2,221 matches
-
se închină cu o cruce mare și exclamă: — Doamne ferește! Știi, ăsta nu mă poate trăda. A încercat doamna Maria să-mi cunoască ascunzișurile gândurilor, dar nu a reușit. Când l-a întrebat niște anume lucruri, omul a fost atât de fericit și i-a explicat cu atâta elocință și bunăvoință, că doamna și-a făcut cruce exact ca sfinția ta. Am aflat că în vinerea ce a urmat a dat un acatist să fie citit la icoana Maicii Domnului de la mânăstirea
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
sfârșit. Cum se face de vin amândoi unchii domnitorului cu noi? — Păi nu vin amândoi, nașul Dinu, marele stolnic Constantin ne petrece doar până la Rusciuc. Una ție, una mie: dumnealui, marele spătar Mihai, vine cu noi până la Edirne. Râdeau amândoi fericiți. Ștefan uitase de frica închisorilor turcești, Selin se simțea mândru că intuise politica beiului. Nici nu observară apropierea celor trei, a lui vodă și a miniștrilor săi, Constantin și Mihai Cantacuzino. — Ce să însemne asta una mie, una ție, și
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
TOMA fi pierdut un chip minunat ca acesta al darurilor și bunătăților. Dar de vreme ce s-au săvârșit pentru ca să trăiască în veci, pentru ca să se bucure, împreună cu îngerii, pentru ca să se nască a două oară, ca fenixul, ce trebuie lacrimile? Se cuvine, zice fericitul Pavel, acest trup stricăcios să se îmbrace în nestricăciune și această muritoare să se îmbrace cu nemurire. Înceteze, drept aceea, jalea, sfârșească-se întristăciunea, că n-au murit, ci doarme. Și precum ziceau apostolii către Hristos pentru Lazăr, așa zic
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
cumnatul sultanului, pare un om inimos, deși de mai puțin de un an de când este mare vizir a schimbat trei rânduri de dragomani și viziri, până și marele seraschier a fost înlocuit. Scoaterea din scaunul patriarhiei Constantinopolului a înalt prea fericitului Chiril și aducerea a doua oară a patriarhului Ciprian, pentru mai puțin de patru luni pare să se fi făcut din porunca lui Gin Ali Pașa. Acum preafericitul Cosma al III-lea, care este patriarh de două săptămâni, cine știe cât o să
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Stanca i-au dat primii dinți. O lua Stanca și o juca pe genunchi și o întreba: „Cine e cucoană mare?” — Ștefane, hai că s-o fi sculat taica. Lasă gândurile astea. Văzuși scrisoarea pe care i-a scris-o fericitului Hrisant despre Stanca? Hai să mergem, și amândoi prinții ieșiră din spătărie. Lumina cenușie a zorilor intra prin ferestrele înguste ale sălii făcând să pălească flacăra felinarelor din firidele zidurilor văruite. Domnul se trezise de-a binelea și prima lui
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
de cu noapte. Cât de frumos este cerul, niciodată n-am văzut atâtea stele. Ce să-i spun lui taica de ziua lui: să trăiești, măria ta? Cred că nu se cade. Au fost aseară trei monahi greci trimiși de fericitul Hrisant ca să ne spovedească. Bine că i-au lăsat să intre la noi. Azi este Sfânta Maria Mare, se cade să ne împărtășim. S-or fi copt strugurii la Potlogi, dar perele la Doicești? Au venit tot călugării de aseară
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
cruciș și lăsând să-i atârne printre dinți jumătate de limbă, precum unii copii grei de cap din jurisdicția lor. Păi, dacă Milică vroia cu tot dinadinsul să-l pună-n situația lui, el prefera să se pună în situația fericiților ălora săraci cu duhul. Milică încă insista, chiar nu i-ar păsa lui Rafael dacă ar fi cu o femeie care ar umbla brambura și l-ar înșela... Nu știu, habar n-am, nu mi-am pus problema, am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
totul îl tulburase și îi strecurase în suflet un pic de tristețe. Arm avea un suflet cu mult mai complicat decât își închipuise el la început și n-ar fi putut spune că descoperirea aceasta îl făcea din cale afară de fericit. Și-ar fi dorit ca ea să rămână femeia care îi întinsese o mână de ajutor atunci când avusese nevoie și care îi dăruise apoi toată dragostea ei, lui și numai lui - într-o oră cât într-o viață întreagă. , într-
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
este să fim fericiți. Orice s-ar întâmpla, eu trebuie să fiu fericită. E de datoria mea să fiu fericită - e o chestiune de respect față de cel care m-a creat. Vino cu mine în lumea mea și o să fii fericit ca vântul când smulge o pălărie. Adi scutură hotărât din cap. — Eu vreau să fiu om. Este grotesc să fim fericiți când este atâta suferință în lume. Dumnezeu nu ne-a făcut ca să rânjim ca niște paiațe. Dacă voia așa ceva
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
apoi abandonate? Să sperăm, pentru binele unei largi populații din lumea noastră literară, că a face critică înseamnă mai mult decât semnul unei simple frustrări. Este și opinia exprimată în cartea lui Antonio Patraș sub forma unei analize a cazului - fericit - al mentorului de la „Viața Românească“: critica literară poate fi mai mult decât o meserie, revelându-se ca vocație. Ea nu se ocupă pur și simplu cu compunerea de catagrafii pretențioase, răbojuri literare ale valorilor relative dintr-o epocă sau dintr-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
Tocmai am primit o ilustrată de la o fostă pacientă, spuse Luce ca s-o consoleze. Un caz asemănător cu al fiicei dumneavoastră. Acum s-a căsătorit. Ea și soțul ei au adoptat doi copii și sunt cât se poate de fericiți. Ea cântă În orchestra din Cleveland. La fagot. Se lăsă tăcerea, până când Milton Întrebă: ― Asta-i tot, doctore? Faceți doar operația asta și-apoi putem s-o luăm acasă? ― S-ar putea să mai fie necesară o intervenție, ceva mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
foarte importantă, dela care nu pot Întârzia. Îmi pare rău...” „Nu ne poți refuza - insistă Doctorul. Te rog, i-a loc numai câteva minute, ști-i, nici eu nu pot Întârzia prea mult. La Policlinică, am ore de consultație...” „Ce fericiți vor fi pacienții...!?”aprecie Tony Pavone, privind figura Doctorului care Își schimba fizionomia proporțional cu paharele golite. Intuind ce gândește, acesta se simți dator să facă o glumă. Turnă vin În pahare zicând. „Bunii mei prieteni, doresc să va fac
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
atenția Îi fu proiectată asupra unei vitrine unde Într-un bazin plin cu apă, Înotau toate mărimile de pește „Crap”, o frumusețe. Fără a gândi prea mult, Îl alese pe ce-l mai burdușit cu icre - după afirmația negustorului - alergând fericit către locuința fetei, sperând să scăpe de muștruluiala care i se cuvenea, pe drept... Plăcut surprinsă, Carla Îl sărută. „Drăguț din partea ta băiete...” - aprecie fata. „N’am mai mâncat pește, de nu mai țin minte... Iar bucuria mea ar fi
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
la gândul unui bacșiși consistent,ospătarul cu o iuțeală de neânchipuit le aduse prima comandă, turnă În pahare câte puțin coniac franțuzesc după care se retrase aproape neobservat. Tony Pavone ridică paharul, toastând. „Atena, din toată inima Îți adresez un fericit „La Mulți Ani”. Fie ca anul ce urmează să-ți aducă Împlinirea tuturor dorințelor tale...! Deasemeni, pașii tăi să te călăuzească către culmile cele mai Înalte a cunoașterii...! Încă odată, primește acest călduros, La mulți ani...!!” Cu delicatețe, Îi cuprinse
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
țară În care bănuiesc, vom avea ce vedea. Ce te Împiedecă dragul meu? Dacă vrei, merg cu tine...!” „Ei bine, zâmbi Tony Pavone - la asta nu m-am gândit! Atena Îi sări de gât sărutăndu-l. „Minunat! O, Doamne cât de fericiți vom fi...! Singuri, singurei la „Capătul pământului...!?”. Îți mai aduci aminte...? Atunci când te-am Întrebat În prima noastră zi de cunoștință unde mergem tu ai răspuns glumind, La capătul pământului... ! Mai gândește-te...!” Tony Pavone Îi căută privirea. Pentru moment
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
era vorba despre un proces, genul de Întîmplare pe care lumea, cu uriașul ei simț al umorului, o numește un Eveniment Fericit. Nu era nici o Îndoială, avea să aibă loc, nu peste mult timp, un Eveniment Fericit. Singura Întrebare e : fericit pentru cine ? Pentru ea ? Pentru mine ? Cea mai mare parte a vieții mele, am fost convins că o fi fost fericit pentru oricine altcineva În afară de mine. Însă, lăsîndu-mă pe mine deoparte - vai, ce bine-ar fi dac-aș putea ! -, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
și am devenit Anne Frank. În ce-i privește pe ceilalți, trăiau și ei spaima la maximum, se făceau mici prin colțuri, asudau de frică, Însă, imediat ce trecea pericolul, era ca și cum nu s-ar fi Întîmplat nimic, și porneau tropăind fericiți mai departe. Așa tropăiau fericiți mai departe, pînă cînd erau fie făcuți una cu pămîntul ori otrăviți, ori un drug de fier le zdrobea țestele. Eu le-am supraviețuit tuturor, dar, În schimb, am murit de o mie de ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
cărora le curg balele, onaniști. Mestecînd Încet, contemplu despuierea lentă, ondulările trupului, piruetele intempestive ale ființelor care, În mintea mea, au devenit pur și simplu „Frumoasele mele”. Mestec și contemplu, contemplu și mestec, sută la sută vrăjit, sută la sută fericit. Nu mi-e cîtuși de puțin rușine. CÎteodată, mă gîndesc că pentru a fi fericit, nu-ți trebuie decît cît mai multe floricele și cîteva Frumoase. Norman făcea majoritatea achizițiilor de cărți la vînzările ocazionate de decesul unui bibliofil și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
ei și se așeză fără o vorbă. Părea încordată și nu privea în jur. Apoi, deși Gosseyn își ținea și el privirile într-o parte, se auzi mai întâi zgomotul unor pași apoi un țipăt de copil peste măsură de fericit. Spre norocul lui, se răsuci la timp. Pentru că imediat se trezi în brațe cu un băiat de doisprezece ani, ale cărui brațe se încolăciseră în jurul gâtului. Urmă o avalanșă de cuvinte: - Domnule Goseyn, domnule Gosseyn, unde ai fost? Oh, mamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
și gesturi, lăsând la o parte că spusele lui, în sine, aveau ceva de altă lume. Cred că doar un fragment din tot ce am citit vreodată se poate compara în spirit cu ceea ce ne spunea atunci băiatul: descrierea tărâmului fericiților din Fedon. Doar ca să vă faceți o idee, notez aici, numerotate, puținele astfel de teorii pe care mi le mai amintesc, rostite de Mendebil în serile roșii ca flacăra sau în diminețile albastre, cu ziduri galben-sclipitoare, de la Scara Unu: l.
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
frumos nonsens. Lumea la care se referă Wittgenstein este, cred, cea trăită, precum cea pe care o descoperă viața religioasă. Sensul termenului este de această dată mai curând existențial. Astfel aș înțelege ceea ce spune în fragmentul 6.43: „Lumea celui fericit este alta decât a celui nefericit“. Cel care face experiența trăită a lumii nu va vorbi în termenii unui savant despre veșnicie. Însă poate trăi el însuși, întrun anume fel, această posibilitate. „Dacă prin veșnicie nu se înțelege o durată
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
Ungaria. Din fiecare țară a fost ales un juriu format din cincisprezece persoane, care va desemna o carte publicată între 1990 și 2004 Ăroman, nuvelistică, memorialistică) și care să nu fi fost tradusă în mai mult de trei limbi europene. Fericitului câștigător, Dumnezeul traducerilor îi va pune mâna-n cap. Volumul său va apărea în engleză, în limbile țărilor nou aderate și în celelalte cincisprezece limbi europene. Dar cum a fost ales juriul de critici decidenți? Prin consultarea a peste treizeci
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2174_a_3499]
-
au fostu temniță și măriia sa doamna făcându Beserica Albă mitropolie, am socotit mai bine să fie pomană mării sale la svânta Mitropolie”. Iată încă un act - cel din 15 iunie 1695 (7203) - care lămurește lucrurile: „Doamna Anastasia (Nastasia) a fericitului răposatului domnu Ducăi vodă... Facem știre cu acest adevărat zapis și carte a noastră... gândit-am... pentru Svânta Mitropolie cea bătrână a țărăi, din târgu din Iași... fiindu mică, socotit-am pentru un țintirim de o beserică stricată ce s-
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
-i lase să termine fraza și să-și expună, pe larg, propriile puncte de vedere, fără nici un pic de considerație față de invitați. Ce să-i faci: puterea li se urcă unora la cap și uită de unde au plecat. Singurul Prea fericitul Teoctist a avut parte de o porție de slugărnicie; deh, de aici i s-ar fi putut trage și nu merita. De respectul cuvenit vârstei, nici vorbă! Numai funcția și puterea personajului contează. Și asta În general, nu numai la
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
cafea mare, ale cărei fierbințeală și aromă îl fac să simtă cum se trezește la viață. Uită de tot gerul îndurat în tren și lasă intenția de a-l căuta pe Oșanu pentru a doua zi. Tocmai se gîndește ce fericit ar fi să se plimbe aiurea pe străzi știute cînd aude o ciocănitură în ușă. În prima clipă tresare, umplîndu-se de o bucurie stranie Liliana! Dar știe că nu poate fi ea. Își amintește de discuția în doi peri purtată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]