2,129 matches
-
cu ajutorul Oglinzii lui Solomon sau În alt mod ocult. (Christoph von Besold (?), Apendice la Tommaso Campanella, Von der Spanischen Monarchy, 1623). În continuare era și mai și, iar când Amparo se Întorcea eram deja În măsură să-i vestesc lucruri formidabile. „E o istorie incredibilă. Manifestele apar Într-o epocă În care textele de felul ăsta se găseau cu ghiotura, toată lumea caută o reînnoire, un secol de aur, o țară de lapte și miere a spiritului. Unii frunzăresc prin textele magice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
o amintea pe mama lui la masa zgîriată de Închisoare: o femeie inteligentă, bună, vorbind cu blîndețe, cu o față palidă, de om teribil de rănit. Desigur, Duncan, chiar atunci Îl considera pe Fraser absolut minunat. De fapt, Îi considera formidabili pe toți cei care vorbeau isteț și cu o voce educată. Viv sosise marți seara la domnul Mundy, iar el Îi deschisese ușa cu ochii strălucind de Încîntare. — Ghici cu cine m-am Întîlnit! N-o să ghicești! O să treacă pe-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
lucrezi Într-o fabrică, se gîndi Viv, și produci piese de Înaltă precizie pentru avioane. Probabil că Într-o fabrică ai cîștiga mai mult. Și totuși, cînd spuneai că lucrezi ca dactilografă Într-un minister, oamenii considerau asta o chestie formidabilă; și multe dintre fete erau de familie bună - le chema Nancy, Minty, Felicity, Daphne, Faye. Viv nu prea avea nimic În comun cu ele. Chiar Betty - care mesteca gumă și-i plăcea să vorbească În stilul de chelnăriță newyorkeză din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
geamul acesteia, eu și restul clasei am văzut-o pe directoare, doamna Dickinson, apropiindu-se. Un oftat colectiv străbătu clasa, căci era evident că doamna Dickinson era pe cale să intre și, cu excepția careului de dimineață, doamna directoare era o prezență formidabilă care era văzută, dar nu și auzită. SÎnt sigură că probabil era o femeie drăguță, dar toată școala Îi știa de frică. Chiar și puștii dintr-a șasea. Părea a zîmbi doar foarte rar și pîndea pe coridoarele clădirii, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
-l aveți, în cutiuța de acolo. Bobby descoperă cu stupoare că deși sunt atât de preocupați de evoluția minții și a spiritului, teosofii au destul timp și pentru trup. La o întrunire, într-o după-amiază, în timp ce unii își beau ceaiul, formidabila doamnă Croft (soția inspectorului adjunct al Lucrărilor) îl atrage într-un mic depozit. Acolo îi spune că ea e o femeie sensibilă și că știe totul despre misiunea lui secretă. Nu trebuie să-și facă probleme, pentru că ea îi va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Bladesey la pârnaie și relația dintre tine și mine intră În agonia morții. Reține bine, poate c-o să mân vita asta Încă o vreme; nu pune Întrebări stânjenitoare și face curățenie ca lumea acasă. O să se-aleagă cu o Încrețitură formidabilă pe zgardă individa! — Și eu te iubesc Bunty. Urmează un moment de tăcere. — Trebuie să Închid, Îi spun eu. Mă mai sună cineva. Chiar așa și e. E Shirley. N morții măsii. Am auzit eu expresia că vine-o pizdă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
în pieptul unui om. Pieptul omului meu... O călătorie interstelară ............................................................... Un bilet lăsat pe birou explică totul: ,, Dragă tată. Documentele sunt în sertarul biroului. Nu te speria. Citește și ai să înțelegi ce s-a întâmplat. Andy este un extraterestru formidabil. Am plecat pe ,,ONIX”. Și asta este o planetă formidabilă. Peste două luni vom fi înapoi... Porumbelul ............................................................... Ciuguli ceva de pe la găini, de pe la puișori și apoi se așează pe acoperișul casei, să se mai odihnească. De departe porumbița auzi o detunătură
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
Un bilet lăsat pe birou explică totul: ,, Dragă tată. Documentele sunt în sertarul biroului. Nu te speria. Citește și ai să înțelegi ce s-a întâmplat. Andy este un extraterestru formidabil. Am plecat pe ,,ONIX”. Și asta este o planetă formidabilă. Peste două luni vom fi înapoi... Porumbelul ............................................................... Ciuguli ceva de pe la găini, de pe la puișori și apoi se așează pe acoperișul casei, să se mai odihnească. De departe porumbița auzi o detunătură. Un fior îi trecu prin inimă. Zbură în direcția aceea
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
regulat. Ionesco mi-a zis atunci: „O dată pe săptămână mai mergea, dar în fiecare seară, nu se poate: am prea mult trac!“. A trebuit să-l înlocuim. El a spus-o în jurnalul său, a fost pentru el o experiență formidabilă. Apoi, când am reluat Cântăreața cheală la Huchette, cu succes și critică bună, era foarte mulțumit. Întâlnirea cu Ionesco a fost fundamentală pentru destinul dumneavoastră. Ați devenit prieteni? Eu am fost destinul său, iar el a fost destinul meu. Întâlnirea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
suntem niște acrobați a căror plasă de salvare e notorietatea piesei. Jucăm mult mai destinși, mai echilibrat. Asta s-a schimbat în timp. Piesa asta e atât de solidă, încât îmi spun în fiecare seară: „Ce piesă extraordinară! Ce piesă formidabilă!“, fără să fie o nouă descoperire, ci doar o constatare. Cum a evoluat teatrul francez de atunci? În anii ’50 a fost o serie de autori care au explodat pur și simplu: Ionesco, Beckett, Adamov. Astăzi nu există personalități atât
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
o piesă a sa despre viața lui Cioran. Eu l-am cunoscut un pic pe Cioran. Am cinat de mai multe ori împreună, la Ionesco. Era un tip extraordinar de interesant, șmecher, amuzant, nu semăna deloc cu scrierile sale. E formidabilă piesa lui Vișniec despre Cioran. E amuzantă, tragică, umoristică, gravă. Eu trebuia să-l joc pe Cioran, dar a trebuit să fiu înlocuit pentru că făcusem o hemoragie. Am vrut să mai citesc niște piese de-ale sale și Vișniec mi-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
citesc niște piese de-ale sale și Vișniec mi-a dat: o piesă sublimă despre Cehov, și tocmai acum am început să citesc Istoria urșilor Panda povestită de un saxofonist care are o prietenă la Frankfurt. Vișniec are o personalitate formidabilă. Credeți că Ionesco l-ar fi apreciat? Vișniec are multă fantezie. Ionesco l-ar fi iubit. Ce credeți că ar fi spus Ionesco la aniversarea a 50 de ani de când piesele sale se joacă, neîntrerupt, la Huchette? Ionesco mi-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
marii maeștri la istoria filosofiei moderne. Sau îi analiza critic pe căi bărbătesc-trasate. Pe urmă a mai avut și „calitatea” de a se retrage din viață exact la vârsta mea de acum, restabilind echilibrul andromorfic pe care îl fisura doar formidabilul ei magnetism intelectual. Dispărând ca termen de comparație, de-abia i-a lăsat pe ceilalți să se scalde netulburați în etica mioritică din care dispăruse termenul de comparație. Ele două au fost oricum mult mai norocoase decât Alice Voinescu pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
revăzut pe 30 ianuarie, între 14 și 17:30, în același birou, pentru o nouă discuție. A doua zi, pe la prânz, ne-am întâlnit pe fugă, ca să ne luăm rămas bun. Ne-am despărțit prieteni, eu rămânând cu șocul unei formidabile experiențe umane: Moshe zâmbea mereu, se purta ca și cum ne-am fi știut dintotdeauna, era modest, inteligent, adesea profund; și avea un neașteptat simț al umorului negru și uneori tandru, deborda de ironie și autoironie. Inutil să spun, româna lui era
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
experiențe umane: Moshe zâmbea mereu, se purta ca și cum ne-am fi știut dintotdeauna, era modest, inteligent, adesea profund; și avea un neașteptat simț al umorului negru și uneori tandru, deborda de ironie și autoironie. Inutil să spun, româna lui era formidabilă, amintirile românești pe care le depăna erau fascinante și mă făceau să retrăiesc episoade din propria-mi biografie, iar ușorul lui accent moldovenesc, identic cu al meu, nu putea decât să mi-l apropie și mai mult. Pe deasupra, trecând natural
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
asta. Păcat că istoriografia modernă a debutat mai devreme de momentul Balzac XE "Balzac, Honoré de" , iar marele Ranke l-a avut ca inspirație pe Sir Walter Scott... „A spune ceea ce doar romanul poate spune”, de la Don Quijote încoace, e o formidabilă șansă cognitivă, analitică, discursivă. Și Eliade XE "Eliade, Mircea" era fascinat de Balzac XE "Balzac, Honoré de" , îl recitea mereu... M.I.: Așa este. Așa citeam și eu la vârsta aceea: țineam minte toate faptele, toate personajele, până în cel mai mic
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
XE "Fondane, Benjamin" și pe Șestov, că plutea în aer un fel de iraționalism, început mult mai devreme, cam o dată cu primul război mondial. Cât privește lecturile lui Fundoianu XE "Fondane, Benjamin" , ele erau năucitoare: citindu-i articolele, am realizat ce formidabil orizont cultural avea, în deplin sincronism cu mediile culturale europene, în primul rând pariziene. Fundoianu XE "Fondane, Benjamin" îl recenza pe Proust, de pildă, la scurt timp după apariția la Paris a câte unui nou roman din faimosul să ciclu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
cu irizații și scintilații fascinante. BUCUREȘTI FAR WEST Daniel CRISTEA-ENACHE Hard Candy Țin minte ca ieri: într-o tabără din 1983, pe când aveam nouă ani, am ascultat prima oară un hit al unei tipe care cânta - mi se părea mie - formidabil. Niște băieți descurcăreți vindeau prin târg poze color cu ea și, deși nu arăta chiar ca modelul meu de femeie, am dat imediat banii și am pus poza bine. Era Madonna. O gagică trăznet, deși cam ieftină, o vampă de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
De obicei valoarea și succesul nu se suprapun. Sunt cărți mari, pe care le citesc o mână de oameni (sau nici aceia); și cărți mediocre estetic, de paraliteratură curată, care se vând ca pâinea caldă. Cum se explică, atunci, succesul formidabil al poeziei lui Nichita Stănescu? În ce constă secretul regalității sale, care este cifrul - nu al poeziei, ci al impactului ei? Pentru a da un răspuns acestor interogații, trebuie să vizualizăm puțin parcursul creatorului. Arcul de cerc pe care se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
numerotate tacticos... i-am dat mână liberă să facă un soi de antologie de citate! Mugur, bucuros și dânsul că scapă de belea, fiind eu și cam recalcitrant, a înșirat niște fragmente. Iată-le! 1) Mi-a venit o idee formidabilă: să nu ne cunoaștem niciodată. Să ne scriem doar. Apoi mi-am dat seama că nu am tăria necesară acestui poem. O să ne cunoaștem și o să ne detestăm reciproc. Nu mă pot abține să nu mă cert cu poeții (mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
iubit! 8) Am pe masă un bostan, o lumânare (tot galbenă), trei bile și un ceas. Din ele s-ar putea face o poezie. Dar lipsește esențialul: pofta de a scrie. 9) Mă gândesc să-ți scriu odată o scrisoare formidabilă, în care să-ți explic de ce mergeam plângând pe străzi prin 1955-1956. Pentru că m-ai înțelege. Așa cum îți înțeleg și eu adolescența pe care ți-o iubești, pe care nu ți-o poți trăda. 10) M-a cuprins o oboseală
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
apoi să reînvie și să-și continue viața ca și cum nimic nu s-ar fi întâmplat.“ Norman Manea a ales să stea departe de țară, iar „exilul este o moarte, o extraordinară traumă și unul dintre cele mai minunate privilegii, o formidabilă experiență umană. Exilul este o somație de a-ți reevalua existența, opiniile, dar și o lecție de modestie“. Alte evenimente cu participarea lui Norman Manea Norman Manea a mai participat miercuri, 16 aprilie, la Grupul pentru Dialog Social, la dezbaterea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
Ei, Iulia! Acum parcă am reînviat din morți... Îmi rescrii viața ..., ce-ți veni? - Știu, pareee... E ceva tare ciudat..., te văd pe tine în pozele acelea din parcul Romanescu, dacă-ți amintești... Erai cam de vârsta ei... Ce asemănare formidabilă! Mulți care te vedeau..., aduți aminte ce ne povestea mama! Te întrebau: cum te cheamă, fetiță? Te supărai și făceai așa de urât, că se speriau... - Gata, Iulia! Este de ajuns, încheie Iustin discuția, ușor iritat. Câți anișori ai tu
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
manuscrisul și a publicat apoi o avancronică mai mult decât binevoitoare. Am avut îndrăzneala și trufia să cred că marele critic și extraordinarul om care a fost Valeriu Cristea îmi oferise căldura, profunzimea și tăcerea prieteniei sale. Am petrecut momente formidabile de tăcere împreună - mai ales în perioada în care redacția revistei „Caiete critice“ se afla întrțo încăpere din Casa Vernescu - și clipe iară de neuitat de vorbit împreună. El a fost unul dintre oamenii pe care nu am vrut săți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
presă, nu este Găbița (personajul fragil al Laurei Vasiliu), fata care face avortul, ci Otilia, prietena ei (jucată răvășitor de Anamaria Marinca), singura care conștientizează drama, singura care știe ce i se întâmplă și ce trebuie să suporte. Pe lângă interpretarea formidabilă a celor două actrițe, cea a lui Vlad Ivanov (Domnul Bebe din film, ginecologul), terifiant de veridică, vine să completeze galeria portretelor din comunism. Fără torționari, deținuți, securiști sau turnători. Doar indivizi ca oricare alții, împărțiți, în mod ciudat, între
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]