar, cu toate astea, fusese atât de crud răpită de lângă ei. În timp ce Susan, care nu mai avea nici o rudă căreia să-i pese dacă mai trăiește sau a murit, era totuși în viață, respira și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
vezi, e tot timpul pe urmele lui, ca un ogar, cum sugerează și numele ei. El nu are timp pentru ea, deși fata se gudură tot timpul pe lângă el. îl vede, probabil, ca pe un fel de șaman și îl venerează, sărmana copilă neștiutoare! Se va plictisi ea de asta. Prezența Prepelicarului aici a declanșat ceva interesant. Grimus a devenit obsedat de ideea găsirii dublului său. — Logic ar fi, spunea el, ca într-un univers infinit să existe un duplicat perfect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
de speranță, zise el. Prepelicarul, cea care îl servea pe Grimus de o veșnicie, o veșnicie în care fusese ignorată. Vultur-în-Zbor a presupus că îndurase totul fiindcă așa măcar se putea simți unică, singurul tovarăș al omului pe care-l venera. Cel puțin așa însemna și ea ceva. Iar atunci nu era de mirare că îi purta pică fratelui ei pentru că ajunsese până aici. Ea n-ar fi vrut să-l împartă pe Grimus cu nimeni. Grimus, la rândul lui, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
miniatură care Încearcă să sară Într-un autobuz care accelerează. În noaptea asta, doarme lățit pe toată suprafața pătuțului, pe burtă, cu brațele Întinse, cu degețelele strângând o bară invizibilă. Culcușit lângă obrazul lui este cangurul dezgustător pe care-l venerează; stă raftul plin de cele mai frumoase jucării de pluș pe care le poate cumpăra un părinte entuziast, și ce alege el? Un marsupial care se uită cruciș din coșul de solduri de la Woolies. Ben nu știe Încă să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
nu pot trece dincolo Și nici nu am aripi să zbor.“ Mă bag În pat, Între cearșafurile albe scorțoase, și-mi trec mâna peste trup. Trupul meu și pentru atât de mult timp trupul lui Richard. Cu acest trup te venerez. Mă gândesc când l-am văzut ultima oară. Când l-am văzut cu adevărat, vreau să spun, nu doar cum vezi umbra unei persoane În oglinda retrovizoare. În ultimele luni, eu ies și el preia sau el pleacă și eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Și icoana, și suspinul. Înfășat în întuneric Eu nu văd, nu aud șoapte. Ah, mă simt atât de singur! Este noapte, noapte, noapte. 49. TRADUCERI ȘI ADAPTĂRI (cca 1874) Dulce cu corp de omăt înnecat în păru-i de aur, Venera zace murind - cine o va moșteni? Ah, în două părți d-opotrivă-mpărți bogăția-i - Ție: frumsețe ș-amor; mie: durere și dor. Ce cumplit este amorul, deși dulce aparent. Un tiran, care nu varsă decât sânge innocent. Pallas - în Lacedemon văzu
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
moartea lui Robespierre. Vremurile se schimbă, iar ce a mai rămas din familia de Custine, mamă și fiu, Își reintră În drepturi și În viața marilor saloane pariziene. De atunci datează legătura Delphinei cu Chateaubriand, pe care micul Astolphe Îl venerează. Din 1811 cei doi Custine Încep să călătorească. Educația sensibilului tânăr prin ore private capătă abia acum amploare, la capătul unor lungi și pline de farmec peregrinări În Germania, Elveția, Italia. Restaurația Îi aduce lui Astolphe gradul de maior și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
vostru, frații mei! Plimbați-vă agale ochii jur-împrejurul acestei săli, căreia părinții și străbunii noștri i-au cizelat cu migală fiecare bucată de zid ca pe un giuvaer delicat și de mare preț! Păstrați pe veci în amintire acest loc venerat unde nici unul dintre voi nu va mai pune vreodată piciorul, decât poate ca rob!“ Medicul plângea și mulți bărbați își ascunseră obrazul. «Vreme de opt veacuri, continuă el cu voce spartă și gâfâind, am luminat acest pământ cu știința noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
a lipit de el și m-a strâns la piept ca un adevărat părinte. Jur pe Dumnezeu, l-am iubit din clipa aceea, în ciuda ceremoniei pe care tocmai mi-o impusese. Faptul că un om atât de puternic, atât de venerat de creștinătate în Europa și pretutindeni, se putea lăsa covârșit astfel de emoție la vederea unei minuscule lucrări în arabă ieșite din atelierele vreunui tipograf evreu, iată ceva ce mi se părea demn de califii de dinainte de perioada decadenței, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Templului evreilor, clar și fără ambiguități, nu vor fi în stare să digere un acord de pace care face compromisuri în privința suveranității. Dar cealaltă parte, iamicii noștri, palestinienii? Guvernul lor îi include pe cei din Hamas, musulmani devotați care îl venerează pe Avraam. Dacă acest text spune că Haram-al-Sharif aparține doar moștenitorilor lui Ismael, atunci cum pot ei să sfideze acest testament? Mai la obiect, și m-am gândit mult și atent la asta, dacă acel document ne dă tot pământul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
însemnau mare lucru pentru Maggie. Ce e, Uri? O vezi pe aia din stânga? Ăla e Israelul. Și cocoașa aia mare? Aia e Iordania. Asta e harta lui Eretz Yisroel, tot Pământul lui Israel, după cum cred fanaticii de dreapta care îl venerează pe Jabotinski. Oamenii ca tatăl meu. Au forma asta imprimată pe tricouri. Femeile o poartă pe eșarfe. Shtei gadot îi spun. Asta înseamnă două maluri. Au chiar și un cântec: „Râul Iordan are două maluri, amândouă ale noastre“. —Ești sigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
care aveau pictată câte o literă diferită pe fiecare fațetă; umbla cu ele de parcă ar fi fost niște obiecte extraordinar de prețioase, ceea ce, de altminteri, chiar erau (În afara faptului că din ele se puteau face tunele splendide pentru trenulețe). Îl venera pe tata, care recent reconstruise și modernizase școala din sat. Arbora, ca un simbol de modă veche al liber-cugetătorului, o bogată cravată neagră, legată neglijent ca o fundă. Când mi se adresa mie, pe-atunci un băiețel, folosea persoana a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]