19,653 matches
-
eu nu v-am văzut până ieri, ceea ce eu consider ... impardonabil! Băiatul vorbise deschis, era conștient că această fată este inabordabilă și situată foartefoarte „sus”. L-a mirat modul de adresare la persoana a doua, când cei de la birouri nu obișnuiau acest tip de adresare față de muncitori. El avea un singur obiectiv de Îndeplinit, să predea cu probă termoplonjonul și să o privească așa ca pe o operă de artă. Frumoasa contabilă Întrebă fals mirată: Cum adică și de ce impardonabil? Băiatul
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
uita. Am regizat acest spectacol, pentru care mă condamni, doar pentru a verifica dacă ești pregătit să faci față unora similare, pentru că dincolo de profesiune, cultură și inteligență, capacitatea aceasta dobândită de a oferi plăceri este o adevărată avere! Noi nu obișnuim să facem astfel de seri, nici nu suntem interesate dar știm că În lumea bună așa se procedează uneori. Eu și Ada ne cunoaștem de la Partizanul, suntem prietene bune, avem multe afinități comune și ne vizităm la Iași și așa
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
În barul abia-deschis de la hotelul Central, unde așezat la o masă Întunecoasă din cel mai Întunecos colț, era servit și savura În liniște și discreție o cafea amară și o vodcă de calitate. Personalul barului, abia sosit la serviciu, se obișnuise cu ciudatul client cuminte și Îl lăsa În pace, acolo În colțul său. Într-o dimineață, simțul ascuțit al securistului observă cum spre masa lui din colțul Întunecos se Îndrepta un om crâncen, cu o față desfigurată și cu un
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
spus mai sus. Binevoiți a vă gândi la mine. Sis felix. Die 10 decembris 1513 Niccolò Machiavelli, în Florența Principele NICCOLÒ MACHIAVELLI CĂTRE LORENZO DE MEDICI MAGNIFICUL De cele mai multe ori, aceia care doresc să dobândească bunăvoința și favoarea unui principe obișnuiesc a i se înfățișa cu lucrurile care le sunt mai scumpe între toate câte le aparțin, sau care, după cum li se pare, îl desfată mai mult pe acesta. Iată de ce adesea vedem că li se aduc în dar principilor cai
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
și primejdii pe care le-am întâmpinat. Opera aceasta, eu nu am înfrumusețat-o și nici nu amumplut-o cu fraze îndelung meșteșugite, cu vorbe umflate și mărețe sau cu alte găteli și ornamente care uimesc privirea și cu care mulți obișnuiesc să zugrăvească și să împodobească lucrurile pe care le spun; deoarece am voit ca ea sau să nu merite nici un fel de cinstire, sau să și-o dobândească numai prin noutatea conținutului și prin însemnătatea lucrurilor despre care vorbește. De
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
ele. Mă voi referi numai la principate și, așa cum împletești firele unei urzeli, voi dezvolta punctele arătate mai sus și voi arăta cum se pot guverna și păstra aceste principate. Spun deci că, în statele ereditare și care s-au obișnuit cu familia principelui lor, greutățile întâmpinate în păstrarea lor sunt cu mult mai mici decât în principatele noi, deoarece este de ajuns să nu te îndepărtezi de felul de guvernare al strămoșilor și să acționezi în același timp fără grabă
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
vechi decât cel cucerit fie că fac parte din același teritoriu și au aceeași limbă, fie că nu sunt astfel. Dacă ele sunt de primul fel, este foarte ușor să le ții în stăpânire, mai cu seamă dacă nu sunt obișnuite a trăi în libertate; iar pentru a domni asupra lor în deplină siguranță este de ajuns să faci să se stingă neamul principelui care le stăpânea. În ce privește celelalte lucruri, este destul să păstrezi vechile condiții, iar moravurile să fie asemănătoare
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
a învingătorului, ci prin natura diferită a situațiilor. CAPITOLUL V ÎN CE FEL TREBUIE GUVERNATE CETĂȚILE SAU PRINCIPATELE CARE, ÎNAINTE DE A FI OCUPATE, SE CONDUCEAU DUPĂ LEGILE LOR PROPRII Când țările care se cuceresc în felul arătat mai sus sunt obișnuite să se coducă după legile lor și să trăiască în libertate, ele pot fi ținute în stăpânire în trei feluri: primul constă în a le distruge; al doilea este de a te stabili personal în acele locuri; al treilea, de
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
principe, va ști că nu poate exista fără bunăvoința și puterea lui, astfel încât va face totul pentru a-și menține favoarea acestuia. Iar atunci când vrei să păstrezi un oraș fără a-l distruge, și anume un oraș care a fost obișnuit să trăiască liber, este mai ușor să reușești folosindu-te de propriii lui cetățeni decât recurgând la alte mijloace. Un exemplu în acest sens sunt spartanii și romanii. Spartanii au stăpânit Atena și Teba prin guverne alcătuite din oameni puțini
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
nu vor uita nici idealul libertății și nici instituțiile ei, și vor recurge la ele în orice împrejurare, așa cum a făcut Pisa, după ce timp de o sută de ani fusese sub stăpânirea florentinilor. Dar, când cetățile sau provinciile au fost obișnuite să trăiască sub un principe, iar neamul acestuia s-a stins, locuitorii lor, care, pe de o parte, s-au deprins să asculte, iar, pe de altă parte, nu mai pot avea un principe coborâtor din vechi strămoși, nu reușesc
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
TALE ÎNSUȘIRI Să nu se mire nimeni dacă în expunerea mea despre principatele care sunt în întregime noi, atât în ceea ce privește principele, cât și în ceea ce privește teritoriul și guvernarea lui, voi aduce exemplul unor oameni foarte mari; voi proceda astfel pentru că suntem obișnuiți să umblăm pe drumurile bătătorite de alții și să acționăm prin imitație; dar, întrucât nimeni nu poate să urmeze întocmai drumul celuilalt și nici să dobândească însușirile aceluia pe care îl imită, omul înțelept trebuie să calce întotdeauna pe urmele
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
pentru nelegiuirea pe care o plănuise, el a dat un mare ospăț, la care l-a poftit pe Giovanni Fogliani, împreună cu oamenii de frunte ai orașului. După ce sfârșiră de mâncat și după ce se încheiară toate jocurile și distracțiile care se obișnuiesc la asemenea ospețe, Oliverotto, într-un fel dinainte pregătit, aduse discuția asupra unor chestiuni mai grave, vorbind despre măreția papei Alexandru și a lui Cezar, fiul lui, ca și despre faptele săvârșite de ei. Iar când Giovanni și ceilalți răspunseră
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
câștiga autoritate în chestiunile puterii temporale. În multe cazuri, cetățenii au devenit principi peste aceste orașe. Astfel, Italia a ajuns aproape în întregime în mâinile Bisericii și ale câtorva republici, dar, întrucât nici preoții aceia și nici cetățenii nu erau obișnuiți să mânuiască armele, ei au început să angajeze străini în solda lor. Cel dintâi care a făcut faima acestui fel de armate a fost Alberigo de Conio, din Romagna. Din școala lui au coborât, între alții, Braccio și Sforza, care
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
regat. Căci, dând elvețienilor prilejul de a se acoperi de glorie, el și-a înjosit și și-a micșorat propriile lui armate, pentru că a desființat cu totul infanteria, iar cavaleria a pus-o sub dependența armatelor altuia; într-adevăr, fiind obișnuită să lupte cu elvețienii, ea are impresia că nu poate să învingă fără aceștia. Iată de ce armatele franceze nu sunt destul de numeroase ca să lupte contra elvețienilor, iar, când este vorba să lupte împotriva altora, nici nu încearcă fără elvețieni. Astfel
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
întreaga forță a statului să fie în mâinile acelorași soldați care sunt ai tăi proprii și care trăiesc în preajma ta, în statul pe care tu îl stăpân ești mai dinainte. Strămoșii noștri, și mai ales aceia care erau socotiți înțelepți, obișnuiau să spună că Pistoia trebuie stăpânită prin luptă dintre facțiuni, iar Pisa prin fortărețe. Ei întrețineau discordiile în unele provincii care le erau supuse, pentru a le stăpâni mai ușor. Cred că în vremurile acelea, când Italia era împărțită în
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
de apă concurează În mirosurile pestilențiale cu maldărele de gunoaie. La singura cișmea din mijlocul ghetoului, care a fost Învelită iarna În câteva straturi de paie ca să nu Înghețe, apa curge amestecată cu particule de rugină, dar locuitorii s-au obișnuit cu ea. O mai fierb când au posibilitatea, o mai lasă să se limpezească, În fine, n-au Încotro și trebuie să o folosească. Nimeni nu știe exact câte suflete Își duc traiul aici, de azi pe mâine, măcinate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
prin fereastra redacției. N-a primit pe nimeni În birou, n-a adresat nimănui nici un cuvânt. De unde vin și unde se duc? Nu-mi place să-i pictez, Își spune scrâșnind din dinți. Mă sperie vânzoleala asta absurdă. Eu sunt obișnuit cu alte imagini, alte gesturi, cu alte mirosuri, cu alte zgomote, cu altă Îmbrăcăminte. O bătaie În ușă Îl trezește din transa Întrebărilor. Spune Însfârșit, un ,,da,, scurt și, În cadrul ușii Își face apariția fotoreporterul cotidianului, o enciclopedie adevărată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
care mâncarea iese În chip de porție măsurată cu ochiul, la milimetru, cea care Împarte și-ar pierde din autoritate dacă nu ar zbiera la bieții Înfometați și nu ar amenința din când În când cu Închiderea ghișeului. Antoniu, deși obișnuit cu cerșetoria, și cu mizeria, este răvășit de spectacolul sumbru, de murmurul apocaliptic al foamei, de inocența animalică În fața ei. Pentru prima dată de la asumarea vieții de cloșard, simte cum umilința i-a cuprins ca o gheară sufletul. Îi vine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
apă mai puternic, cel puțin așa mi se părea mie. În seara În care am Întâlnit-o, Ema, care era profesoară de sport la liceul cu pricina, rămăsese peste Încheierea programului școlar și Înota relaxată În bazinul În care mă obișnuisem să mă bălăcesc singur la acea oră. Nu mai lungesc povestea, Îți spun doar că, În momentul În care a ieșit din apă, m-a salutat zâmbind și, nu-mi mai aduc aminte exact cum, dar Între noi s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
va face saltul decisiv. Nici nu-l interesează-e pregătit, și asta contează. Viața unui vagabond e numai În mâinile lui Dumnezeu. Regretă că nu va mai auzi șuieratul trenurilor care trec nu departe de ghetou, și cu care s-a obișnuit În atâția ani, Îl doare că Antoniu nu o să mai aibă cui să-i mai spună poveștile, și, mai ales, că n-o să mai poată visa cu ochii deschiși la nenumăratele ținuturi de care a auzit și pe care ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
cu mâna Întinsă la gura metroului. În preajma marilor sărbători, cerșetorii se Înmulțesc, iar dărnicia oamenilor se face simțită, aproape fiecare din ei scotocindu-se prin buzunare și Întinzând bănuțul mult așteptat. Orașul pare asediat. Deși e luni, deci o zi obișnuită de lucru, pe străzi e o Înghesuială infernală, iar magazinele sunt asaltate de cei care-și fac ultimele cumpărături. Antoniu se gândește la caietul În care nu a mai scris de multă vreme promițându-și că va termina În curând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
de lacrimi. -Mersul de pinguin este bun la ceva? -Nu cred, dar te va ajuta pe tine să mă recunoști și să te emoționezi la vederea mea. -S-a făcut! Așa rămâne. O să te recunosc ușor printre oamenii care s-au obișnuit să meargă numai târându-se sau furișându-se. Dar apropo, ar fi bine să-ți aduci ca și Ben, o femeie lângă tine. Cine știe, poate israelienii vor da la schimb locuințe. Cel mai bine ar fi să câștigi niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
lipsit de onoare. Nu uita, eu am ales viața asta, și nu ea pe mine. Orbecăi zi de zi În căutarea mea, și-mi dau seama că nu sunt decât un animal disperat În căutare de hrană. Dar m-am obișnuit și nu vreau să schimb nimic În momentul ăsta. -Nu mă păcălești, viața unor vaga...bonzi, așa, ca noi este Îngrozi...toare. Am vrut În toți acești ani, exact ce n-ai mai vrut tu: să muncesc, să-mi câștig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
place că ești dirz. Că un adevărat victor <victor37>: da? Nu știam cum e un adevărat victor <lia>: și mai mult îmi place că știi să te controlezi <lia>: nu ai înjurat nici cînd te-ai simțit jignit <victor37>: nu obișnuiesc să înjur <lia>: pe acest site se înjură. Se vorbește oribil. <victor37>: poate unde sunt atitia tineri <lia>: așa cum am zis. Tu nu mai ești tinar <victor37>: depinde de unde privești <lia>: așa-i. Ce vroiai să mă întrebi? <victor37
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
cu mine? <victor>: desigur. Cum a rămas cu tipul de la Cluj? <maya>: nicicum. La un moment dat mi-au dat lacrimile. M-am ridicat și am plecat. Nu a încercat să mă oprească... <victor>: mda. Trist <maya>: m-am obișnuit. <victor>: cu ce te ocupi? <maya>: contabilă la o întreprindere din Oradea. Mai țin hirtiile la două firme private. Mă descurc. <victor>: ok. Nu te întreb cum <maya>: nu grozav. Stau cu părinții și fratele într-un apartament 2 camere
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]