6,372 matches
-
de oraș, reprezentarea satului din anii ’60-’70 fiind considerată o „utopie ceaușistă”. Deși constată și el scopul propagandistic, Ioan Lazăr consemnează totuși meritul regizorului de a transforma materia amorfă și anostă a unui scenariu într-un film de ficțiune comică, prin reorganizarea materialului ca o poveste recitată de un comentator pe un ton evident ironic. Nevoiți să facă un compromis cu cenzura, autorii filmului au transformat produsul cinematografic într-un „caraghioslâc ideologic”, în care scopul moralei a fost deturnat prin
Toamna bobocilor () [Corola-website/Science/312955_a_314284]
-
pe un ton evident ironic. Nevoiți să facă un compromis cu cenzura, autorii filmului au transformat produsul cinematografic într-un „caraghioslâc ideologic”, în care scopul moralei a fost deturnat prin parodierea personajelor principale. Lazăr a remarcat prezența unor „exemple deraiate comic” precum ședințele de partid lipsite de eficiență, la care membra lehuză rămasă acasă în concediu de creștere a copilului votează cu stegulețe colorate, erorile de organizare a lucrărilor agricole cauzate de indiferența celor implicați etc. Falsificarea identității inginerului Geo oferă
Toamna bobocilor () [Corola-website/Science/312955_a_314284]
-
muncă, cu aplicarea celor învățate în laboratorul facultății. „Locomotivă” care a tractat încă două „vagoane”, corespunzătoare anotimpurilor „bobocilor”, menită să ajungă la concluzia-mesaj: „N-am venit ca să plecăm, am venit să rămânem, să ridicăm agricultura și satul”. Ilustrare, în diapazon comic, a democrației socialiste la țară, deși monoton în efecte comice (ciondănelile dintre Toderaș și Varvara, umorile schimbătoare ale tinerilor șovăielnici în fața greutăților etc.), filmul are darul rar de a reda, în dialog, culoarea locală, efort rar exersat în comediile noastre
Toamna bobocilor () [Corola-website/Science/312955_a_314284]
-
a tractat încă două „vagoane”, corespunzătoare anotimpurilor „bobocilor”, menită să ajungă la concluzia-mesaj: „N-am venit ca să plecăm, am venit să rămânem, să ridicăm agricultura și satul”. Ilustrare, în diapazon comic, a democrației socialiste la țară, deși monoton în efecte comice (ciondănelile dintre Toderaș și Varvara, umorile schimbătoare ale tinerilor șovăielnici în fața greutăților etc.), filmul are darul rar de a reda, în dialog, culoarea locală, efort rar exersat în comediile noastre.”" Ziarul "Adevărul" și ghidul „Adevărul TV” au fost distribuite la
Toamna bobocilor () [Corola-website/Science/312955_a_314284]
-
caracteristice unui nou tip de distracție colectivă, care primește denumirea de balet. Deși în Italia apăruseră înainte unele încercări de balet, e drept sub o formă mai puțin finită, după un consens unanim, data nașterii acestor divertismente o fixează „Baletul comic al reginei” ("Ballet comique de la reine)" dat la 15 noiembrie 1581, la Palatul Bourbon din Paris.
Balet clasic () [Corola-website/Science/302396_a_303725]
-
Nu mai pun la socoteală Vizita 3, în care e vizitat de însuși... Mircea Horia Simionescu, care, cu pipa lui inconfundabilă în colțul gurii, îi cere să-i reediteze o carte - Banchetul... Cauciucuri de vară e o schiță caragialescă, pur comică. Tocăniță e, în schimb, de un umor negru (soția, care-l bănuiește pe soț că flirtează cu studenta în gazdă, îl roagă să se „ocupe” de un cadavru, din care vrea să facă o tocăniță de dus în vizită în
Vizite cu incidente by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/2537_a_3862]
-
lucru a fost vizibil chiar și în cazul Roxanei Briban în rolul principal - o splendidă performanță vocală, rafinată, sensibilă ,o frazare impecabilă, bun gust - Hanna este o statuie frumoasă dar puțin cam imobilă. Iar acolo unde s-au dorit accente comice ele au semănat prea mult cu un clipit complice către galerie (Adriana Alexandru). Iar al doilea cuplu (Valencienne și Camille), care în momentele sale de conflict este tratat muzical "aproape wagnerian", cum spunea un comentator, este privit numai în cheie
Văduva putea fi mai veselă by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/12816_a_14141]
-
ele au semănat prea mult cu un clipit complice către galerie (Adriana Alexandru). Iar al doilea cuplu (Valencienne și Camille), care în momentele sale de conflict este tratat muzical "aproape wagnerian", cum spunea un comentator, este privit numai în cheie comică și cam dezechilibrat prin excesul de gesticulație al Simonidei Luțescu și inerția tenorului Călin Brătescu. Convingător, în rolul mai mult vorbit al Ambasadorului, basul Mihnea Lamatic, cu un comic bine controlat; de altfel, această problemă a trecerii de la cânt la
Văduva putea fi mai veselă by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/12816_a_14141]
-
aproape wagnerian", cum spunea un comentator, este privit numai în cheie comică și cam dezechilibrat prin excesul de gesticulație al Simonidei Luțescu și inerția tenorului Călin Brătescu. Convingător, în rolul mai mult vorbit al Ambasadorului, basul Mihnea Lamatic, cu un comic bine controlat; de altfel, această problemă a trecerii de la cânt la text vorbit constituie, deocamdată, pentru artiștii Operei o dificultate, remediabilă doar prin experiență. Din echipa destul de omogenă a rolurilor secunde (Ion Dimieru, Gabriel Cate, Florin Simionică, Cristina Eremia, Paul
Văduva putea fi mai veselă by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/12816_a_14141]
-
aruncă în apă cenușa defunctului, văduva acestuia se ceartă și se îmbrâncește cu fiica ei din cauza genții sport de 10 euro, în care se afla urna, geantă pe care bătrâna vrea s-o recupereze cu orice preț. Astfel de scene comice - perfecte ilustrări ale „mecanicului placat pe viu” - sparg senzația de tristețe difuză pe care o lasă toate aceste povești de viață. Fiindcă doar umorul negru și șarja ironică salvează cartea de la un pesimism uniform, regăsibil - într-un ambalaj mult mai
Monoloagele nefericirii by Florina Pîrjol () [Corola-journal/Journalistic/2944_a_4269]
-
să clipească. Simpla broșură publicată în timpul mandatului ambasadorului Baconschi i-ar fi furnizat informațiile necesare despre o clădire și o sală de patrimoniu, în a cărei bibliotecă a lucrat Paul Valéry și care a găzduit personalități și spectacole memorabile. Reglementări comice În același număr din Observator cultural, Liviu Ornea comentează cu umor, dar și cu sarcasm, reglementările privitoare la doctorat emise, cum altfel să spunem, de Mihnea Costoiu, ministru delegat pentru cercetare în MEN. „O teză ar trebui să aibă copertă
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3728_a_5053]
-
normelor doctoratului, nu l-a susținut deocamdată pe acela propriu, fiind așadar interesat în numărul de ari din suprafața tezei pe care s-ar cădea să nu-i împrumute de la alții. Dacă nici el, cine altcineva să țină cont de comicele reglementări? Despre „elementele de siguranță“ În Observator cultural (nr. 411, 11- 17 aprilie), un cristian semnează o pagină frumoasă intitulată „115 de pe Calea Victoriei”, în care, pe de o parte, rezumă ce s-a petrecut la reuniunea de despărțire organizată vineri
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3728_a_5053]
-
mișcările automobilului. Tatăl și fetița din respectivul vehicul au cumpărat peștele de la magazin, dar, cu toate cumpărăturile l-au uitat pe capotă. E doar o chestiune de timp pînă cînd va cădea și punga se va sparge - vouă vă sună comic?!
Păpuși și pantofi by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/10357_a_11682]
-
una controversată. În diferend acut cu numitele recenzii și cu prefațatoarea micului tom (M. Cernat), fără a nega calitățile debutantei, Alex. Leo Șerban publică în Dilema (nr. 476) o analiză severă a ceea ce numește "carențele" studiului care pe alocuri "gafează comic", conținînd și o "carență majoră". Personal, aș insista asupra unei judecăți de situare și de existență. Absolventă a UATC (unde D. Carabăț i-a fost profesor, ca și, pasager, Alex. Leo Șerban sau subsemnatul), Elena Dulgheru forțează o detașare atît
Filmul în trei proiecții by Valerian Sava () [Corola-journal/Journalistic/15227_a_16552]
-
frumoasă, care este egală în toate registrele, fiind strălucitoare în acut. Îți inspiră, încă de la prima sa apariție, o încredere deplină că nu te va dezamăgi, reușind să impresioneze prin joc actoricesc de o mare subtilitate, apelând la toate nuanțele comicului, de la aspectele bufe la cele parodice, folosind cu dexeritate comicul de situație, disimularea, dar și insinuarea specifică unui reprezentant al clerului ipocrit. A fost o reală bucurie să ne întâlnim cu un asemenea bas pe care, cu siguranță, nu-l
B?rbierul din Sevilla by Mihai-Alexandru CANCIOVICI () [Corola-journal/Journalistic/83261_a_84586]
-
nu-l vom putea uita. Don Bartolo, în interpretarea basului Mihnea Lamatic, impre- sionează prin profesionalismul și talentul actoricesc al acestuia, care a reușit în majoritatea spectacolelor cu BĂRBIERUL DIN SEVILLA să se impună ca un personaj emblematic, de un comic irezistibil, o importantă creație a carierei interpretului. În rolul Rosinei am avut plăcerea s-o revedem pe tânăra mezzosoprană Roxana Constantinescu, stabilită la Viena unde a evoluat în numeroase spectacole la Wiener Staatsoper. Ea este o mezzo de tip rossinian
B?rbierul din Sevilla by Mihai-Alexandru CANCIOVICI () [Corola-journal/Journalistic/83261_a_84586]
-
cu latina și cu fondul lexical de bază moștenit în română din latină. Într-o epocă a purismului, amândouă ar fi fost respinse, construindu-se în locul lor un românizat răspundent. Nici o șansă, astăzi, pentru o asemenea formă, care ne sună comic. În schimb, dacă uzul nu a înclinat în mod decisiv nici pentru repondent, nici pentru respondent și ar trebui luată decizia de a alege una dintre forme, cea care mi se pare preferabilă e respondent. E drept, repondent, ca toate
Repondent / respondent by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/6200_a_7525]
-
că ceva s-a lipit de ea. Problema lui Hulk-Uriașul este că nu prea se lipește de nimic: se vrea o parodie? E prea “sec”. Se vrea film de acțiune? E prea meditativ. Se vrea o meditație? E prea (involuntar) comic, adesea... Excelent realizat, cu cîteva găselnițe bune (ecranul multiplu) și o scenă într-adevăr uluitoare - confruntarea dintre Banner și tatăl său (Nick Nolte), ce pare să refacă Universul -, Hulk suferă de pe urma pariului pe care și l-a impus: amestecul genurilor
Clubul personajelor dispărute by Alex. Leo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/13245_a_14570]
-
însă, anexa unei monografii serioase, unui document profesionist pe care istoria acestei instituții îl cerea cu prisosință. Socotesc că este un gest ireverențios față de un trecut strălucit, față de care, în ultimul timp, s-a adîncit o prăpastie. Practic, de la Iluzia comică al lui Alexandru Darie n-am mai văzut nimic semnificativ (stagiunea 1998-1999). Și atunci, îmi pun întrebări serioase privind strategia repertorială, existența unui program pe termen scurt sau lung, tacticile de a atrage regizori importanți care să pună în valoare
Turnul de fildeș by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16437_a_17762]
-
sub hanorac. Era drăguță, dar nu frumoasă, și îi plăcea albumul de la Smashing Pumpkins pe care îl aveam în casetofon. O chema Melania. Pe drum am vorbit cu ea diverse: școală, licee, facultăți, muzică, filme. Era o persoană plăcută, inteligentă, comică. Și tot ploua. Mergeam încet, ștergătoarele nu erau de mare folos. Mă orientam mai mult după stopurile mașinilor din față. Când am trecut Dunărea după Hârșova, am luat-o la stânga, pe o șosea pustie, care ieșea la Fetești. Dacă tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
a aprins un bec: fata voia să se culce și cu Fred, și cu mine! Cu frați! Era perversă! Dumnezeule, poate chiar cu amândoi deodată! M-am întrebat dacă avea și o soră. Cred că da. Mă simțeam straniu și comic și bine și rău. Am privit-o cu nespusă duioșie. - Sărută-mă, a zis. Și ce puteam să fac? 28/29 septembrie 2004 IN HEAVEN (EVERYTHING IS FINE) BUM! făcuse avionul rupându-se în două bucăți: cea din față și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
mângâie pe piciorul expus vederii și atingerii de o rochie emoționant de scurtă. Dar nu asta o interesa. Mângâindu-i și ea piciorul, Angelica descoperi o umflătură tare și de care el părea jenat. Îi deschise pantalonii, iar el gemu comic și închise ochii. Sărutându-l în continuare, îi băgă mâna în chiloți. El gemu din nou. Angelica îi luă pula, din care deja se scurgea un lichid cleios și limpede, în mână și începu s-o mângâie. Pula se facea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
păi, de-aia am și venit, să-mi dau demisia. Mi-a ajuns. - Frate, a zis maestrul, în primul rând nu se cheamă demisie, ci adormire. - Ha-ha-ha, ca la Frumoasa din Pădurea Adormită de Perrault, nu? A-ha-ha-ha-ha! - Nu găsesc nimic comic la asta. - Pentru că vă lipsește umorul, probabil. - Nu! Maestrul începu să urle. Pentru că tu, frate Alex, tu pari să nu ai nici cea mai vagă idee despre organizația noastră și despre ceea ce ți se poate întâmpla pentru jignirile pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
oglinda retrovizoare și am înghețat. Uitasem de ei. Involuntar, jur. Uitasem că de oglindă erau atârnați niște chiloți albi, străvezii, de damă. Îi agățasem acolo ca o replică ironică la brăduții parfumați întâlniți în atâtea alte mașini. Mi se păruse comic cândva, iar apoi mă obișnuisem cu ei, făceau parte din mașină, la un loc cu canapelele de piele și aplicațiile de lemn de pe bord. În oglindă am întâlnit privirea Ancăi. Nu zâmbea. Nu înțelegea gluma. Îmi venea să intru în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
mă enervez. - Anca, am spus, cred că mă judeci greșit... - O, da, sigur! - Da, serios! Nu mă pune într-o oală cu ceilalți. Chestia aia era o glumă... - ...pe care n-am înțeles-o și care nu a fost deloc comică! - Posibil, dar nu era, nu... - Nu ce? Mă privi triumfătoare - și pe bună dreptate, pentru că nu prea găseam cuvintele potrivite să-i explic ce și cum. M-am uitat înspre casă, sperând că mă va salva cineva, dar nimic. Nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]