2,268 matches
-
lungi și largi cu șireturi înnodate în fundulițe deasupra gleznelor murdare, dar mai cu seamă după acel cap de păstârnac lunguieț, cu obrazul jupuit și țeasta pleșuvă, în creștet cu un moț de păr cenușiu. El l-a ucis pe bietul Ramses cu premeditare, prin surprindere, străpungându-l pe la spate cu frigarea în inimă, pentru că acesta a refuzat să-i împrumute abonamentul pe calea ferată, sub pretext că fotografia lui nu seamănă deloc cu capul de păstârnac care ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
de frigul și ororile iadului său personal. Acolo, în sală, așezat în fața podiumului, singur, cu trupul gârbovit, ascultându-ți vocea care trezește ecouri printre scaunele goale și-i împlântă tot mai adânc în capul chel plictiseală, confuzie și referințe sexuale, bietul nenorocit va fi adus la un pas de isterie și fără îndoială, își va etala membrul amărât, clătinându-l de disperare ca pe un ciomag, ca să scape de bâzâitul insistent care nu se mai termină. În locul tău aș anula imediat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
bine cu unghiile proaspăt vopsite. Dacă ți le dau le pierzi. Găsesc eu numărul corect. Trebuie să vă spun că prea sunteți nerăbdători și iritabili. Stând în casa voastră am pierdut zece ani din viață. De ce nu-l lăsați pe bietul Reilly în pace? L-ați dat degeaba afară. Domnul Levy formă al doilea număr pe care i-l dădu ea. O femeie care părea ușor turmentată răspunse la telefon și îi spuse că domnul Reilly nu se va întoarce decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
și schimbă punga de firimituri cu sare și oțet cu una nouă. Își imagină cum trăia Darren Caldwell În casa aceea micuță, fără să aibă voie să-și vadă fiul, trebuind să meargă cu mașina prin Torry ca să-l zărească. Bietul de el. Logan nu avea copii. Fusese un moment delicat când unei iubite Îi Întârziase două săptămâni, dar, din fericire, nu se Întâmplase nimic. Nu putea decât să Își imagineze cum era să ai un fiu și să fii complet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
de un iz copleșitor de menthol, care-i făcu ochii să lăcrimeze. — Vicks VapoRub, zise doctorul Wilson. Un truc vechi de la patologie. Acoperă o mulțime de păcate. — La ce ne uităm? Dă, Doamne, să fie Peter Lumley. — Greu de zis. Bietul micuț a putrezit aproape de tot. Doctorul se feri Într-o parte, iar Logan văzu pentru prima dată ce-l făcuse de fapt pe Matthew Oswald să fugă urlând afară În zăpadă și să-și vomite porția de Weetabix. Capul unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Întrebă Logan. — Hmm? Oh... Zâmbetul lui Insch păli. Păi, e bucuroasă pentru pocnitul În nas, dar nervoasă rău că i-au dat drumul perversului ăluia slinos. Clătină din cap. — A petrecut o groază de timp convingând victimele să depună mărturie. Bieții mucoși au trebuit să stea acolo și să le spună tuturor ce le-a făcut perversul ăla. Sid Șuierătorul Îi umilește. Cleaver scapă, și tot chinul e În zadar. Liniștea se așternu la masă, toți concentrându-se asupra supei. — Vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
părea șters și palid În lumina rece, cu pistruii aproape imposibil de văzut pe pielea lucioasă, alb-albăstruie. Tricoul băiețelului era ridicat, acoperindu-i fața și brațele, lăsând expusă pielea cea palidă a spatelui și stomacului. Nu mai purta nimic altceva. — Bietul de tine, mititelule... Logan se Încruntă, privind la trupul gol al copilului, incapabil să se apropie mai mult pentru a nu contamina scena crimei. Peter Lumley nu era ca băiețelul pe care Îl găsiseră În șanț. Peter Lumley era Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
așa că au venit aici, și-atunci au găsit cadavrul. Îi privi: două fete, de opt și zece ani, și un băiat, cel mai mic, de șase ani. Frate și surori. Toți aveau același nas În vânt și ochi mari, căprui. — Bieții copii, spuse Insch. — Bieții copii pe naiba, spuse Logan. Cum crezi că au intrat? A fost nevoie de o șurubelniță de opt centimetri ca să forțeze ușa, să dea cu totul la o parte zăvorul. O patrulă În trecere i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
alunecând și patinând pe zăpada Înghețată. Oftând, Logan Îl privi cum pleacă, Înainte să se urce Înapoi În mașină. — Un prieten al tău? Întrebă Watson, revenind În trafic. — Băiatul pe care l-am găsit la toalete. Era tatăl lui. — Isuse, bietul micuț. Logan nu-i răspunse. Lăsară mașina pe un loc marcat cu „DOAR PENTRU PERSONALUL SPITALULUI“ și merseră spre zona recepției principale. Holul era larg, spațios și deschis, cu emblema spitalului pe pardoseală. O tejghea de recepție din lemn, curbată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
întâmplându-se a avea puternica împărăție, stăpânii noștri (turcii n.n), oștire (război n.n) cu moscalii (rușii n.n), vinit-au oștile moschicești de-au călcat și pământul acesta a Moldovii, cu multă pradă și jacuri (jafuri n.n) între bieții pământeni”. Văzând aceasta, vodă a dat “poroncă... să nu să alunece la vrun hainlâc (trădare n.n), știindu-să că moscalii a rămânea stăpânitori acestui pământ nicidecum nu se poate”. Dar feciorii unui oarecare Ienăchiță “s-au hainit și părăsind moșiile
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
lecție a primit vodă de la acel copil! De fapt, tot ce a urmat a arătat că liniștea țării și odată cu asta liniștea lui vodă au dispărut cu desăvârșire. Uite numai ce spune cronicarul de soarta oștirii moldovene în timpul luptei: “Iară bieții moldoveni... merge înaintea obuzului (unitate de luptă a rușilor n.n) afară din părcane (îngrăditură n.n). Deci văzându-i turcii că sânt afară din părcane, așe le-au dat... năvală, ca o noajă de lupi într-o turmă de
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
sfinție sa părintele Enochintie dăhovnic al Sfintii Mitropolii... acum ne-au datu 419 lei, iar 81 lei ne-au datu mai nainte la o boală a me”. --Frumos din partea părintelui Enochintie că l-a ajutat la nevoie de boală pe bietul Ioniță Goian da’, mă tem că i-a cam luat casa cu japca... --Află tu, frumoasa mea, că... --Să nu spui asta, dragule. --Ce să nu spun? --Că sunt frumoasa ta, fiindcă nu sunt încă a ta... --Și nu dorești
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
au lucrat în loc strein perde-va lucrul său>”. --Din câte îmi aduc eu aminte, de fiecare dată, în asemenea cazuri, i se “prețăluia” casa, pivnița sau orice altă construcție avea împricinatul și era despăgubit. --Aici lucrurile nu s-au limpezit până ce bietul Mihălache cofetarul nu a “căzut cu rugăminte după dumnealui logofătul Zaharia... din partea mănăstirii și dumnealui împreună cu sfințiia sa... egumen am stătut la așezare înainte preosfințitului chir Nechifor mitropolit și neîndurându-să pentru sărăcie noastră, au făcut milă și ne-au dat
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
dat... să fie dată... iar pentru datorie... (soacra) 5 lei și feciorii ei 5 lei iar Gherorghie (ginerele) 5 lei”. Ei? Cum ți s-a părut judecata mitropolitului? --Drept să-ți spun, vere, am rămas cu un gust amar, fiindcă bietul Gheorghie a fost pus la plată cot la cot cu ceilalți. --Cred că am mai întâlnit noi urmași și în mod deosebit văduve și copii care trebuie să plătească datoriile făcute de cel plecat dintre cei vii. Așa că ascultă cu
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
stolnicul cel mare”. Tot lui Ilie Sturza stolnicul cel mare îi vinde - de această dată fără nepot - o casă... “cu loc cu tot lângă aceastaș pivniță”. --Iaca și “săoariul”, cel care făcea rost de său pentru “făclieri”. --Grea treabă pentru bietul “săoar”, părinte. Când și de unde să adune atâta său încât să poată acoperi nevoile “făclierilor”? --Tare mă tem că “săoarii” se aflau în legături strânse cu turcii, de la care cumpărau săul. --Asta așa trebuie să fi fost. Acum însă o
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
au făcut o afacere bună. --Fiind confrați de ai mei, eu am să tac, fiule. --Se înțelege, părinte, și de aceea nu aștept nici un cuvânt în plus. --Nu știu pentru a câta oară întâlnesc oropsiți de soartă. Uite-l pe bietul “Vasile abăgeriul”, care după 20 mai 1752 (7260), din cauza unei datorii la Mihăl haham, este nevoit să-i vândă casele din Târgul Boilor, prețăluite la 150 de lei. Casele fiind acum la mâna lui Mihăl hahamul, acesta le vinde la
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
cumpărați cu banii primiți de la tatăl lui, drept răsplată pentru reușita la examenul de diplomă. În următorul paragraf se ajunge la plecarea lui la Uzička Požega, În mai 1933. Cu el a călătorit, În vagonul de clasa a doua, și bietul Gherasimov, fiul emigrantului, amîndoi la primul lor teren: măsurau pămînturile Serbiei, făceau planuri de cadastru și de cartografiere, lucrau cînd cu mira, cînd cu teodolitul, pe cap aveau pălării de pai, era-n plină vară, soarele dogorea, se cățărau pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
umpleau În totalitate. Nici nu se putea spune cât de sinistru arătau... Probabil că spusese ceva sau avusese o anumită Înfățișare, fiindcă vocea Axiei a răzbătut până la el prin vid, plină de o stranie bunătate: — Ia uitați-vă la Amory! Bietului Amory i s-a făcut rău... Ți se Învârte capul? — Priviți-l pe omul ăla! a strigat Amory, indicând cu degetul divanul din colț. — Vrei să zici zebra aia stacojie?! a țipat cu umor Axia. Iuhuu! Amory e urmărit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
ce fac... AMORY: Spune-mi! ROSALIND: Te iubesc... pentru moment. (Se desprind.) O... Sunt foarte tânără, mulțumesc lui Dumnezeu... și destul de frumoasă, mulțumesc lui Dumnezeu... și fericită, mulțumesc, Doamne, mulțumesc, Doamne... (Tace și apoi, cu o stranie izbucnire profetică, adaugă:) Bietul Amory! (El o sărută din nou.) KISMET După nici două săptămâni, Amory și Rosalind se iubeau profund și pătimaș. Facultățile critice - care, În cazul amândurora, distruseseră nenumărate idile romantice - le-au fost tocite de marele talaz al emoției, care i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
fusese întâmplătoare, ci deliberată. Nu se referi la întoarcerea lui acasă la ora prânzului în acea primă zi și la ceea ce auzise. Concis și clar, își descrise doar descoperirile făcute cu propria sa minte. Când termină, Anrella îi spuse: - O, bietul de tine. O, Les, îmi pare rău că ai descoperit asta. Craig o văzu că plânge. Lacrimile îi străluceau ca niște pietre scumpe, apoi se scurgeau pe obraji, pătând și umezind pudra. Ochii ei rămăseseră mari, strălucitori și înlăcrimați. - Este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
multe gropi în grădiniță și în jurul căsuței, unde am ascuns în una vesela, în alta conservele, în alta butelia de aragaz, în alta aragazul, frigiderul și așa mai departe. în timp ce făceam gropile și ascundeam aceste lucruri de mare preț pentru bietul român, sărmanul român basarabean, bătrâna plângea, își aducea aminte de 1944 și mereu tresărea la fiecare bubuitură de tun, rafale de mitralieră, împușcături ce nu conteneau să se audă în acele momente, dinspre Tighina, Gura Bâcului, Cocieri, Dubăsari, Varnița, dar
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
care au adus marea masă a populației țării, jaful ce se petrece fără ca vinovații să fie trași la răspundere. Dacă ar trăi măicuța Natalia să vadă ce graniță s-a făcut acuma la Prut, și ce greu mai poate trece bietul român din Basarabia ca să și vadă țara, dar ce piedici imense și la ce umilințe este supus românul basarabean ca săși recapete fireasca cetățănia de român, ar crede că la București se află guvernanții lui Voronin... I-am propus măicuței
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
a întâmplat. în ziua în care s-a ivit el la Regal era ședință mare, toți capuținiștii erau în păr. Astfel, când s-a aflat despre apariția unei „inimi generoase“ excepționale, toată lumea aceasta s-a socotit invitată. Și, în adevăr, bietul Borcănescu s-a pomenit în birtul modest din strada Academiei, unde am intrat, înconjurat de 25 de capuținiști care i au mâncat și urechile. Pentru cafegiu, Societatea capuținiștilor a fost o calamitate. Ședințele se țineau de mai multe ori pe
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
ține-ți pălăria așa cum e, fiindcă e foarte bună. Toți am fost, în cor, de aceeași părere și... Olchovsky s-a executat. Pe la 2 noaptea am ieșit de la Alcazar cu cea mai bună dispoziție și fiecare necăjeam cum puteam pe bietul Olchovsky. — Cum se poate, mă, să rămâi fără pălărie? Măcar dacă ți-ai fi băut-o tu, dar să ți-o bea alții?!... anul — Da prost ai fost, mă Olchovsky! — Să rămâi tu cu ruptura asta de pălărie pe cap
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
tu, dar să ți-o bea alții?!... anul — Da prost ai fost, mă Olchovsky! — Să rămâi tu cu ruptura asta de pălărie pe cap! — Și soioasă, de ți-e scârbă să pui mâna pe ea!... Și tot așa mai încolo. Bietul Olchovsky răspundea și el ce putea, dar a doua zi, când s-a dez meticit, ne-a tras la fiecare câte o gură. — Prieteni sunteți voi, mă? Să-mi beți pălăria și apoi să vă și bateți joc de mine
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]