18,192 matches
-
și a nenumăratelor manevre efectuate de-a lungul traseului, aproape că nu îl deranjau. Cu toate că și-a plătit biletul cu vârf și îndesat, adică fără nici un fel de reducere, ar călători fără probleme și într-un singur picior pe scara vagonului sau chiar și pe locomotiva soioasă, ar arunca alături de ceilalți fochiști cărbuni cu lopata pe grătarul încins din cuptorul locomotivei, numai să ajungă cu bine la destinație. La un moment dat, îi veni în minte o imagine din timpul războiului
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
lopata pe grătarul încins din cuptorul locomotivei, numai să ajungă cu bine la destinație. La un moment dat, îi veni în minte o imagine din timpul războiului; într-un tren ciucure de oameni mari, atât pe scări cât și pe vagoane, el călătorea, alături de mama sa, pe platforma unui vagon de marfă descoperit și se simțea mândru, fericit și ocrotit ca în sânul lui Avram. Acum la fel. Nu are nici o pretenție. E foarte mulțumit și că a rezolvat și problema
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
ajungă cu bine la destinație. La un moment dat, îi veni în minte o imagine din timpul războiului; într-un tren ciucure de oameni mari, atât pe scări cât și pe vagoane, el călătorea, alături de mama sa, pe platforma unui vagon de marfă descoperit și se simțea mândru, fericit și ocrotit ca în sânul lui Avram. Acum la fel. Nu are nici o pretenție. E foarte mulțumit și că a rezolvat și problema cu afurisitele acelea de țigări. De foame mai rabzi
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
se considere drept o persoană respectabilă și puțin enigmatică. Nu, această plăcere o va lăsa pentru acasă, în familie, acolo unde, vorba proverbului, se spală rufele de acest fel. Precum stâlpii de telegraf se perindau ritmic prin ferestrele deschise ale vagonului, lăsând în urmă nostalgia peisajului trecut, tot așa gândurile îi aduceau în fața ochilor, într-o succesiune haotică, amintiri și imagini din diferite etape ale existenței sale anterioare, mai mult sau mai puțin semnificative. Acestea își făceau apariția pentru o fracțiune
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
nu îndrăznea să privească, trenul încerca să plece din stație și să-și continue mersul, întâi cu o zdruncinătură neașteptată, urmată de un recul și de un scrâșnet al roților. Locomotiva nu reușea încă să tracteze garnitura prea grea de vagoane și, din acest motiv, roțile se învârteau mai mult în loc. În urma efortului depus, forța aburului a învins, trenul s-a urnit, accelerația a început să crească simțitor, odată cu ea și temperatura din compartiment. Oră matinală de sfârșit de iulie. Se
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
le priveau. Câțiva dintre acești copii ștrengari, năstrușnici și cu chef de joacă, făceau cu mâinile semne de salut. În naturalețea și spontaneitatea lor, erau chiar simpatici, iar călătorii priveau la ei cu drag. Alții, supărați pe necunoscuții din interiorul vagoanelor, mai belicoși și mai îndrăzneți, dimpotrivă, aruncau cu pietre în direcția trenului. Unul chiar a nimerit în vagonul alăturat, adică în vagonul doi de după locomotivă. Noroc că piatra s-a lovit de ceva dur și a dispărut pe undeva, pe sub
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
salut. În naturalețea și spontaneitatea lor, erau chiar simpatici, iar călătorii priveau la ei cu drag. Alții, supărați pe necunoscuții din interiorul vagoanelor, mai belicoși și mai îndrăzneți, dimpotrivă, aruncau cu pietre în direcția trenului. Unul chiar a nimerit în vagonul alăturat, adică în vagonul doi de după locomotivă. Noroc că piatra s-a lovit de ceva dur și a dispărut pe undeva, pe sub tren. Ce forțe malefice, se întrebă mirat Bidaru, i-or fi îndemnând pe acești micuți pricăjiți și nevinovați
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
spontaneitatea lor, erau chiar simpatici, iar călătorii priveau la ei cu drag. Alții, supărați pe necunoscuții din interiorul vagoanelor, mai belicoși și mai îndrăzneți, dimpotrivă, aruncau cu pietre în direcția trenului. Unul chiar a nimerit în vagonul alăturat, adică în vagonul doi de după locomotivă. Noroc că piatra s-a lovit de ceva dur și a dispărut pe undeva, pe sub tren. Ce forțe malefice, se întrebă mirat Bidaru, i-or fi îndemnând pe acești micuți pricăjiți și nevinovați la asemenea fapte de
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
-i sară în ajutor, să-l ajute cu bani, îl va împrumuta și de data aceasta cu o sută cincizeci de lei, nu mai mult: "Așa sunt mătușile săritoare și bune la suflet!" * * * Așa-zisul compartiment, ca de altfel întregul vagon, nu era altceva decât o ruină recondiționată pe roți de fier: aproape toate componentele hârbuite și uzate de atâta întrebuințare, iar geamul glisant, fixat într-o poziție din care nu se mai putea urni, făcea imposibilă orice încercare de a
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
ai clipi doi saci uriași pe care numai ei știu cum îi vor coborî și îi vor duce până la piață. Sacii, legați la gură, încărcați cu produse agricole de sezon, au fost stivuiți cu pricepere în apropierea ușilor întredeschise ale vagonului, să fie dați jos cât mai repede în primul mare oraș, în cazul nostru, în Buzău. Mai urcase la ultima stație două "Cosânzene" cu câte două manerci fiecare și acum stăteau în picioare și se sprijineau în cobilițe precum biblicul
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
dat duhul, cu un fâsâit final, din ce în ce mai slab și... Stop! Trecuse de ora șapte. Se aflau în stația Buzău. Pentru a face loc la ieșire și celorlalți călători, cei cu bagaje mari le-au stivuit chiar lângă ușa întredeschisă a vagonului. Primii s-au debarcat bărbatul și femeia cu cei doi saci mari în cârcă. În urma lor, își așteptau rândul și alți nerăbdători. Toți se înghesuiau la coborâre grăbiți, ca și cum jos i-ar aștepta porțile larg deschise de la intrarea în paradis
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
locuri și toți mulțumiți, în timp ce pe coridor, se putea circula mult mai lejer și se instalase chiar un fel de relații de amabilitate între cei ce așteptau să coboare și cei ce treceau întâmplător. Deci în compartimentul cinci, din primul vagon de lângă locomotivă, s-a instalat ordinea. Întâmplarea făcea că șase, din cei opt amintiți mai sus, trebuiau să coboare în aceeași gară, inclusiv cei doi soți economiști care se îndreptau spre Săvinești. După cum se destăinuise deja, numai două persoane vor
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
nu putea fi văzut, pentru simplul motiv că nu se născuse; încă era pe drum... Cine susține că vara furtuna se stârnește din senin se înșeală. Nu se știe cum și pe unde, o invazie de musculițe au pătruns în vagon și nu mai puteau fi scoase afară sub nici o formă. Ele au devenit mai impertinente ca de obicei, se plimbau peste tot și ciupeau fără jenă până la sânge orice găseau descoperit. Erau chiar mai agresive decât cele din Bărăgan, cu
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cea neagră dinspre orizont, însoțită de fulgere tot mai puternice și mai dese, se apropia și se mărea, până când soarele învins, s-a lăsat acoperit în întregime nu fără a încerca să apară din nou, însă fără succes. Și în vagon lumina era din ce în ce mai anemică. Se părea că trenul se îndreaptă spre un gigantic megacazan interplanetar, plin de catran topit și al cărui conținut fluid în curând se va revărsa peste călători. Cu ferestrele închise, în interiorul vagonului, nădușeala creștea simțitor. Fiecare
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
fără succes. Și în vagon lumina era din ce în ce mai anemică. Se părea că trenul se îndreaptă spre un gigantic megacazan interplanetar, plin de catran topit și al cărui conținut fluid în curând se va revărsa peste călători. Cu ferestrele închise, în interiorul vagonului, nădușeala creștea simțitor. Fiecare călător emana un fel de electricitate aproape vizibilă ce se plimba nestingherită prin toate ungherele și care se lipea de organismul călătorilor odată cu transpirația. Probabil, un întrerupător ar fi fost suficient pentru a declanșa o descărcare
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
să se laude. Tu ești bărbat adevărat. Dar cine e Cireșica și Mihăiță? Cireșica e sora mea. Mihăiță e fratele meu. Un șuierat dubios, produs de masele de aer în mișcare, care se frecau de anumite componente din partea exterioară a vagonului, asemănător cu un geamăt de durere a unei ființe muribunde, dar care se deosebea total de cel al locomotivei, îi făcu să întrerupă discuția. Toți erau atenți la ce va urma. Între timp, norii se adunaseră chiar deasupra trenului. Fulgerele
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
dar își trage păcatul cu el. E paralizat bietul animal. Merge mai mult pe burtă târându-și picioarele din spate. Un fulger, urmat la scurt timp de un trăsnet puternic, pe undeva prin apropiere, a întrerupt povestirea femeii. Pe acoperișul vagonului, se auzeau niște zgomote ciudate. Trenul înainta din ce în ce mai încet. Probabil, nu i s-a permis intrarea în stație. La un moment dat, s-a oprit, undeva, la periferia orașului. Chiar cu ferestrele închise se simțea că energiile eoliene scăpaseră de sub
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
intensitate până s-a potolit de tot, lăsând în urmă copacii căzuți, scândurile putrede, rupte din gardurile improvizate ale sărmanilor și aruncate care încotro. În schimb, se pornise ploaia ce se întețea de la o clipă la alta. Pocniturile de pe acoperișul vagonului deveneau din ce în ce mai puternice și mai dese. Contrar tuturor dorințelor călătorilor, ploaia s-a transformat brusc în grindină. Puzderie de pietricele albe cădeau cu viteză pe acoperiș, producând un zgomot ca în imediata vecinătate a cascadei Niagara. Multe se loveau chiar
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
vis și să se întrebe: Oare va fi posibilă cândva o asemenea realitate, va avea vreodată un noroc asemănător cu al prietenului său Gicu; să fie fericit alături de soția, copiii și familia lui? După plecarea trenului din stația Focșani în interiorul vagonului s-a făcut mai multă lumină, nădușeala aproape că dispăruse, iar la orizont, în direcția în care înainta trenul, nu mai exista nici o urmă de nori. Revolta stomacului înăbușită, cerul senin, aerul ozonizat, răcoarea relativ plăcută a unei zile promițătoare
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
contestate de nimeni, glumi domnul Carp și zâmbi cu subînțeles soției. Această discuție a avut influență și asupra celorlalți călători. Ei au devenit mai veseli și mai vioi. Nașterea unui copil bine dispune și pe cei mai posomorâți telurici. În vagon căldura se instalase. Era aproape aceeași arșiță ca înainte de furtună. Picuri de transpirație curgeau de pe frunțile tuturor. Din acest motiv, locurile cele mai râvnite erau cele de pe coridor, de lângă ferestrele deschise, însă în preajma lor se lăfăiau bărbații-fumători. Ceilalți erau mai
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
va face în viață. Între timp trenul oprise într-o gară. Se simțea un miros nu prea plăcut. Bidaru a ieșit pe coridor, să privească prin geam afară și să se orienteze. În apropiere, pe o linie paralelă, staționau câteva vagoane pline cu oase de cornute mari. Fără îndoială, era vorba de Fabrica de Zahăr Sascut, recunoscută și de copii. O jumătate de oră și va ajunge acasă. Această jumătate de oră va fi cumpăna dintre cele două etape din viața
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
Deci, după toate probabilitățile, până la destinație vor parcurge drumul alături cu aceste două persoane din urmă. Pe motivul că nu se mai simte în apele lui, ar fi vrut să iasă pe coridor și să arunce o privire prin fereastra vagonului însă, în ultima clipă, se răzgândi, tocmai datorită faptului că pe canapelele curate și moi se călătorea destul de comod și de lejer. Ne fiind hotărât ce să facă, rămase pentru câteva momente în picioare. Cu toate că trenul circula cu vagoanele aproape
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
fereastra vagonului însă, în ultima clipă, se răzgândi, tocmai datorită faptului că pe canapelele curate și moi se călătorea destul de comod și de lejer. Ne fiind hotărât ce să facă, rămase pentru câteva momente în picioare. Cu toate că trenul circula cu vagoanele aproape goale, erau ocupate toate cele șase locuri. Pe coridorul lung aproape pustiu, doar doi bărbați, în compania unei tinere femei, fumau și discutau ceva vesel. Trenul, care după două trei minute de staționare încercă să plece, îl dezechilibră puțin
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
sale: "Ura! Sunt cel mai fericit om de pe mapamond! Am devenit nemuritor!", chiar în momentul în care imaginea trenului cu care călătorea îi apăru brusc în față. Trenul era lung, lung de tot, anormal de lung, cu enorm de multe vagoane aproape transparente, care mai de care mai spațioase, mai comode și mai luminoase, fără uși în exterior. Intrase în el nu se știe când și pe unde. Pentru a coborî, trebuia să străbată întreaga garnitură, să treacă dintr-un vagon
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
vagoane aproape transparente, care mai de care mai spațioase, mai comode și mai luminoase, fără uși în exterior. Intrase în el nu se știe când și pe unde. Pentru a coborî, trebuia să străbată întreaga garnitură, să treacă dintr-un vagon în altul și tot așa și tot așa... până în ultimul, spre care se îndreptă toți, dar care devine din nou primul mult mai râvnit, mai confortabil și mai comod numai atunci, când se naște cineva... Nu a vrut să strice
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]