17,554 matches
-
decisivitate libertariană am în vedere faptul că există două alternative distincte asupra cărora un individ este decisiv în sensul enunțat în [d.2.1.3*] și [d.2.1.4*]. Când spun că i este decisiv sau decisiv libertarian asupra perechii (x,y), spun că dacă i preferă pe x lui y, atunci societatea preferă pe x lui y, și invers, dacă i preferă pe y lui x, societatea preferă pe y lui x. Decisivitatea libertariană a lui i asupra lui
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
pe y lui x. Decisivitatea libertariană a lui i asupra lui (x,y), va fi notată cu. Acest mod de a nota decisivitățile libertariene poate fi găsit în Farrell (1976). Prin am în vedere faptul că i este decisiv asupra perechii (x,y) și că i preferă pe x lui i, așadar, societatea preferă pe x lui y. În al doilea rând, mulțimea decisivităților libertariene ale unui individ i se numește sferă personală a individului i . Dacă, spre exemplu, i este
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
decisiv numai pe (x,y), atunci. Dacă însă individul i este decisiv pe (x,y) și pe (y,w), atunci. Prin am în vedere cardinalitatea mulțimii decisivităților libertariene (sferei personale). Spre exemplu, înseamnă că individul i este decisiv pe două perechi de alternative. [t.2.1.1*]: Nu există nicio funcție de decizie socială care să satisfacă condiția domeniului universal, condiția Pareto slabă și condiția libertariană. [t.2.1.2*]: Teorema de imposibilitate a unui paretian libertarian. Nu există nicio funcție de decizie
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
2.1.2*]<footnote Cum L→L*, demonstrația celei de-a doua teoreme este valabilă și pentru prima. footnote>. Din premise. Presupunem că există o SDF care îndeplinește U, P și *L . Trebuie verificate trei cazuri: 1) și sunt aceeași pereche. Prin *L nu putem acorda decisivitate pe aceeași pereche de alternative pentru doi indivizi, deoarece setul de alegere al funcției de decizie ar fi vid; 2) cel puțin un element este comun. Presupunem că și că, prin P avem syP
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
de-a doua teoreme este valabilă și pentru prima. footnote>. Din premise. Presupunem că există o SDF care îndeplinește U, P și *L . Trebuie verificate trei cazuri: 1) și sunt aceeași pereche. Prin *L nu putem acorda decisivitate pe aceeași pereche de alternative pentru doi indivizi, deoarece setul de alegere al funcției de decizie ar fi vid; 2) cel puțin un element este comun. Presupunem că și că, prin P avem syP w , prin U, preferințele raționale sunt informație relevantă, iar
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
2.* Teorema Gibbard - imposibilitatea libertarienilor compatibili [d.2.2.1*]: Condiția domeniului nerestricționat (U) o funcție de bunăstare socială are un domeniu nerestricționat dacă include toate profilele de preferință individuală. [d.2.2.2*]: Libertarianism minimal *( )L . Există cel puțin o pereche de alternative distincte (x,y) asupra căreia, cel puțin doi indivizi din societate sunt decisivi în alegerea socială: dacă i preferă pe x lui y, atunci societatea va prefera pe x lui y, și dacă i preferă pe y lui
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
următoarele profile de preferință individuale sunt admisibile<footnote Se poate observa că profilele nu sunt complete și nu putem ști dacă sunt tranzitive. Trebuie presupuse tranzitive și trebuie înțeles faptul că singura informație relevantă din aceste profile este cea despre perechile aflate în decisivitatea libertariană. footnote>. [e.2.2.1b*]: Cazul Zubeida vs. Rehana. Fie o mulțime a indivizilor, N| # 2N = , în care reh și zub , (Rehana și Zubeida) ierarhizează alternativele din | # 4A A = , unde 1 : (0,0)a - Rehana poartă
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
de soluție este inacceptabilă. De aceea, Sen propune o restricție a criteriului Pareto folosind ideea „indivizilor care respectă drepturi”, categorie prin care se are în vedere următoarea idee: un individ respectă drepturile celorlalți atunci când dorește ca: 1) preferințele sale pe perechea(ile) de alternative pe care el este decisiv, și cele pe perechea(ile) de alternative pe care nu este nimeni decisiv<footnote De-a lungul lucrării, voi discuta despre drepturile individuale ca despre „decisivități ale indivizilor” și despre alternativele asupra
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
Pareto folosind ideea „indivizilor care respectă drepturi”, categorie prin care se are în vedere următoarea idee: un individ respectă drepturile celorlalți atunci când dorește ca: 1) preferințele sale pe perechea(ile) de alternative pe care el este decisiv, și cele pe perechea(ile) de alternative pe care nu este nimeni decisiv<footnote De-a lungul lucrării, voi discuta despre drepturile individuale ca despre „decisivități ale indivizilor” și despre alternativele asupra cărora aceștia au drepturi ca despre „perechi de decisivitate”. Aceste folosiri diferă
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
este decisiv, și cele pe perechea(ile) de alternative pe care nu este nimeni decisiv<footnote De-a lungul lucrării, voi discuta despre drepturile individuale ca despre „decisivități ale indivizilor” și despre alternativele asupra cărora aceștia au drepturi ca despre „perechi de decisivitate”. Aceste folosiri diferă de cele standard în TAS, (deși există și alți autori care le folosesc), în sensul că, în TAS, indivizii sunt decisivi asupra unei/unor perechi de alternative, iar acestea nu poartă numele de „decisivități”, și
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
și despre alternativele asupra cărora aceștia au drepturi ca despre „perechi de decisivitate”. Aceste folosiri diferă de cele standard în TAS, (deși există și alți autori care le folosesc), în sensul că, în TAS, indivizii sunt decisivi asupra unei/unor perechi de alternative, iar acestea nu poartă numele de „decisivități”, și nu se vorbește despre „acordarea de decisivități”. La sugestia profesorului Adrian Miroiu, menționez că acești termeni nu implică crearea unor noi obiecte, așadar nu se încalcă principiul occamian al parcimonității
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
prefer termenii folosiți de mine deoarece îmi simplifică munca, mai ales în formalizare, și fac demonstrațiile mai ușor de urmărit. În concluzie, toți aceștia reprezintă doar convenții. footnote> să conteze necondiționat în determinarea preferinței sociale, și 2) preferințele sale pe perechile de alternative care se află în sfera personală a altui individ să nu conteze în determinarea preferinței sociale. Aceeași restricție este impusă și de Suzumura în (1978). Cum însă atât la Sen, cât și la Suzumura această soluție determină o
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
decidă dacă să citească o carte ‚a’ sau o carte ‚b’, și dacă el preferă ‚a’ lui ‚b’, eu voi exprima, de asemenea, o preferință pentru ‚a’ în defavoarea lui ‚b’. [...] dacă individul i este liberal față de individul j cu privire la o pereche de stări (a,b), atunci ‚a’ preferat strict de j lui ‚b’ implică ‚a’ preferat strict de i lui ‚b’ și ‚b’ preferat de j lui ‚a’ implică ‚b’ preferat de i lui ‚a’.” [Craven, 1982, p. 352]. Această restricție
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
libertarian, preferințele sunt separabile. De aceea, Breyer amendează suplimentar condiția domeniului universal, înlăturând preferințele neliberale, definite ca acele preferințe pentru o problemă, opuse preferințelor individului decisiv pe acea problemă, și pentru care intensitatea ordinală este mai mare decât cea pentru perechea pe care el este decisiv. Înlăturând aceste preferințe, Breyer demonstrează că există o funcție de preferință socială aciclică ce îndeplinește condiția Pareto slabă și condiția libert arianismului minimal atunci când avem doar doi indivizi<footnote Această restricție este echivalentă celei propuse de
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
Pentru trei sau mai mulți indivizi, restricția de domeniu nu este suficientă, și de aceea Breyer operează o alta, propunând conceptul de preferințe liberale extreme. În termenii autorului, „paradoxul poate fi evitat dacă fiecare individ simte mai intens în privința propriei perechi pe care este decisiv, decât pentru problemele pe care ceilalți sunt decisivi” [Breyer, 1977, p. 55].<footnote Mai clar, presupunând că avem doi indivizi i și j și trei alternative: a: i nu citește cartea și j o citește, b
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
de puternic pentru protecția acordată de dreptul său asupra lui a și b. Motivul este următorul: dacă drepturile mă protejează de la a face ceva ce nu vreau, atunci, dacă nu vreau să citesc cartea, nu o citesc. Dacă însă, în perechea pe care eu sunt decisiv, spun că nu vreau să o citesc, apoi, în perechea în care este altul decisiv, spun că vreau să o citesc, înseamnă că nu simt un atașament suficient de intens față de protecția pe care drepturile
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
următorul: dacă drepturile mă protejează de la a face ceva ce nu vreau, atunci, dacă nu vreau să citesc cartea, nu o citesc. Dacă însă, în perechea pe care eu sunt decisiv, spun că nu vreau să o citesc, apoi, în perechea în care este altul decisiv, spun că vreau să o citesc, înseamnă că nu simt un atașament suficient de intens față de protecția pe care drepturile mi-o acordă. În acest mod trebuie înțeleasă ideea lui Breyer de a simți mai
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
alternativelor care se află în sfera personală a altor indivizi. [d<footnote Simbolurile se citesc după cum urmează: d = definiție, t = teoremă, l = lemă, e = exemplu, o = observație. footnote>.3.2.1*]: Restricție Farrell. Dacă un individ este decisiv asupra unei perechi (x,y) și preferă strict pe x lui y, atunci ceilalți indivizi trebuie să fie indiferenți între x și y<footnote Pentru o interpretare similară a restricției lui Farrell, a se consulta Sen (1976). footnote>. [d.3.3.1*]: Restricție
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
y, atunci ceilalți indivizi trebuie să fie indiferenți între x și y<footnote Pentru o interpretare similară a restricției lui Farrell, a se consulta Sen (1976). footnote>. [d.3.3.1*]: Restricție Craven. Dacă un individ este decisiv asupra unei perechi (x,y) și preferă strict pe x lui y, atunci ceilalți trebuie să prefere strict pe x lui y. [d.3.4.1*]: Restricție Breyer-Gigliotti. Oricare ar fi doi indivizi diferiți, dacă unul dintre ei aparține unei submulțimi E (a
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
să prefere strict pe x lui y. [d.3.4.1*]: Restricție Breyer-Gigliotti. Oricare ar fi doi indivizi diferiți, dacă unul dintre ei aparține unei submulțimi E (a indivizilor empatici) a lui N, atunci acesta va „oglindi” preferințele celuilalt în perechea de alternative în care acesta din urmă are decisivitate. [t.3.1.1*]: Există o funcție de decizie socială care îndeplinește condițiile *L , P, 1Uf și 2Uf . [t.3.1.2*]: Există o funcție de decizie socială care îndeplinește condițiile *L , P
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
lewd (original și extins) și cazul alegerii cantității de muncă. ●Cazul prude vs. lewd (original). Dar, în acest caz, preferința socială este ciclică. Folosim, acum, restricțiile 1Uf și 2Uf : prin acestea, prude și lewd sunt indiferenți între alternativele aflate în perechea de decisivitate a celuilalt. Așadar, pentru prude, 3 1pa P a și prin 1Uf , 2Uf , 2 3pa I a . Dar 1Uf , 2Uf admit numai preferințe individuale raționale (tranzitive), așadar. ●Cazul prude vs. lewd (extins) ●Cazul alegerii cantității muncă Demonstrație [t
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
doi indivizi și cel puțin trei strategii. În privința situațiilor în care extindem mulțimea indivizilor la un număr finit mare, în cazul ambelor teoreme, lucrurile trebuie gândite în felul următor: Dacă toate alternativele se află fie în decisivitățile libertariene, fie în perechile pe care indivizii au o preferință unanimă (pe care acționează procedura paretiană), atunci ciclicitatea poate apărea doar din folosirea acestor proceduri atunci când toate profilurile individuale sunt permise. Dacă însă indivizii sunt obligați să fie de acord (de fapt să fie
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
decisivitatea paretiană să nu intre niciodată în conflict cu drepturile individuale, indiferent de numărul indivizilor. 3.5.* Restricția Breyer [d.3.5.1*]: Un individ i are preferințe separabile (PS) cu privire la o problemă jX , dacă și numai dacă pentru două perechi de x variante următoarele condiții sunt satisfăcute: [d.3.5.2*]: Domeniu restricționat la preferințe separabile. O funcție de decizie socială are un domeniu nerestricționat de tip 1sU dacă include numai ordini de preferințe separabile. [d.3.5.3*]: Domeniu restricționat
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
care să satisfacă *L , P și 1sU . Demonstrație [t.3.5.1*]. Să începem printr-un exemplu. Luăm cazul conformist vs. nonconformist trebuie arătat că preferințele care produc paradoxul lui Gibbard nu sunt separabile. În primul rând, din cele patru perechi de decisivitate, știm că 2 (0,1)a este o x variantă a lui 1(0,0)a și că 4 (1,1)a este o x variantă a lui 3 (1,0)a . deci (singura alternativă nedominată). Să luăm
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
că între alternativele 1(0,0)a și 3 (1,0)a i preferă pe 1(0,0)a . Dacă ne uităm la i aspecte , asta înseamnă că i a preferat pe 0 lui 1. Dar i mai are o pereche de alternative pe care este decisiv, anume 2 (0,1)a și 4 (1,1)a . Prin premisa că i are preferințe separabile, trebuie ca i să prefere pe 2 (0,1)a lui 4 (1,1)a . Facem la
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]