18,158 matches
-
dacă managerii și mai ales specialiștii nu ar aparține de cele mai multe ori unor organizații diferite, situație care se întâmplă mai în lumea a treia, deoarece aceste sisteme sunt adesea foarte centralizate. Astfel, existența unui sector privat și a unuia public, divizarea sectorului public în corporații naționalizate și agenții administrative, precum și autonomia agențiilor administrative regionale și locale în raport cu agențiile centrale sunt soluții care tind să reducă presiunea managerilor și specialiștilor asupra politicienilor (La Palombara, 1963: 22-30). CASETA 18.2 Cabinetele ministeriale Dacă
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
bogăției și complexității sale. Claude Lévi-Strauss4 nu pierde ocazia să ne reamintească: ar însemna să ignorăm cu totul natura realității mitice dacă am încerca să aplicăm în studiul său principiile analizei carteziene, adică acelea ale descompunerii în părți distincte, ale divizării succesive și ale numerotării. Nu există, scrie el, o limită în analiza mitică, o unitate secretă care poate fi înțeleasă în urma despărțite unele de altele și că pot fi menținute separate doar pentru a constata că se reunesc din pricina unor
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
a nu fi fost niciodată mai fals: atît din punct de vedere religios, cît și politic, ideologic, social sau național chiar atunci cînd "Marele Sanhedrin al triburilor lui Israel" e văzut extinzîndu-și autoritatea asupra unui întreg popor în interiorul mediilor izraelite divizarea și tensiunea se amplifică, se amestecă și se acutizează. Pe scurt, esențial e un singur lucru, anume trecerea de la faptul autentic la interpretarea mitică, de la un proces imbatabil de transgresare, care pleacă de la evenimentul definit de istorie, pentru a se
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
vorba de instaurarea unei societăți unite, solidare, coerente, în care nu-și mai află locul singurătatea indivizilor, dezvoltarea liberă a manifestărilor și individualismului. Fără îndoială, importanța acordată "puterii suverane" poate în mod legitim justifica acuzația de totalitarism. Ostilitatea declarată față de divizarea corpului politic, e vorba de partide, de comunități "parțiale", prezența insistentă a noțiunii de "eu comun", definirea fiecărui membru al colectivității ca "parte indivizibilă a întregului" sînt tot atîtea teme ce relevă o amenințare deosebită la adresa exercitării concrete a drepturilor
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
spațiu social în mod necesar redus, în mod obligatoriu închis în el însuși, e vorba de o societate "parțială", "unitară, strîns legată", spune Rousseau, care confirmă, de altfel, faptul că pe măsură ce se extind, colectivitățile umane sporesc riscurile confruntărilor interne, ale divizării și ale conflictelor. Nostalgie pastorală sau vis al unei noi Sparte, utopii falansteriene sau construcții ideologice ale istoricismului conservator, mitologia Vîrstei de aur tinde întotdeauna sau aproape întotdeauna să construiască modelul unei comunități închise, unificate într-o caldă intimitate protectoare
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
față, la a zecea "discuție", la o meditație asupra a ceea ce s-ar putea numi misterul Unității. "Cu cît cercetăm mai mult universul, afirmă Joseph de Maistre, cu atît sîntem dispuși să credem că răul vine dintr-un fel de divizare pe care nu o putem explica, că întoarcerea binelui ține de o forță contrară ce ne conduce mereu spre un anumit fel de unitate, și aceasta greu de conceput". În acest sens, două evenimente par a domina istoria lumii: acela
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
dintr-o perspectivă, și din cealaltă. Componentele antitetice sînt și ele explicabile. Pe de o parte, se insistă pe autonomia individului și pe capacitățile de a decide liber asupra sa, pe acceptarea deliberată a unei societăți marcate de conflicte, de divizări, de deosebiri, pe suspiciunea persistentă față de Biserică, față de organizarea și față de dogmele ei. Pe de altă parte, există și voința de a uni și de a contopi, există imaginea unei societăți omogene și coerente; e condamnată în numele bunului comun retragerea
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
punct de pornire important al istoriei ideologice și morale din ultimele două secole. Dacă delimitează și pune în antiteză regatul Cezarului și cel al lui Dumnezeu, altfel spus separînd "sistemul teologic de sistemul politic", Rousseau susține că adevărata cauză a "divizării interne", care, începînd cu primele secole ale erei noastre, "n-a încetat niciodată să agite popoarele creștine", trebuie căutată în cuvintele lui Hristos. Statul a încetat "să fie unul". Din divizare și din existența a două puteri, a principelui și
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
de sistemul politic", Rousseau susține că adevărata cauză a "divizării interne", care, începînd cu primele secole ale erei noastre, "n-a încetat niciodată să agite popoarele creștine", trebuie căutată în cuvintele lui Hristos. Statul a încetat "să fie unul". Din divizare și din existența a două puteri, a principelui și a celor ce se consideră purtători ai voinței divine, a rezultat "un conflict perpetuu de jurisdicție", care a făcut imposibilă orice "politică bună" în societatea noastră. Nu s-a știut niciodată
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
o mențină. Mitul conspirației evreiești, prin explicațiile sale sistematice și coerente, vine să lămurească toate enigmele create de vicisitudinile istoriei contemporane. Nostalgia Vîrstelor de aur, vechea Franță medievală sau Cetatea antică se confundă cu visul instituirii unei comunități înfrățite, fără divizări interne, unită într-o strînsă solidaritate... Fără îndoială, tocmai prin aceasta și mult mai eficient decît prin intermediul unor presupuse filiații, miturile politice ale societăților contemporane pot fi asimilate marilor mituri religioase ale civilizațiilor vechi. Acestea din urmă au fost adesea
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Ceea ce mă fascina la cele două jumătăți ale Berlinului (iar același lucru avea să mă fascineze mai tîrziu, într-un mod diferit, în cazul celor două părți ale Ierusalimului, cea iordaniană și cea israeliană, dinaintea războiului celor șase zile) era divizarea arbitrară și dementă a lumii, cele două microorganisme care mă făceau să trăiesc, trecînd dintr-unul în celălalt, destinul tragic, grotesc și uluitor al planetei noastre. Războiul rece și noua perioadă de îngheț stalinist au sfărîmat Europa în două. Însă
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
care mă făceau să trăiesc, trecînd dintr-unul în celălalt, destinul tragic, grotesc și uluitor al planetei noastre. Războiul rece și noua perioadă de îngheț stalinist au sfărîmat Europa în două. Însă ceea ce mă obseda și îmi abătea atenția de la divizarea Europei în acei ani 1948-1951 era tocmai această nouă perioadă de îngheț stalinist, care îmi spulberase toate speranțele. Ea s-a manifestat prin revenirea la marile excomunicări și prin noi procese inchizitoriale la Budapesta, Sofia și Praga. Pe tot parcursul
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
Nu am reușit să trăiesc noul an zero al Berlinului, care a devenit ipso facto noul an zero al Germaniei. Zidul a fost dislocat înainte chiar ca buldozerele să intervină pentru a-l doborî. Această dislocare însemna nu doar sfîrșitul divizării Germaniei, ci și sfîrșitul divizării Europei. Însă acest lucru devenise posibil și apoi inevitabil în virtutea răsturnării radicale petrecute în URSS: domnia deplină a sistemului totalitar în strategia de expansiune planetară fusese urmată începînd din 1987, și în mod co-relativ, de
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
noul an zero al Berlinului, care a devenit ipso facto noul an zero al Germaniei. Zidul a fost dislocat înainte chiar ca buldozerele să intervină pentru a-l doborî. Această dislocare însemna nu doar sfîrșitul divizării Germaniei, ci și sfîrșitul divizării Europei. Însă acest lucru devenise posibil și apoi inevitabil în virtutea răsturnării radicale petrecute în URSS: domnia deplină a sistemului totalitar în strategia de expansiune planetară fusese urmată începînd din 1987, și în mod co-relativ, de deplasarea internă a URSS în afara
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
latinizate, germanice, slave, de-acum statornicite, apar primele state și primele națiuni în formă embrionară. Acestea vor crea, într-un climat de dezbinare și război, Europa modernă. Astfel, odată cu trecerea de la Evul Mediu la Epoca Modernă, Europa se naște din divizări, fisuri și rupturi. Ea se naște și se nutrește din ele. Să recapitulăm: separarea dintre Roma și Bizanț (secolul al V-lea); ruperea legăturii cu Mediterana (secolul al VIII-lea); schisma dintre catolici și bizantini (secolul al XI-lea), care
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
de a unifica Europa... În fine, în 1945, pe cadavrul Germaniei, cele două jumătăți de Europă văd lumina zilei. Orientul, Occidentul, Europa Vîrtejul pare să se fi dezintegrat, lăsînd în urmă doar un mini-vîrtej socio-economic care se manifestă în Vest. Divizările dintre statele-națiune europene s-au atenuat. Între 1945 și 1989 însă, o nouă diviziune secționează vertical Europa, de acum dominată de cele două hegemonii mondiale. Și totuși, fiecare dintre ele este, în felul său, europeană. Chiar dacă este și asiatică, URSS
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
de sprijin popular, atât în țărănime cât și în muncitorime; ca și în celelalte țări est-europene, comuniștii au avut de înfruntat o opoziție dezorientată și divizată care nu a opus decât o slabă rezistență"(Istoria românilor, 1984, p.275). Tactica divizării și eliminării pe rând a adversarilor a dat rezultate. Lipsa de hotărâre a unor fruntași politici a făcut să se nască un vid de putere, vid folosit apoi cu destulă abilitate de partidul comunist. Ne putem închipui o altă evoluție
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
musique, Métailié, Paris, 1998, p. 195. Practicile ar trebui analizate pe domenii (audiție, privire, lecturi...), în măsura în care fiecare se adresează unuia dintre cele cinci "simțuri". • "Realismul" categoriilor (efectele de prag) Tipologiile au o tendință supărătoare de a produce "efecte de prag": divizările în categorii transformă diferențele de grad în diferențe de natură (o denumire). Constatăm asta când Olivier Donnat numește grupurile pe care le-a constituit ("avizații", "exclușii", "branșații") în funcție de praguri fixate în mod convențional. Regăsim acest efect în interpretările foarte tendențioase
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
Foucault identificarea și descrierea episte-melor succesive. EXPRESIE (opus lui conținut) Teoria lui Hjelmslev numește expresie ceea ce Saussure denumește semnificant. Planul expresiei este în relație de presupoziție reciprocă cu planul conținutului; distincția între aceste două planuri ale limbajului este logic anterioară divizării fiecaruia în formă și substanță. EXTENSIUNE (opus lui intensiune) În logica tradițională se înțelege prin extensiune ansamblul obiectelor reale sau ideale cărora li se aplică un element al cunoașterii (concept sau propoziție). Distincția extensiune / comprehensiune (modern intensiune) corespunde cuplului sfera
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
complexității recunoașterea limitelor, dar și a puterii de a le împinge progresiv, de a lărgi orizontul cunoașterii, acesta tinzând asimptotic spre limita schimbătoare dintre cunoscut și necunoscut. Orice progresie a limitei provoacă transformări esențiale ale conținuturilor cogniției pe dialectica dintre divizare și integrare a cunoștințelor, ca forme de mișcare specifice evoluției cunoașterii. Este o procesualitate transformațională ce implică și creșterea cantitativă a cunoștințelor și rafinarea lor calitativă, ca sinteză mereu reînnoită a referențialelor gândirii, ca dinamică în fapt a contextelor înțelegerii
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
care o idee sau tema operei epice studiate se reflectă în evoluția relației dintre cele două personaje. 4. SUGESTII DE REZOLVARE - VARIANTELE 1- 15 - VARIANTA 1 SUBIECTUL I (30 de puncte) ( Ionel Teodoreanu, La Medeleni) 1. antonime: contopire - separare, despărțire, divizare; serafic - demoniac, malefic 2. În secvența întregindui, cratima are rolul de a lega forma conjunctă a pronumelui de verbul la gerunziu/rolul de a marca rostirea legată a celor două cuvinte. 3. [a da lumină, a vedea lumina zilei, (a
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
de anumite școli și de anumite zone, decât dacă-i socotim pe profesori niște jucării vânturate de fantasma insecurității. Prezentarea succesivă a factorilor comunitari și a efectelor legate de școala însăși nu trebuie așadar să-i inducă lectorului impresia de divizare a factorilor de risc. Avem de-a face aici cu un veritabil sistem etiologic, care nu se manifestă, de altfel, decât într-o societate mai largă, care combină inegalitățile socio-economice, alegerea școlii și istoriile personale. Un bun analizor este modul
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
discursul posibilității de eradicare a ierarhiei sociale și a structurilor politice. Marginalizarea unei părți a populației, după criterii economice, sociale și politice este reliefată mai ales în analiza comunităților virtuale ale rețelei, în interacțiunile online. Rezultatul este socotit a fi divizarea lumii în „bogații informatici” și „săracii informatici”, categoria din urmă incluzând și oamenii de culoare, slab vizibili sau reprezentabili în lumea cibernetică. În acest sens, discursul cyberfeminist este criticat el însuși de adoptarea unei viziuni esențialiste a femeii occidentale, în
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
iluziile pe care și le face. Crede că a ajuns deja unde și-a propus, dar drumul este încă lung. Dezordine, haos În plan psihologic, dezordinea evocă regresia și este rezultanta terifiantă a pierderii de repere, a exploziei sau a divizării sinelui. Este sinonimă cu confuzia, la extremă cu nebunia. Este, prin urmare, ceea ce amenință individul care se rătăcește pe drumuri greșite. Vezi Prăpastie. Distrugere, a distruge Simbolistica distrugerii (a surpărilor sau năruirilor), oricât de evidentă ar fi, depinde de cine
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
inventator; poate logica să ne ofere această privire de ansamblu? Nu; însuși numele pe care i l-au dat matematicienii ar fi de ajuns pentru a dovedi acest lucru. În matematică, logica se numește Analiză, iar analiza vrea să spună divizare, disecție. Așadar, nu poate avea alte unelte decât scalpelul și microscopul. Astfel, atât logica, cât și intuiția își au fiecare rolul său. Amândouă sunt indispensabile. Logica, singura care poate da certitudine, este instrumentul pentru demonstrație; intuiția este instrumentul pentru invenție
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]