2,052 matches
-
în interval de conversație mi-a trecut durerea de măsea... fie ea și nevinovată. 30 septembrie 2010 Viața la nișă „Îmi vine mereu în minte gândul că am trăit ca un om fără o țară a lui. Nevrând să mă exilez, a trebuit să inventez un subterfugiu, să creez un teritoriu pe măsura ultragiu lui suferit, să-mi confecționez o patrie de buzunar. Așa s-a născut «patria mică», citadela din cartierul Cotroceni, mai târziu, când și când, Păltinișul și, în
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
1956, la doar cinci ani de la inaugurare, de statuia lui Stalin (Dumitru Demu, la fântâna Mudura din Herăstrău, pe Aleea Cariatidelor gândite de Baraschi, la o sută de metri de impozantul Charles de Gaulle de acum), pentru ca postceaușismul să-i exileze pe Lenin din Piața Scânteii (Boris Caragea, 1960, soclul de granit roșu provenind de la statuia lui Ferdinand) și Petru Groza (Romulus Ladea, 1971) cu nasul în iarbă la Mogoșoaia. Te și miri cum de-a rămas în picioare impre sionantul
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
țări asiatice, din Iran, din țări africane (nu și din fosta țară a apartheidului) și ei se bucură de un succes datorat uneori talentului sau caracterului exotic al literaturii lor, alteori sau în același timp, chiar faptului de a fi exilați politic sau religios. Recunoscută ca o valoare universală, libertatea de expresie face inutil exilul. Alte cauze rămân desigur în vigoare, dar, cel puțin în ce-i privește pe scriitori, ele interesează mai puțin sau deloc, căci nu țin de esența
Exilul și literatura by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5478_a_6803]
-
-a noua oară prunii,/ oh veac înnebunit și patruped/ vreau să mai văd chiar coborâți pe funii/ zeii asfixiați în care cred" (Funia de maci). Proprietarul de poduri terorizat de tăvălugul civilizației nivelatoare și reconfortat cu democrația naturii se va exila, memorabil, pe o boabă de piper apărută, nu se știe de unde, într-un secol cefal și apter. Un strop de libertate, o fugă pe valuri de lângă "cei ce pun sticla betonul și fierul/ în spațiul din care-a fugit Dumnezeu
Elegii de când era mai tânăr by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10661_a_11986]
-
Îl aleg pe rigă și mă așez/ În cerul fruitat unde poemul/ Domnește peste întîrzierea lumii./ Pentru elegie orice carne vine să scîncească./ Mă rog, pentru că tăcerea ta mi-e frate/ Pe care-l am, trunchi de ocean, pe brațe./ Exilat în caliciu/ îngenunchez printre mulțimile/ Imnului" (Către soare șvariantăț). Frate cu Fundoianu, cu Voronca, cu Virgil Gheorghiu, autorul Metopei e un împătimit al vieții ușor melancolizate din pricina prea marii sale intensități și din această pricină cochetînd cu imaginile crizei și
Însemnări asupra poeziei lui Miron Kiropol by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15320_a_16645]
-
în epocă un mare prestigiu. Atitudinile sale de frondă au mers de la despărțirea de Biserica ortodoxă rusă, în vederea edificării unei "noi conștiințe religioase", pînă la anticomunismul său viguros, la protestul împotriva "cezaropapismului" proletar, în urma căruia a fost silit a se exila la Paris, unde a rămas pînă la sfîrșitul vieții. O frază a eseistului rus este relevantă asupra raporturilor sale cu comunismul: Forța și slăbiciunea comunismului ca religie constau în faptul că el predetermină viitoarea creație socială și, în felul acesta
Un Gogol dezideologizat by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16608_a_17933]
-
pictor Carl Larsson, care abandonase pictura devenind "o soție ideală" cu toate că după picturile din tinerețe ea fusese la fel de talentată ca și soțul ei). Dar nu numai femeile au fost sabotate de timp și de prejudecățile societății, silindu-le să se exileze, ci și bărbații - pentru că au existat și alte cauze pentru care pictorii s-au exilat. De exemplu, Ivan Agueli a fugit departe de țara lui, Suedia, departe de atmosfera străină a "cuștii" din Sala, ca să scape de brutalitatea tatălui său
Corespondență din Stockholm - Istoria captivă în tablouri by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Journalistic/9461_a_10786]
-
ea fusese la fel de talentată ca și soțul ei). Dar nu numai femeile au fost sabotate de timp și de prejudecățile societății, silindu-le să se exileze, ci și bărbații - pentru că au existat și alte cauze pentru care pictorii s-au exilat. De exemplu, Ivan Agueli a fugit departe de țara lui, Suedia, departe de atmosfera străină a "cuștii" din Sala, ca să scape de brutalitatea tatălui său. La fel s-a întâmplat și cu Harry Martinson, viitorul poet și laureat al Premiului
Corespondență din Stockholm - Istoria captivă în tablouri by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Journalistic/9461_a_10786]
-
cuvinte că au devenit scriitori mai buni desenând și pictând, chiar mai profunzi decât dacă s-ar fi abținut de la idealul antic al artistului plurivalent. Sunt multe de spus și despre scriitorul de limbă germană Peter Weiss, care s-a exilat în Suedia, în anul 1939, atunci când nenorocirile lumii au culminat cu holocaustul. Peter Weiss a pictat poate tabloul cel mai vizionar al expoziției Teatrul lumii în care un timp fără centru a explodat creând un teatru apocaliptic. Ca și cum existența ar
Corespondență din Stockholm - Istoria captivă în tablouri by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Journalistic/9461_a_10786]
-
de barbar... Aceasta, fiindcă Ovidiu, poet neconformist avant la lettre, se pusese rău cu Livia, soția lui Augustus, cinica Livie, și corupând-o pe Iulia minor, fiica lui Augustus, toți părtașii la orgiile, la care luase parte și Ovidiu, sunt exilați odată cu Iulia minor. Dezvinovățindu-se, Poetul avea să spună că două fuseseră cauzele unei pedepse atât de aspre: , poezia și o greșeală, evident, recunoscută, cerșind doar îndurare Austerității supreme... * A fost ideea unui scenariu mai vechi de prin anii șaizeci
Carmen et error by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15752_a_17077]
-
au fost prezentate niciodată“ - a spus ASR Prințul Paul, “am poze pe care nimeni nu le-a văzut, scrisori de la familia Hohenzollern. (...) Am ultima scrisoare a Reginei Maria, poze din tinerețea ei, scrisori private ale lui Ferdinand după ce a fost exilat de Brătianu. Sunt fotografii cu sigilii regale, pașaportul diplomatic al Regelui Carol al II-lea, fotografii cu personalități din diverse țări, cu ambasadori, premieri, prințese, prinți, regi. Am pus în carte și articole sau declarații din ziarele vremii, care elogiază
Istorie ?i muzic? by Florian Lungu () [Corola-journal/Journalistic/83134_a_84459]
-
trebuie să se purifice de orice natură vie. Intrarea cu coloane de tencuială îi făcea rău. - Sinistru! - Domnule Ioanide, observă persuasiv Gaittany, însă dumneata ai spus despre casă că e superbă, că-ți aduce aminte de un monument de Palladio exilat în altă climă. - Nu pot să sufăr, continuă Ioanide și mai îndîrjit, odăile lui nemăsurate, fumurii, încărcate cu mobile de bric-a-brac. Ce-nseamnă casetoanele alea spoite, pereții zugrăviți în imitație de stil pompeian, draperiile roșii de la ferești înfoiate și legate
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
nu avea atunci decât patruzeci și cinci de ani, și afirmația individului i se păru nedelicată, întîi pentru că îi atribuise fără control o vârstă pe care n-o atinsese și pretindea a n-o arăta, al doilea pentru că acela îl exilase egoist într-o vârstă de demisie morală. Dan Bogdan avea alt obicei agasant. Zâmbind sarcastic (așa i se părea lui Ioanide), semnala fără greș firele noi de păr alb. - Domnule Ioanide, îl prevenea, ca și cum era cu putințăsă ia măsuri grabnice
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
magistraturii) și pe cari acum este silit a le supune dezbaterilor viitoarelor colegii electorale. Nu putem tăgădui că această scrisoare are proprietatea a pune multe enigme opiniei publice. Amicul cel mai călduros al d-lui Brătianu și cu toate acestea exilat de buna sa voie în Luteția, cu toate astea supărat foc pe majoritatea sa fidelă, rezistând rugăciunilor prin viu grai și înscrise ale credincioșilor, respingând genuflecțiunile a însuși ilustrului d. Cîmpineanu, iată lucruri cari, spuse deodată și pe aceeași pagină
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
Gualfard spusese câtorva dintre prietenii lui să aștepte sosirea fratelui său până la lăsarea întunericului; acesta însă nu apăru, în mod evident fiindcă fusese avertizat din timp de vreun mesager. Astfel că tot ceea ce putu Gundovek să facă fu să-l exileze și să trimită treizeci de cavaleri ca să ia înapoi pământurile pe care tatăl său i le încredințase mai înainte. în timpul banchetului funebru, Chilperic și Sebastianus își reînnoiră prietenia, depănând amintiri comune, însă vorbind și despre prezentul lor. Principele burgund, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Mihalaș, pe care spaima că ar fi pândit în permanență de securitate l-a dus la nebunie și la sinucidere. În această închisoare fără gratii de netrecut, dar și fără ieșire, au fost și oameni care au încercat să reziste exilându-se într-o altă realitate pusă de ei mai presus decât cea a lumii în care trăiau. Mă gândesc la Gellu Naum pentru care suprarealismul a fost în cele din urmă o formă de a se salva. Mă gândesc la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
cu o tenacitate demnă de o cauză mai bună). Acum sunt silită să înțeleg că eu mă aflam în eroare și nu colegii mei din juriu, cum am crezut atunci. Fiindcă, dacă Goma nu putea concura pe motiv că era exilat politic, dacă Gabriela Melinescu nu putea concura, deși nu a făcut niciodată politică, pentru simplul fapt că nu trăia în România, excepția de la regulă care se făcea pentru Nicolae Breban ar fi trebuit să-mi dea de gândit. Argumentul meu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
cum știm, premisa ideală de viață sau artă, pierderea a ceea ce ne-am obișnuit a numi, Într-o prea aproximativă și banalizată terminologie, „rădăcinile”, oricare ar fi ele, zguduie din temelii existența emigratului. Evreul dintotdeauna exilat fusese forțat să se exileze de data asta În chiar țara strămoșilor Îndepărtați, de care se tot Îndepărtase, revenind astfel dintr-o mai curând implicită diasporă milenară Într-o alta, imediată, explicită și nu tocmai confortabilă. Pentru scriitor, șocul unei atât de dramatice dislocări concretizează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
fiu și nepot de fierar, mi-aș fi imaginat, probabil, mai ușor că nu se va lăsa Învins de trauma dislocării, de deposedarea lingvistică sau de presiunea haotică a supraviețuirii, În locul din care, cu mii de ani În urmă, se exilaseră sau fuseseră alungați strămoșii nu se mai știe cât de strămoși. Oreală și stenică surpriză, recunosc: Leon Volovici Își schimbase, rapid, „tema” de activitate și dovedea, tot rapid, și În noul domeniu de cercetare, seriozitatea, discernământul, stăruința, integritatea pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ia cu el limba, precum melcul Își ia cu sine casa. Asemenea situație extremă pare decupată din chiar premisa kafkiană și premergătorul nostru clovnesc K. nu ar fi putut decât să fie atras de o astfel de ipoteză a autodistrugerii. Exilat Într-un trup de gândac, dar condamnat să-și păstreze sufletul și mintea de om, devenite, parcă, Încă mai umane, Gregor Samsa redevine ceea ce fusese, mereu, În familie și În afara ei. Pentru cobaiul imposibilului, expatrierea nu era doar o variantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
din coșmar; scăpam din infern... Unde nu e patria naționalistă, numai acolo este bine.” Opera sa, interzisă, apoi, În perioada stalinistă, a beneficiat de o scurtă recuperare, În intervalul „liberalizării” de la mijlocul anilor ’60, invocându-se „umanismul” și „antifascismul” ei. Exilată din nou, ulterior, din cauza subversivității antitotalitare a textelor și a poziției intransigente a autorului față de dictatura Bufonului Carpaților. Ionescu rămânea un... „huligan”, adică cel care scrie „cu totală sinceritate”, cum spusese, obsedat de adevăr, oricât de inconfortabil sau insurgent s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
de premise conjuncturale este doar o parte minoră din marea eliberare, până la urmă: deposedarea de Patrie. Kertész nu o numește exil, dar scrisul său este, fără Îndoială, a unui exilat pentru care nu prea mai contează de unde anume s-a exilat. Prea puțin abordată, tema limbii, unic și ultim refugiu, este lăsată, de asemenea, În suspensie, din cauză, poate, că proaspătul laureat nu trecuse (Încă?) și prin această esențială deposedare... Singurul drept pe care și-l arogă supraviețuitorul lui Kertész rămâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
vârstă a retroși introspecției, B. reformulează concluziile lui George Koves: „Principiul vieții este principiul răului”. Nu exclude, nici el, cu totul, posibilitatea binelui, dar contemporaneitatea Îi apare, și lui, drept catastrofa de după catastrofă, În care omul pierdut, deposedat de destin, exilat din semnificație, nu mai poate regăsi centrul eului, conștiința de sine. Înlocuirea omului tragic prin dublul său pervertit și burlesc al post-catastrofei nu definește doar cadrul de referință al interogației lansate de B. sau Koves, ci, treptat, și cel al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
puterea, atunci! Hei, mareșale Tan, și tu, Chen, cel mai gălăgios, cel care ții morțiș să-ți impui opiniile! De ce nu o arestați pe soția mea? Scoateți-o afară! Împușcați-o! Apăsați pe trăgaci! Distrugeți cartierul general al Revoluției Culturale! Exilați-l pe Kang Sheng, scăpați de mine o dată pentru totdeauna. Haide, ce mai stați, dacă nutriți atâta ură fața de mine și de tovarășa Jian Ching. Ce mai pierdeți vremea!? Precum o insectă care se aruncă singură în foc, Tan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
-i nevoie. Ca să-ți spun drept, e plăcut să vorbești despre... lucruri adevărate. Nu prea am ocazia... Se uită în altă parte. Văzu un crâmpei din viața ei, disperată după orice fărâmă de contact intelectual aici, în locul unde singură se exilase, un loc care n-avea încredere în intelect și care nu suporta cuvintele. Poate că era singurul motiv pentru care reacționase la el. —Ești... singură? N-ai prieteni? Nu ești măritată? Ea râse. — În zilele noastre, întrebarea corectă este: de câte ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]