2,425 matches
-
salive semantice" (ibidem). Cititorului nu-i poate scăpa factura sceptic-glumeață a acestor corespondențe, adică teatralitatea lor. Ironia se amplifică atunci cînd e pusă în cauză "moartea literaturii", sloganul fundamental al avangardei, afirmat și totodată infirmat prin coborîrea lui în codul caricaturii: "noi sîntem scriitori pentru urechi, sîntem artiști ai pupilei, noi înfiorăm creierul, noi nu scriem nimic. noi căzusem într-o zare unde viziunile ne încleștaseră gura. atunci a năvălit mam' mare: maică, săriți că moare literatura" (ibidem). Subtextul acestui discurs
Suprarealismul tîrziu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15998_a_17323]
-
datorează lipsei de hrană și, îndeosebi, a zahărului. Unde au reușit după aceea să găsească zahăr pentru mine nu știu. În schimb, am învățat să citesc foarte devreme, pe la vârsta de cinci ani, în general după ziare. Îmi plăceau îndeosebi caricaturile, pe care le redesenam și apoi citeam legendele însoțitoare. Lunganul și stângaciul unchi Sam, cu pantaloni în dungi, cu joben și bărbuță ascuțită, împreună cu grăsanul John Bull, în cizmulițe și cu frac, erau atunci în permanență în paginile ziarelor. Câte
Vladimir Bukovski - ȘI SE ÎNTOARCE VÎNTUL - fragmente - () [Corola-journal/Journalistic/14312_a_15637]
-
pentru o femeie, e probabil cea mai răspîndită, chiar în limbajul familiar (poate pur și simplu pentru că maimuța e un nume animalier cu formă gramaticală de feminin; dar și pentru că animalul în cauză e văzut, tipic, ca un fel de caricatură a omului; de altfel, și corespondentul masculin - maimuțoi - are un sens foarte general depreciativ: "tînăr oarecare, lipsit de importanță, fără valoare"). Sensul e atestat de prin anii '30-'40, atît de cercetători (Al. V. Dobrescu, Argotul, 1938, G. M. Dragoș
Maimuță by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/9750_a_11075]
-
o dezbatere cu tema „Delincvența juvenilă“, în colaborare cu Curtea de Apel Timișoara, carnaval, etapa locală a concursului „Legendele Timișoarei“, sesiunea de comunicări „Eficiență în învățământ“, ediția a IV-a, balul profesorilor, o serbare câmpenească la Muzeul Satului, concurs de caricaturi, recitaluri, discotecă, prezentare de modă, evaluarea excursiei „Pe urmele marilor scriitori“, desene pe asfalt, competiții sportive de fotbal, baschet, atletism, tenis de masă, șah, role, desfășurate în curtea colegiului și la Baza Sportivă nr. 2 și dedicate Săptămânii olimpice timișene
Agenda2003-21-03-10 () [Corola-journal/Journalistic/281041_a_282370]
-
cuprinde 10.700 de titulaturi posibile pentru diplomele de licență și de masterat. Cu alte cuvinte, cele aproximativ 200 de domenii științifice și umaniste sunt interconectate în așa fel încât să rezulte de 53 de ori mai multe titulaturi. O caricatură dintr-un hebdomadar prezintă doi studenți, unul care a făcut o diplomă în Chimie și Materiale, altul, în Materiale și Chimie. Sute de asemenea titulaturi n-au fost folosite decât o singură dată. Există, desigur, și universități mai econoame, care
10000 de titulaturi pentru diplomele universitare () [Corola-journal/Journalistic/3613_a_4938]
-
și John Lennon, sau despre Fusion-ul rezultat din ciocnirea violentă a jazz-ului și rock-ului prin anii '60. Și cîte și mai cîte. Redactorul-șef nu-și dezminte umorul, semnînd o haioasă rubrică - Gogoși și Manele - ilustrată de o caricatură a lui Cristian Topan: un cetățean stă la rînd dinaintea unei toalete din lemn, ca la țară, cu o fereastră sub formă de inimă deasupra căreia scrie: Orar. Manele 15-20. Asta ne-aduce aminte că Mădălin Voicu a botezat manelele
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/16343_a_17668]
-
o tendință excesivă de generalizare. De aceea, chiar dacă unele afirmații ale lui Alexandru George sînt riscante întemeindu-se la rîndul lor pe o excesivă generalizare (este discutabil faptul că și cei mai săraci țărani încercau să imite „în mizerie și caricatură” ce vedeau la boieri - vezi p. 48), altele de-a dreptul confuze (afirmația de la pagina 130, „ceea ce caracterizează spiritul totalitar, ilustrat deopotrivă de marxiști și de antisemiți, cei care au născut bolșevismul, dar și nazismul, cele două variante de socialism
Istoria liberală a românilor by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13081_a_14406]
-
ceea ce trebuie observat și reprezintă încă o caracteristică a acestei complicate, ambigui și adesea contradictorii noțiuni care formează tema noastră de azi este faptul că ea se întoarce cu egală virulență asupra autorului deriziunii. Hasnaua și maidanul sunt în română caricaturi înjositoare ale realităților pe care le numesc în limba lor de origine, dar caricaturi care după ce și-au înjosit obiectul ironiei grosiere se întorc pentru a-l înjosi pe cel ce o face. Este o ironie în trepte care urcă
Bășcălia la români de la salvare la sinucidere by Ana Blandiana () [Corola-journal/Journalistic/9798_a_11123]
-
contradictorii noțiuni care formează tema noastră de azi este faptul că ea se întoarce cu egală virulență asupra autorului deriziunii. Hasnaua și maidanul sunt în română caricaturi înjositoare ale realităților pe care le numesc în limba lor de origine, dar caricaturi care după ce și-au înjosit obiectul ironiei grosiere se întorc pentru a-l înjosi pe cel ce o face. Este o ironie în trepte care urcă și care coboară, așa cum, de exemplu, în proverbul "ce știe țăranul ce-i șofranul
Bășcălia la români de la salvare la sinucidere by Ana Blandiana () [Corola-journal/Journalistic/9798_a_11123]
-
caracterul național trebuie să fie valorizat pozitiv. Eminescu pare a întruchipa naționalismul pur, curat și ideal. în el plac măreția și eroismul nostru, grandoarea istoriei noastre. Din contră, la Caragiale prevalează negativitatea: critica abuzului de național, batjocorirea scumpelor noastre prejudecăți, caricatura mîndriei patriotice. Cel din urmă a lansat expresia ironică "rromânii verzi". Celui dintîi, i-a aplicat-o Călinescu, în mod serios, în finalul biografiei din 1932. Eminescu era contra alogenilor. Caragiale se declara pe sine grec. N. Davidescu l-a
Eminescu și Caragiale by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/17365_a_18690]
-
de la personalități grecești și străine, dar și de la oameni simpli care l-au cunoscut pe Kavafis recompun biografia acestui artist al cuvîntului conștient de valoarea operei sale la a cărei nemurire a rîvnit ca nimeni altul. Bogata iconografie (fotografii, schițe, caricaturi, manuscrise) are darul de a reconstitui climatul uneia dintre cele mai efervescente epoci din istoria literaturii neoelene. Al treilea titlu, Bibliografia lui K.P. Kavafis (1886-2000), realizată de Dimitris Daskalopoulos și apărută în 2003 prin grija Centrului Limbii Grecești din Salonic
Aniversare Kavafis by Elena Lazăr () [Corola-journal/Journalistic/13249_a_14574]
-
o anumită logică și după ce s-au încheiat reformele! Cu ce drept ne dictează ce avem de făcut, nouă, care le știm pe toate atît de bine? De ce se amestecă în treburile noastre europene? De ce se bagă? Cu doza de caricatură de rigoare, cam acestea sunt ideile ce răzbat din declarațiile liderilor politici, de opinie sau ale simplilor componenți ai norodului. Prilejul l-a constituit inițiativa - în fine favorabilă nouă! - a ministrului de externe francez, Vedrine: și anume, ca România și
Europa are urechile înfundate by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15688_a_17013]
-
existența lor evenimențială și prin condiția ce li se inculcă de produse ale scriiturii. Nu e vorba de o "comedie a limbajului", ci de insolitul raportului real-imaginar. Termenii alăturați aparțin unor zone total incompatibile, iar, pe de altă parte, "personajele", caricaturi ale realului, denotă automatismele, reificarea ființei umane, alienarea, regresiunea în elementar. Și așa, situate la granița irealității, "paginile" creează lumi grotești-fantastice. Nu-i deloc exagerat când se identifică în "antiprozele" lui Urmuz o conștiință estetică, fără de care nici n-ar
Înainte-mergătorul fără voie by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7550_a_8875]
-
din nou, Dan Hăulică a deschis sute de expoziții, așadar nu este prin nimic ieșit din comun faptul că urma să deschidă încă una, iar Eugen Mihăescu trebuie în mod fatal să facă anumite lucruri cu mîinile; în tinerețe făcea caricatură, în țară le scăpa pe sub chiloțeii animatoarelor de la Hustler, iar la Paris le-a dat un sens mai înalt, de o bărbăție vecină cu eroismul, punîndu-le să anime dibaci un baston devenit prompt dușmanul de moarte al scrumierelor. Ceea ce se
Cu bîta la Centrul cultural din Paris by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/15595_a_16920]
-
nud monumental, un fel de replică de astăzi la steatopigismul celebrei Venus din Willendorf. În cea de-a doua categorie intră desenele de mici dimensiuni, scene de gen realizate într-o manieră mai analitică, plasate însă la limita șarjei cu caricatură și pregătite parcă să ilustreze un text epic tocmai bun ca partener cultural într-o călătorie cu trenul pe ruta București - Oltenița. De fapt, aceasta fascinație a anecdoticului și a caricaturalului există latent, insă neîntrerupt, în orizontul lui Piliută și
Iarăsi despre pictura lenesă by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/18089_a_19414]
-
Purpurul sau azurul luminilor clare, Până-ar fi să cad răpus de oboseală În pădurea felinarelor cântătoare. Că-ar fi aproape-o ninsoare scânteioasă I se pare inimii - drept albă uvertură Pe sub stelarul, radiosul râu Ce umbrele ne joacă a caricatură. (1913) Benedikt LIVȘIȚ (1887-1939) ARDOARE Spintecă burta - nucă de cocos, Negrăbit călău de bosjesmani*; Până la moarte n-o să treacă spuma Grijilor senile, rămase peste ani. Cei din locuri veșnic gălbejite Încă nu dau semn de-mbrățișare - Blagoslovește călcâiul de copil
Avangarda rusească – jertfa gulagului () [Corola-journal/Journalistic/5156_a_6481]
-
desface aripile mai întîi/ să nu le vină în minte să fugă,/ apoi aruncă viscerele mirositoare/ de mir și de floare de salcîm/ cîinilor. Carcasa se vinde separat. Capetele/ se dau de pomană cerșetorilor de la/ marginea raiului în fiecare zi". Caricatura e aci însîngerată. Poate pentru a crea un alibi sadismului în care se complace, bardul nu se cruță nici pe sine. Vampir ce suge sîngele Creației, d-sa vădește tactul de a-și pune în scenă propria suferință ce se
Întuneric moral by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9493_a_10818]
-
că Aladeen poartă un dialog cu alteritatea maximă, cu dușmanul ireconciliabil prezentat într-o formă care face însă să treacă mesajul democratic. Dar să revenim la întrebarea inițială: cum recunoști un dictator? Larry Charles ne invită să-l recunoaștem în caricatură, forma benignă a devenirii întru abnorm a liderului maxim. În cazul filmului, caricaturalul este tradus prin gag. Cultul personalității este fundamental în economia oricărui totalitarism. În Hitler, Chaplin a văzut mustața micului burghez cu pretenții de vizonar și artist, Sacha
Aventurile lui Aladeen în America by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/4458_a_5783]
-
însemnate energii organizatorice sprijinite de Asociația Caricaturiștilor Profesioniști din România și Fundația Popa’S Art Timișoara, cea de-a XIX-a ediție a Festivalului Internațional de Satiră și Umor „Mărul de Aur“ se află în pregătire la Bistrița. Secțiunea de caricatură are ca generic „Lumea vrea pace...?! “, iar concurenții pot propune câte cinci lucrări de maximum 30/40 cm. La secțiunea creație literar-umoristică tema este „Potopul moțiunilor“ și sunt manuscrise de maximum 10 pagini, în trei exemplare, semnate cu motto de
Agenda2003-21-03-11 () [Corola-journal/Journalistic/281042_a_282371]
-
atât problemele reale, cât și ficțiunea mitologică a istoriilor transmise de la om la om. Se pare că doar un publicist de la ,,Cortina" a consemnat la rubrica lui cupletele Eu și Stalin, La patul lui Stalin, cu bolșevicii după mine, în caricatura genială dată interpretării de Al. Giugaru, comicul de la ,,Cărăbuș". Finalul reține imperativul calitativ al interpretării rolurilor Hamlet, Romeo și Julieta. De asemenea, rolului de veghe și verificare, atribuit de Ionuț Niculescu lui George Franga și Ioan Massoff. Și, prin portretizarea
Din istoria Teatrului Național by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13661_a_14986]
-
care personaje cu priză la actualitate manipulează psihologii colective și instaurează non-valori. Un imens laborator, în care se experimentează mecanismele libertății „furate”. De bună seamă că romanul lui Nicolae Stan nu va avea mulți cititori devotați. Temele tranziției, satira politică, caricatura socială și mesianismul, toate subsumate unei cronici postrevoluționare și-au cam pierdut din elan. Apoi, nostalgic al sfârșitului istoriei, Nicolae Stan nu insistă pe o poveste care să conserve atenția cititorului. Cu o excepție. În finalul cărții, un mister al
Textualism vintage by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3604_a_4929]
-
defilează într-o lume sufocată de impostură și lipsă de adâncime. Se evidențiază figurile publice, multe, fără îndoială, ușor de recunoscut. Nicolae Stan prinde tipologiile în mijlocul unor evenimente strategice ale istoriei: dezbateri cultural-politice, interferențe electorale ori ședințe de consiliu. O caricatură a Republicii lui Platon, departe de a fi o cetate ideală. Cu toate acestea, unii eroi se încăpățânează să dezbată ideile utopice ale cărții. Pe de-o parte se găsesc oportuniștii și ciocoii capitalismului: ziaristul Oscar Priceputu, Riscu Mirel - păpușarul
Textualism vintage by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3604_a_4929]
-
traducător, critic literar, publicist și semiotician, director de editură și de revistă culturală, conducător de cenaclu) ceva excesiv, o consistentă vanitate care merge, până la un punct, alături de orgoliul scriitoricesc, pentru a-l substitui apoi și a se prezenta ca o caricatură a lui. Foarte atent la receptarea operei sale, pe toate laturile acesteia, autorul forțează regulile jocului literar și ale bunei cuviințe sociale, efectuând asupra potențialilor comentatori o presiune constantă, ba chiar alergând să-i placheze, ca la rugby, pe cei
Bietul Dracula by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11478_a_12803]
-
tradiție de lingăi. Să mai speri ceva de la intelectualul român? Pe atunci nici nu erau forțați: o simplă vocație de a se gudura la picioarele stăpînului. Oricare ar fi. Evident că "stăpînul" fiind azi cel care e, asistăm la o caricatură a caricaturii". Nu încape îndoială că era comunistă asigură cel mai mare număr de "lingăi", le acordă acestora maxima extensie a gamei de manifestare. Abisul istoric atrage abisul lăuntric al colaboraționiștilor. La chemarea "vocii stăpînului" ideologic, aceștia sar cu promptitudine
Un jurnal est-etic by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14463_a_15788]
-
lingăi. Să mai speri ceva de la intelectualul român? Pe atunci nici nu erau forțați: o simplă vocație de a se gudura la picioarele stăpînului. Oricare ar fi. Evident că "stăpînul" fiind azi cel care e, asistăm la o caricatură a caricaturii". Nu încape îndoială că era comunistă asigură cel mai mare număr de "lingăi", le acordă acestora maxima extensie a gamei de manifestare. Abisul istoric atrage abisul lăuntric al colaboraționiștilor. La chemarea "vocii stăpînului" ideologic, aceștia sar cu promptitudine la gîtul
Un jurnal est-etic by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14463_a_15788]