20,324 matches
-
ă1843) și Despre situația din Algeria ă1847). Din 1841 este membru al Academiei Franceze. După Revoluția din februarie 1848 își păstrează mandatul legislativ în Adunarea Constituantă și este ales în comisia pentru elaborarea noii constituții. Între 1850 și 1851 își redactează Amintirile. În decembrie 1851 se opune loviturii de stat a lui Ludovic Napoleon, care se proclamă împărat, și se retrage din orice activitate publică. În 1856 îi apare a doua mare carte, Vechiul Regim și Revoluția. A lăsat și o
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
a polițistului este sculptată la scara monumentală a unei retorici patetice care va guverna întreaga relatare a evenimentelor. Dilatarea siste- matică a afectelor corespunde unei sensibilități romantice unde grandoarea este incorporată în metabolismul oricărei sensibilități patriotice. Genuin, Nicolae Filimon își redacta cele două nuvele romantice Mateo Cipriani și Friedrich Staaps în același registru de sensibilitate. Caragiale uzează manipulativ de registrul sensibilității romantice cu accent pe deformarea acestui regim într-un retorism facil pen- tru a construi aura unor personaje pentru a
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
Papadat-Bengescu (1965), prima interpretare monografică a operei marii romanciere, e o lucrare având ca temei aceeași informație exhaustivă. Totuși, „opiniile noastre critice nu sunt ultimul cuvânt”, scrie C., conștient că este prea mult supus constrângerilor epocii în care și-a redactat și publicat cartea. De aici pedalarea pe o interpretare sociologizantă a lumii romanelor Hortensiei Papadat-Bengescu. Volumele de versuri, publicate postum, Fiul lunii (1969) și Haina de brumă (1984), sunt alcătuite din cicluri legate între ele, astfel încât întregul să se articuleze
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286241_a_287570]
-
, publicație apărută la București, lunar, la sfârșitul anului 1836 și la începutul lui 1837. Trei numere s-au păstrat din această revistă, deși, după unele mărturii, s-ar fi tipărit și al patrulea. Este editată și redactată de Cezar Bolliac, cu sprijinul prietenului său C. Gh. Filipescu. Într-o scrisoare din 15 octombrie 1836, adresată lui C. Negruzzi, I. Heliade- Rădulescu anunța apariția iminentă a revistei. La începutul aceluiași an (25 ianuarie 1836), Bolliac îi scrisese și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286604_a_287933]
-
găsim în «Colecția de documente privind Istoria Românilor în veacurile XIII, XIV și XV / B. Țara Românească, anii 1247 - 1500», editată de Academia R.P.R. în anul 1953. Document nr. 145. Originalul există la Arhivele Statului București, A. N. CLV / 1, redactat în limba slavă pe pergament, având pecete atârnată, căzută. Însoțit de o traducere românească din anul 1910. Este consemnat acolo, că o altă traducere românească se află la Arhivele Statului din Râmnicul Vâlcea, «Documente Istorice LXIV / 1». Îl redăm în
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
de Szek. Dăm mai departe răspunsul iobagilor din cele două Cârțișoare, care în lucrarea lui Ștefan Meteș, deși sunt tratate distinct, după cum sunt formulate, ușor se poate vedea că ele au fost date împreună de declaranții din ambele sate și redactate de una și aceeași mână: Noi iobagii comitelui Josif Teleki de Szek, din Oprea Cârțișoara: 1. Matei Cânduleț, acum judele satului, 32 ani, 2. Adam Păduran, 40 de ani, 3. Stanciu Iacob, 40 ani, 4. Stanciu Cosma, 40 ani, 5
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
a murit Mihai, că și-au pierdut domnul viteazul și omul, cu nume de faimă de-l rosteau cu teamă cari mai de cari turcii și tătarii, ungurii și leșii tremurând ca peștii.“ scrie vistierul grec Stavrinos într-o poemă redactată în 1601. Aceste versuri sunt ale unui fidel și ale unui admirator, dar contemporanii și succesorii lui imediați nu au avut prețuire pentru performanța domnului muntean - întâia unire a românilor. Însuși cronicarul Miron Costin, care atât de mult a scris
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
mai dispus să înceapă tratativele în vederea acestei uniri, în condițiile puse de Biserica Catolică. În urma convorbirilor purtate cu iezuitul Paul Barany, sinodul ortodox prezidat de mitropolitul Teofil, întrunit la Alba Iulia (1697) s-a declarat de acord cu unirea. Textele redactate cu acest prilej de iezuiți - nu exista o hotărâre elaborată de clericii ortodocși - justifica unirea cu Roma prin nevoia eliminării ereziilor reformate și înregistrează cererea ca și mirenii uniți să beneficieze de aceleași drepturi ca și membrii «națiunilor» politice, având
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
fost donate bisericii de alți credincioși, între care: Petru Tarcea a donat trei cărți, iar Ilie Giurca un «Apostol» Mai avem în biserică două sfinte Evanghelii și o Psaltire din cărțile aduse în desagi de Badea Cârțan. Pe lângă aceste cărți redactate în alfabetul latin, biserica mai deține un fond de cărți vechi scrise în alfabetul chirilic, după cum urmează: Penticostarian - tipărit la Râmnic în anul 1743, Antologhion - tipărit tot la Râmnic în anul 1745, Octoich Mare - tipărit la București în anul 1748
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
în limba maghiară, publicându-le în reviste din Budapesta, unele dintre scrierile lui V. Alecsandri, M. Eminescu, I. L. Caragiale, I. Slavici, B. Delavrancea ș.a. A colaborat la revistele „Alföld”, „Budapesti Szemle”, „Nyelvőr”, „Ethnographia”, precum și la „Luceafărul” și „Convorbiri literare”. A redactat el însuși „Poporul” (26 decembrie 1893 - 4 februarie 1894), foaie de răspândire a cunoștințelor practice pentru țărani, în care textele folclorice ocupau un loc de seamă. În 1887, din însărcinarea societății „Kisfaludy”, A. întreprinde o anchetă folclorică în Banat, Hunedoara
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285251_a_286580]
-
lunga, dar justificata paranteză.) Dar cu aceasta nu s-a încheiat desigur și procesul. Procurorul s-a opus probelor administrate de tânărul avocat Dr. Vadicek, însă cum nici contraargumentele sale n-au fost inatacabile, în înțelepciunea sa, Curtea n-a redactat sentința până ce nu se va stabili cu exactitate dacă victima Augustus Rupert Vasi Hamilton, mai pe scurt Costică, a fost fratele sau tatăl lui NZ. Sau poate amândouă în același timp. Totuși, nu este sigur dacă, după atâția ani de
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
pare că este vorba despre încă nerezolvata și tot mai arzătoarea problemă a încălzirii globale.) Totuși, ni s-au oferit Concluziile. 5. Urmări: Deci: 1. Reputația maestrului Ludovic L. (sub orice nume și sub orice înfățișare) a rămas neștirbită, fiind redactată o Adeverință prin care se autentifică faptul că maestrul Ludovic L. a pierdut și acest proces; 2. Zona din jurul localității Pieptenele de Aur a fost declarată Zonă cu regim special; 3. Toți membrii Completului de judecată au devenit Cetățeni de
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
sovietic, cât și datorită altor factori agravanți care țineau de comunitățile evreiești oarecum ferite de atâta duritate legislativă și constrângeri politice, trebuiau luate măsuri sporite de contracarare a eventualelor răbufniri rasiale și interetnice și una din instrucțiunile de la „centrală” fusese redactată astfel: „(...) 2) Pentru comemorarea deportărilor În Auschwitz. În orașele din Ardealul de Nord, unde În zilele de 3-6 Mai se Împlinesc 5 ani dela deportarea totală a populației evreești (de care s-au făcut răspunzători ungurul Miklos Horthy și camarila
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
dispuse a-și etala nurii și alte cele pe bumăști albastre de o sută de lei, imprimate cu bustul revoluționarului pașoptist Bălcescu. Într-o sinteză a presei naționale trimisă În toată țara În luna iulie a anului 1974, cel ce redactase documentul la București a amintit de un articol ce ar fi trebuit să apară În numărul 43 al periodicului de limbă maghiară „Ifjumunkas” și care a fost dat la gunoi tocmai din pricina damelor de largă consumațiune: „O scurtă notă
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
să alcătuiască un studiu monografic despre orașul său natal, Oltenița. După terminarea studiilor liceale, Alexandru I. Mărculescu se înscrie la Facultatea de Drept a Universității București. în perioada studiilor universitare, la solicitara lui Simion Mehedinți, marele savant, A. Mărculescu va redacta în forma definitivă lucrarea ”Oltenița - album monografic” pe care o va publica în anul 1932. La publicarea acestei cărți, care a reprezentat prima monografie a Olteniței, un aport substanțial și l-a adus marele savant Simion Mehedinți. În pagina a
Mari personalități oltenițene by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1699_a_3144]
-
a toată Rusia, în timpul Patriarhului Ecumenic Kiril Lukaris și al regelui Poloniei, Vladislav. Din această poziție, Petru Movilă construiește într-un timp foarte scurt un spațiu comun de valori ortodoxe între Dunăre și Nipru. Opera sa de căpătâi, „Mărturisirea ortodoxă”, redactată în latină și structurată în trei părți, „Despre Credință”, „Despre Nădejde”, „Despre Iubire”, devine programul dogmatic al acestui spațiu confesional comun. Viața, concepția și realizările marelui ierarh și cărturar i-au făcut pe istorici să îl considere un precursor al
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
ale Starețului sunt incomparabil mai puține decât traducerile. Totuși, reprezentând o oglindă a convingerilor starețului, acestea ocupă un loc important în orice exegeză referitoare la viața și la opera sa. Cel mai ades citată este Autobiografia, pe care Paisie a redactat-o spre sfârșitul vieții, reușind să ajungă cu relatarea evenimentelor până la plecarea sa din Muntenia spre Muntele Athos, la douăzeci și patru de ani. Textul a fost scris în slavonă, ca de altfel toate lucrările sale și a fost continuat, după dispariția
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
Scrisori Duhovnicești”. Cele două volume cuprind și celebrul „Sul în șase capitole despre rugăciunea minții ”, text de referință, citat aproape în toate lucrările despre istoria isihasmului. Un text cu paternitate controversată este „Crinii Țarinii”. Manuscrisul, descoperit la mănăstirea Putna și redactat în limba română cu grafie kirilică, nu poartă practic nici o semnătură, dar cercetătorii l-au atribuit lui Paisie Velicikovski. Acest manuscris este practic o culegere de apophtegme și s-a publicat în 1996 la editura Anastasia din București. Aceeași editură
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
din București. Aceeași editură a publicat cu semnătura de autor, Paisie Velicikovski, în 1997, volumul „Cuvinte despre ascultare”. În momentul de față, la Institutul de Lingvistică din București se află în lucru traducerea a nouă dintre scrisorile lui Paisie Velicikovski, redactate în limba greacă și reprezentând corespondența sa cu duhovnici din Muntele Athos. În mod tradițional însă, atunci când se referă la scrierile sale originale, cercetătorii au în vedere de fapt, Autobiografia și Scrisorile starețului. Traducerile lui Paisie reprezintă însă un volum
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
l-au cunoscut îndeaproape. Prima dintre biografii, semnată de călugărul Vitalie, purtând titlul „Arătare în scurt pentru cuviosul părinte arhimandritul Paisie, ce au fost stareț al sfintelor mănăstiri Neamțului și Săcului”, a fost scrisă încă din timpul vieții Starețului Paisie. Redactată în românește cu litere kirilice, această biografie a fost păstrată în două manuscrise. Primul s-a găsit la sfârșitul Mineiului pe februarie, tipărit la Râmnic în 1780. Cel de al doilea (cu un text interpolat) se păstrează într-un miscelaneu
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
1997 la editura Trinitas din Iași după ce anterior fusese publicat în afara granițelor țării, la Roma, în 1987, de către Dan Zamfirescu, în „Revista Fundației Drăgan”, nr. 3-4, noi.-dec. p.457-556. Grigorie Dascălul, ucenic al Starețului ajuns Mitropolit al UngroVlahiei (1823-1829), redactează cea de a patra biografie în ordine cronologică. Această biografie, cu titlul „Povestire din parte a vieții preacuviosului părintelui nostru Paisie și arătare pentru adunarea soborului celui împreună cu cuvioșia sa care cu pronia lui Dumnezeu și pre urmă neîmpuținat se
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
mănăstirea Optina, nu mai puțin de trei ori, începând cu 1845. Andronic Duhovnicul, ctitorul mănăstirii Noul Neamț, va dedica și el o scurtă biografie Starețului Paisie, păstrată în manuscrisul 115 din biblioteca acestei mănăstiri. Se consideră că protoiereul Serghie Cetferikov redactează prima biografie modernă a starețului (încheiată în 1931). Episcopul Nicodim Munteanu, devenit mai târziu Patriarh al României, traduce în românește manuscrisul original al acestei biografii și îl tipărește la Neamț în două ediții succesive, din 1933 și respectiv din 1943
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
cunoaște pe Ceaikovski, Rimski-Korsakov, Turgheniev, Repin. Tolstoi nu va deveni însă un creator pentru elite. Talentul și energia sa, le dedică mai cu seamă celor mulți și sărmani. În 1871 termină „Război și Pace” și imediat după aceea, în 1872, redactează „Abecedarul”, care va cunoaște ediții de milioane de exemplare. Inițiază colecte publice pentru ajutorarea înfometaților din Samara (1873), gubernia Riazan (1891) și gubernia Tula (1898). Ia parte la recensământul populației din Moscova, în 1882, și descoperă cu groază mizeria în
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
la editura Bunavestire, Bacău, 2001, în traducerea din limba greacă a Cristinei Băcanu, este scris de Sotos Hondropoulos, finanțist grec, expert în contabilitate, dar un om având o dragoste atât de mare pentru sfinți, încât, cu un remarcabil talent scriitoricesc redactează douăsprezece biografii ale unor sfinți ai Bisericii Ortodoxe, toate în formă literară, dar bazate pe o profundă cercetare istorică și teologică. Volumele sale, redactate inițial în greacă, au fost traduse mai apoi în franceză și în engleză, iată acum și
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
urmă o dâră de lumină. Mediind într-un mod periculos și obositor între lăcomia fără margini a turcilor și dorința de expansiune perpetuă a Imperiului Țarist, fanarioții au găsit totuși timp și bani să construiască apeducte, fântâni, spitale ,școli, să redacteze coduri de legi, să reformeze Principatele din punct de vedere legislativ, social, fiscal, vamal, creând premisele de facto ale unei modernizări a societății românești, care avea să se instaleze și de jure, odată cu intrarea în vigoare a Regulamentului Organic la
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]