2,640 matches
-
monarhiei habsburgice până în 1918. Maribor, anterior în Episcopia catolică din Graz-Seckau, a devenit parte din Eparhia de Lavant la 1 iunie 1859, iar sediul său este Prince-Bishop. Numele eparhiei (după un râu din Carintia) a fost mai tarziu schimbat la Eparhia de Maribor, la 5 martie 1962. Evreii din Maribor au fost menționați pentru prima data in 1277, dar se sugerează că trăiau în oraș din 1317. În aprilie 1941, Germania nazistă a invadat Iugoslavia și Știria de Jos a fost
Maribor () [Corola-website/Science/297236_a_298565]
-
la rangul de arhimandrit, fiind numit ca rector al Seminarului misionar Sf. Alexandru din Ardonskoy (din Osetia). În anul 1905 devine rector al Seminarului Teologic din Pskov. La 11 noiembrie 1907, a fost hirotonit ca episcop de Akkerman, Vicar al Eparhiei de Chișinău. Hirotonia a fost oficiată de către episcopul Vladimir de Chișinău, episcopul Arkadie Filonov de Akkerman, episcopul Serghie de Novomirgorod și de episcopul Inochentie de Kanev. La data de 16 noiembrie 1911, PS Nikodim a fost transferat ca episcop de
Nikodim Krotkov () [Corola-website/Science/305682_a_307011]
-
de episcopul Inochentie de Kanev. La data de 16 noiembrie 1911, PS Nikodim a fost transferat ca episcop de Chigirin, Vicar al Mitropoliei de Kiev. În paralel, a fost și stareț al Mănăstirii Mikhajlovsk Zlatoverkheyeo. A condus activitatea misionară din eparhie, în calitate de președinte al Frăției Sf. Vladimir. În mai 1916 a efectuat o călătorie pe Frontul de sud-vest pentru a-i încuraja pe soldați. În februarie 1917 împreună cu alți clerici din Kiev a cerut țarului dizolvarea Imperiului țarist. După Revoluția din
Nikodim Krotkov () [Corola-website/Science/305682_a_307011]
-
în luna iunie 1920 a sosit în Peninsula Crimeea în timpul a două retrageri a trupelor Armatei Albe (de la Kiev și din Crimeea), dar în ambele cazuri și-a asumat misiunea de a rămâne împreună cu credincioșii săi. Oficial a preluat controlul Eparhiei în anul 1921. În anul 1922 este ridicat la rangul de arhiepiscop. În anul 1922 este arestat ca urmare a rezistenței arătate la confiscarea odoarelor bisericești, fiind condamnat la opt ani de închisoare. S-a îmbolnăvit de tifos și a
Nikodim Krotkov () [Corola-website/Science/305682_a_307011]
-
fost o perioadă preot de parohie. Din data de 10 iunie 1932, deține funcția de arhiepiscop de Kostroma și Galych. În noiembrie 1932 i s-a acordat dreptul de a purta crucea pe klobuk. Și-a sprijinit material preoții din eparhie, după demolarea prin explozie a Catedralei din Feodorov. I-a adunat în jurul său pe clericii care trecuseră prin închisorile bolșevice și-și păstraseră neatinsă credința ortodoxă. În noaptea de 4 decembrie 1936 IPS Nikodim este arestat și condamnat la cinci
Nikodim Krotkov () [Corola-website/Science/305682_a_307011]
-
acuzat de activități contrarevoluționare. Este supus din nou anchetei, suferind agravări ale stării de sănătate. Trece la cele veșnice în închisoarea din Yaroslavl la 21 august 1938. Arhiepiscopul Nikodim Krtokov a fost canonizat ca sfânt mucenic în anul 1995 de către Eparhia de Kostroma. În august 2000, numele său a fost adăugat în calendarele ortodoxe din Rusia, ca sfânt nou mucenic și mărturisitor al credinței ortodoxe.
Nikodim Krotkov () [Corola-website/Science/305682_a_307011]
-
Biserica Catolică de persecuția de comunistă Excelențele Lor Episcopul romano-catolic Márton Áron, împreună cu Episcopul greco-catolic Iuliu Hossu au conceput și prezentat în octombrie 1948 „Statutul Bisericii Catolice din România”. La 11 octombrie 1948 episcopul Márton a trimis o pastorală clerului din eparhie, în care afirma: „Tragedia fraților noștri greco-catolici ne face clar faptul că zilele martiriului ne așteaptă și pe noi”. Le-a cerut să fie curajoși, să se roage și le-a interzis să ia parte la orice miting organizat de către
Áron Márton () [Corola-website/Science/301028_a_302357]
-
România, de profesie pastor reformat. Înainte de 1989 s-a remarcat ca opozant față de autoritățile regimului comunist din România. Încercarea de mutare a lui de la Timișoara a fost scânteia care declanșat Revoluția română din 1989. Între 1990-2009 a fost episcop al Eparhiei Reformate de Piatra Craiului, cu sediul în Oradea. La alegerile europarlamentare din 2007 a fost ales eurodeputat independent din partea României, cu 176.533 de voturi, reprezentând 3,44% din totalul voturilor exprimate pe țară. În 2009 a fost reales în
László Tőkés () [Corola-website/Science/300120_a_301449]
-
a generat mișcarea populară din Timișoara, punctul de pornire al Revoluției anticomuniste române din 1989. La 22 decembrie 1989 László Tőkés a fost numit membru în Consiliul Frontului Salvării Naționale. Imediat după revoluție László Tőkés a fost ales episcop la Eparhia Reformată de pe lângă Piatra Craiului (cu sediul la Oradea), în locul lui László Papp, cu care fusese în conflict. În calitate de episcop, a devenit copreședinte al Sinodului din Biserica Reformată din România. A fost ales președinte de onoare al Uniunii Democrate a Maghiarilor
László Tőkés () [Corola-website/Science/300120_a_301449]
-
Republicii Șerbia pentru Educația Religioasă în Școlile Elementare și Medii". Episcopia Ortodoxă Română "Dacia Felix" din Șerbia este structurată în 2004 șase protopopiate: Din 2002 apare revista "Dealul Vârșețului", un periodic al Bisericii Ortodoxe Române din Vârșeț. Numărul preoților din eparhia de Vârșeț este insuficient, fapt pentru care Biserică Ortodoxă Română asigura preoți misionari pentru ocuparea locurilor vacante. În Constituția Republicii Șerbia ("Monitorul oficial al Republicii Șerbia", nr.1/90) la articolul 8 este prevăzut că în Republică Șerbia în uz
Românii din Voivodina () [Corola-website/Science/297187_a_298516]
-
topit metale și exploatarea minelor de fier, locuitorii încep să se așeze pe valea râului Bega formând satul Luncanii de Jos. În documente se amintește că Luncani era o biserică din lemn în anul 1794. Statistica parohiilor și preoților din eparhia Timișoara din 1776 consemnează parohie la Luncani cu 38 de case în care preot era Alexandru Popovici și care aparținea de protopopiatul Făget.În anul 1872 cu ajutorul lui Ioan Dumitrescu (a cumpărat locul) și cu cel al credincioșilor , s-a
Luncanii de Jos, Timiș () [Corola-website/Science/301375_a_302704]
-
trei ore cu credincioșii acestei parohii, invadatorii au reușit în final să ocupe biserica prin forță. La acest atac a participat și Gheorghe Armașu, directorul Serviciului de Stat pentru Problemele Cultelor de pe lângă Guvernul Republicii Moldova . Ca urmare a înființării unei noi eparhii pentru Republicile Autonome Hacasia și Tuva (aflate în partea de sud a Siberiei), la data de 17 iulie 1995, Sf. Sinod al Patriarhiei Moscovei l-a numit pe PS Vichentie ca episcop de Abakan și Kîzîl. Prin Decretul Patriarhului Aleksei
Vichentie Moraru () [Corola-website/Science/308684_a_310013]
-
și rector al Seminarului Teologic din Ekaterinburg. În iunie 2003, IPS Vichentie a fost ales ca președinte al Fondului Makarev. La data de 11 mai 2008, în timpul ședinței avute de mitropolitul Vladimir Cantarean al Chișinăului și întregii Moldove cu slujitorii Eparhiei de Edineț și Briceni, unii preoți l-au propus pe arhiepiscopul Vichentie pentru a ocupa scaunul vacant de episcop al acestei eparhii . Ca urmare a invitației formulate de IPS Arhiepiscop Vichentie de Ekaterinburg și Verhotursk, în perioada 19-22 iulie 2008
Vichentie Moraru () [Corola-website/Science/308684_a_310013]
-
de 11 mai 2008, în timpul ședinței avute de mitropolitul Vladimir Cantarean al Chișinăului și întregii Moldove cu slujitorii Eparhiei de Edineț și Briceni, unii preoți l-au propus pe arhiepiscopul Vichentie pentru a ocupa scaunul vacant de episcop al acestei eparhii . Ca urmare a invitației formulate de IPS Arhiepiscop Vichentie de Ekaterinburg și Verhotursk, în perioada 19-22 iulie 2008, mitropolitul Vladimir Cantarean s-a aflat în vizită în Eparhia de Ekaterinburg. IPS Vichentie l-a dus în vizită la noul sediu
Vichentie Moraru () [Corola-website/Science/308684_a_310013]
-
pe arhiepiscopul Vichentie pentru a ocupa scaunul vacant de episcop al acestei eparhii . Ca urmare a invitației formulate de IPS Arhiepiscop Vichentie de Ekaterinburg și Verhotursk, în perioada 19-22 iulie 2008, mitropolitul Vladimir Cantarean s-a aflat în vizită în Eparhia de Ekaterinburg. IPS Vichentie l-a dus în vizită la noul sediu eparhial, Catedrala arhiepiscopală în cinstea „Sf. Treimi”, la biserica închinată familiei împărătești, pe locul fostei moșii a dinastiei Ipatev unde a avut loc martiriul țarului Nicolae al II
Vichentie Moraru () [Corola-website/Science/308684_a_310013]
-
de pe aceste meleaguri. În aceeași perioadă a studiat bisericile de lemn din partea de apus a Sălajului cercetătorul Ioan Godea. Cei doi își împart meritul de a publica primul repertoriu al bisericilor de lemn din Sălaj, apărut în 1978 prin grija Eparhiei Ortodoxe a Oradei. În deceniile din urmă au mai apărut studii monografice diverse ale unor biserici de lemn sau ale unor parohii, cu contribuții limitate. În 2008 a apărut prima carte dedicată în întregime bisericilor de lemn monumente istorice din
Biserici de lemn din Sălaj () [Corola-website/Science/308989_a_310318]
-
pentru Zemstva din Basarabia pentru întreținerea școlilor și bisericilor Alt ukaz la 21 mai 1876 a imperatorului rus Alexandru al II-ea a impus că cele 2/5 repartizate zemstvei să fie împărțite 1/5 parte egală Ministerului de culturi și Eparhiei Chișinăulu și alta 1/5 Zemstvei. În baza Ucazului din martie 1873 în toate moșiile din Basarabia au fost delegați cinovnici pentru a primi moșiilor de la mănastirile străine. În moșia Cucueți a fost delegat căpitan loctenentul Verhovschii. Din partea mănăstirii arhimandridul
Cucuieții Vechi, Rîșcani () [Corola-website/Science/305240_a_306569]
-
și Alexăndrești: Guțu Grigore; Ștefan Vasile; Jaloba Ștefan; Furman Maxim; Corneev Petre; Ana I. Peataș, Grigore Manoi cîte 5 ha de fiecare. Prețul de expropriere a constituit 750 lei + 5% (38 lei)+ cheltuieli cadastrale 78 lei, total 866 lei. Anuarul Eparhiei Chișinăului și Hotinului din 1922 ne stipulează date referitor la Biserică Sf Treime din satul Cucueții-Vechi. Aici se stipulează că biserică a fost zidita în anul 1840 din piatră de către proprietarul Gheorghe Gadjiev, sate alăturate Sturzeni, Alexandreni, 1 km, Cucueții
Cucuieții Vechi, Rîșcani () [Corola-website/Science/305240_a_306569]
-
Goiani ca să plece la Maramonovka”. Ca urmare plîngerea a fost precăutată și lui Goeani i s-a indicat de a pleca la locul său loc de serviciu în s. Maramonovka cît mai urgent. În anul 1923 a fost procurat pentru eparhia Hotinului 100 ha de pămînt, teren de cultură din comuna Sturzeni, fostă moșie a lui Negruș Cristofor, loc ales și măsurat de către episcopul Visarion în baza Legii de organizare bisericescă din anul 1923, plantat de jur împrejur cu salcîmi. Cît
Cucuieții Vechi, Rîșcani () [Corola-website/Science/305240_a_306569]
-
negustorii armeni din Crimeea, Galiția și Moldova au avut relații comerciale. La începutul secolului al XIV-lea, armenii din Caffa au migrat la Cracovia și la Lemberg, iar de acolo au trecut în Camenița și în Moldova. Întrucât în 1365, Eparhia armeană din Lemberg primea sub jurisdicția sa pe armenii din Moldova, se poate deduce că în centrele comerciale importante existau de-acum colonii armenești. Cel mai vechi monument arhitectonic clădit de armeni pe aceste meleaguri și păstrat până astăzi este
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
ca și în Moldova, armenii au venit în sec. XI din Asia Mică, trecînd prin crimeea și Galiția. Inițial, din punct de vedere religios, ei erau subordonați Lvovului, în 1401 au trecut la episcopia Sucevei, iar apoi au fost supuși Eparhiei Iașului. Armenii din Bucovina erau subordonați Catolicosului din Ecimiațin (Armenia) și Patriarhiei Armene din Constantinopol. Centrele principale locuite de armeni în această regiune erau Cernăuți, Suceava și Siret. În aceste localități, ca și în alte orașe populate de ei, armenii
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
a mai exilat în Constantinopol armeni din Chilia și Cetatea Albă, ocupate de el, astfel încît nucleul coloniei armenești din Constantinopol l-a constituit elementul armean provenit direct sau indirect din Crimeea. Inițial, armenii basarabeni au fost dependenți administrativ de eparhia din Lvov (Galiția), avîndu-și propriii clerici. Astfel, în 1699, misionarul Pidou îl găsește în Cetatea Albă pe episcopul Sahac. Principalele centre din Basarabia populate de armeni au fost Cetatea Albă și Chilia, de unde, însă, în urma prigoanelor otomane din 1789, armenii
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
1789, armenii s-au strămutat în Tighina, apoi în Dubăsari și în cele din urmă în Grigoriopol, oraș fondat în 1792 de arhiepiscopul armenilor din Rusia, Iosif Argutian, care îi păstorea și pe armenii din Moldova. Succesorul acestuia în fruntea eparhiei din Basarabia a fost arhiepiscopul Grigor Zakarian al armenilor din Moldo-Valahia, care însă, după Pacea de la București (1812), a fost nevoit să se mute la Chișinău, iar titlul i-a fost limitat la cel de arhiepiscop al armenilor din Basarabia
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
Moldo-Valahia, care însă, după Pacea de la București (1812), a fost nevoit să se mute la Chișinău, iar titlul i-a fost limitat la cel de arhiepiscop al armenilor din Basarabia, deși armenii din Moldo-Valahia au continuat să-i fie subordonați. Eparhia armeană din Basarabia a fost întemeiată pe baza „Ogrăzii armenești“, un teritoriu în Chișinău, pe o suprafață de circa 25.000 stînjeni, atribuit de guvernatorul Basarabiei, în 1813, comunității armene. Inițial destinat Casei Episcopale, acest teren cuprins între străzile Alexandru
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
important. Guvernul rus le-a dat privilegii: intrarea în serviciul statu-lui, obținerea gradelor de nobilime individuală. Curînd, armenii au devenit moșieri, industriași, negustori. În 1830, sporirea numărului de armeni în Nakhicevan (Rusia), Grigoriopol și în alte regiuni a impus înființarea Eparhiei Nakhicevanului și Basarabiei, care mai includea Moscova, Petersburgul, Novorossia, comunitatea din Basarabia păstrîndu-și, însă, un caracter autonom. În 1858, în Basarabia erau 2.725 armeni, din care 1.100 locuiau în Chișinău, alcătuind 2% din populația orașului. Pentru instrucția armenilor
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]