2,907 matches
-
foarte greu de detectat o structură foarte clară. De ce pui un obiect într-un loc, și nu în altul. În virtutea cărui fapt îl fixezi undeva. Polata e un loc eminamente masculin, viril. Nici un obiect feminin, doar ambalajele de tampoane, cosmetice, borcane, sticle de ulei din gunoi, cumva evacuate. În rest, nici un obiect care să anunțe o prezență feminină. Sigur că se poate vorbi și despre o polisemie a polatei. În alte regiuni, ea se referă la o cu totul altă realitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
sauna aia de compartiment, au intrat la un moment dat încă doi tipi. Studenți erau după toate aparențele. Probabil mergeau acasă la sfârșit de săptămână. Fără îndoială, dacă am fi scotocit în sarsanalele lor, am fi dat peste vase murdare, borcane, sufertașe, chiloți într-o stare deplorabilă, plus ceva maiouri asudate. Cam asta se află în traista oricărui student care merge acasă. Plus ceva cărți, dischete. Ce iei cu tine într-un exod temporar la ai tăi? Lucrurile astea. Toată situația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
finală, care se desfășura pe un maidan cam pe unde este acum Complexul Grozăvești. Eram la pauză, ne conduceau ăia de la operatorie cu 2-1 și-l vedem pe Moni venind cu Despina Marcu după el, cărând o ditamai sacoșa cu borcane cu dulceață ca să nu cumva să facem febră musculară. Când am ajuns la Institut, Zoe ne aștepta în ușă ca un diavol, mânioasă cumplit că batem mingea în loc să repetăm. ― Dragă, spune Moni, să nu fii supărată, copiii au luptat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
Bărbatul avea În jur de patruzeci de ani, dinți ca de iepure și un păr pe care probabil că-l Împrumutase de la o saltea veche. Era groaznic de slab, cu un trup care părea numai bun de pus Într-un borcan cu formol, și avea o stea galbenă cusută pe haina de pușcăriaș. — Medicament? am zis cu o nuanță de neîncredere În glas. — Da, răspunse tărăgănat evreul. Clorură de sodiu. Adăugă apoi mai răspicat: Sare de bucătărie, știi, prietene. Ți-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
centimetri și jumătate sunt un simbol al prestigiului și clasei. Fata e curioasă. Stă desculță pe un taburet. Se joacă cu degetele de la picioare în grămada de cârpe, ia o fâșie, apoi îi dă drumul jos. Mama amestecă într-un borcan cu terci lipicios de orez. Fata află că terciul va fi folosit ca lipici. Lipici bun, puternic, nu va ceda, zice mama. Nu va lăsa aerul să intre. Mumiile antice au fost păstrate tot așa. Mama are aproape treizeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
pauză. Femeia scutură din cap și zice că-și termină treaba. Fata își privește picioarele. Sunt la fel de groase ca niște picioare de elefant. Fetei i se pare amuzant. Își mișcă degetele în cocon. Gata? întreabă ea. Când mama ei dă borcanul deoparte, fata sare jos pe podea și se joacă. Stai în pat de-acum înainte, îi zice mama, durerea va dura o vreme. Fata nu are necazuri până în a treia săptămână. E deja sătulă de picioarele ei de elefant, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Ăsta devine un model repetitiv în viața ei. Cu soții și cu iubiții, ea este cea care ia inițiativa. Părăsește înainte de a fi părăsită. Fata devine novice. În timp ce-și învață meșteșugul, spală podele, curăță sertare pentru machiaj, umple borcane cu apă și are grijă de garderoba actriței din rolul principal. Așa reușește să stea lângă cortină în timpul spectacolelor. Absoarbe totul, ca un câmp primăvara, când e prima ploaie din anotimp. În timpul reprezentației din noaptea de Anul Nou, reușește să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
apoi era probabil o iluzie. Și totuși stătea acolo, mai creștină decât Christos, înghițind supa de la spital cu brânză cheddar pe care i-o dădeam eu cu lingurița și spunând: Oh, ce bună e! E foarte bună! Încurcase un pic borcanele, dar Mark n-avea de gând s-o contrazică. Brusc a înghețat acolo, afară. O ia de braț și o trage spre casă. Ea vorbește întruna. Știi că încă primesc corespondența ei? Presupun că nu le trimit pe lumea cealaltă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Ea dă din cap. Să mă îmbrac doar. Te rog... Brațele ei se întind, oferindu-i trei camere mici. N-are ce să ia. Bucătăria are un serviciu pentru o singură persoană și o colecție jerpelită de tigăi strâmbe și borcane de gem. Masa și scaunele din camera din față trebuie să fi fost cumpărate la licitație. O carpetă ovală și perdele croșetate. Un bufet rustic, masiv și vechi, din lemn de stejar, și un birou din același set. Deasupra biroului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
icre și alte bunătăți, dă peste tine din Întâmplare un văr. El e mai mare decât tine, este elev la școala militară de la Breaza, și-ți dă și ție să mănânci salată de vinete cu roșii. Are el Într-un borcan. Mănânci și, În timp ce mănânci, dincolo de gard, În curte la Pompieri, pompierii fac instrucție cu furtunuri și extinctoare. Se tot suie și coboară, nădușiți, pe un perete de lemn care seamănă cu o casă. Fac asta ajutându-se cu topoare, frânghii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
un șase pe chestia aia cu „micul detașament” e mare minune, unde dracului o fi trecerea aia cu lupta de clasă că tu nu vezi În jur nimic, nu vezi nici capitalismul, nici socialismul, vezi doar treceri de pietoni și borcanul de unde milițianul dirijază circulația și În timp ce rumegi gândurile astea, ești deja așezat la coadă, căci la Hala Traian alimentara este deschisă și cumperi cu patru lei pachetul de unt. E tare ca piatra și tare ca piatra Îl pui pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
crăcănate, firele instalației electrice. O singură cameră, de la parter, cu ușa larg deschisă, era neatinsă, lăsând să se vadă un interior sordid În care se Învălmășeau claie peste grămadă, mobile vechi, cărți, lustre, polonice, sifoane, sticle de ulei și oțet, borcane cu murături, paltoane, plăpumi, nimicuri cimentate de praf, murdărie, rugină și cocleală, iar peste toate, două colivii pluteau goale și părăsite de păsări, deasupra unui acvariu fără apă din care se cască, crăpată, carapacea unei broaște țestoase. Inertă, Între două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
și fost scopul meu. Nu-i așa? Mâncarea a fost delicioasă. Uitasem ce bucătăreasă bună e Lynn și ce bucătăreasă proastă sunt eu. Făcuse ceva cu pieptul de pui și cu niște migdale și smântână care nu necesitase plicuri sau borcane pe care să scrie „instant“, ingrediente esențiale ale bucătăriei mele și a lui Mark. La desert, făcuse o minunată ruladă cu ciocolată - și nu cumpărase un pandișpan rulat pe care să-l fi desfăcut și umplut cu cremă stoarsă dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
pe ușă. —Originalul sau cel nou? Am rostit dintr-o răsuflare: —Cel nou, bineînțeles. —Așa să fie, a zâmbit el. În timp ce eu derulam trailer-ele, Mark a adus pe o tavă Coca-Cola, floricele de porumb, pătrățele de Kit-Kat, creveți, cârnăciori la borcan, niște struguri și medicamentele mele și s-a așezat lângă mine pe canapea. —Crăciun fericit, Jenny. —Crăciun fericit, Mark. Fără să ne privim unul pe celălalt, am întins mâinile după gustările preferate, fiecare în ordinea preferată, cu o acuratețe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
dezamăgită. Ieșind din camera lor era să dau peste Ajay care mergea în camera lui, cea de alături. Se auzea cum urlă Claire chiar și prin ușa închisă. Am făcut schimb de priviri cu subînțeles. El avea în mână un borcan pe care era lipită o etichetă albă: „Al lui Ajay. Vă rog întrebați înainte să folosiți“. —Mă bucur să te văd Sam, a spus spre surprinderea mea. îmi făceam o cafea. Vrei și tu? Am dat din cap, curiozitatea mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
scris și el o carte de amintiri din teatru. Sunt pomenit și eu, pe bună dreptate, ca unul care i-a Îndrumat primii pași pe calea aceasta spinoasă... Numai că, vrînd să fie amuzant, la un moment dat, actorul-scriitor Încurcă borcanele : piesa pe care i-am propus s-o montăm, nu se numea Hai să facem dragoste!, deoarece pe vremea lui Ceaușescu nu s-ar fi dat drumul la un asemenea text, ci Corigență la dragoste; apoi, autorul nu era L.
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Într-una din scrisori spunea că locuiește într-o casă veche de la țară care probabil avea vreo mie de ani. Ne scria despre măslini, iar asta mă punea pe gânduri, fiindcă eu n-am văzut niciodată măsline altfel decât în borcan, întregi sau cu chestia aceea roșie în mijloc, dar nu mi-am imaginat niciodată că ar crește undeva. Mai spunea și că a mărșăluit pe Via Appia, care era un drum foarte cunoscut despre care am citit în cărțile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
grup restrâns de oameni le pot înțelege și aprecia. Domnul Farney a decupat asta din ziar și a lipit-o pe tablă în clasă. Domnului Farney îi plăceau plantele. Le punea peste tot pe pervazul clasei, în ghivece sau în borcane. Când vreuna începea să se pleoștească, nu făcea decât să o atingă cu degetele lui slabe, pline de vene albăstrui, și să rupă frunzele veștede în așa fel încât planta nu simțea nimic, iar în următoarele zile își revenea complet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
Sînt sigură. Pentru că n-o pricepi. CHARLES: Eu mă duc să mă culc. E tîrziu. EMMA: E devreme! Prea devreme! CHARLES: N-ar fi rău să vii și tu... Pari obosită. Noapte bună! (Iese. Emma se mai joacă puțin cu borcanul cu otravă, apoi îl lasă. Bătăi în ușă.) EMMA: Cine e? ION (de afară): Eu... EMMA: Care eu? (Deschide totuși, intră Ion, pușcă-căriaș nebun) Hopa! Cine ești dumneata? ION: Ion EMMA: Ia te uită! Stai jos! Parc-ai veni de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
balul? MEFISTO: E nițel mai complicat de explicat. Oricum, ceaiul e bun. (Bea) EMMA: Ce să-ți cer... ce să-ți cer? MEFISTO: Pînă te gîndești, o să-ți cer eu puțină miere. Ai? EMMA: Imediat (Iese și revine cu un borcan de miere, dar îmbrăcată în altă rochie, splendidă, de care nici nu-și dă seama c-o poartă). Uite... MEFISTO: Mulțumesc: Poți să te uiți în oglindă... EMMA (se vede): Vai! Ce minune! Cum ai ghicit ce-mi doream! MEFISTO
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
de la tine. Nu te sinchiseai, îți mergea prea bine ca să-ți stea mintea să le tai din porție, să te chivernisești și tu ca orișicare, să faci provizii, să strângi, ba bine că nu. Le dăduse la început câte un borcan de bulion sau o sticlă de ulei în contul lui Mugurel, că i-l țineau printre copiii lor, să se joace cu ei cât era la cantină, dar cu timpul le dădu tot mai mult, Mirelo, îndeasă-le cu carne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
nostru cu Mirela... Agoniseai pentru ele, Mirelo, păi, dar din dar și pomană din pomană, ce pica pe de lături pentru atâta lume de la Șantierul Centrului Civic. Mult, puțin, gândește-te că pentru una ca Roșioara, chiar și numai un borcan cu castraveți murați era o alinare, după cum se îndopau copiii ei cu castraveți cu pâine și-i știa liniștiți pentru o vreme și se mai liniștea și ea. O doamnă, gândește-te, și ce mai doamnă-domnișoară trăsnet, umblând pe străzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
se întâmple, de nu-ți venea să crezi cât e de dusă și rătăcită, iar pe de altă parte, pricepută de nu se poate să-ți intre pe sub piele și să se lipească de tine, fie numai și pentru un borcan de castraveți și, totodată, disponibilă pentru orice șofer de rabă care o claxonează, cine știe cum, din obișnuință, de plictiseală ori mai degrabă din greșeală, dacă o vede de la depărtare ori din spate și o confundă cu una mai acătării. O doamnă-domnișoară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
se suflă din gură-n gură, drept pentru care trebuie să ne ținem departe unii de alții. În rest, cine? Păi, Getuța, deh, asta venise-n urma sora-si... S-au pomenit cu ea la ușă pe primăvară, cu un borcan de mucenici și o farfurie de colivă. Să-i facă pomană lu’ tac-su, cică, păi, mie-mi spui ce zace-n asta? Mirelei îi e limpede. Păi, bineînțeles c-a venit să dea cu nasu’, ca să-i mănânce de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
preț primă balerină. La Operă nu ducea lipsă de bărbați care să-i facă ochi dulci sau avansuri amoroase, ceea ce era în firea lucrurilor să fie. Cu sex-appeal-ul ei înnăscut și după aceea cultivat în mod abil, Irina jucase rolul borcanului cu miere, în jurul căruia roiesc muștele și bondarii, dar acest lucru nu-l deranja mai mult decât ar fi fost cazul, fiindcă el nu era genul de om care să se lase chinuit de gelozie. Irina nu era, totuși, o
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]