1,702 matches
-
bani. În anii ’80, țara a trecut la hiperinflație. În 1989, rata anuală a inflației era de 1.240% și continua să crească. Greșelile economice se făceau la Belgrad, dar erau resimțite cel mai puternic la Zagreb și Ljubljana. Mulți croați și sloveni, comuniști și necomuniști deopotrivă, considerau că ar fi de preferat să ia singuri decizii economice, fără corupția și nepotismul din cercurile puterii din capitala federală. Acest sentiment era exacerbat de teama crescândă că Slobodan Miloševiæ (obscurul președinte al
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a Început să Încurajeze fățiș În 1988 mitinguri naționaliste În care erau arborate În public, pentru prima oară după patru decenii, simbolurile cetnicilor din timpul războiului: Însemn al unui trecut refulat de Tito și manevră menită să-i sperie pe croați. Naționalismul era pentru Miloševiæ o tactică pentru acapararea Serbiei - validată de scrutinul din mai 1989, În urma căruia a devenit președintele republicii sârbe. Dar, pentru a menține și a consolida influența Serbiei În Iugoslavia, el trebuia să transforme Întregul sistem federal
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
grupuri etnice erau atât de Întrepătrunse (și nu suferiseră genociduri sau transferuri de populație de genul celor care au „purificat” Polonia sau Ungaria cu zeci de ani În urmă), țara oferea oportunități excelente pentru demagogi ca Miloševiæ sau omologul lui croat, Franjo Tudjman. Formând o nouă bază electorală, ei și-au aranjat ieșirea din comunism jucând o carte etnică indisponibilă În restul Europei - pe care au substituit-o dezideratului democrației. În Ucraina, Slovacia sau țările baltice, politicienii de după 1989 au putut
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
În pace statul secesionist. A urmat un război mult mai sângeros Între Croația și rebela ei minoritate sârbă (sprijinită de armata „iugoslavă”, adică Serbia și Muntenegru), care a durat până la un efemer armistițiu mediat de Națiunile Unite la Începutul anului următor. După ce croații și musulmanii din Bosnia s-au pronunțat pentru independență În martie 1992, sârbii bosniaci au declarat război noului stat și au trecut la crearea unei „Republici Srpska”, din nou cu sprijinul armatei iugoslave, asediind o serie de orașe bosniace și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
și au trecut la crearea unei „Republici Srpska”, din nou cu sprijinul armatei iugoslave, asediind o serie de orașe bosniace și mai cu seamă capitala, Sarajevo. În paralel, În ianuarie 1993 a izbucnit un alt război civil Între musulmanii și croații din Bosnia: aceștia din urmă au Încercat să creeze un mic stat efemer În regiunea preponderent croată Herțegovina. Iar la sfârșit, după ce aceste conflicte s-au stins (războiul sârbo-croat a reizbucnit În 1995, când Zagrebul a reușit să recupereze Krajina
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
lui Miloševiæ, nici una dintre minoritățile etnice sau religioase nu manifestase o dorință susținută de a avea instituții separate. Dar, când republicile nordice s-au desprins de federație, chestiunea a revenit la ordinea zilei. După 1991, era firesc ca musulmanii și croații din Bosnia să prefere suveranitatea, și nu statutul de minoritate În ce mai rămăsese din Iugoslavia luiMiloševiæ; ei au votat Întocmai la referendumul de la sfârșitul lui februarie 1992. Dar sârbii din Bosnia, expuși de luni Întregi aluziilor Belgradului la masacrele
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Bosnia, expuși de luni Întregi aluziilor Belgradului la masacrele ustașilor și la un viitor jihad musulman, preferau, se Înțelege, unirea cu Serbia (sau, cel puțin, autonomia locală) unui statut minoritar În cadrul statului musulmano-croat condus de la Sarajevo. Când Bosnia (adică liderii croați și musulmani; sârbii au boicotat referendumul și votul În parlament) și-a declarat independența În martie 1992, soarta republicii a fost pecetluită. Luna următoare, liderii sârbilor bosniaci au proclamat Republica Srpska, iar armata iugoslavă a intervenit, ajutându-i să Își
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Bosnia și Croația, fie de foști ofițeri din armata iugoslavă precum colonelul Ratko Mladiæ (descris de diplomatul american Richard Holbrooke drept un „ucigaș charismatic”), care s-a declarat din 1992 șeful sârbilor bosniaci și a organizat primele atacuri asupra țăranilor croați din comunitățile majoritar sârbe din Krajina. Obiectivul lor strategic era nu atât să Înfrângă forțele inamice, cât să-i facă pe cetățenii de alte etnii să renunțe la slujbe, case și pământuri pe teritoriile revendicate de sârbi 5. Această „epurare
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
pierderile lor militare substanțiale dintre 1992 și 1995. Singurul succes concret al comunității internaționale Înainte de 1995 a fost instalarea unei forțe de protecție ONU numărând 14.000 de soldați În Croația, pentru a-i ține la distanță pe sârbi și croați după Încetarea luptelor, plus amplasarea În câteva orașe din Bosnia (desemnate „zone sigure”) a unor trupe de menținere a păcii cu misiunea de a-i proteja pe refugiații (În majoritate musulmani) comasați În aceste zone. Mai târziu au fost stabilite
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
rănind alte câteva sute. NATO, sprijinit de ONU, a avertizat că la următorul atac va riposta cu bombardamente; a urmat o scurtă perioadă de acalmie. Dar În mai 1995, ca răspuns la avansul unor trupe bosniace și recapturarea Krajinei de către croați (ceea ce a spulberat mitul invincibilității sârbe), milițiile sârbe și-au reluat atacurile asupra orașului Sarajevo. Când avioanele NATO au bombardat, În replică, pozițiile sârbilor bosniaci, aceștia au luat prizonieri 350 de soldați din forțele de menținere a păcii. Temându-se
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
la republica vecină, formând Serbia Mare din visul lor naționalist) și ar fi echivalat cu o acceptare internațională a epurării etnice ca procedeu de formare a statelor. A fost elaborat așadar un complicat sistem de guvernare tripartită, prin care sârbii, croații și musulmanii din Bosnia beneficiau toți de un grad de autonomie administrativă și teritorială, Însă În cadrul unui stat bosniac unic ale cărui granițe au rămas neschimbate. În principiu, Bosnia supraviețuise așadar războiului civil. Dar efectele terorii și ale expulzărilor nu
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Deși avea dimensiuni reduse, capitala bosniacă era un oraș cu adevărat cosmopolit, poate ultimul dintre centrele urbane multietnice, multilingve și ecumenice care erau cândva gloria Europei Centrale și a Mediteranei răsăritene. Sarajevo va fi reconstruit, dar nu poate fi reconstituit. Croații Înarmați au comis și ei nenumărate acte de violență Împotriva civililor - la ordinul Zagrebului sau din proprie inițiativă. În Mostar, un oraș din vestul Bosniei cu un procent neobișnuit de ridicat de căsătorii interreligioase, extremiștii croați au alungat deliberat musulmanii
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
nu poate fi reconstituit. Croații Înarmați au comis și ei nenumărate acte de violență Împotriva civililor - la ordinul Zagrebului sau din proprie inițiativă. În Mostar, un oraș din vestul Bosniei cu un procent neobișnuit de ridicat de căsătorii interreligioase, extremiștii croați au alungat deliberat musulmanii și familiile mixte din jumătatea vestică a orașului. Apoi i-au Înlocuit cu țărani croați (goniți la oraș și radicalizați de propriile experiențe de epurare etnică la sat) și au asediat cartierele estice, musulmane. În paralel
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
sau din proprie inițiativă. În Mostar, un oraș din vestul Bosniei cu un procent neobișnuit de ridicat de căsătorii interreligioase, extremiștii croați au alungat deliberat musulmanii și familiile mixte din jumătatea vestică a orașului. Apoi i-au Înlocuit cu țărani croați (goniți la oraș și radicalizați de propriile experiențe de epurare etnică la sat) și au asediat cartierele estice, musulmane. În paralel, În noiembrie 1993 au distrus bucată cu bucată podul otoman construit În secolul al XVI-lea peste râul Neretva
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
epurare etnică la sat) și au asediat cartierele estice, musulmane. În paralel, În noiembrie 1993 au distrus bucată cu bucată podul otoman construit În secolul al XVI-lea peste râul Neretva, un simbol al trecutului integrat și ecumenic al orașului. Croații nu aveau așadar motive de laudă - iar printre liderii răsăriți pe ruinele comunismului, Franjo Tudjman era extraordinar de neplăcut. Mai mult decât oricine, el și-a propus să șteargă trecutul iugoslav din memoria concetățenilor: până În martie 1993, Însuși cuvântul Iugoslavia
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
ne facem o idee despre starea țării lor, Bulgaria și România depășesc În prezent Serbia ca nivel de trai și perspective de viitor. Dar această ironie a sorții nu trebuie să oculteze vina sârbilor. Ferocitatea și sadismul Înfiorător al războaielor croat și bosniac (abuzurile În serie, degradarea, torturile, violurile și asasinarea a sute de mii de concetățeni) se datorează bărbaților sârbi, majoritatea tineri, Împinși la paroxistisme de ură și cruzime sub efectul propagandei și al conducerii unor baroni locali Împuterniciți În
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
cele reapărute În țările foste comuniste. Dimpotrivă: dorința de autoguvernare era net mai pronunțată În Catalonia, să zicem, decât În Boemia, iar prăpastia dintre flamanzi și valoni mai mare decât cea dintre cehi și slovaci sau chiar dintre sârbi și croați. Diferența e că statele occidentale nu mai erau doar unități naționale de sine stătătoare, cu o autoritate deplină asupra locuitorilor de pe teritoriul lor. Erau, de asemenea, din ce În ce mai mult, părți ale unui Întreg. Mecanismul formal prin care s-a făcut pasul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
ajuns să aruncăm o privire pe hartă pentru a constata că afirmațiile lor se exclud reciproc: e imposibil să aibă toți dreptate. Același lucru se poate spune despre istoriile rivale ale României și Ungariei sau despre revendicarea sârbilor și a croaților: fiecare pretinde că granița sa sudică (cu sârbii, respectiv cu turcii) constituie linia vitală de defensivă de la marginea Europei civilizate. Această confuzie arată că marginile Europei sunt de veacuri suficient de importante pentru ca părțile interesate să ridice vehement pretenții concurente
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
sine alte riscuri. Este, În primul rând, un mod greșit de a scrie istoria, care elimină din poveste entuziasmul și angajarea sinceră de la Începuturi. În al doilea rând, această nouă ortodoxie avea consecințe de ordin politic pentru prezent. Dacă cehii, croații, maghiarii și toți ceilalți nu jucaseră nici un rol activ În episoadele tenebroase ale trecutului lor recent, dacă istoria est-europeană de după 1939 - sau, În cazul rușilor, din 1917 până În 1991 - era În exclusivitate opera altora, atunci Întreaga epocă devenea un fel
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
35 Bolkestein, Frits 662, 699 Böll, Heinrich 194 bolșevism 107 bomba atomică; programul atomic 119 - vezi și arme nucleare Bonner, Elena 528 Borowski, Tadeusz 190 Bosnia-Herțegovina 583; acțiunea Europei de Vest 623; acțiunea Națiunilor Unite 622-623; acțiunea Statelor Unite 618, 623; croați și musulmani 614-618; economia (după 1995) 619; efectele războaielor 624; epurare etnică 616-619; etnicități 610; Înalt reprezentant 619; război civil 615-618; sârbi 615 Bossi, Umberto 642-643 Boulier (abate) 205 Bourdet, Claude 72 Bourdieu, Pierre 441, 517 Bousquet, René 745-746 Boutros-Ghali
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
481, 755 separatiști basci 478-479, 488, 641 Serbia-Muntenegru 583; acțiuni În Kosovo 614-622; antipatia față de albanezi 611; atacuri aeriene NATO Împotriva pozițiilor sârbilor 618; bombardarea orașului Sarajevo 618; campania Statelor Unite de bombardare 618; discriminarea și reprimarea albanezilor 620-621; efectul războaielor croat și bosniac 624; epurarea etnică a sârbilor 619; epurarea etnică realizată de sârbi 616-618; Miloševiæ, președinte al 612-622; privatizarea 628; văzută ca outsider 688 Sereni, Emilio 197 Serge, Victor 514 Serres, Michel 694 Seydoux, Jacques 270 sfârșitul erei ideologiilor 356
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
valoni 648 Varda, Agnès 353 Vattimo, Gianni 716 vechea stângă 372-373 Veil, Simone 449, 733 venitul disponibil 313 Verheugen, Günter 799 victimele celui de-al doilea război mondial 31-32 Viena; evrei 17, 244; În 1989 16-17; poziția postbelică 243-244; refugiați croați și bosniaci 17 Vietnam; Împărțirea 263; independența față de Franța 262-263; sprijinul pentru forțele franceze 263-264 Vilar, Jean 350-351 „Vinovații” 72 violență rasială, În Germania 677 violuri comise de soldații ruși 34 Vittorini, Elio 189, 197-198, 202, 212, 441 Vlaams Blok
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
36%) și Portugalia (30%) se situează sub pragul respectiv. Dintre români, doar 26% consideră prietenii drept foarte importanți, la fel ca polonezii, rușii, bielorușii, cehii și balticii (exceptând letonii, care își valorizează mai puțin rețeaua de prieteni). Ungurii, slovacii, ucrainenii, croații și bulgarii sunt mai aproape de modelul Italiei, Spaniei și Portugaliei. În schimb, majoritatea europenilor consideră familia drept „foarte importantă”. Excelează țările de la marginea continentului: Turcia și Malta (97, respectiv 95%), dar și Islanda, Polonia, Italia, Ungaria, Suedia și cele două
[Corola-publishinghouse/Science/2099_a_3424]
-
schimb, În Regatul ungar (fără țările croato-slovene), recensământul din 1900 indică un total de 16.721.574 locuitori, dintre care 8.588.834 erau de naționalitate maghiară (51,4 la sută), în timp ce 8.132.740 erau români, germani, ruteni, sârbi, croați etc., adică 48,6 la sută. Dacă includem și țările croato-slovene, în Regatul ungar populația maghiară reprezenta doar 45,4 la sută (Goldiș, 1976, p. 89). 12 Exemplarul consultat, disponibil în colecția Bibliotecii de Litere a Universității Babeș-Bolyai, secția Română-Maghiară
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]
-
492,43 7. Forumul Democrat al Germanilor din România 8.343,47 8. Uniunea Democrată Maghiară din România 22.877,63 9. Uniunea Armenilor din România 4.552,80 10. Uniunea Bulgară din Banat - România 3.765,85 11. Uniunea Croaților din România 2.638,79 12. Uniunea Culturală a Rutenilor din România 1.614,43 13. Uniunea Democrată Turcă din România 4.088,12 14. Uniunea Democratică a Slovacilor și Cehilor din România 3.716,50 15. Uniunea Democrată a
EUR-Lex () [Corola-website/Law/277280_a_278609]