20,324 matches
-
și refuzuri. Desigur, selective. Altminteri, dacă aș înregistra orice pornire personală și orice-mi cade sub ochi sau în auz, numărul paginilor ar crește monstruos. Diarist - da, grafoman - nu! *Anul acesta a căzut măgăreața pe mine și pe Sergiu să redactăm telegrama Biroului Comitetului Județean pentru aniversarea de pe 26 ianuarie. Ne lovim de toate clișeele. Finalmente, recurgerea la formulele sacralizate e singura soluție pentru a îndeplini norma de o pagină, dar - lucrul dracului! - nu prea reușim să ni le aducem aminte
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Liniștit, îmi spun că individul acela cu nume caraghios nu merită să figureze în paginile mele. Ar însemna să-i fac un exces de onoare. Amînarea aduce, iată, împăcarea, dar, în același timp, și sentimentul inutilității a ceea ce a fost redactat la primul jet. Dacă aș accepta acest sentiment ar însemna să-mi las, de fiecare dată, impresiile să băltească, să nu le mai scriu. Încerc așadar să mă conving de contrariu: da, m-aș autosabota abandonînd forma inițială. Flori otrăvite
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
patria lor. Dar unde găsești britanici la noi, chiar printre anglofili?! și mă mai întreb: noi de ce n-am avea propriul memento pedagogic? (în anii școlarității mele era cel împrumutat de la sovietici cu triplul îndemn leninist de a învăța.) *Am redactat (cu data de azi, 31 martie 1980) o cerere de demisie. Măndica, Pătrar și I. Constantinescu, venit pentru o inspecție de grad în Bacău, mă sfătuiesc să n-o depun, să mai aștept „cel puțin încă un număr”. *Ieri (1
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
fragmente. Abia după acest interval am devenit mai consistent și mai simplu, dar nici ceea ce am publicat în lustrul următor nu mă mulțumește pe de-a-ntregul. În acele texte e o grabă de leneș: rătăcit în lecturi diverse, le-am redactat mereu în ultimul moment, cu precipitare, sub presiunea cererilor imperative ale secretarului de redacție. Totuși, să nu fiu prea sever cu mine. De vreme ce mă judec astfel înseamnă că am învățat cîteva lucruri. Primul e că trebuie să desfășor o anchetă
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
umanismul” „celor mai viteji dintre traci” (Herodot), „merge”, i se publică „urgent”! Din păcate, Gr.T. n-a ales prea bine destinatarul: l-am respins! * Dacă aș fi devenit farmacist, cum aveam în intenție la sfîrșitul liceului, ar trebui, poate, să redactez, ca Teodor Lerescu, fostul meu coleg, pliante și broșuri de popularizare, dintr-acelea ce zac (am răsfoit azi două, în timp ce așteptam să intru la doctor) pe măsuțele din holurile dispensarelor și policlinicilor. Deși utile, cu informații minime și sfaturi lesne
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
și experiența noastră de viață devine mai bogată. Nu-mi amintesc de cineva la care drumul să fi fost invers. *Dezamăgire în „tabăra” noastră: Nanianu și Mitocaru îmi comunică, mai întîi separat, apoi împreună, că Bălțătescu a primit sarcina să redacteze un răspuns ambiguu, în care se va recunoaște valabilitatea „sesizărilor” noastre, dar nu ni se va da nici o altă satisfacție. „Nu-l schimbă - e de părere N. - decît dacă primulsecretar va citi întreg materialul anchetei”. „Nu-i fac, domnule, nimic
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
pe Gheorghe Baltă, și l-a apropiat pe Bălțătescu, a îndesit ocaziile de a vorbi cu Enășoae, Donea și Aurica Pașcanu și a le expune „gravitatea situației de la revistă” etc. Recent, cînd m-a convocat la el acasă pentru a redacta scrisoarea către primulsecretar, totul era minuțios pregătit: documente, informații, ba chiar și textul. Hîtru ca de fiecare dată, V.M. i-a spus, rîzînd, că de această „pasiune arhivistică” ar trebui prevenit viitorul redactor-șef, pentru a ști ce-l așteaptă
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
ridicate pe postament?... Menționam că insula a intrat în posesia statului chilian în 1888, fiind interesant de știut "cum"? A fost o înțelegere între trimișii autorităților chiliene și insularii reprezentați de ultimul lor "rege", Atamu Tekena. "Tratatul" încheiat a fost redactat în spaniolă și rapanui amestecat cu tahitiană și ca semn al înțelegerii regele Tekena a întins spaniolilor o brazdă cu iarbă, spunându-le: "Iarba este a voastră, dar pământul rămâne al nostru!". Știa el regele ce știa, fiindcă ulterior guvernul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
comercial al RDG. Nemții, fie ei și RDG-iști, au arătat ca pot fi protocolar la înălțime ambasadorul RDG a cerut o audiență ministrului Ștefan Andrei, în cadrul căreia a prezentat o scrisoare de mulțumire a ministrului de externe al RDG, redactată în numele Guvernului, prin care se aduceau mulțumiri "tovarășului Vasile Macovei, însărcinat cu afaceri, pentru modul exemplar în care a susținut interesele RDG în Chile" (mă întreb acuma dacă după acest demers n-or fi tras "ai noștri" concluzia că sunt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
mă leagă o amintire specială luând un dejun împreună, avea să ne povestească faptul că în decembrie 1947 era însărcinat cu afaceri al ambasadei României la Washington și, ascultând la 30 decembrie la radio declarația de abdicare a Regelui, a redactat imediat o telegramă către Ministerul Afacerilor Externe, prezentându-și demisia. Întors la București, primul lucru ce aveam să-l fac a fost să caut în arhivă dosarul "Ripoșanu". I-am găsit telegrama cu demisia, am făcut o copie și i-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
mai adresez o propunere, aprobată și ea cu entuziasm crearea unui "Muzeu al diplomației române". Era o idee îndrăzneață, generoasă, având în vedere rolul benefic jucat de diplomație și diplomații români de-a lungul timpului. Pe baza aprobării ministrului, am redactat o circulară către misiunile noastre diplomatice din Europa occidentală, SUA, Canada, Brazilia, Argentina, Mexic, solicitând colaborarea la acest proiect a rudelor și prietenilor unor diplomați, pentru donarea de exponate costume, documente, obiecte de uz personal, cărți. Răspunsurile au fost încurajatoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
în... Brazilia"! Pe negrul respectiv eu l-am văzut în carne și oase la Macaubas, o localitate de 60000 de locuitori din statul Bahia! Aici aveam să am, după Bauru, cea de a doua "revelație" a Braziliei. Între destinatarii "Buletinului" redactat lunar la Rio de subsemnatul se afla și Atico Vilas Boas da Mota, fost profesor la Universitatea din Goiania, acum retras la pensie în orașul său natal, Macaubas. Era un amic declarat al României, purtam cu el o interesantă corespondență
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
făcut pentru țară. Oricum, "cererea" avea să rămână fără obiect, la data primirii emoționantei scrisori, subsemnatul, "geniul din Carpați", pregătindu-se să plece ambasador la Montevideo, așa că... Acolo aveam să primesc în 2002 un volum de cca 900 de pagini redactat de Președintele Ayrton Gonçalves Celestino consacrat istoriei germanilor bucovineni din Rio Negro și Mafra, fiind menționate și contribuțiile subsemnatului la dezvoltarea legăturilor cu locurile de unde au plecat din România. La 25 iulie, de pe Aeroportul International "Galeao" din Rio de Janeiro
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
apropia sfârșitul anului cu zile și nopți de activitate intense în pregătirea rapoartelor și planificarea activității din următorul an. Fiecare angajat al ambasadei își întocmea materialele "pe felia lui", eu având rolul de a le asambla și unifica, de a redacta capitolul esențial al relațiilor bilaterale politice și de a superviza setul de anexe ce însoțeau atât "Raportul", cât și "Planul de măsuri". Produsul final al activității noastre ajungea apoi la ambasador, care, cu deprinderile de la "ziar", îi aducea ajustările și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
dacă nu-i dublată de pregătire, profesionalism, angajare, responsabilitate, seriozitate, experiență ,nu înseamnă mare lucru. Și aveam în direcție și astfel de "tineri", obișnuiți să apară la minister pe la 10 și dispărând pe la orele 13-14, încurcând hârtiile, nefiind capabili să redacteze un text de 10 rânduri fără greșeli nu numai de conținut, dar și de exprimare și gramaticale și vorbind limbi străine precum celebra Coană Chirița (în cel mai fericit caz!) Referenta pentru Spania și Portugalia, de exemplu, o duduie cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
cei mai diplomatici cu putință, atenționând-o pe doamna ambasadoare că, rămânând puține zile până la sosirea președintelui, avea cu totul altceva de făcut decât să plece la Londra. Telegrama mi s-a întors de la secretarul de stat coordonator, care a redactat un nou text ce îmbina textul meu cu o frază că "dacă apreciază că deplasarea la Londra nu afectează pregătirea vizitei prezidențiale..." Am avut verticalitatea să menționez pe telegrama expediată în noua formulă că subsemnatul nu avizează efectuarea deplasării. La
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Deodată s-a oprit asupra a două sau trei rugăciuni mai deosebite care i s-au părut de cel mai desăvârșit prost-gust și care aveau într-adevăr expresii bizare“). Nimic mai fără noimă decât a cere unei rugăciuni să fie redactată în limbajul bunei societăți, să aibă eleganță și ținută. Important este să fie adevărată, și atât. Dar cali tatea aceasta nu avea mare trecere la niște spirite deprinse cu piruetele, și care se duceau la biserică în aceeași dis poziție
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
la constituirea unui corp permanent și solid într-o adunare. Totuși, în multe privințe, s-a format foarte repede. Nu știu pe nimeni care să fi câștigat atât de mult din experiență. Reybaz, care scria mult pentru el, care îi redactase discursurile asupra asignatelor și altele câteva, mi-a spus că, în ultimele șase luni, în comparație cu începuturile lui, părea un vultur, adică de când avea un plan sistematic și voia să formeze o grupare puternică împotriva iacobinilor și în favoarea monarhiei. S-a
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
slăbiciunile pe care le poate inspira. Odată ce a hotărât ceva, nici un sentiment nu-l poate opri. În ochii lui, oamenii sunt niște piese de șah de mișcat pe o tablă; îi ocupă mintea, dar nu spun nimic inimii lui. Când redactează o constituție, el tratează țara 157 căreia îi este destinată ca pe o suprafață ai cărei locuitori sunt niște abstracțiuni. Singurul sentiment care exercită cu adevărat o influență asupra lui Sieyès este frica. În timpul Convenției, se temea de moarte; de
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
Metternich, care, după ce a pus să fie copiate documentele, a trimis cu religiozitate originalele înapoi. Incapabil să scrie singur o singură frază, Domnul de Talleyrand lăsa munca aceasta pe seama subordonaților: când, tot ștergând și schimbând, secretarul izbutea până la urmă să redacteze depeșele pe placul stăpânului, acesta le copia cu mâna lui. L-am auzit citind, din memoriile sale începute, câteva amănunte agreabile despre tinerețea lui. Dat fiind însă că era foarte schimbător, detestând mâine ceea ce-i plăcuse astăzi, dacă aceste memorii
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
care era bun prieten al familiei de Luynes. În 1808 refuzul ei de a intra în suita reginei Charlotte a Spaniei îi aduce ordinul de exil. CLAVIÈRE, ÉTIENNE ă1735-1793). Financiar și om politic. Iacobin, prieten cu Mirabeau ăv.), căruia îi redacta partea financiară a discursurilor, și cu Brissot, adversar al lui Necker, cum rezultă din Răspuns la memoriul Domnului Necker cu privire la hârtia-monedă ă1790). Este ales membru al Adunării Legislative, dar demisionează, declarând că va fi mai util Revoluției ca ministru al
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
a fost legat timp de 17 ani ă1794-1811), în ciuda căsătoriei sale cu Charlotte Hardenberg ă1805). Salonul Doamnei de Staël de la Coppet din Elveția, de lângă lacul Léman, devine centrul liberalismului politic sub Primul Imperiu. În 1815, în timpul celor 100 de zile, redactează, la cererea lui Napoleon I, Actul adițional la Constituțiile Imperiului, considerat azi ca prima constituție democrată a Franței. După Waterloo, emigrează în Belgia și în Anglia ă1815-1816), unde publică Adolphe, care se află la obârșia romanului modern de analiză psihologică
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
literare nu au succes, iar marchizul participă la viața literară mai mult ca un aristocratic mecena. La masa lui se întâlneau Hugo și Lamartine, Balzac și Stendhal, George Sand și Baudelaire. Succesul îi vine odată cu publicarea însemnărilor sale de călătorie redactate sub forma unor scrisori imaginare. Spania sub Ferdinand al VII-lea ă1838), care l-a impresionat pe Balzac, și mai ales Rusia în 1839 ă1843), carte vizionară despre despotismul rus, bucurându-se la apariție de un mare succes de librărie
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
format din prieteni și critici, printre care Sainte-Beuve, citirea unor fragmente din Memorii de dincolo de mormânt de Chateaubriand. În 1802, François Gérard îi face un portret, devenit celebru; în 1815 Benjamin Constant, care are pentru ea o mare pasiune, îi redactează Memoriile. Este prietenă apropiată a Doamnei de Staël și a lui Chateaubriand, de care va fi foarte atașată în ultimii douăzeci de ani ai vieții. În 1864 Louise Colet începe să publice Scrisorile lui Benjamin Constant către Doamna Récamier, o
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
putere de Revoluția din iulie. În 1835 publică primul volum din Despre democrație în America; în 1836 publică un eseu despre Starea socială și politică în Franța înainte și după 1789. În 1839 este deputat și, în cadrul activității sale parlamentare, redactează trei rapoarte importante: Despre abolirea sclaviei în colonii ă1839), Despre reforma închisorilor ă1843) și Despre situația din Algeria ă1847). Din 1841 este membru al Academiei Franceze. După Revoluția din februarie 1848 își păstrează mandatul legislativ în Adunarea Constituantă și este
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]