2,985 matches
-
Ulenspiegel și Lamme Goedzak în ținuturile Flandrei și aiurea, 1947), Aleko Konstantinov (Bai Ganiu, 1955), Alphonse Daudet (Tartarin în Alpi, 1956, Minunatele isprăvi ale lui Tartarin din Tarascon, 1956), Branislav Nușici (Anii de școală, 1957). Ca publicist, B. are un condei teribil de spornic. Îndeosebi la „Curentul”, el scrie într-o cadență neobosită, comentând cu ascuțime și cu un soi de posăceală hâtră felurite întâmplări, unele triste, altele înveselitoare. Fire nostalgică, oftează adesea după vremurile „blagoslovite” de odinioară, așa cum, hoinar nelecuit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285831_a_287160]
-
încât s-a spus adeseori că scriitorul „face concurență stării civile-. Clasic al literaturii noastre, el reprezintă în creația artistică națională, realismul critic, căci „Nu există exponent al statului burghezo moșieresc pe care scriitorul să nu-l fi înțepat cu condeiul său ascuțit. Corupția, favoritismul, fățărnicia, mizeria, descompunerea morală, goana după știrea de senzațional găsesc în el un pictor de moravuri nemilos. Sub râs se ascunde disprețul-. ăG. Călinescu) Mergând pe drumul deschis de Vasile Alecsandri în ciclul de piese având
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
ceea ce am putea numi „scrisul vorbit-, sau oralitatea atât de mult amintită, și pe bună dreptate, atunci când se aduce în discuție stilul lui Creangă. Acest adevăr este observat cu finețe de Vladimir Streinu, care spune: „Creangă avea nu atât un condei cât un glas pe care și-l sonoriza cu condeiul-. Traducând cele spuse de critic, am spune cam așa: și când scria, povestitorul auzea foșnetul frazei și îi păstra frumusețea, „naturalețeași în scris. Până când fraza nu suna bine, nu o
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
îmbielșugat în globule ă!), și urma lăsată nu se mai șterge niciodată. În orice moment, Creangă poate dispune de dânsa; ea, senzația, i se prezintă înainte cu bogăția ei de culori și lămurirea de contururi, gata să ieie trup supt condei"). Secvența acesta, de care Iorga se va amuza mai târziu, ca de o aventură de tinerețe, relevă un mod strict cauzal de aplicare a științei la cazul robustului țăran coborât din munții Neamțului, vecină cu întocmirea unei fișe clinice, în
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
suplinitor. Înclinațiile sale profunde par să fi fost însă altele. După ce a debutat în 1930, sub numele real, în paginile revistei „Izvorașul” (Bistrița-Mehedinți), colaborează cu versuri, articole, interviuri, la „Jurnalul” (Craiova), „Luceafărul literar și critic”, „Conștiința națională”, „Buna Vestire”, „Sfarmă-Piatră”, „Condeiul”, „Tribuna tineretului” ș.a. A alcătuit împreună cu C. S. Nicolăescu-Plopșor și Const. Jaleș o antologie a poeților tineri olteni (Album, 1935) și a dat la iveală plachetele Svon de lumini (1935), Jad (1936) și Poezii (1941). Anunța acum și alte volume
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286511_a_287840]
-
și interstițialul, asemeni unui Power Point fără înflorituri. Ar fi avut ele această posteritate fără schematismul sinopsisurilor? Sunt ceva idei în lucrare, dar nu și destule imagini. Completați urmând linia punctată." Generații întregi de scenariști și-au trecut una alteia condeiul și penelul, vreme de veacuri, pentru a complica trama inițială dând puțin câte puțin relief, caracter, individualitate rolurilor secundare sau terțiare, abia schițate în distribuția originară din secolul I: Iosif, Fecioara Maria, Maria-Magdalena, Nicomed, Iuda... Cum frații lui Hristos aduceau
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
n-au că și memoria e un tensor. "Adepții schimbărilor de dragul schimbării se autocastrează dopându-se cu idei de ultimă oră: în numele mișcării, ei nu vor face decât să bată pasul pe loc. Niciunul dintre fondatorii statului evreiesc, oameni ai condeiului, ai rotativei sau șoareci de bibliotecă cu degetele pătate de cerneluri, scotocitori prin arhive și maniaci ai notelor din subsolul paginilor n-ar fi fost astăzi un om influent în videosferă. Prea serioși, prea profunzi, prea coerenți. Televiziunea ar fi
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
latina necoruptă, veche sau bătrână (lingua prisca), care este totuna cu limba pelasgă sau barbară, pe care o vorbeau toate populațiile ce nu făceau parte din lumea greacă. Dacă istoria latinei culte s-a putut face dintr-o trăsătură de condei, istoria limbii pelasge-latine-barbare i-a dat multă bătaie de cap lui Densusianu, aceasta cu atât mai mult cu cât el a simțit nevoia să-și sprijine clasificările și evoluțiile cu elemente de limbă sau de altă natură. Ar fi de
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
în austeritate și multe privațiuni. Colegul său de școală primară, astăzi un bătrân de 84 de ani, o viață lucrând în cadrul Șantierului Naval din Oltenița, Ion Buciu, povestește cu multă emoție de învățătoarea sa, doamna Lola, care i-a pus condeiul în mână, atât lui, cât și fostului președinte al României. Nici nu se putea, ca domnul Ion Buciu, să devină membru al altui partid, decât al aceluia pe care Ion Iliescu l-a condus, fiind și acum președinte de onoare
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
impresionantă este lunga serie de caracteristici divine ale celor trei feți logofeți. Petru Caraman consideră această enumerație aglutinantă o caracteristică a variantelor românești pentru motivul european al copiilor cu emblemă astrală. Basmul dâmbovițean adaugă mărcilor uraniene simboluri spirituale și vegetale: condeiul științei stă după ureche, buzele preiau frumusețea rodnică a florei și, poate, sunt capabile să cânte ca din frunză. Seria completă de însemne „tatuate” apare și întrun basm din Purcăreni, Argeș, în care spicul grâului ca emblemă a spiritualității fertile
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
tot mai „nebun”, Înconjurat de nulități și părăsit În ultimul deceniu de fruntașii lumii libere, o rezistență cât de cât semnificativă, care să impună Încă o dată respect marii mase de cititori, atenți și solidari ca niciodată cu noii „maeștri ai condeiului”?! Da, e adevărat, acest „front comun” s-a realizat mai mult prin presiunea inabilă și brutală a cenzorilor sau datorită vehemenței revistei lui E. Barbu și Vadim Tudor, Luceafărul, care, În spiritul trist-revanșard al autorului Groapei, un prozator autentic, s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
i-am arătat că pedeapsa a fost prea severă, că m-am socotit a fi lovit în demnitatea mea de om, care aveam și eu un loc în societatea din care veneam și că „unul ca mine i-a pus condeiul în mână și a ajuns ofițer”. A înghițit cuvintele mele, s-a stăpânit și am continuat să lucrăm mai departe pentru instruirea mea ca viitor ofițer de rezervă. De atunci nu am avut nici o altă întâmplare conflictuală și totul a
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
limita (sau sub limita) indigenței și caracterul lui ”fantasmagoric” ; dar e o fantasmagorie obținută cu materialul clientului (la fel cum, în alt sens, se obține cu materialul clientului textura Podului cu flori, ca și cea din Asta e), nu din condeiul regizorului. Nici Podul de flori nu mi se pare mizerabilist ; îl scutește de asta demnitatea personajelor, mai ales a protagonistului, Costică Arhir. Poate, așa cum spui, mizerabilism e un epitet aplicat de comentatorii mai puțin binevoitori. Dar în ce sens sunt
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
provincie pe harta spirituală a lumii, ci ele participă, întrucât sunt o formă de a fi a absolutului, la ceea ce constituie esența umanității” (Dorul de veșnicie). De la primele numere, C. de d., realizată de profesioniști ai presei, este susținută de condeie importante ale scrisului românesc. Cel mai întins spațiu este acordat poeziei originale a exilului. Publică versuri C. Amăriuței, Al. Busuioceanu, Ștefan Baciu, Antoaneta Bodisco, Victor Buescu, N. Caranica, Ioan Cușa, I. G. Dimitriu, N. A. Gheorghiu, N. I. Herescu, Vintilă Horia, Virgil
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285990_a_287319]
-
reintră în avocatură. În aprilie 1857 devine procuristul Băncii Moldovei. Cu sănătatea din ce în ce mai șubredă, se va retrage din viața publică. Se stinge de ftizie. Modest și de o discreție rară, R. nu a avut ambiții de notorietate, ca om de condei. O bună parte a scrisului său s-a editat postum; cât despre antume, în afara unui singur articol de polemică literară (Critica criticii), iscălit A. Rusu, celelalte au fost semnate de obicei cu inițiale sau, o singură dată, cu un pseudonim
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289406_a_290735]
-
culturale și industriale, a recunoscut că fusese credincios în tinerețe troțkismului, fără a avea aerul că se rușinează de asta. De altfel, dacă trăiești la Paris, poți avea surpriza de a întâlni mulți intelectuali, medici, ingineri, jurnaliști sau oameni de condei care tresar când tu, venit dintr-o mică țară din estul european, îndrăznești să condamni în tonuri prea aspre practicile sângeroase ale maoismului - revoluția culturală, de exemplu, de care înșiși chinezii, care, în mod formal nu au renunțat la o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
l-am atacat pe propriul teren, cu armele proprii, tactică pe care am mai exersat-o cu succes și cu alte prilejuri, mai mici sau mai mari: - Tovarășe Stoian, ce ne învață partidul, ce cere el de la noi, truditorii cu condeiul?... Și cum Stoian făcea o figură oarecum uimită, neștiind ce vreau, am adăugat în cea mai perfectă limbă de lemn: - ...Săă... producem opere viabile care să oglindească, nu-i așa, viața oamenilor muncii! Și, în primul rând, viața muncitorilor noștri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
un poem alegoric, Zile de purpură (1916), însuflețit de un ardent simțământ patriotic. În boema bucureșteană a începutului de secol, sonetele lui P., la fel și epigramele, se bucurau de succes. Nici critica, de la cea emisă de prieteni până la câteva condeie ilustre, nu le-a trecut cu vederea. Dacă E. Lovinescu, apreciind „sforțarea și meșteșugul real al condensării”, consideră că P. „n-a avut nici idei poetice originale și nici nu le-a realizat într-un material dur”, Perpessicius, cu larghețea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288737_a_290066]
-
pentru porți uitate”, AO, 1934, 71-73; [G. Călinescu], Cărți, VR, 1934, 7; M. D. Ioanid, „Prour pentru porți uitate”, R, 1934, 1; Paul I. Papadopol, Doi cântăreți tradiționaliști, U, 1934, 240; Metzulescu, Literile, 14-16; Eugen Constant, „Prour pentru porți uitate”, „Condeiul”, 1938, 1; Călinescu, Ist. lit. (1941), 928; Kalustian, Simple note, II, 354-357; Firan, Profiluri, 419; [Ștefan Bălcești], ADLTR, B-148; Radu Gyr, Calendarul meu, îngr. I. Popișteanu, Constanța, 1996, 41-42, 60-63, 69-70, 72, 84-87; George Sorescu, Neliniștea esențelor, Târgu Jiu, 1996
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285582_a_286911]
-
cred că ai observat că sunt în același timp și în tonul gândirii și simțirii tale. Ba mai mult, simt câteodată că se pierde măsura de egalitate între simțire și gândire și în aparență sunt stăpânit mai mult de gândire. Condeiul nesupus și neascultător zboară cu ușurința unei ciute din idee în idee și de abia când se simte oprit de hotarul limitat al acestei hârtii se simte nevoit să înceteze cu fuga lui prin sfere. Cred că în acest moment
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
de texte epistolare, chiar și multe traduceri din limbi străine. Este și cazul Emil Brumaru, volumul „Opere III. Cerșetorul de cafea”, prefață de Liviu Ciocârlie, Editura Polirom, care conține scrisorile trimese de autor, între anii 1967 1980, unor confrați de condei - Lucian Raicu, Leonid Dimov, Șerban Foarță, Radu Petrescu, Alex. Ștefănescu, Ilie Constantin, Florin Mugur. Scrisorile în versuri și proză ale poetului doctor către Leonid Dimov, mai vârstnic cu 13 ani, trec de la deferență la prietenie caldintimă, punctând impresii de lectură
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
Edmonton - Canada, nr. 1 (42), 2011, p.9. *Cu 77 de ani în urmă: George Tutoveanu despre prețul pâinii, nr.2 (35), 2009, p.4. *Semnal. Carte... Omagiu Mamei, nr.2 (35), 2009, p.4. *Paul Leu de la Cârja-Fălciu, un condei pe două continente, nr. 3 (44), 2011. *In memoriam. Alexandru Mânăstireanu - remember, nr. 4 (45), 2011. *Remember. Alexandru Mânăstireanu. Harnic, ordonat și de cuvânt toată viața, nr. 1 (46), 2012, p. 12-13. *Despre G. Tutoveanu, în ziarul „Opinia”, Iași, nr.
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
titlu și de a avea mai puțin de șase pagini în dicționarul lui Simion, de a nu fi decorat, aplaudat, invidiat de vecinii de bloc nici nu contează. Dacă are cu adevărat vocație, meșteșug la claviatură, să nu zic la condei, și poftă de scris, toate „nedreptățile” de mai sus nu interesează. Dacă nu are, lipsurile enumerate nu sunt nedreptăți și nu le poate umple nici cu poliția, nici cu DNA, nici prin liste de semnături. Bag seama că poate și
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
populare și a ținut veronezilor vreo 600 de conferințe. Este expresia unei noi Acțiuni Catolice pe fond popular. Colaborează entuziast la noul săptămânal, Il lavoro, împreună cu directorul don Giobatta Trida. Buna voință și înclinația naturală l-au pus printre muncitorii condeiului. Tratează totdeauna probleme concrete care ating lumea muncitoare și rurală». Baza ideologico-politică a lui Besozzi poate fi extrasă din articolele pe care le scria în săptămânalul Il Lavoro, care avea ca subtitlu «Azione Cattolica popolare - Organizzazione Cristiana del Lavoro». Acțiunea
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Chiar și monseniorul Giovanni Battista Montini, viitorul papă Paul VI (1963-1978), după ce a citit cartea Apostolica vivendi forma, a comentat: «È sconcertante! (E tulburător!)». Și, în realitate, Apostolica vivendi forma este capodopera sa. În final, redactarea materială a ieșit de sub condeiul monseniorului Venanzio Bini, un preot diecezan din Mantova care se refugiase în Operă pentru a se îndepărta de persecuțiile fasciste. Nu era o ostentație de erudiție sau de cultură teologică, biblică sau patristică, ci o mare pasiune și frământare pentru
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]