3,048 matches
-
unor elevi din clasele inferioare sau chiar unor colegi. 5. Studiile superioare le-am terminat pe baza bursei din țară și din străinătate. 6. În activitatea profesională am progresat datorită pregătirii bune, rezultatelor obținute, prin forțe proprii. N-am avut înaintași care să mă propulseze. 7. Am ajutat familia largita-frati-surori etc, dar și pe tot cei necăjiți și fără relații, cunoștințe, si pile. 8. Am avut un crez în viață: “să fac bine sau dacă nu pot, atunci să nu fac
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93305]
-
majoritatea populației. Bezna analfabetismului era compensată într-o oarecare măsură de lumina înțelepciunii dobândite la școala vieții, de lumina moralității, a curățeniei sufletești și a credinței. Bătrânii, deținătorii unei bogate experiențe de viață, erau totodată continuatori ai învățăturilor moștenite de la înaintași, păstrători ai tradițiilor și ai credinței la lumina cărora au crescut și au viețuit, ei reprezentând sursa de îndemnuri și povețe pentru copii și tineri. Școala primară rurală, care a cunoscut o mai mare răspândire la răscrucea veacurilor al XIX
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
cunoșteau, se influențau și se ajutau între ei, își întemeiau gospodăriile după modele transmise din generație în generație, își creșteau copiii („câți dă Dumnezeu”) după reguli și practici statornicite prin tradiție, se distrau și petreceau sărbătorile după obiceiurile moștenite de la înaintași, își respectau bătrânii și îi conduceau pe ultimul drum când aceștia își încheiau socotelile pe această lume etc. Rațiunea existenței țăranului era munca câmpului și munca în gospodărie, la care participau toți membrii familiei, de la cel mai mic până la cel
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
fii neapărat psiholog sau pedagog diplomat, ci să posezi tu însuți o bună educație. S-au văzut destule cazuri în care părinți cu înalte studii au eșuat în educația propriilor copii. Pe baza experienței personale și a celei dobândite de la înaintași, țăranii, cu puțină știință de carte dar cu bun simț pedagogic, își creșteau copiii în spiritul celor mai înalte comandamente ale vieții familiale și sociale: respectul față de părinți, cinstea, credința, cultul muncii și al familiei ș.a. Se poate afirma că
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
se înțeleagă că începând de la o anumită vârstă bătaia nu mai are putere de îndreptare, ba chiar poate avea efecte contrare. Izvorâtă din milenara experiență de viață, această butadă a cărei idee nu o împărtășesc a călăuzit pe mulți dintre înaintașii noștri în creșterea și educația copiilor dar a început să-și piardă din valoare în zilele noastre. Directivele forurilor internaționale privind drepturile copilului îl pune pe acesta la adăpost, apărându-l de abuzurile și violențele de orice fel. Este normal
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
îi face să privească acum cu nostalgie la întâmplări dramatice, ale căror eroi au fost ei înșiși. Iată, deci, motivele ce m-au îndemnat la scrierea unei lucrări care-L are în centru pe Dumnezeu, mărturisit și trăit de mulți înaintași de-ai noștri, care și-au jertfit cel puțin tinerețea, dacă nu chiar viața lor, în temnițele comuniste din România. Pentru realizarea acestui capitol al lucrării m-am inspirat dintr-o bogată videotecă de mărturii ale foștilor deținuți politic, aflată
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
mereu de muzicienii lumii. Este de la sine înțeles că unii vor spune că este o utopia, dar ar fi bine chiar să credem în noi. Construcția unei noi săli ar putea măcar să înceapă până la următoarea ediție prin subscripții după exemplul înaintașilor care ne-au lăsat o emblemă a potențelor epocii lor. Ne vorbește Ateneul Român, prin îndemnul încununat de succes „Dați un leu pentru ateneu!” Dacă vrem, putem! Și înaintașii au avut doar greutăți, dar au reușit în scurt timp. Se
Pledoarie sentimentală enesciană by Mihai Zaborila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91554_a_93565]
-
ar putea măcar să înceapă până la următoarea ediție prin subscripții după exemplul înaintașilor care ne-au lăsat o emblemă a potențelor epocii lor. Ne vorbește Ateneul Român, prin îndemnul încununat de succes „Dați un leu pentru ateneu!” Dacă vrem, putem! Și înaintașii au avut doar greutăți, dar au reușit în scurt timp. Se cunoaște că nu doar ieșenii se mândresc cu Teatrul Național din Iași, construit în doar doi ani, deși contemporanilor, care sau tot luptat pentru putere, și nu numai, și
Pledoarie sentimentală enesciană by Mihai Zaborila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91554_a_93565]
-
cald” de pe podiumurile muzicale de la Ateneul Român și Sala Mare a Palatului, care - iată-le peste timp, adunate în volum - au devenit... istorie! Viorel COSMA Construcția unei noi săli ar putea măcar să înceapă până la următoarea ediție prin subscripții după exemplul înaintașilor, care ne-au lăsat o emblemă a potențelor epocii lor. Ne vorbește Ateneul Român, prin îndemnul încununat de succes „Dați un leu pentru ateneu!” Pentru mândria națională a epocii contemporane, noua sală ar putea fi numită prin înțelegere PANTEONUL MUZICII
Pledoarie sentimentală enesciană by Mihai Zaborila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91554_a_93565]
-
că această formă de producere și consum a energiei va fi cea mai eficientă și răspândită pentru civilizația noastră. Dragi colegi, noi cei din Basarabia ne bucurăm sincer alături de DomniileVoastre pentru organizarea acestei sărbători, al cărei început l-a pus înaintașul nostru Dragomir Humurzescu, dându-ne un exemplu de atitudine față de munca cinstită științifică, capabilă să soluționeze probleme la scări fantastice. Podul de flori a deschis larg ușile de colaborare economică, culturală, științifică dintre cele două părți ale Prutului. Cu mare
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Tudor Ambros () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_995]
-
mare în om decât mintea și sufletul..." În jurnalistica modernă, primul profesionist care a practicat interviul se spune că ar fi fost americanul James Gordon Bennet, fondatorul lui "New York Herald", iar la noi, dacă ar fi să-i amintim pe înaintașii care au impus genul, ar trebui să vorbim despre convorbirile economice ale lui Ion Ghica, despre interviurile lui Ion Valerian publicate în paginile revistei "Viața românească" între 1926 și 1939 sau despre cele ale lui Felix Aderca din "Vremea" anului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
cineva trebuie să vină cu o energie nouă, proaspătă, și este foarte important. Dar, ceea ce noi am fost norocoși să avem, a fost ceea ce se numește cei șapte ani de acasă, care ne obligau să avem un respect adevărat pentru înaintașii noștri. Învățam de la ei, și apoi mergeam împotriva lor dar învățam. A.V. Liviu Ciulei era un regizor pe care să-l respecți, dar împotriva căruia să te revolți? A.Ș. Nu, pentru că Ciulei încă era foarte progresist. El, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
Fontanel s-a întreținut în perioada șederii sale la Brăila, numai din banii rezultați din lecțiile de franceză, predate brăilenilor. Din 1842 parohia din Brăila i-a fost încredințată părintelui Vicențiu Foti, care a continuat cu zel opera începută de înaintașul său. Din 1851 el a primit de la Vatican, suma de 100 de florini pe an. Împăratul Francis Iosif a donat suma de 200 de florini pentru biserica din Brăila. După moartea parohului V. Foti, episcopul A. Parsi (1847-1863) l-a
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
din cenușă, păstrându-și setea zborurilor înalte; vrednicii frați franciscani conventuali au început să facă și să refacă, oferindu-ne astfel argumentul cel mai convingător, al puternicelor rădăcini de credință și învățătură, însămânțat cu multă trudă și nenumărate jertfe, de către înaintașii lor, italieni, francezi, elvețieni, etc., și, mai ales, de către primele generații de preoți români. Binecuvântata „luptă cea bună” a fraților din generații diferite a fost extraordinară, performantă, după anii 1989-1990, iar frații cei mai tineri au preluat din mers, cu
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
și, mai ales, de către primele generații de preoți români. Binecuvântata „luptă cea bună” a fraților din generații diferite a fost extraordinară, performantă, după anii 1989-1990, iar frații cei mai tineri au preluat din mers, cu inspirație și har, ștafeta de la înaintașii lor. Rezultatele acestei Provincii se văd cu ochiul liber, și, mai ales SE CITESC, de departe, în toate realizările lor scrise, zidite, predicate și învățate, în instituțiile înființate de către ei. În stil franciscan, se numește iubire pentru Dumnezeu și pentru
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
episcopul Anton, ca și pe Episcopul locului, Mihai Robu, G. Liverotti, I. Tălmăcel și atâția mulți alții. Au văzut în el un sfânt, un om al rugăciunii, care a început A FACE și A ÎNVĂȚA, continuând opera de evanghelizare a înaintașilor. Bunicii mei dinspre mamă, ca și atâția alți credincioși, păstrau cu evlavie o iconiță, primită în dar, de la Episcop. El, presimțind ororile comunismului, îi îndemna „să ridice o biserică și în sufletele lor, atunci când nu vor mai fi preoții”. Oamenii
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
nr. 12, p. 24-26. Amélie Nothomb. Le Voyage d'hiver. SOROHAN, Elvira. Cicero și Antonius, Seneca și Nero în scrisorile lui Petrarca (I). În: Convorbiri literare, 143, iul. 2009, nr. 7, p. 29-32. Francesco Petrarca. Antiquis illustrioribus / Către mai vestiții înaintași. Ediție bilingvă. Iași: Junimea, 2009. SOROHAN, Elvira. Cicero și Antonius, Seneca și Nero în scrisorile lui Petrarca (II). În: Convorbiri literare, 143, aug. 2009, nr. 8, p. 25-28. Francesco Petrarca. Antiquis illustrioribus / Către mai vestiții înaintași. Ediție bilingvă. Iași: Junimea
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
illustrioribus / Către mai vestiții înaintași. Ediție bilingvă. Iași: Junimea, 2009. SOROHAN, Elvira. Cicero și Antonius, Seneca și Nero în scrisorile lui Petrarca (II). În: Convorbiri literare, 143, aug. 2009, nr. 8, p. 25-28. Francesco Petrarca. Antiquis illustrioribus / Către mai vestiții înaintași. Ediție bilingvă. Iași: Junimea, 2009. SOROHAN, Elvira. Cozerii colorate erudit și poliglot de Șerban Foarță. În: Convorbiri literare, 143, mai 2009, nr. 5, p. 27-29. Șerban Foarță, Iolanda Malamen. Cozerii în lila. Iași: Eis Art, 2008. SOROHAN, Elvira. Estetica grotescului
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
poate, entuziasmul teologului. Rațional, eu încercam să deplasez accentul pe narațiunea originală, în limba română. E.M.: Acest entuziasm era cumva molipsitor! Mai târziu ne-am dat seama că, uneori, profesorul era cam pe deasupra esenței lucrurilor, dar sincera lui iubire pentru înaintași nu avea cum să nu te înduioșeze. Îmi amintesc că nu eram, mulți dintre colegi mei, lipsiți de accente critice, adesea dure, la adresa unor profesori. Pe el îl iertam totuși, tocmai datorită sincerității sale... Mai mult, decupam din prelegerile lui
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
G. Călinescu, pe care Elvira Sorohan îl restituie dintr-o perspectivă mai puțin avută în vedere: aceea a confesiunii mascate în publicistică și anumite opere. Criticul care discredita formulele autobiografice n-a vrut să facă literatură din propria viață, precum înaintașii Maiorescu și Ibrăileanu ori contemporanul Lovinescu, apărând indirect demnitatea intimității (cu toate că în minimonografiile incluse în istorie face caz "literar" de intimitatea altora) în fond, ghicim o nerostită nemulțumire cu privire la propria viață. Cum confiscarea criticului de către puterea comunistă a devenit un
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
legăturile firești cu restul continentului, iar ritmurile contactelor culturale dintre români și Italia sau Insulele Ioniene sunt surprinse în veritabile microsinteze. Atent la valorile culturii românești îmbrăcate acum câteva secole în haina slavonă, B. se dovedește un tot atât de bun cunoscător al înaintașilor mai apropiați din secolul al XIX-lea, precum Eudoxiu Hurmuzachi și familia sa, ori al activității de precursor al istoriei ideilor și mentalităților desfășurate de Nicolae Iorga. SCRIERI: Trei tetraevanghele ale lui Teodor Mărișescu, în Cultura moldovenească în timpul lui Ștefan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285711_a_287040]
-
de tinerețe, Eminescu folosind un lexic obișnuit la poeții epocei, a reprezentat o sinteză de grai din toate provinciile românești, dînd atenție și vorbirii populare, și a făcut o experiență literară, fără să se fi fixat statornic pe poziția unui înaintaș ori contemporan." (în vol. M. Eminescu, Literatura populară, prefață, Eminescu și literatura populară, Ed. Minerva, Buc., 1977). Iar profe sorul Petru Ollade poate încheia medalionul nostru: "...Despre poetul sătmărean George Marchiș va trebui să vorbim altfel, adică prin raportare la
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
opune, cu o fervoare învecinată uneori cu fanatismul, un alt tip de artă, altruistă, socială și revoluționară, o artă cu tendință care să exprime - ar fi, aceasta, „datoria artei” - suferințele și nădejdile celor mulți. Scrutând-o din unghi biografic, sociologic (Înaintașii lui Eminescu) sau, în fine, psihologic (Eminescu și Lenau, unul dintre primele studii comparatiste la noi, Dragostea trecutului, Din psihologia socială), criticul evaluează o operă prin prisma funcției ei educative și de cunoaștere. Față de manifestări ca individualismul sau pesimismul, intoleranța
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287594_a_288923]
-
sensibilității prin arte. Oamenii ocupă poziții predeterminate în cadrul societății și au obligația de a se comporta în conformitate cu regulile dictate de aceste poziții, de a respecta eticheta. Au obligația morală de a-și respecta contemporanii și de a-i venera pe înaintași, demonstrând devotament filial și loialitate în raport cu autoritatea. Deși se bazează pe ritualuri, confucianismul are puțin a face cu venerarea unor zeități, a unei divinități; de aceea există controverse legate de considerarea sau nu a confucianismului ca religie. În sensul restrâns
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
și cel pe anul 1927-1928 iar anuarul pe anul 1928-1929 de Emanoil Ilint, directorul liceului. Cel pe anul școlar 1941-1942 a fost întocmit de Vasile Săveanu, director. Anuarul realizat de V. Săveanu, deosebit de partea destinată situațiilor școlare, cuprindea medalioane ale înaintașilor: Ienăchiță Văcărescu (17421798) de N. TcaciucAlbu, „Directorul Emanoil Iliuț”, „Profesorul dr. George Hoinic”, „Profesorul Eusebiu Tudan”, „Eroul Dumitru Răuț”, „Eroul Silvestru Coniac”, „Eroul Dumitru Pepelea”, „Eroul Victor Grecu” „Profesorul Filaret Doboș”; studii: „Din trecutul liceului (Em. Iliuț), „Opinii europene despre
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]